نقد بازی Snack World: The Dungeon Crawl – Gold – سفره‌ای پر از غذاهای خوشمزه

شما در ابتدای بازی صرفا اجازه داشتن یک اسنک در کنار خود را دارید اما رفته رفته و با پیشروی در بازی، مجوز حضور سه اسنک همزمان نیز برای شما صادر می‌شود. نکته جالب توجه دیگر اینست که شما می‌توانید برای لحظاتی کوتاه، برخی از این اسنک‌ها را کنترل کنید و در واقع خودتان تبدیل به آن موجود شوید. با تبدیل شدن به این اسنک‌های خاص، برای دقایقی می‌توانید از قدرت‌های آنان استفاده کنید و همین موضوع باعث شده که گیم‌پلی بازی کمتر به تکراری بودن آلوده شود. تعداد زیاد این اسنک‌ها نیز مزید بر علت این موضوع شده و کاری کرده که گیم‌پلی اکشن – نقش آفرینی بازی Snack World بسیار متنوع به نظر بیاید.

شما در طول بازی چند اسلحه همراه خود دارید و با آنها می‌توانید ضربه ساده، ضربه مهلک و یک ضربه کاری تمام عیار را بر سر دشمنان فرو بیاورید که انجام دادن هر یک از فنون، هم یک مدت زمان خاصی می‌طلبد و هم اینکه از نوار MP شما می‌کاهد. مدیریت درست خط نوار MP و استفاده درست از ضربات در مبارزه‌ها جزو موارد استراتژیک گیم‌پلی بازی محسوب شده و در مراحل بالاتر و با وارد شدن به مناطق وسیع،‌ این موضوع بیشتر حس می‌شود. همچنین باید حواستان باشد که دشمنان بازی با کدام اسلحه بیشترین ضربه را می‌بینند و گاهی ممکن است شمشیر در دست‌هایتان هیچ خط و خشی روی دشمن نیندازد و تنها گرزتان باشد که بتواند دمار از روزگار او در بیاورد.

محیط بزرگ بازی هم تکراری است و هم پر از جزییات و کاراکترهای مختلف. روابط شما با دیگر کاراکترها مهم است و گاه بازی انتخاب‌های سختی را پیش روی شما می‌گذارد که مستقیما تاثیر محسوس و نامحسوسی در روایت داستان دارد (مثلا در جایی به شما می‌گوید که می‌خواهید کدام مبارز را همراه خود به میدان نبرد ببرید، هرچند بازی به طور زیرکانه‌ای گزینه‌ها را برای شما محدود می‌سازد.) گشت و گذار در شهر و انجام ماموریت‌های فرعی برای قوی‌تر شدن شما و تیم‌تان ضروری است و ممکن است گاهی بازی اصلا به شما اجازه ندهد که وارد نبرد با یک باس نهایی بشوید و تشخیص بدهد که فعلا ضعیف‌تر از آنی هستید که با فلان دشمن مبارزه کنید.

داشتن یک گوشی هوشمند در دنیای بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی، امری چندان جدید نیست ولی در بیشتر بازی‌های امروزی به چشم می‌خورد (از کینگدام هارتز ۳ بگیر تا خود فاینال فانتزی ۱۵). گوشی هوشمند شما در بازی Snack World نیز جدا از ارائه ارزش افزوده‌هایی جذاب در بازی، نقش مهمی در کاستومایز کردن قدرت‌هایتان دارد. آموزش‌های کاملی نیز در این گجت گنجانده شده و وجود این گوشی هوشمند مانند زندگی بشر امروز یک موضوع حیاتی برای گیمر این بازی به شمار می‌رود.

اما جدا از موارد گیم‌پلی بازی باید به داستان آن اشاره کنم، عنصری که همیشه در بازی‌های استودیو سازنده مهم تلقی می‌شده و همانطور که گفته شد، جزو مواردی است که باعث شده سبک تکراری بازی جذاب باقی بماند. بازی از طنز بسیار بالایی برخوردار است و برخلاف آنچه از ظاهر طراحی کودکانه آن برمی‌آید، روایتش اصلا به درد کم سن و سال‌ها نمیخورد. در واقع بازی شوخی‌های +۱۵ سال بالایی در خود گنجانده و شخصیت‌های روانی بازی گاه دیالوگ‌هایی به یکدیگر می‌گویند که وجودشان در یک بازی برای بچه‌ها عجیب است!

طنز حاکم در بازی به شدت خنده‌دار است؛ مثلا شما در طول بازی می‌فهمید که تقریبا تمامی کاراکترها رسما می‌دانند که داخل یک بازی ویدویی به سر می‌برند و خودشان با نقاط ضعف بازی و کلیشه‌های عناوین RPG شوخی می‌کنند. بازی خاشعانه خودش و عناوین دیگر این نقش را دست می‌اندازد و هجویه تمام عیاری به شمار می‌رود. شما در طول بازی قدرت انتخاب دیالوگ هم دارید که می‌توانید با روحیه طنازانه خود، حالت بامزه‌تری به بازی بدهید و جدای از همه این موارد،‌تقریبا تمامی شخصیت‌های بازی خصلت‌های دیوانه واری دارند که بعید است بعد از مشاهده آنها، از یادتان بروند. به عنوان مثال شما کلی مراحل رد می‌کنید تا یک الماس بنفش رنگ را برای شاهدخت شهر بیاورید و پس از آنکه با کلی بدبختی این کار را انجام می‌دهید، شاهدخت به شما می‌گوید که از داشتن این الماس صرف نظر کرده چرا که دیگر مد نیست!