بازی Braid اثری است که به هیچ وجه نباید از دستش بدهید

دنیای بازی‌های مستقل، دنیایی دوست داشتنی و در عین حال عجیبی است. چراکه عملا الان قطب نوآوری در جهان ویدیو گیم، گاراژ خانه همین بازی‌‌سازان مستقلی است که بدون بودجه‌های کلان، آثاری منحصر به فرد و حیرت‌آور خلق می‌کنند. جالب اینکه خیلی از همین بازی‌های خلاقانه، با اینکه فقط و فقط توسط یک نفر ساخته شده‌اند، آنقدر با کیفیت و منحصر به فردند که هیچکس نمی‌تواند از تجربه آن‌ها حتی یک ایراد کوچک بگیرد.

بهترین مثال برای این ادعا شاید Braid باشد که با عرضه‌اش در سال ۲۰۰۸ انقلابی در جریان بازی‌های مستقل به وجود آورد. باور نمی‌کنید، بروید میانگین نمره ۹۳ بازی را در صفحه متاکریتیکش ببینید تا متوجه شوید با چه شاهکاری طرف هستید. نسخه ابتدایی بازی پازل-پلتفرمر مشهور Braid، توسط جاناتان بلو به صورت تک‌نفره در سال ۲۰۰۵ توسعه یافت و برای پی‌سی عرضه شد.

نسخه اولیه Braid، تمام پازل‌ها، معماها و داستان موجود در نسخه نهایی سال ۲۰۰۸ را در خود داشت و همین ورژن‌های اولیه بازی هم آنقدر با کیفیت و جذاب بودند تا دست جاناتان بلو به جایزه بهترین دیزاین و طراحی در فستیوال بازی‌های مستقل GDC 2006 برسد. با این حال، جاناتان بلو، بازی را رها نکرد و می‌خواست برای عرضه Braid روی کنسول‌های نسل هفتمی، اثر بی‌نظیرش از نظر ظاهری نیز طراحی جذاب‌تری پیدا کند.

سه سال قبل از عرضه نسخه نهایی بازی، هنرمندی به نام دیوید هلمن به جاناتان پیوست تا بخش هنری بازی و استایل آن را بهبود بخشد. نتیجه این همکاری، Braid را به اثری تبدیل کرد که نمونه‌اش تا آن زمان وجود نداشت. طراحی‌های دیوید هلمن تاثیر خودشان را گذاشتند و بازی حالا در کنار طراحی مراحل و پازل‌های جذابش، جلوه‌های بصری زیبایی هم پیدا کرد که از نظر زیبایی شناسی دست کمی از آثار هنری فاخر هم دوره‌اش نداشت.

اما خود بازی در مورد چه چیزی بود؟ در Braid بازیکنان کنترل مردی به نام تیم را در دست می‌گرفتند؛ کسی که به دنبال شاهزاده‌ای می‌گشت که اسیر چنگال هیولایی ستیزه‌گر شده بود. این که چرا او می‌خواهد شاهزاده را نجات دهد در ابتدا مشخص نیست، ولی بازیکنان در آغاز هر فصل از بازی، سرنخ‌هایی در رابطه با انگیزه تیم برای این سفر مشکل به دست می‌آورند.

تیم برای رسیدن به هدفش باید از دل جهان‌های مختلفی که قوانین خاصی بر هر کدام از آن‌ها حاکم است عبور و تکه‌های چند پازل مختلف را در جریان مسیرش پیدا کند. البته به دست آوردن تکه‌های مختلف این پازل‌ها ساده نیست و گاهی اوقات اوضاع آنقدر پیچیده می‌شود که باید میلیون‌ها فسفر برای حل معماهای بازی بسوزانید. البته تیم هم یک انسان معمولی نیست. تیم قدرت کنترل زمان را دارد و می‌تواند با عقب و جلو بردن آن، راهی برای رسیدن به اهدافش پیدا کند.

ترکیب معماهای سخت طراحی شده برای بازی با همین مهارت منحصر به فرد تیم، مراحل خاصی را برای Braid ایجاد کرده‌اند که واقعا هنوز هم بعد از این همه سال سرگرم کننده و در عین حال چالش برانگیزند. در کنار تمام این‌ها، ناگفته نماند که Braid موسیقی‌های به شدت شاهکاری هم دارد که شاید نمونه‌شان را در بازی‌های کلان بودجه نیز نشنیده باشید.

در کل، Braid از آن دست بازی‌هایی است که واقعا نباید از کنارش به راحتی بگذرید. اگر به دنبال اثری می‌گردید که هم موسیقی‌های بی‌نظیری برایتان پخش کند، هم تصاویر خیره‌کننده‌ای جلوی رویتان بگذارد و هم با مراحلش سرگرمتان کند، پیشنهاد می‌کنم به صفحه استیم بازی بروید و با پرداخت ۱۵ دلار، Braid را تجربه کنید.