۵ دشمن سرشناس بازیها که هیچکس صدایشان را نشنیده
در دنیای بازیهای ویدیویی، هر روز با کاراکترهای زیادی آشنا میشویم. اما همه این کاراکترها در ذهنمان ماندگار نمیشوند و فقط تعداد کمی از آنها هستند که میتوانند با جنبههای شخصیتی مختلفشان، جای خود را ...
در دنیای بازیهای ویدیویی، هر روز با کاراکترهای زیادی آشنا میشویم. اما همه این کاراکترها در ذهنمان ماندگار نمیشوند و فقط تعداد کمی از آنها هستند که میتوانند با جنبههای شخصیتی مختلفشان، جای خود را در قلب گیمرها محکم کنند. در این مقاله سراغ یک سری از همین شخصیتهای خاص رفتهایم. شخصیتهایی که در غالب یک آنتاگونیست در بازیها ظاهر شدند و همگی یک ویژگی مشترک دارند؛ حرف نزدن. بله، در ادامه از ۵ دشمن سرشناس بازیهای معروف برایتان گفتم که هیچکس تا حالا صدایشان را نشنیده. با ویجیاتو همراه باشید.
۵) مَستر هند - Super Smash Bros Series
سری بازیهای سوپر اسمش برادرز، همیشه میزبان آنتاگونیستها و دشمنان خاص زیادی بودهاند. اما از بین همه آنها، مستر هند یک ابهت دیگری دارد. آنتاگونیستی که ظاهر آن عملا شبیه یک دستکش سفید رنگ جادویی است و هر بار که پا به ماشروم کینگدام گذاشته، بدترین مصیبتها را بر سر ماریو و دوستانش نازل شده. جالب اینکه این کاراکتر مرموز هیچ وقت صحبت هم نمیکند و در طی این سالها ما به جز شنیدن خندههای آزاردهندهاش، هیچ صدای دیگری از او نشنیدهایم.
۴) کِلَمیتی گنون - The Legend of Zelda Series
گنون مهمترین دشمن لینک و سرزمین هایرول است و در طی این سالها او را در فرمها و اشکال مختلفی دیدهایم. با این حال، افرادی که مجموعه The Legend of Zelda را تجربه کردهاند میدانند که کلمیتی گنون، قدرتمندترین بُعد گنون است و هر بار که سر و کلهاش در هایرول پیدا شده، ما شاهد بیشترین خرابیهای ممکن بودهایم. کلمیتی گنون در اصل یک بُعد شیطانی از گنون است و به قدری هیبت وحشتناکی دارد که اصلا نیازی نیست برای اثبات قدرتش برای کسی رجزخوانی کند.
۳) بیگ دَدی - Bioshock
نسخه اول بایوشاک پر بود از موجودات جهش یافته مختلف که هر کدامشان قصه خاصی برای گفتن داشتند. اما فکر کنم با من هم نظر باشید که از بین تمام آنها، بیگ ددیها یک چیز دیگر بودند. موجوداتی غولپیکری که با آن لباسهای غواصی عجیب و متههای تیزشان، بهترین چیزی بودند که کن لوین میتوانست برای محافظت از لیتل سیسترها خلق کنند. زیبایی طراحی بیگ ددیها در این بود که آنها واقعا مثل یک پدر آرام و دل سوز در کنار دختر کوچکشان قدم میزنند و با تمام وجود سعی میکردند که به آنها حس امنیت بدهند. اما کافی بود که شما برای یک لحظه هم که شده این امنیت را به خطر میانداختید تا در سکوت کر کننده اقیانوس جان خود را از دست میدادید.
۲) مستر ایکس - Resident Evil 2
چه در نسخه کلاسیک و چه در نسخه بازسازی شده رزیدنت ایول ۲، مستر ایکس یک باس تمام عیار بود که نمونهاش در کمتر ویدیو گیمی دیده میشود. مستر ایکس با آن قد و قامت بزرگش، یک هیولای ترسناک برای افرادی بود که نمیتوانستند مسیر خود را در میان راهروهای تو در توی اداره پلیس پیدا کنند و آنقدر آنها را با صدای پای سنگینش آزار میداد تا بالاخره کنترل ذهنشان را از دست بدهند و خودشان را تسلیم او کنند.
۱) پیرامید هد - Silent Hill 2
اگر بگویم که پیرامید هد سایلنت هیل ۲، مهمترین و تاثیرگذارترین آنتاگونیستی که تا حالا برای یک بازی ویدیویی خلق شده، اغراق نکردهام. شما با کاراکتر خوش ساختی رو به رو بودید که بدون یک کلمه حرف زدن، داستان غمانگیزش را برایتان به شکلی ترسناک روایت میکرد. داستانی که هر چه جزئیاتش بیشتر برایتان رو میشد، بیشتر تحت تاثیر این شخصیت عجیب قرار میگرفتید. طوری که از یک جایی به بعد میفهمیدید که پیرامید هد یا کله هرمی خودمان در واقع اصلا دشمن شما نیست و تنها هدفش از حضور در سایلنت هیل، چیزی نیست جز اینکه جیمز ساندرلند (کاراکتر اصلی بازی) را به خودش بیاورد و یادش بیندازد که چه کار وحشتناکی کرده.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
خیلی خلاقلنه لود خوشم اومد??
سلام نیما مثل همیشه عالی یادمه گفته بودی اگه کسی اویل 4رو رو درجه سختی خیلی سخت تموم کنه جلوش زانو میزنی.آدرس میدم بیا خونمون
یه ناهار توپ پیش من داری :))
منظورم این بود بیا برام تمومش کن ???
:))))))))))))
خسته شدم از بس یادآوری کردم ولی خوب بوذ عالی نبود
چرا انقدر منفی گرفته این کامنت آخه؟
نظر شخصی هر کس یه جوریه من به شخصه مقاله های قبلیت رو بیشتر میپسندم تا این جدید ها
متوجه منظورت هستم. نمیدونم چرا به خاطر اینکه نظرت رو گفتی انقدر منفی دادن بچهها. هر کسی حق داره نقد کنه. همین که کامنت میذاری و مطالب رو میخونی یه دنیا ارزش داره برامون. دوست داشتی یکم مشخصتر توضیح بده که از کدوم مطالب بیشتر خوشت میومده.
الان که تقریبا خیلی وقته تو ویجیاتو ام و خیلی از مقاله های قدیمی ت خوشم میومد و البته برام تازگی داشت. یعنی این آخرا یک جوری شد که قشنگ لیستت رو قبل خوندن میگفتم بعد میومدم میدیدم درست حدس زدم یا نه که تو این لیست از 5 تا فقط یکیش رو اشتباه جواب دادم. یعنی قشنگ مقاله های قبلیت من رو به شخصه سوپرایز میکرد. مثلا یه زمانی داستان لست آف آز 2 گزاشتی مغزم پوکید! حال کردم. مثلا یکی دیگه نوشتی 10 مرگ خجالت آور که خیلی فان و باحال و البته جالب بود. هنوزه که هنوزه رو اسمت پایین تیتر میزنم میرم از صفحه 4 به اول تمامی شون رو میخونم و افسوس میخورم چرا نمیتونم مقاله های اولت رو بخونم. من خدا شاهده گیمر بودنم رو به ویجیاتو مدیونم و البته تو. من قبل ویجیاتو فقط میدونستم به کسی که گیم میزنه میگن گیمر. من نمیدونستم بازی آنلاین یعنی چی! فک میکردم کانتر بازی که فقط میشه با بات ها زد! من گیمر بودنم رو به شما مدیونم.