۵ بازی معرکه‌ای که هیچ‌وقت دنباله‌ای برایشان ساخته نشد – قسمت دوم

یک سری از بازی‌ها هستند که آدم بعد از تجربه‌شان نمی‌تواند منتظر ساخت دنباله‌ای برایشان نباشد. اما متاسفانه همه این بازی‌ها آنقدر خوش شانس نیستند که چنین اتفاقی برایشان بیفتد. با هم در این مقاله به مرور ۵ مورد از همین بازی‌های معرکه‌ای می‌پردازیم که از نظر ساختاری حرف نداشتند اما متاسفانه هیچ وقت دنباله‌ای برایشان ساخته نشد. با ویجیاتو همراه باشید.

5) L.A Noire

برای افرادی که عاشق تماشای فیلم و سریال‌های جنایی هستند، L.A Noire یک تجربه فوق‌العاده بود. اثری که به معنی واقعی کلمه مجبورمان می‌کرد پا در کفش یک کاراگاه بخش جنایی بکنیم و با نگاه به چین‌های دقیقی که روی صورت کاراکترها می‌افتاد و لرزشی که در صدایشان حس می‌شد، مو را از ماست بیرون بکشیم و حقیقت را برملا کنیم. این تجربه جذاب اما با نواقصی همراه بود که به بدنه گیم‌پلی آن آسیب‌هایی جدی وارد می‌کرد. به همین دلیل هم راکستار بعد از عملکرد نه چندان موفق بازی، روی خوشی نسبت به آن نشان نداد و هنوز هم که هنوز است خبری از ساخت قسمت دوم L.A Noire در دسترس نیست.

---

---

4) Brutal Legend

Brutal Legend یکی از بازی‌های مورد علاقه خود من است. تیم سازنده با اضافه کردن چاشنی موزیک راک و متال به اثری که گیم‌پلیش تلفیقی از اکشن و استراتژی ریل‌ تایم بود، بازی جذابی بیرون کشید که هنوز مزه تجربه‌اش از زیر زبانم بیرون نرفته. Brutal Legend گرافیکی دلنشین، موسیقی‌هایی شنیدینی و قصه‌ای پر از اتفاقات بامزه و هیجان‌انگیز داشت که یک متالهد به هیچ وجه نباید تجربه معرکه‌شان را از دست می‌داد. اما الکترونیک آرتز به جای اینکه Brutal Legend را با همین ویژگی‌های جذابش به ما معرفی کند، تریلری برای آن ساخته بود که بیشتر روی جهان اوپن ورلد بازی متمرکز بود؛ چیزی که به نظر من کم‌ترین اهمیت را در کل گیم‌پلی و طراحی Brutal Legend داشت. همین موضوع روی فروش بازی نیز تاثیر گذار بود و در نهایت به خاطر استقبال کم گیمرها از Brutal Legend، هیچ وقت دنباله‌ای برای آن ساخته نشد.

3) Super Mario RPG

Super Mario RPG در اصل پدر معنوی تمام سوپر ماریوهای نقش آفرینی است. با این حال، تفاوت این بود که Super Mario RPG محصول مشترک نینتندو و آر‌پی‌جی ساز قهاری چون اسکور انیکسی بود که همیشه به خاطر سری فاینال فانتزی افسانه‌ایش مورد ستایش منتقدین قرار می‌گرفت. Super Mario RPG یک بازی تمام عیار بود و اتفاقا به فروش خوبی هم دست پیدا کرد. اما عدم توافق مجدد بین اسکوئر و نینتندو، باعث شد تا نسخه دوم این مجموعه هیچ وقت ساخته نشود و دو شرکت پا در مسیرهایی کاملا متفاوت بگذارند.

2) DMC: Devil May Cry

شاید با این نظر من موافق نباشید، اما به عنوان یک طرفدار دو آتشه سری Devil May Cry، نسخه‌ای که نینجا تئوری مسئول ساخت آن بود و تحت عنوان DMC: Devil May Cry عرضه شد را حداقل از نظر گیم‌پلی، بهترین نسخه سری می‌دانم. DMC اثری سریع، پرخاشگرانه و به شدت جذاب بود که به خاطر آزادی عمل فوق‌العاده که در دست مخاطب قرار می‌داد، تجربه‌اش حسی معرکه به خود می‌گرفت. به خاطر ساختار متفاوتی که نینجا تئوری برای مکانیک‌های گیم‌پلی و سیستم مبارزات بازی در نظر گرفته بود، سرعت نبردهای بازی و تعداد کمبوهایی که در هر دقیقه‌ می‌توانستید بزنید آنقدر افزایش پیدا کرد که برخی اوقات آدم از حجم آدرنالینی که در رگ‌هایش پمپاژ می‌شد تا مرز سکته قلبی پیش می‌رفت. اما برخلاف این همه جذابیت، بسیاری از گیمرهای قدیمی قادر به هضم تغییرات ساختاری زیادی که نینجا تئوری روی مجموعه اعمال کرده بود، نبودند و در نهایت همین عدم استقبال از ریبوت سری دویل می کرای باعث شد تا کپکام عقبگرد کند و سری پیشین مجموعه محبوبش را ادامه دهد.

---

---

1) Alan Wake

این یکی شاید داغ دل خیلی از ما را تازه کند. Alan Wake از نظر من یکی از مهم‌ترین بازی‌های ژانر ترسناک روانشناختی چند سال اخیر بود که موقع عرضه‌اش آنقدر دیده نشد و الان حسرت آن روزهایی را می‌خوریم که هوای بازی را نداشتیم. قصه تاریک، مبهم و پر از جزئیات این نویسنده افسرده، یکی از معرکه‌ترین چیزهایی بود که می‌‌شود در مدیوم ویدیو گیم تجربه کرد. بماند که گرافیک و گیم‌پلی بازی هنوز هم به قدری خوب هستند که می‌شود بارها و بارها پای تجربه بازی نشست و از کیفیت بالای آن خسته نشد. با این حال، بازی به خاطر هزار و یک دلیل هنوز قرار نیست نسخه دومش ساخته شود. البته امیدواریم که بعد از انتشار بسته‌های الحاقی کنترل و بازگشت الن ویک، بالاخره رمدی دست از سر شیطان بردارد و بالاخره پرده از رمز و راز پایان مبهم بازی در قسمت دوم بردارد.