بررسی بازی Biomutant – جهش‌یافته‌های کونگ‌فوکار

در سال‌های اخیر، شاهد پدید آمدن دسته‌بندی جدیدی از بازی‌های ویدیویی میان عناوین کلان‌بودجه (AAA) و مستقل (Indie) بودیم؛ بازی‌های AA یا دابل اِی. این دسته شامل بازی‌هایی می‌شود که از نظر میزان بودجه و نیرویی که برایشان خرج شده، درست در حد وسط میان دو دسته دیگر قرار می‌گیرند.

Biomutant در دنیایی جریان دارد که پس از یک فاجعه زیست محیطی بر اثر آلودگی و بی‌توجهی به محیط زیست، خالی از انسان‌ها شده و حالا حیوانات جهش‌یافته در آن سکونت می‌کنند. مدت‌ها پس از آخرالزمان، «درخت زندگی» که به عنوان عامل حفظ حیات روی زمین شناخته می‌شود، توسط هیولاهای غول‌پیکری به نام «جهان‌خواران» در خطر نابودی قرار گرفته است. در این میان هم قبیله‌های مختلف دنیا، بنا بر دلایل خاص خود، به دنبال نجات یا رها کردن درخت زندگی به حال خود هستند.

اینجاست که شما در نقش یکی از موجودات جهش‌یافته بازی قرار می‌گیرید، که همانند سایر داستان‌های کلاسیک RPG، قرار است به یکی از تعیین‌کننده‌ترین عوامل در سرنوشت دنیایش تبدیل شود. اولین چیزی که در Biomutant توجهتان را جلب می‌کند، سیستم ساخت شخصیت جالب و نسبتا عمیق آن است. می‌توانید نژاد شخصیت خود را از چندین گزینه موجود انتخاب کنید، با تنظیم Attributeها قد و وزن و قیافه او را مشخص کنید و کلاسی برای او برگزینید.

این نکته به بزرگ‌ترین نقطه قوت بازی ختم می‌شود. سیستم پیشرفت Biomutant به طرز قابل تحسینی گسترده و عمیق است. نه تنها می‌توانید شخصیت خود را حتی بعد از انتخاب کلاسش به هر شکلی که می‌خواهید پیشرفت دهید، بلکه این پیشرفت صرفا به «۵ درصد افزایش در فلان، ۱۰ درصد کاهش در بهمان» خلاصه نمی‌شود و توانایی‌های کاملا جدیدی را در دسترستان قرار می‌دهد.

از طرف دیگر، سیستم لوت و کرفتینگ بازی هم امکانات زیادی در دسترستان قرار می‌دهد. مثلا علاوه بر سلاح‌هایی که به عنوان جایزه به دست می‌آورید، می‌توانید با استفاده از آت و آشغال‌های ظاهرا به درد نخوری که پیدا می‌کنید، سلاح‌های خاص خود را بسازید (مثلا یک تیغه چاقو را به یک آچار وصل کنید و از همان برای خود یک سلاح در آورید). اگرچه اغلب این سلاح‌های دست‌ساز صرفا در ظاهر منحصربفرد هستند، اما سیستم کرفتینگ بازی به همین شکل هم می‌تواند شما را درگیر خود کند.

مواد مورد نیاز برای کرفتینگ و برخی از امتیازهایی که برای پیشرفت شخصیتتان به کار می‌روند، همگی از گشت و گذار در دنیای آخرالزمانی زیبای بازی به دست می‌آیند. آخرالزمانی که در Biomutant اتفاق افتاده، یکی از آن‌هاییست که بعد از انقراض انسان‌ها زیباتر از قبل شده است. تنوع محیطی مپ بازی به طرز دلچسبی بالاست و بارها پیش می‌آید که منظره پیش رویتان چندین عکس با فوتومد بطلبد. حرکت کردن در مپ بازی، چه با پای پیاده، چه سوار بر اسب و چه هنگامی که با پاراگلایدر خود از آسمان‌ها پایین می‌آیید، بسیار روان و لذت‌بخش از آب در آمده است.

در میان گشت و گذار در دنیا، شما یا در حال مبارزه با دشمنان و یا صحبت کردن با شخصیت‌های بازی بود. به قول سازندگان بازی، مبارزات Biomutant کم و بیش از بازی‌هایی همچون Batman Arkham و Devil May Cry الهام گرفته است، که چندان هم بی‌راه نیست. شخصیت شما در مبارزات بسیار چابک است و گستره بالایی از توانایی‌های مختلف دارد. بسته به بیلد (Build) مد نظرتان، او هم از راه دور، هم از نزدیک و هم با قدرت‌های ذهنی (Psi Powers) می‌تواند با دشمنانی که اغلب در تعدادهای زیاد او را محاصره می‌کنند بجنگد. به مرور توانایی‌ها و کمبوهایی می‌توانید باز کنید که عمق بیشتری به مبارزات می‌بخشند. حتی یکی وجود دارد که شخصیت اصلی عملا تبدیل به مکس پین می‌شود و با یک شیرجه و ورود به بولت تایم (Bullet Time)، در اسلو موشن به دشمنان تیراندازی می‌کند. اما مبارزات یک مشکل بزرگ دارند که در ادامه درباره‌اش صحبت خواهیم کرد.

• 

• 

• 

• 

فعلا برویم سراغ دیگر سوی گیم پلی بازی، یعنی تعامل و صحبت با شخصیت‌ها. همانند هر RPG دیگری، اینجا می‌توانید با NPCهای بازی صحبت کنید، از شخصیت‌های مهم کوئست دریافت کنید و با تاجران خرید و فروش داشته باشید. مکالمات بازی عمق آنچنان بالایی ندارند. با این که بعضا پیش می‌آید که با یک اصطلاحا Skill Check بتوانید باس‌های بازی را قانع به تسلیم شدن کنید (یعنی عملا از جنگیدن با آن‌ها رد شوید)، اما اکثر انتخاب‌های شما در دیالوگ‌ها محدود به سوال پرسیدن راجع به چیزهای مختلف می‌شود.

البته یک سیستم کارمای ساده هم در بازی وجود دارد که دست شما را برای جهت‌گیری به سمت خیر و شر باز می‌گذارد. مثلا با نجات دادن اسیران به سمت نور متمایل می‌شوید، یا با همکاری با قبیله‌های جنگ‌طلب امتیاز تاریکی دریافت می‌کنید. این نوار کارما در هر جهتی که پر شود، به مرور توانایی‌های ویژه‌ای در دسترستان قرار می‌دهد. اما خارج از این توانایی‌ها، به ندرت پیش می‌آید که احساس کنید انتخاب‌هایتان تاثیر خاصی در داستان و دنیای بازی گذاشته‌اند. به غیر از این مورد، تعامل با شخصیت‌ها از یک مشکل بزرگ هم رنج می‌برد، که در راستای همان مشکل مبارزات است که بالاتر گفتیم.

در واقع، بازی خیلی سریع یکی از تَرَک‌هایش را به شما نجات می‌دهد. گفتیم که Biomutant یک بازی AA است و با بودجه محدودتری نسبت به یک عنوان کلان‌بودجه ساخته شده. حالا این کمبود بودجه خود را در کجا نشان می‌دهد؟ صداگذاری. و این یکی از مواقع نادری است که صداگذاری بد ضربه واقعا مهلکی به کیفیت یک بازی می‌زند.

مثلا مبارزات را در نظر بگیرید. مهم نیست با چه سلاح یا جادوهایی به نبرد با دشمنان بروید. صدای هیچ کدام از ضربات شما یا دشمنان کوچک‌ترین وزنی ندارد، در حدی که اگر دو کودک با شمشیرهای پلاستیکی با یکدیگر «بجنگند»، ضربه‌هایشان سنگین‌تر به نظر می‌رسد. یا مثلا هنگام حرکت مپ، محیط‌ها بیش از حد ساکت به نظر می‌رسند، انگار که چند افکت صوتی از آن‌ها جا مانده باشند.

اما مشکلات صداگذاری بیش از همه خود را هنگام تعامل با NPCها نشان می‌دهند. Biomutant دارای یک راوی با صداگذاری دیوید شاو پارکر است. او صدای آرام‌بخشی دارد و کارش را به نحو احسن انجام می‌دهد، اما مشکل این است که او جای تمام صداگذاری شخصیت‌های بازی را گرفته است. بدین صورت که شخصیت‌ها با در آوردن صداهای عجیب با هم صحبت می‌کنند، و راوی حرف‌های آن‌ها را برایتان ترجمه می‌کند. یعنی بر فرض مثال، شما از زبان فلان شخصیت نمی‌شنوید «من گشنه هستم»، از زبان راوی می‌شنوید «او می‌گوید که گشنه است.»

مشکلی که اینجا پیش می‌آید این است که هیچ کدام از این شخصیت‌ها، حتی با ظاهر مختلفشان، به هیچ وجه از هم متمایز نمی‌شوند و فرصتی برای بروز دادن شخصیت خاص خود پیدا نمی‌کنند. در نتیجه نه تنها هیچ کدام از آن‌ها در خاطرتان نخواهند ماند، بلکه مکالماتی هم که با آن‌ها دارید به سرعت خسته‌کننده می‌شوند و کاری می‌کنند که بخواهید به سرعت ردشان کنید. شخصا حاضر بودم شخصیت‌ها صدا نداشته باشند و در عوض یک حباب دیالوگ بالای سرشان ظاهر شود تا متن دیالوگی که از زبان آن‌ها نوشته شده است را بخوانید. حداقل با این کار می‌شد سر از اخلاقیات و ویژگی‌های هر شخصیت در آورد. یک مشکل دیگر هم که کمکی به بهبود وضعیت مکالمات نمی‌کند، انیمیشن‌ها و کارگردانی ضعیف میان‌پرده‌های بازیست.

این صداگذاری ضعیف و ناقص آنقدر خود را در سرتاسر بازی نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از روح و جذابیت بازی را همچون یک زالو بیرون می‌کشد. متاسفانه خیلی از بازیکنان با همین مشکل به سرعت از بازی خسته خواهند شد. در ساعاتی که پای بازی بودم، بعضا آرزو می‌کردم که ای کاش از وسعت بازی و مکانیک‌هایش کاسته می‌شد و عوضش شاهد بهبود این جوانب بد می‌بودیم.

با این حال، Biomutant همچنان یک بازی جهان‌باز و نقش‌آفرینی قابل تحسین، و همچنین یک دستاورد خوب برای اولین بازی استودیوی کوچک Experiment 101 است. به طرز جالبی، این بازی برای مواقعی که خسته هستید و می‌خواهید با یک بازی کمی آرامش داشته باشید بسیار جواب می‌دهد. سازندگان بازی هم پس از انتشار آن از مشکلاتش اعلام آگاهی کرده‌اند و باید دید چه مقدار از آن‌ها به مرور زمان برطرف می‌شود. اما حتی اگر این اتفاق نیافتد، همچنان ایده اولیه Biomutant شدیدا ارزش امتحان کردن را دارد و می‌توان امیدوار بود که در یک دنباله احتمالی، شاهد یک بازی کامل‌تر و کم‌نقص‌تر باشیم.

Biomutant با کد نسخه پی‌سی که سازنده بازی در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.