سری مورتال کامبت با رسیدن به ایستگاه خونین آرماگدون به پایان رسید. همه کاراکترهایی که در طول سری با آن‌ها همراه شده بودیم شکست خوردند و تک‌تکشان در انتهای خط داستانی بازی سلاخی شدند. به معنی واقعی کلمه قصه مورتال کامبت پس از روایتی ۱۴ ساله به پایان رسید و پرونده‌اش پس از ورشکست شدن میدوی برای همیشه بسته شد. این چیزی بود که همه ما در آن دوران باور کرده بودیم اما نه از این خبرها نبود. با ادامه تاریخچه مورتال کامبت همراه باشید تا بفهمید پس از کنار رفتن میدوی چه بر سر این سری بازی محبوب آمد.

Mortal Kombat

نهمین قسمت از مجموعه مورتال کامبت برخلاف چیزی که فکرش را می‌کردیم خیلی زود از راه رسید. البته این بار شرکتی به نام میدوی وجود نداشت که بخواهد بازی را منتشر کند. مورتال کامبت ۹ به دست اد بون و استودیو ندررلم سپرده شد و وظیفه انتشار آن را شرکت بزرگ برادران وارنر بر عهده گرفتند. با انتشار اولین نمایش از بازی انتظارات از آن بالا رفت.

آتشی که مورتال کامبت ۹ در دل هواداران این سری انداخته بود، کم فروغ نمی‌شد و بازی تا مرز زمان عرضه‌اش هایپ به خصوصش را حفظ کرد. هدف از ساخت مورتال کامبت ۹، ریبوب سری بود. ندررلم با یک پلات توییست جالب داستان بازی را به آرماگدون پیوند داد و ما را آماده سفر به گذشته کرد. گذشته‌ای که همه چیز از همان جا شروع شده بود.

زمان اتفاقات بازی به دوران طلایی سه گانه اصلی برده شد و مورتال کامبت ۹ سعی کرد با زاویه دید متفاوتی داستان سه قسمت ابتدایی را از نو بازگویی کند. بازگویی جالبی که متن آن بر اساس وقایع آرماگدون از نو نوشته شده بود و باید طوری روایت می‌شد تا آن آینده خونین تغییر می‌کرد. اما همه این تلاش‌ها برای این نبودند که پایان قصه رنگ و بویی لطیف‌تر و دلنشین‌تر به خود بگیرند. نه به هیچ وجه قرار نبود چنین اتفاقی رخ دهد.

برعکس چیزی که همه فکر می‌کردند نویسندگان بنای قصه مورتال کامبت را از همان ابتدای کار بر این گذاشته بودند که تاریکی داستان مجموعه به یک درجه بالاتر برود. آن‌ها به چیزی هم که دنبالش بودند رسیدند و داستان مجموعه به سمت نقطه تاریک وصف ناپذیری رفت که هیچکس انتظارش را نداشت. در پایان قصه مورتال کامبت ۹ آنقدر اتفاق عجیب و غریب و مرگ غیر منتظره داشتیم که هیچکدامشان اصلا برای طرفداران سری قابل هضم نبودند.

اما همین غیرقابل پیشبینی بودن داستان و تمام اتفاقاتی که شاهدشان بودیم، از بخش داستانی مورتال کامبت ۹ چیزی ساخت که هیچوقت فراموشش نمی‌کنیم. سری مورتال کامبت با عرضه قسمت نهم قدم بزرگی برای بخش داستانی بازی‌های فایتینگ برداشت و به جرات می‌توان گفت که سطح این دسته آثار را تا اندازه زیادی بالا برد. با این حال، بازی فقط از نظر داستانی شاخص و منحصر به فرد نبود. مورتال کامبت ۹ یکی از کامل‌ترین، پخته‌ترین و روان‌ترین گیم‌پلی‌های تاریخ مورتال کامبت را داشت و از هر نظر که به بازی نگاه می‌کردید نمی‌توانستید ایراد خاصی به آن بگیرید.

فیتلیتی‌ها نیز بازگشت خوبی داشتند و بدون هیچ شکی اکثرشان بهترین و خونین‌ترین فیتلیتی‌هایی بودند که تا آن زمان دیده بودیم. در کنار آن‌ها المان جدیدی به بازی اضافه شده بود که بازی از آن‌ها تحت عنوان ایکس‌ری موو یاد می‌کرد. ایکس ری موو‌ها ضربات مهلکی بودند که با پرشدن نوار انرژی کاراکترها می‌توانستید از آن‌ها استفاده کنید. اگر طرف مقابل قادر به بلاک کردنشان نبود، خونین‌ترین سینماتیک‌های تاریخ روی صفحه به تصویر کشیده می‌شد و حریف چنان ضرباتی را دریافت می‌کرد که جبران کردنشان به راحتی ممکن نبود.

از نظر بصری هم بازی به شدت پیشرفت کرده بود. همه استیج‌های جذابی که در سه گانه اصلی دیده بودیم، به زیبایی بازسازی شدند و بودن دوباره در آن‌ها حس نوستالژیک و جذابی داشت. جالب‌تر اینکه در همه آن‌ها امکان به اجرا گذاشتن استیج فیتلیتی‌های خاص سری هم وجود داشت. از همه مهمتر استیج «پیت» برگشته بود که اگر در آن به مبارزه می‌پرداختید می‌توانستید برای تمام کردن کار حریفتان، او را به پایین استیج بیندازید تا بدنش با تیغ‌های تیز و برنده موجود در پایین میدان مبارزه، تکه و پاره شود.

از طرفی به لطف امکانات خوب کنسول‌های نسل هفتمی، برای اولین بار شرکت در رقابت‌های آنلاین مورتال کامبت جذابیت خاصی پیدا کرد. بالاخره این امکانش فراهم شده بود که کنسول‌هایمان را به راحتی به اینترنت متصل کنیم و مهارتمان را به رخ گیمرهای سرتاسر دنیا بکشیم. این اتفاق نسبتا جدیدی بود و بازی آنقدر در این زمینه با کیفیت عمل می‌کرد که هیچ وقت بازی کردن بخش آنلاین بازی خسته کننده نمی‌شد. در کنار این‌های مینی گیم‌هایی چون تست یو مایت و تست یور سایت هم به بازی اضافه شدند تا گیمرها دلایل بیشتری برای وقت گذاشتن پای بازی داشته باشند.

بازی از نظر تعداد کاراکتر هم جزو کامل‌ترین‌های سری بود. همه کاراکترهایی که در سه گانه اصلی حضور داشتند در مورتال کامبت ۹ گرد هم آمده بودند. در کنار این‌ها یک سری کاراکتر جدید هم به بازی اضافه شدند که تجربه بازی با آن‌ها هم در نوع خود جالب بود. همه این‌ها باعث شدند تا آنقدر کیفیت مورتال کامبت ۹ بالا برود که دیگر کسی انتظار بهتر از آن را نداشت. اما حتی فکرش را هم نمی‌کردیم که در آینده چه چیزی انتظارمان را می‌کشد.

Mortal Kombat X

مورتال کامبت ایکس خیلی زودتر از چیزی که فکر را می‌کردیم از راه رسید. بازار کنسول‌های نسل هشتمی تازه در اوایل سال ۲۰۱۴ داغ شده بود که آرام آرام خبر از راه رسیدن یک مورتال کامبت تازه همه جا پر شد. مورتال کامبت ایکس در نهایت با یک تریلر سینمایی به شدت جذاب معرفی شد و کاری کرد تا نام این سری محبوب دوباره برای مدت‌ها تیتر یک رسانه‌های بزرگ حوزه ویدیو گیم شود.

با این حال، مورتال کامبت ایکس فقط یک تریلر زیبای فراموش شدنی نبود. زمانی که بازی منتشر شد به معنی واقعی کلمه یکی از کامل‌ترین فایتینگ‌هایی بود که تاحالا ساخته شده. گرافیک فوق‌العاده، گیم‌پلی جذاب و از همه مهمتر بخش داستانی کاملی که برای اولین بار در آن به شخصیت کاراکترهای محبوبش بیشتر پرداخته می‌شد، همگی از ویژگی‌های بارز مورتال کامبت ایکس بودند.

خصوصا این مورد آخر را به خوبی می‌شد در شخصیت پردازی جانی کیج مشاهده کرد. پیش از این جانی کیج مبارز بی‌پروا و سبک سری بود که به هیچ وجه نمی‌شد او را جدی گرفت. اما این چرخه برای اولین بار در طول سری شکست و با شخصیت منطقی و قابل قبولی رو به رو بودیم که حالا می‌توانستیم درکش کنیم و شنیدن قصه‌اش لذت ببریم. این قضیه در مورد شخصیت‌های دیگر بازی هم صادق بود. بازی حتی به کاراکترهای جدیدی که برای اولین بار پا به دنیای مورتال کامبت گذاشته بودند هم پرداخت خوبی داشت و کاری می‌کرد که سرنوشتشان برایمان اهمیت پیدا کند.

در کنار این‌ها سطح خشونت بازی هم به مراتب بالاتری سوق داده شد. حتی در آن دوره می‌شد از مورتال کامبت ایکس به عنوان خشن‌ترین بازی تاریخ یاد کرد. این واقعی بود و برخی از فیتلیتی‌ها و ایکس ری مووها آنقدر در نمایش خشونت قدرتمند ظاهر می‌شدند که قطعا تماشایشان برای همه کار آسانی نبود. اگر طاقت تماشای این صحنه‌های خشن را دارید، حتما سری به یوتوب بزنید و در آن فیتلیتی‌های مورتال کامبت ایکس را جستجو کنید. مطمئن باشید، چیزهای جالبی پیدا می‌کنید.

در ضمن وریشن‌ها یا همان استایل‌های مبارزه‌ای که چند سال پیش آن‌ها را در ددلی آلاینس دیده بودیم، بازگشت نسبتا قابل قبولی داشتند. هر کاراکتر ۳ وریشن متفاوت داشت که در صفحه انتخاب کاراکتر بازی در دسترس قرار می‌گرفت. تنها تفاوت وریشن‌های نسخه ایکس با استایل‌های مورتال کامبت ددلی آلاینس در این بود که حین نبردها نمی‌توانستید میانشان سوییچ کنید و شکل مبارزه خود را تغییر دهید.

این موضوع کمی از جذابیت وریشن‌ها کم می‌کرد اما آنقدر چیز عجیبی هم نبودند که بخواهیم از آن‌ها ایراد بگیریم. ایراد بزرگ بازی در اصل به طراحی چهره‌ها برمی‌گشت. مورتال کامبت ایکس واقعا گرافیک خوبی داشت اما انگار طراحان بازی سر طراحی چهره‌ها کم کاری کرده بودند و در اکثر موارد با مدل‌های بی‌روحی طرف بودیم که حق مطلب دیالوگ‌های مهم بازی را ادا نمی‌کردند.

با این حال، حتی همین ایراد بصری که اتفاقا خیلی هم توی چشم بود نتوانست از کیفیت کلی بازی بکاهد و مورتال کامبت ایکس در جلب نظر هواداران سری و همچنین منتقدین موفق ظاهر شدد. بازی از نظر فروش نیز عملکرد خوبی داشت و در حال حاضر پرفروش‌ترین بازی تاریخ سری مورتال کامبت است. اد بون و ندررلم با مورتال کامبت ایکس نشان دادند، این فرانچایز محبوب تمام ناشندنی است و آنقدر پتانسیل ناشناخته در آن وجود دارد که بتوان با کشفشان برای ساخت نسخه‌های بعدی بازی اقدام کرد.

با اینکه از همان ابتدا تجربه مورتال کامبت‌ها برای هر سنی مناسب نبودند اما کودکی بسیاری از ما با این بازی‌ها ساخته شدند و ناخواسته وجود این مجموعه با ارزش برای بسیاری ما مهم است. مورتال کامبت‌ها هنوز راه بسیاری در راه دارد و هنوز هم می‌شود برای معرفی یک نسخه جدید از آن‌ها هیجان زده شد. هیجانی که همین الان مثالش را می‌توانید با معرفی مورتال کامبت ۱۱ ببینید. این بود از قصه کلی مورتال کامبت اما در این میان یک سری از بازی‌ها جا افتادند که در مقاله‌ای مجزا تحت عنوان «از قلم افتاده‌ها» به آن‌ها می‌پردازیم. این هم از لینک‌ها تا راحت‌تر مابقی مقالات مرتبط با تاریخچه مورتال کامبت را پیدا کنید:

• تاریخچه Mortal Kombat - سه گانه‌ای فراموش نشدنی
• تاریخچه Mortal Kombat – فراز و فرودی برای دنباله‌ها
• تاریخچه Mortal Kombat – شروعی دوباره
• تاریخچه Mortal Kombat – از قلم افتاده‌ها