۵ بازی نسل هشتم که فراتر از انتظارات ظاهر شدند

نسل هشتم کنسول‌ها، نسل غیرقابل پیش‌بینی و در عین حال جذابی بود. البته اشتباه برداشت نکنید، این غیرقابل پیشبینی بودن همیشه هم خصلت جذابی به حساب نمی‌آمد. برای مثال خیلی اوقات با دیدن تریلرهای یک بازی، انتظاراتمان از آن بالا می‌رفت و وقتی که زمان عرضه‌اش فرا می‌رسید و نمراتش را می‌دیدیم، کاملا ناامید می‌شدیم. البته خلاف این قضیه هم زیاد اتفاق افتاد و خیلی از بازی هایی که اصلا انتظارشان را نداشتیم، به معنی واقعی کلمه ترکاندند و ما را پس از عرضه‌شان حسابی هایپ کردند. در این مقاله سراغ ۵ مورد از همین بازی‌ها رفتیم و از اتفاقاتی که پیرامونشان رخ داد برایتان گفتیم. با ویجیاتو همراه باشید.

5) Shadow of Mordor

تا قبل از اینکه مونولیث سراغ سرزمین میانه برود، تقریبا همه به این باور رسیده بودیم که نمی‌شود از دنیای کتاب‌های تالکین یک بازی درست و حسابی بیرون کشید. اما مونولیث با ساخت Shadow of Mordor نه تنها نشان داد که دنیای کتاب‌های ارباب حلقه‌ها می‌تواند ستینگی فوق‌العاده برای یک بازی ویدیویی باشد، بلکه تا پای بردن جایزه بهترین بازی سال هم پیش رفت. این اتفاق برای خیلی‌ها غیرقابل باور بود. چراکه Shadow of Mordor خیلی آرام و بی‌سر و صدا منتشر شد و هیچکس انتظار خوب بودنش را نداشت. اما تیم سازنده به جای اینکه وقت روی هیاهو بپا کردن بگذارد، روی بازی جذابش متمرکز شد و با طراحی گیم‌پلی و مراحلی جذاب و همچنین توسعه سیستم حالت نمسیس، اثری را جلویمان گذاشت که خودم بارها تجربه‌اش کرده‌ام و از آن لذت بردم.

4) Rainbow Six Siege

نمی‌دانم الان باور می‌کنید یا نه اما میانگین نمرات Rainbow Six Siege در وبسایت متاکریتیک ۷۳ است. حتی رنگ نمره بازی سبز هم نبود و همه در آن دوران با خودشان می‌گفتند که باز هم یوبیسافت و باز هم یک بازی متوسط دیگر. اما واقعا نباید به این نمره توجه می‌کردیم. چراکه یوبیسافت پای بازی ایستاد و با به‌روزرسانی‌ها و انتشار سیزن‌های مختلف برای Rainbow Six Siege، آن را تبدیل به یکی از مهمترین شوترهای رقابتی نسل هشتم کرد. در حال حاضر، Rainbow Six Siege فقط روی استیم ماهانه از ۱۲۰ هزار بازیکن میزبانی می‌کند که این موضوع برای اثری که کارش را با ناامیدی شروع کرد،‌ فوق‌العاده است.

3) Doom Eternal

بررسی Doom Eternal را من برای ویجیاتو نوشتم و به بازی نمره ۹۰ را دادم. اما دورغ چرا، قبل از اینکه بازی بیرون بیاید، خیلی امیدی به آن نداشتم. Doom سال ۲۰۱۶ یکی از معرکه‌ترین تجربه‌های نسل هشتمم بود. ولی وقتی پای نمایش‌های Doom Eternal نشستم و آن حجم از پلتفرم‌های رنگارنگ را در محیطش دیدیم، با خودم ‌گفتم که این آن دنباله‌ای نبود که انتظارش را داشتم. خوشبختانه این من بودم که اشتباه می‌کردم. Doom Eternal نه تنها خشن‌تر و قدرتمندتر از قبل برگشت، بلکه نشان داد که همان پلتفرم‌های رنگارنگ چه پتانسیلی دارند و می‌توانند گیم‌پلی بازی را حتی از نسخه قبلی هم هیجان‌انگیزتر بکنند.

بیشتر بخوانید:

• بهترین بازی‌های سال ۲۰۲۰
• ۵ دشمن در بازی‌های ویدیویی که حالتان را به هم می‌زنند

2) Dragon Age: Inquisition

قسمت دوم مجموعه Dragon Age نشان داد که همیشه به حرف طرفداران گوش کردن هم خوب نیست. بایوور سر ساخت Dragon Age 2 بی‌خیال خیلی از ویژگی‌های جذاب نسخه اول شده بود و می‌خواست با اضافه‌ کردن چاشنی اکشن به هسته گیم‌پلی بازی، طرفداران بیشتری برای این مجموعه به دست آورد. اما این قضیه حتی به مذاق طرفداران بازی‌های اکشن نقش‌آفرینی نیز خیلی خوش نیامد. بعد از این شکست، دیگر تقریبا هیچ خبری از مجموعه Dragon Age نبود تا سال ۲۰۱۴ که نسخه Inquisition معرفی شد. شاید در آن زمان خیلی‌ها امیدی به Inquisition نداشتند اما وقتی که بازی منتشر شد و نمرات خوبش را دیدیم، نظر همه نسبت به بازی تغییر کرد. Inquisition با آن گیم‌پلی تاکتیکال جذاب، سیستم نقش‌آفرینی عمیق و موسیقی‌های جذابش، به یکی از اولین نقش‌آفرینی‌های معرکه نسل هشتم تبدیل شد و توانست با بردن جایزه بهترین بازی‌ سال، خاطرات بد قسمت دوم را از ذهن طرفداران سری محو کند.

1) No Man’s Sky

به نظرم در تاریخ ویدیو گیم هیچ اثری به اندازه No Man’s Sky، چه قبل و چه بعد از عرضه سر و صدا و جنجال به پا نکرده. موقعی که بازی معرفی شد و سازندگانش از میلیاردها سیاره‌ای که در بازی وجود دارند گفتند، چنان هایپی پیرامون No Man’s Sky شکل گرفت که هیچکس باورش نمی‌شد. سازندگان هم به جای کنترل این هایپ، روی موج آن سوار شدند و تا جایی که می‌توانستند آتش این هیجان توخالی را داغ‌تر کردند. کار به جایی رسید که هلو گیمز به خودش اجازه داد تا یک بازی مستقل را با قیمت آثار AAA عرضه کند و ۶۰ دلار از گیمرها پول بگیرد. اما بازی وقتی عرضه شد و آن نمره‌های بد و باگ‌های عجیب و غریبش را دیدیم، فهمیدیم که دیگر نباید به هیچ تریلر و نمایشی از بازی‌ها اعتماد کرد. اوضاع هلو گیمز به قدری به هم ریخت که هیچ یک از اعضای استودیو جرات حرف زدن هم نداشتند. با این حال، هلو گیمز مردانگی به خرج داد و در سکوت خبری روی بازی و وعده‌هایی که پیش‌تر به گیمرها داده بود کار کرد. نتیجه این کار، No Man’s Sky را تبدیل به بازی خوبی کرد که امروز می‌شناسیم. بازگشت اثر فاجعه‌ای مثل No Man’s Sky، از آن مواردی بود که اصلا انتظارش را در نسل هشتم نداشتم.

خب این هم از انتخاب‌های ما. نظرتان در موردشان چیست؟ چه ویدیو گیمی در نسل هشتم فراتر از انتظاراتتان ظاهر شد؟ حتما نظراتتان را با ما هم به اشتراک بگذارید.