۵ باری که بازی‌ها بیش از حد در واقع‌گرایی غرق شدند – قسمت دوم

دنیای بازی‌های ویدیویی جایی است که ما معمولا با غیرقابل باورترین چیزهای ممکن رو به رو می‌شویم. اما چند سالی هست که بازی‌سازان علاقه به استفاده از المان‌های واقع‌گرایانه پیدا کرده‌اند و دارند تمام تلاششان را می‌کنند که مرز بین واقعیت و خیال را در بازی‌های ویدیویی کم کنند. با این حال، برخی اوقات در واقع‌گرایانه کردن بازی‌های ویدیویی هم زیاده‌روی می‌شود و هر از گاهی شاهد المان‌های واقعی بلااستفاده‌ای در بازی‌ها هستیم که عملا وجودشان به هیچ کاری نمی‌آید. در این مقاله، از همین المان‌های بیش از حد واقع‌گرایانه‌ای برایتان گفتم که بدون آن‌ها هم برای بازی‌ها مشکلی ایجاد نمی‌شد. با ویجیاتو همراه باشید.

۵) از بین رفتن سلاح‌ها – Zelda: Breath of the Wild

Breath of the Wild یکی از معرکه‌ترین بازی‌هایی است که در طول عمرتان می‌توانید تجربه کنید. این بازی منحصر به فرد، آنقدر ویژگی دوست داشتنی دارد که عملا می‌تواند شما را برای ساعت سرگرم خودش نگه دارد. طوری که ممکن است یک دفعه نگاه به پلی‌تایم خودتان نگاه کنید با دیدن عدد ۳۰۰ ساعت با خودتان بگویید این حجم از زمان چطور گذشته. اما در بین همه این ویژگی‌های دوست داشتنی، یک المان نه چندان دوست‌داشتنی هم وجود داشت و آن هم چیزی نبود جز ویژگی از بین رفتن سلاح‌ها. بله، هیچ سلاحی در Breath of the Wild مثل دنیای واقعی دوامی طولانی ندارد و اگر از آن‌ها زیاد استفاده کنید، بعد از مدتی می‌شکنند. البته جای شکرش باقی است که تیم سازنده آنقدر اسلحه متنوع در بازی قرار داده که خیلی به خاطر از دست دادن یک سری از سلاح‌ها ناراحت نشویم. ولی به هر حال، وجود چنین المان‌ واقع‌گرایانه‌ای در یک بازی فانتزی همچنان جای سوال دارد.

---

---

۴) سنگین شدن – Skyrim

مثل بسیاری از بازی‌های نقش آفرینی، در اسکایریم هم برای هر آیتمی وزن تعیین شده بود. از طرفی کاراکتر تحت کنترلتان هم تا حدی می‌توانست وزن آیتم‌های موجود در اینونتوریش را تحمل کند. ولی خب در ابتدا اکثر ما خیلی به این موضوع توجه نمی‌کردیم تا اینکه یک دفعه با حجم زیادی از آیتم در اینونتوریمان رو به رو می‌شدیم که اگر از شرشان خلاص نمی‌شدیم، کاراکتر تحت کنترلمان به خاطر وزن زیادی که روی دوشش سنگینی می‌کرد نه می‌توانست بدود، نه کالسکه براند و نه حتی فست تراول انجام دهد. این ویژگی واقع‌گرایانه اما باب میل همه نبود. باور نمی‌کنید، نگاهی به لیست ماد‌های بازی بیندازید و ببینید که چه تعداد ماد مختلف برای از بین بردن وزن قابل حمل برای اسکایریم ساخته شده.

۳) پلک زدن – Alone in the Dark

ریبوت Alone in the Dark اثر خلاقانه با کلی نوآوری تازه بود که متاسفانه تیم سازنده بازی نتوانست در قالب کردن این المان‌ها در ساختار گیم‌پلی و ساخت اثری با کیفیت و پولیش شده موفق عمل کند. با این حال، در برخی نقاط بازی مرزهای واقع‌گرایی را به شکل عجیبی جا به جا می‌کرد. خصوصا در فیزیک آتش بازی این موضوع به خوبی قابل مشاهده بود. اما می‌دانید کجا بازی در حرکت به سمت واقع‌گرایی محض زیاده‌روی کرد؟ جایی که حتی وظیفه پلک زدن کاراکتر را هم به دست بازیکن سپرده بود. بله، شما در Alone in the Dark برای اینکه تاری چشم‌تان از بین برود یا اثر سم یا خون غلیظی که روی چشمانتان ریخته شده بود زودتر کم شود، باید مدام پلک می‌زدید. فقط خدا می‌داند که این ویژگی گیم‌پلی بازی چقدر روی اعصاب و خسته کننده بود.

۲) منقبض شدن اندام خصوصی اسب‌ها در هوای سرد – Red Dead Redemption 2

بازی‌های راکستار همیشه به شکل دیوانه‌ کننده‌ای دارای المان‌های واقع‌گرایانه و جزئیات ریز و درشتی هستند که آدم با دیدنشان مغزش سوت می‌کشد. اوج این ریزه‌کاری‌ها را اما در Red Dead Redemption 2 می‌توانید ببینید. بازی که حتی در آن برای اندام خصوصی اسب‌ها نیز فیزیک تعریف شده. طوری که اگر آن‌ها به مناطق سردسیر بازی قدم بگذارند، اندام خصوصیشان منقبض و جمع می‌شود. البته من نمی‌دانم تا حالا چند نفرتان به این جزئیات دقت کرده‌اید ولی این قضیه واقعی است و واقعا هم اتفاق می‌افتد.

---

---

۱) پیاده‌روی – Shenmue 2

در اکثر بازی‌ها وقتی قرار باشد یک مسیر طولانی را طی کنیم، یا به ما اجازه داده می‌شود از قابلیت فست تراول استفاده کنیم یا خود بازی وارد صفحه لودینگ می‌شود و ما را به مقصد مورد نظر می‌رساند. اما شنمویی ۲ جزو این دسته از بازی‌ها قرار نمی‌گرفت. در بازی ماموریتی به ما داده می‌شد که باید برای رسیدن به آن باید از دل مسیری جنگی عبوری می‌کردیم. با این حال، در بازی نه خبری از فست تراول بود و نه آن لودینگ‌هایی که به ما اجازه می‌دادند در زمان صرفه‌جویی کنیم. نه، بازی ما را مجبور می‌کرد قدم‌زنان به سمت آن نسخه به خصوص حرکت کنیم. کاری که باعث می‌شد بیش از ۲ ساعت از عمر نازنینمان حرام شود و در طول مسیر به صحبت‌های نه چندان جذاب کاراکتر همراهمان گوش دهیم.