۱۰ موضوعی که فقط گیمرهای نسل هشتم درکشان می‌کنند

دیگر چیزی به پایان نسل هشتم باقی نمانده؛ نسلی دوست داشتنی و پرحاشیه که اتفاقات عجیب و غریب در آن کم نیفتاد. اتفاقات خوب و بدی که اغلبشان منحصرا به این نسل تعلق داشتند و نمونه‌اش در تاریخ صنعت بازی وجود نداشت. در این مقاله به مرور همین اتفاقات پرداختم و از ۱۰ موضوعی برایتان گفتم که فقط گیمرهای نسل هشتمی قادر به درک آن‌ها هستند. با ویجیاتو همراه باشید.

۱۰) تغییرات بنیادی بازی‌های بزرگ

در نسل هشتم کنسول‌ها، شاهد تغییر و تحولات بسیاری در فرانچایزهای بزرگ بودیم. رزیدنت ایول 7 به صورت اول شخص ساخته شد، God of War دوربین پشت شانه را با گیم‌پلی‌ کاملا متفاوتی تجربه کرد و کوجیما نیز تصمیم گرفت که متال گیر سالید 5 را به صورت اوپن ورلد بسازد. این‌ها تازه بخش کوچکی از تغییرات مهمی بودند که بازی‌های بزرگ به خود دیدند. خوشبختانه اغلبشان نیز مثبت بودند و توانستیم با آن‌ها ارتباط خوبی بگیریم.

۹) طولانی شدن زمان توسعه بازی‌ها

با پیشرفت تکنولوژی، بازی‌سازان به دنبال ایده‌های جاه‌طلبانه‌تر می‌روند و طبیعتا همین موضوع، زمان توسعه بازی‌هایشان را طولانی‌تر می‌کند. اما در نسل هشتم مدت زمان ساخت بازی‌های بزرگ واقعا طولانی‌تر از هر نسل دیگری بود. در نسل هفتم، ساخت یک بازی AAA نهایتا دو سه سال طول می‌کشید. اما در نسل هشتم توسعه بازی‌هایی چون The Last of Us 2، گوست آو سوشیما، Red Dead Redemption 2 و حتی Zelda: Breath of the Wild بیشتر از پنج یا شش سال طول کشید و طرفدارانشان را برای مدت زمانی طولانی در حسرت تجربه‌شان گذاشتند.

۸) حرکت بازی‌ها به سمت اوپن ورلد شدن

اگر به تاریخچه صنعت بازی‌های ویدیویی نگاه کنید، می‌بینید که در هر نسل، یک ژانر به خصوص بین بازی‌سازان ترند شده. برای مثال در نسل هفتم، شوترهای اول شخصی که دارای بخش مولتی پلیر بودند، یک دفعه به محبوبیت خاصی بین بازی‌سازان رسیدند و در هر سال شاهد عرضه ۴ – ۵ مورد از این بازی‌ها بودیم. اما در نسل هشتم، این سبک اوپن ورلد بود که نسبت به دیگر ژانرها مورد توجه بازی‌سازان قرار گرفت. تقریبا اکثر بازی‌های بزرگ یا واقعا اوپن ورلد بودند یا از المان‌های اصلی بازی‌های جهان باز در گیم‌پلی و طراحی مراحل خود استفاده می‌کردند. باور نمی‌کنید؟ فقط یک نگاه به آثاری که تا همینجای مقاله از آن‌ها نام بردم بیندازید.

۷) محو شدن بازی‌های ماشین‌سواری آرکید

نسل هشتم واقعا برای طرفداران بازی‌های ماشین سواری آرکید، هیچ حرفی برای گفتن نداشت. در این نسل نه خبری از Split Second بود، نه Blur، نه Burnout و نه Motor Storm. به جای این‌ها، بازی‌سازان رفتند سراغ ساخت بازی‌های اتومبیل‌رانی شبیه ساز و انصافا عملکرد خوبی هم از خود نشان دادند. اما این موضوع به قیمت محو شدن بازی‌های آرکید این ژانر از بازار تمام شد.

۶) اضافه شدن قابلیت کراس‌پلی به بازی‌های آنلاین

یکی از جذابیت‌های نسل هشتم این بود که گیمرها یک صدا شدند و شرکت‌های بزرگی چون سونی را مجبور به شنیدن درخواست‌هایشان کردند. برای مثال، سال‌هاست که از محبوبیت بازی‌های آنلاین بین گیمرها می‌گذرد. اما سونی و مایکروسافت نمی‌گذاشتند که خریداران کنسول‌هایشان با هم بازی کنند. موضوعی که با پیدا شدن سر و کله پدیده‌ای مثل فورتنایت، دچار تغییر و تحولاتی اساسی شد و برای شرکت‌های تولید کننده کنسول چاره‌ای جز فشردن کلید فعال‌سازی کراس پلی نگذاشت. در حال حاضر دیگر محدودیت‌های آنلاین بازی کردن مثل گذشته نیست و برخی گیمرهای کنسول‌های مختلف می‌توانند برخی از بازی‌ها را با هم تجربه کنند. اما هنوز همه بازی‌ها قابلیت کراس پلی را ندارد و باید امیدوار باشیم که در نسل نهم بیشتر شاهد این اتفاق باشیم.

۵) پشتیبانی از یک بازی به جای عرضه دنباله آن

بازی‌سازان در نسل هشتم بیشتر تمایل داشتند به جای ساخت دنباله برای بازی‌هایشان، آن‌ها به روز نگه دارند. این یعنی توسعه بازی‌ها حتی پس از عرضه نهایی نیز ادامه داشت و با آثاری در نسل هشتم طرف بودیم که با پشتیبانی خوب سازندگانشان به موفقیت خوبی رسیدند. بهترین نمونه‌ها برای این ادعا شاید Sea of Thieves و Rainbow Six Siege باشند. بازی‌هایی که مدت‌هاست از زمان عرضه‌شان می‌گذرد و هر روز با یک آپدیت تازه، طرفداران خود را سورپرایز می‌کنند.

۴) پیدایش پدیده‌هایی چون مایکروترنزکشن و سیزن پس

یکی از پدیده‌های نه چندان خوش نامی که در نسل هشتم با آن‌ آشنا شدیم مایکروترنزکشن بود. با نگاه به قیمت بازی‌های نسل نهمی، به خوبی می‌شود فهمید که قیمت‌گذاری ۶۰ دلاری بازی‌های مدرن دیگر کفاف هزینه‌های توسعه آن‌ها را نمی‌دهد. با این حال، بازی‌سازان دوست نداشتند که قیمت بازی‌ها را در نسل هشتم بالا ببرند و سعی ‌کردند با استفاده از بسته‌های الحاقی و قرار دادن ویژگی مایکروترنزکشن در بازی‌هایشان، هزینه‌های توسعه را تا حدی جبران کنند. البته اوضاع برای مایکروترنزکشن خیلی خوب پیش نرفت. چراکه یک سری از بازی‌سازان شورش را درآوردند و عملا باعث شدند تا پیشرفت گیمرها در گرو خرید لوت باکس‌ها قرار بگیرد. تجربه یک سری از بازی‌ها مثل Star Wars Battlefront 2 نمونه بارز قمار کردن بود و این قضیه نه تنها اعصاب گیمرها را خرد کرد، بلکه صدای سیاست‌مداران را هم درآورد.

۳) حکم‌رانی بتل رویال‌ها

اگر نسل هشتم را نسل حکم‌رانی بتل رویال‌ها معرفی کنیم، اشتباه نکرده‌ایم. این ژانر یک چیز به خصوصی داشت که هر گیمری را به سمت خودش می‌کشید. انگار نمی‌شد به راحتی از پای این بازی‌ها بلند شد و همه ما حاضر بودیم برای گرفتن یک ویکتوری رویال، ساعت‌ها وقت ارزشمند خود را برای بازی‌هایی چون فورتنایت و پابجی تلف کنیم. با این حال، فورتنایت و پابجی تنها بتل‌ رویال‌های این نسل نبودند. تقریبا بعد از به موفقیت رسیدن این دو بازی، شاهد حضور حالت بتل رویال در تمام بازی‌های بزرگ بودیم. حتی فورتزا هورایزن ۴ هم این حالت بازی را دریافت کرد، چه برسد به Call of Duty.

۲) حرکت به سمت دیجیتالی شدن بازی‌ها

دنیای بازی‌های پی‌سی، خیلی وقت است که به سمت دیجیتالی شدن حرکت می‌کند. از زمان معرفی استیم تا الان، دیگر به ندرت پی‌سی گیمری پیدا می‌شود که دنبال خرید نسخه فیزیکی بازی‌ها باشد. اما جالب اینکه در نسل هشتم، شاهد تاثیر این موضوع روی بازی‌های کنسولی هم بودیم. با توجه به آمار، میزان خرید بازی‌های دیجیتالی در بین طرفداران کنسول‌ها، روز به روز در حال افزایش است. حقیقتش این خبر برای مایکروسافت و سونی نیز خبر خوشحال کننده‌‌ای به حساب می‌آید. چون عملا با خرید بازی‌های دیجیتالی، سود بیشتری نیز به آن‌ها می‌رسد. برای همین هم هست که در نسل نهم شاهد عرضه کنسول‌های کاملا دیجیتالی با قیمتی به مراتب ارزان‌تر هستیم و سونی و مایکروسافت عملا می‌خواهند این بازار رونق بیشتری بگیرد.

۱) کاهش عرضه بازی‌های مناسب کودکان

بشخصه وقتی یکی از بچه‌های فامیل به خانه‌مان می‌آمد، عملا هیچ بازی خوبی نداشتم که مناسب سنش باشد و بتواند با آن سرگرم شود. در نسل هشتم، بازی‌سازان قشر بزرگسال گیمرها را هدف گرفتند و خیلی روی بازی‌هایی که مناسب کودکان باشند، وقت نگذاشتند. همین موضوع باعث یک حفره بزرگ در بازار شد و افراد کم سن و سالی که به دنبال بازی‌های مناسب سن‌شان می‌گشتند، همیشه دستشان خالی بود. اما با توجه به نمایش‌های اخیر سونی و مایکروسافت، داریم می‌بینیم که شرکت‌ها متوجه این موضوع شده‌اند و دارند بازی‌هایی معرفی می‌کنند که کودکان نیز قادر به تجربه آن‌ها هستند.

خب این هم از لیست ما. البته می‌شد که عرضه کنسول‌های میان نسلی را نیز در این لیست قرار داد. اما ترجیح دادم که در این مقاله، بیشتر روی اتفاقات مربوط به بازی‌ها متمرکز شوم. مثل همیشه امیدوارم که نظراتتان را در مورد مقاله بنویسید و با هم بیشتر درباره آنچه در نسل هشتم اتفاق افتاد صحبت کنیم.