اگر فیلم آپارتمان از بیلی وایلدر که مدتی پیش به عنوان پیشنهاد نوروزی آن را معرفی کردم را دوست داشتید، حتما از این پیشنهاد هم خوشحال می‌شوید. امروز سراغ Some Like It Hot از همین کارگردان می‌روم که جدا از این که یک کمدی درخشان و بسیار خنده‌دار و سرگرم‌کننده است، حرف‌های جدی و مهمی را به عنوان پیام اصلی به مخاطب انتقال می‌دهد.
از همان سکانس ابتدایی معروف فیلم که در قطار جریان دارد و حس‌وحال جالبی که بیلی وایلدر در همان دقایق ابتدایی به تصویر می‌کشد می‌توانید متوجه شوید که Some Like It Hot فیلمی است که می‌تواند به طور کل شما را به یک دنیای دیگر برده و از هر آن‌چه در لحظه به آن فکر می‌کنید دورتان کند.
فیلم در دوران خشکی الکل و ممنوعیت مصرف این ماده در آمریکا جریان دارد. این قضیه باعث شده تا بسیاری از کافه‌ها و مکان‌هایی که پیش از این محل اجرای هنرمندان و موسیقی‌دانان بودند حالا دیگر وجود نداشته باشند و این افراد کار خود را از دست بدهند.
در این میان دو شخصیت اصلی فیلم تصمیم می‌گیرند تا با ورود به یک گروه آواز دخترانه شانس اجرا و کسب درآمد را به دست آورند. دو مرد در یک گروه بسیار بزرگ زنانه که ستاره آن هم مرلین مونرو هست! همین سناریو ساده کافی است تا یک فیلم برای دو ساعت جذاب و دیدنی باشد اما Some Like It Hot خیلی حرف‌های بیشتری از این هم برای گفتن دارد.
اول از همه این فیلم یک تابو شکنی بزرگ در سینمای آمریکا انجام می‌دهد. دو شخصیت اصلی مرد آن‌هم در لباس زن! شاید امروز حتی در سینمای ایران هم مثلا اکبر عبدی را ببینیم که آرایش می‌کند و با عشوه برای مردی حرف می‌زند اما در دهه ۵۰ قرن گذشته میلادی سینمای هالیوود هم سانسورهای جدی و مخصوص به‌خودش را داشت که کار سینماگران را برای ارائه محتوای جدید سخت می‌کرد.
بیلی وایلدر به عنوان یکی از بزرگ‌ترین کارگردان‌های تاریخ و از مهم‌ترین افراد سینما در آن فردی بود که چه با ساخت فیلم‌هایی مثل سانست بلوار و چه رد کردن حد و مرزها در Some Like It Hot سعی کرد با این سانسور به بهترین شکل ممکن مقابله کند.
Some Like It Hot مانند یک سفر کوتاه و پر از اتفاق است که در آن بیننده در کنار دو شخصیت اصلی و مرلین مونرو پا به مکان‌های جدید و جالبی می‌گذارند که در آن اتفاقات عجیب و دور از انتظاری رخ می‌دهد. هر کدام از این اتفاقات به تنهایی خنده‌دار و جالب هستند و جدا از این پیام مهمی را به مخاطب انتقال می‌دهند.
مثلا فیلم به شدت روی جرات رسیدن به عشق و قبول کردن سختی‌هایی که در آن راه باید تحمل کنید مانور می‌دهد. فیلم از زیبایی زنان و به‌طور خاص مرلین مونرو می‌گوید و گهگاهی به ماجرایی شبیه ماجراهای تام و جری تبدیل می‌شود که در آن شخصیت‌ها مانند کتاب‌های مصور و کارتون‌های قدیمی به سر و کله هم‌دیگر می‌کوبند.
Some Like It Hot موسیقی جذابی دارد که حتما بعد از پایان فیلم هم دلتان می‌خواهد که سراغ آن بروید. فیلم ریتم بسیار تند و جذابی دارد و همین هم باعث می‌شود که تماشا کردن آن کار بسیار راحتی باشد. مثل همیشه بیلی وایلدر استاد استفاده از سینمای سیاه و سفید برای خلق سینماتوگرافی چشم‌نواز و دیدنی است و Some Like It Hot شاید یکی از بهترین آثار او در خلق تصاویر زیبا و چشم نواز باشد.
تقریبا هیچ نکته بدی در مورد Some Like It Hot وجود ندارد. همه اجزای فیلم از داستان گرفته تا موسیقی و صحنه‌پردازی به شکلی انجام شده‌اند که مخاطب همیشه در حال تماشای چیزهای جدید و هیجان‌انگیز باشد. به هر حال اگر هنوز برایتان سخت است که با فیلم‌های کلاسیک سینما ارتباط برقرار کنید، شاید «بعضی‌ها داغش رو دوست دارند» یک گزینه مناسب برای علاقه‌مند شدن به این بخش از سینما باشد.
بیشتر بخوانید: