۵ بازی که شما را به خاطر دزدی کردن مجازات می‌کردند

دزدی کردن یک عمل تقبیح شده‌ است و هیچکس نمی‌تواند توجیه درستی برای چنین عمل نادرستی بیاورد. با این حال، قوانین دنیای بازی‌های ویدیویی همیشه با آنچه ما در زندگی واقعی با آن‌ها سر و کار داریم یکی نیست و هر از گاهی می‌توانیم بدون اینکه تنبیه شویم یک سری آیتم را از کاراکترهای مختلف بدزدیم. با این حال، همه بازی‌ها هم با دزدی کردن شما راحت کنار نمی‌آیند و هر از گاهی مجازات‌هایی سنگینی برایتان در نظر می‌گیرند که آن سرش ناپیداست. پس در ادامه با ویجیاتو همراه باشید تا چند مورد از این بازی‌ها را با هم مرور کنیم.

5) Enter the Gungeon

در بازی Enter the Gungeon دزدی کردن از فروشگاه عین آب خوردن است. ولی تبعاتی که این کار برایتان خواهد داشت، به قدری زیاد است که شاید مجبور شوید به خاطرشان بازی را از اول شروع کنید. برای مثال اگر یک بار دزدی کنید، فروشنده به شما اخطار می‌دهد و قیمت‌هایش را دو برابر می‌کند. اما اگر برای دوم این کار را انجام دهید، فروشنده بازی دیگر از دستتان شاکی می‌شود و سلاحش را بیرون می‌کشد و به جانتان می‌افتد. با این حال، قضیه به همین جا ختم نمی‌شود. هر بار که شما دزدی کنید، به صورت دائم سطح Curse کاراکترتان بالا می‌رود و بازی برایتان به شکلی غیرقابل باور سخت می‌شود. طوری که حتی ممکن است هیچ وقت نتوانید Enter the Gungeon را در این شرایط تمام کنید.

4) Skyrim

در اسکایرم مهارت‌های زیادی برای افرادی که می‌خواستند دزدکی صاحب یک سری آیتم‌ها شوند وجود داشتند. با این حال، دزدیدن برایر هارت در بازی مثل هر آیتم دیگری نبود. اگر شما می‌توانستید مخفیانه خودتان را به پشت یک فورسوارم برسانید، می‌توانستید قلب آن‌ها را که بازی از آن به عنوان «برایرهارت» یاد می‌کرد را بدزدید و یک مرگ بی‌دردسر به آن‌ها هدیه دهید. اما نکته اینجا بود که با برداشتن یک برایر هارت، سربازهایی از جهم جلوی رویتان اسپاون می‌شدند تا مرگتان را با چشمانشان نمی‌دیدند، دست بردار نبودند.

3) Sim City 2000

صولا اداره یک شهر کار آسانی نیست. اگر این موضوع را باور ندارید، پیشنهاد می‌کنم سری به بازی SimCity 2000 بزنید تا متوجه شوید اداره یک شهر می‌تواند چقدر کار پیچیده و طاقت فرسایی باشد. برای مثال، اولین و مهمترین چالشی که SimCity 2000 پیش رویتان می‌گذاشت، تعیین نرخ مالیات برای شهروندان بود. اما مالیات تعیین شده توسط شما نه باید آنقدر کم می‌بود که هزینه پروژه‌هایتان تامین نشود و نه آنقدر زیاد که کسی حاضر نباشد پا شهرتان بگذارد. رسیدن به چنین تعادلی واقعا کار سختی بود و عملا هر کسی از پس انجام آن برنمی‌آمد. با این حال، خوشبختانه بازی به شما اجازه می‌داد که با استفاده از کدهای تقلب کمی پول بدون حساب و کتاب به خزانه شهر خود واریز کنید و کار توسعه شهر را استارت بزنید. اما بازی این پولی که شما بی‌اجازه به خزانه‌تان ریخته بودید را یک جایی باید از جیبتان در می‌آورد. عملا اگر شما از کدهای تقلب برای افزایش پول خزانه‌تان استفاده می‌کردید، گور خودتان را می‌کندید. چراکه با استفاده از این چیت‌کدها، درصد اتفاق افتادن بلا‌های طبیعی، مثل حمله آدم فضایی‌ها یا زمین‌لرزه‌های عظیم در حوالی شهرتان بیشتر می‌شد و آن وقت ده‌ها برابر پولی که برداشته بودید را باید خرج آباد سازی شهر می‌کردید.

2) Hades

در بازی هیدس، کرون یک فروشنده نه چندان خوش‌مشرب است که هر از گاهی در طول مسیر سر و کله‌اش پیدا می‌شود و به شما برخی از آیتم‌ها مورد نیازتان را می‌فروشد. اما نکته اینجاست که برخی اوقات کرون یادش می‌رود که طلاهایش را درست و حسابی از چشم شما مخفی کند و می‌توانید به راحتی آن‌ها را بدزدید. اما این یک تله است. چراکه به محض برداشتن سکه‌های کرون، او متوجه عمل نادرست شما می‌شود و برای اینکه بفهمید چه کار نادرستی کرده‌اید، مثل یک باس‌فایت سرسخت به جانتان می‌افتد. مبارزه با کرون واقعا هم طاقت فرساست و افراد کمی می‌توانند زنده از این نبرد چالش برانگیز زنده بیرون بیایند. پس بیایید و هیچ وقت سر به سر کرون نگذارید.

1) The Legend of Zelda: Link’s Awakening

در نگاه اول دزدی در Link’s Awakening خیلی ساده به نظر می رسید. به جای اینکه برای خرید آیتم‌های مختلف به فروشندگان پول بدهیم، می‌شد خیلی راحت آیتم مورد نظر را از روی قفسه‌ها برداشت، دور فروشنده یک دور شمسی قمری زد و قبل از اینکه او متوجه شود از فروشگاه خارج شد. طبیعتا موقعی که از فروشگاه بیرون می‌آمدیم خیلی احساس زرنگ بودن داشتیم و با خودمان می‌گفتیم بدون اینکه پولی بدهیم، یک آیتم ارزشمند به دست آوردیم. اما خیلی زود متوجه می‌شدید که بازی خیلی زرنگ‌تر از شما بوده. چراکه بعد از اولین سرقت غیر مسلحانه‌تان، ناگهان می‌دید که خیلی از کاراکترهای بازی شما را «دزد» خطاب می‌کنند. البته بازی فقط به همین تنبیه نسبتا ساده راضی نبود. بلکه اگر به فروشگاه برمی‌گشتید، صاحب آن با یک ساعقه جادویی چنان از خدمتتان در می‌آمد که دیگر فکر دزدی در هیچ ویدیو گیمی به سرتان نزند.