سینمای دیروز؛ عشق آتشین جک و رز در «تایتانیک»

سینمای دیروز، عنوان مطلب جدید هفتگی ویجیاتو است، که در آن هر هفته به فیلمهای شاهکار سینما (فعلا از دهه‌های نود و هشتاد) معرفی می‌شود و نگاهی اجمالی به کلیات فیلم می‌اندازیم تا با سینمای بچه‌های دیروز هم آشنا شوید. با ویجیاتو همراه باشید، تا در هفته اول از سینمای دیروز، باهم نگاهی به اثر جاودان و به یاد ماندنی سینما، فیلم تایتانیک داشته باشیم.

فیلم تایتانیک، از آن دسته فیلم‌هایی است که دیدنش هر چند وقت یکبار، خالی از لطف نیست. دیدن هر بار این فیلم، می‌تواند شما را در تجربه یک عاشقانه همراهی کند و به شما اصالت این فیلم را یادآوری کند.

درباره عوامل

کارگردانی و نویسندگی فیلم تایتانیک برعهده جیمز کامرون، کارگردان محبوب سینما بود. جیمز کامرون، کارگردانی خلاق و صاحب سبک است که بیشتر فیلم‌هایش در ژانر علمی تخیلی ساخته شدند. کارگردان فیلم تایتانیک، به عنوان یک کارگردان خاص شناخته می‌شود. از این جهت که در لیست فیلم‌های پرفروش تاریخ سینما، رتبه‌های اول و دوم به دو تا از فیلم‌های او یعنی فیلم آواتار و تایتانیک اختصاص دارد. فیلم‌های نابودگر 1 و نابودگر 2، از جمله فیلم‌های محبوب او است و آواتار، دومین فیلم پرفروش تاریخ سینما نیز ساخته این جادوگر سینما است.

لئوناردو دی‌کاپریو، که بازیگری نقش اول این فیلم را بر عهده داشت، یکی از بازیگران مشهور و محبوب هالیوود است و نامزد دریافت ۷ جایزه اسکار شده که در یک مورد از آن‌ها موفق به دریافت جایزه برای بازیگری در فیلم بازگشته شده است. البته او در زمان اکران فیلم تایتانیک شهرت کنونی را نداشت اما بی‌تجربه هم نبود و پیش از آن با بازیگران و کارگردانان قابلی فرصت همکاری سینمایی پیدا کرده بود.

کیت وینسلت، که در فیلم تایتانیک نقش رز را برعهده داشت، از دیگر بازیگران نام آشنای هالیوود است که در کنار بازیگری، خوانندگی هم می‌کند. کیت وینسلت موفق به دریافت یک جایزه اسکار بابت بازی در فیلم کتابخوان و همچنین نامزد دریافت ۶ جایزه اسکار شده. او همچنین برنده ۳ جایزه گلدن کلوپ، یک جایزه امی و یک جایزه گرمی شده است. کیت وینسلت نیز در زمان اکران تایتانیک توانسته بود با کارگردان‌هایی چون پیتر جکسون و آنگ لی کار کند ولی هنوز تبدیل به یک ستاره سینمایی نشده بود و تایتانیک برای هر دوی این بازیگران یک سکوی پرتاب به حساب می‌آید.

باید بدانید بازیگران معروفی برای بازی در نقش جک تست دادند مثل تام کروز، برد پیت، کریستین بیل، مکالی کالکین و متیو مک کانهی. حتی یک بار کیت وینسلت به همراه متیو مک کانهی در تست بازیگری فیلم شرکت کرد. اما در نهایت نقش جک به لئوناردو کاپریوی جوان (که البته در آن زمان مشهور نبود) رسید.

جوایز و افتخارات

مهمترین افتخار این فیلم، قرار داشتن در رتبه سوم فیلم‌های پر فروش تاریخ سینما، بعد از فیلم انتقام جویان: پایان بازی است. فیلم تایتانیک در هفتادمین دوره از جوایز اسکار، توانست جوایز مهم و زیادی را نصیب خود کند و به طور کلی یازده اسکار را با خود به خانه ببرد. این فیلم موفق به دریافت اسکار بهترین فیلم و اسکار بهترین کارگردانی برای جیمز کامرون شده است. کیت وینسلت برای بازی در این فیلم، نامزده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شده بود که متاسفانه آن را برنده نشد. جالب است بدانید که گلوریا استوارت، بازیگر نقش دوران پیری رز، نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شده بود، اما آن هم موفق به دریافت جایزه نشد.

همچنین فیلم تایتانیک در زمینه‌های بهترین میکس صدا، بهترین فیلمبرداری، بهترین موسیقی فیلم، بهترین طراحی لباس، بهترین طراحی صحنه، بهترین تدوین، بهترین تدوین صدا، بهترین جلوه‌های تصویری و بهترین ترانه (قلبم ادامه خواهد داد) موفق به دریافت جایزه اسکار شده است. درنهایت فیلم تایتانیک در مراسم اسکار سال ۱۹۹۸، موفق به دریافت ۱۱ جایزه اسکار شد و باید بدانید در تاریخ سینما کمتر فیلم‌هایی به این افتخار نایل شده‌اند.

داستان و شخصیت

گمان نکنم کسی باشد که داستان فیلم تایتانیک را نداند و لااقل درباره آن نشنیده باشد؛ داستان این فیلم، ماجرای واقعی غرق شدن یک کشتی بزرگ در سال ۱۹۱۲ است. در واقع داستان فیلم، به قول معروف آمیزه‌ای از افسانه و واقعیت است؛ برخی شخصیت‌های فیلم در واقعیت هم وجود داشتند، از جمله شخصیت‌های ادوارد اسمیت(ناخدا)، توماس اندروز، مارگارت براون، جی بروس ایزمی و ویلیام مرداک.

داستان فیلم تایتانیک در نگاه کلی، یک داستان بی‌نقص و منظم است که تمام صحنه‌های آن در یک الگوی مناسب قرار گرفتند و همه صحنه‌ها آنطور که وظیفه دارند، داستان را به پیش می‌برند.

فیلم‌های دهه‌های نود و هشتاد، به ساختار کلاسیک و به قول دیگر شاه پیرنگ، وابستگی زیادی داشتند و بیشتر فیلم‌های آن دوره در غالب سه پرده‌ای بود که تمامی نقاط عطف در جای مناسب قرار داشتند. اکنون هم این الگو پابرجاست و فیلم‌های هالیوودی قوانین ساختار سه پرده‌ای را رعایت می‌کنند. اما منظور از وابستگی به این ساختار، رعایت نظم بسیار زیاد آن است که به همین خاطر فیلم‌های دهه نود، اصیل‌ترند و ساختار منظم‌تری دارند. این به این معنی نیست که فیلم‌های امروزی ساختار ندارند و نظمی را رعایت نمی‌کنند، منظور من ساختار و نظم خاصی است که فیلم‌های کلاسیک و دهه‌های هشتاد و نود دارند و باعث می‌شوند که از یک دورانی با فیلم‌های دوره قبل و بعد خود قابل مقایسه شوند.

فیلم تایتانیک علاوه بر داشتن نقاط عطف محسوس و وابسته به ساختار، در طول فیلم نقاط عطف فرعی‌تری که داستان را روی خط اصلی نگه می‌دارند هم در بطن ساختار دارد. به عنوان مثال، بین نقطه عطف اول و صحنه ابتدایی، صحنه‌ای با کارکرد نسبی نقطه عطف وجود دارد که به پرده اول نیروی تحرک می‌دهد و بطن داستانی پرده اول را مشخص می‌کند. بین نقطه عطف دوم و صحنه پایانی هم همچین صحنه‌ای وجود دارد. در کل، داستان فیلم تایتانیک در منظم‌ترین حالت خود قرار دارد و همین باعث جاودانگی این فیلم شده.

شخصیت‌های این فیلم، با وجود اغراق و ضعف‌های جزیی، جز شخصیت‌های ماندگار تاریخ سینما شده‌اند. هر کدام از شخصیت‌های این فیلم چند بعدی هستند و نقطه دید و نیاز دراماتیک آن‌ها مشخص و واضح است.

چرا باید این فیلم را ببینم؟

فیلم تایتانیک از آن قبیل فیلم‌هایی است که اگر کسی بگوید آن را ندیدم، می‌توان ادعا کرد که هنوز سینما را به طور کلی نشناخته و هیج انسی با آن و علی الخصوص سینمای درام ندارد. پس اگر تا به حال این فیلم را ندید، حتما برای دیدنش برنامه ریزی کنید و از دیدن این عاشقانه حماسی لذت ببرید. اگر هم چندین بار این فیلم دیدید، بازهم این هفته به ان فرصت دهید ، چرا که هر دفعه دیدن تایتانیک می‌تواند حس و حال شما را عوض کند و شما را با شخصیت‌های جذابش همراه سازد. این فیلم داستانی بی‌نقص، شخصیت پردازی مناسب، صحنه‌های زیبا و هنری و در کل یک سرگرمی بی قید و شرطی را در درون خود دارد.