متوجه کارگردانی هوشمندانه تریلر نمایش سخت‌افزار پلی استیشن 5 شدید؟

سه دقیقه پایانی مراسم رونمایی از پلی استیشن 5 متعلق به نمایشی بود که به اندازه نمایش ناگهانی ایکس باکس سری ایکس در گیم آواردز غافلگیرمان کرد، اما از جنس متفاوتی. می‌دانستیم که امشب قرار است کنسول را ببینیم. منتظرش بودیم. بازی‌هایی بسیار نویدبخش را تماشا کرده بودیم و به خودمان قوت قلب می‌دادیم که با این بازی‌ها، طراحی احتمالا دیگر خیلی مهم نیست. در مجموع دلشوره هم داشتیم. تصاویر کیت توسعه و طراحی‌های فن‌میدی که لابه‌لای اخبار روزانه با مضمون «افشاگری» به دست‌‌مان می‌رسیدند، تصویر اشتباه و ترسناکی از کنسول برایمان ترسیم کرده بودند.

اما کنسول به نمایش درآمد و نفسی از سر آسودگی کشیدیم. بعد اوضاع جالب‌تر شد و نسخه صرفا دیجیتالی کنسول و برخی از تجهیزات جانبی رسمی سونی هم به نمایش درآمد. ۳ دقیقه نفسگیر را گذراندیم که البته احساسی بیشتر از ۳۰ ثانیه نداشت. در واقع همه‌چیز آنقدر سریع اتفاق افتاد که اصلا متوجه نشدیم سونی با ما چه کرده است. با تنها یک بار تماشای تریلر محو طراحی کنسول می‌شوید، اما با تماشای چندین‌ باره‌اش، محو کارگردان نمایش.

چندان عجیب نیست که وقتی داریم شمایل نهایی کنسولی که برای نزدیک به یک سال منتظرش بوده‌ایم را می‌بینیم، برخی جزییات از نگاه‌مان دور بماند. یکی از آن‌ها در دقیقه ابتدایی نمایش بود. سونی دقیقه اول تریلر را جوری پیش برد که تصور می‌کردید صرفا باید منتظر شکل گرفتن کنسول باشید. اما اگر مراسم را با هدفون تماشا کرده باشید می‌دانید که موضوع پیچیده‌تر بود.

هنگامی که تیله‌های فلزی به روی یکدیگر می‌غلتند و موج می‌خورند، حرکت‌شان روی یکدیگر همراه با موزیک پس‌زمینه به صورت کاملا سه‌بعدی به گوش می‌رسد. می‌توانید عبور اصوات را از پشت سرتان و کنار گوش‌تان احساس کنید. شبیه به ویدیوهای ASMR که این روزها حسابی گرفته‌اند.

می‌دانیم که پلی استیشن 5 به موتور صدای سه‌بعدی Tempest مجهز شده که قرار است تجربه صوتی بازی‌ها را دگرگون کند. این تکنولوژی با اتکا به چیپ سخت‌افزار رهگیری پرتو، به همان شکل که پرتوهای نور را رهگیری و از لحاظ فیزیکی دقیق رندر می‌کند، سیگنال‌های صوتی را هم به سطحی تازه می‌برد. چیزی که در نمایش دیشب اتفاق افتاد -و نه صرفا در تریلر طراحی کنسول- نمایش شمه‌هایی از این تکنولوژی بود. اگر نمایش را روی اسپیکر دیدید یا خیلی ساده توجهی به صدا نشان ندادید، یک بار دیگر صحنه‌های مورد علاقه‌تان را بازبینی کنید.

وقتی هم که سکانس شکل گرفتن دستگاه دارد تمام می‌شود، سونی برای چند ثانیه با روح و روانمان بازی می‌کند. کیت توسعه پلی استیشن 5 و آن بریدگی V شکل بدقواره را که یادتان هست؟ در تریلر دیشب برای چند لحظه نورپردازی‌هایی را با همان ساختار و شکل کیت توسعه دیدیم که ته دلمان را خالی کرد. البته که ۳ ثانیه بعد همه‌چیز عوض شد. سونی عملا بهمان گفت: «نگران طراحی کنسول بودی، نه؟ اون شکلی نیست. این شکلیه.»

اما نه، صبر کنید. وقتی به اندازه کافی کنسول را دیدید و هضمش کردید، یک سورپرایز دیگر هم در راه است. سونی این بار گفت: «از طراحیش خوشت اومد؟ حالا باید این یکی رو ببینی». و رسیدیم به پلی استیشن 5 دیجیتال ادیشن که خبری از درایو بلوری در آن نیست و حسابی ظریف‌تر و خوش‌قواره‌تر در آمده.

حالا می‌دانید وقت چیست؟ باید با زبان طراحی جدید سونی بیشتر آشنا شوید. همان زبانی که با پلی استیشن وی‌آر آغاز شده بود و شمه‌های دیگرش را هنگام انتشار اولین عکس از کنترلر دوال‌سنس دیدیم. دوربین پلی استیشن، هدفون، و ریموت کنترلر را هم می‌بینیم که همگی همان ترکیب رنگی و همان انحناهای نرم کنسول را دارند.

سونی با تریلر دیشب سیگنال‌هایی بسیار بیشتر از آنچه تصور کنید به مشتریانش داد و تماشای دوباره‌اش را پیشنهاد می‌کنم. سونی داشت آینده پلی استیشن و همینطور ابتکار عملش در صداگذاری را نشان می‌داد. و این کارگردان هنرمندانه پس از انبوهی بازی هیجان‌انگیز، خیلی ساده ذهنیتی که داشت راجع به سونی و رویکردش به نسل بعد شکل می‌گرفت را از بین برد.

سونی هنوز در بازیست، مایکروسافت هم قدرتمندتر از همیشه و نسل بعد تازه وارد فاز جذابش شد. نبرد رسما شروع شد و سونی هم به ماه‌ها نگرانی و پیش‌بینی‌های منفی‌نگرانه پایان داد.