بررسی بازی Rustler: Grand Theft Horse – احمقانه‌ترین جی‌تی‌ای تاریخ!

افسوس که دیگر مانند گذشته به بازی‌های پارودی توجه نمی‌شود. سبک «پارودی» چیست؟ زمانی که یک بازی‌ساز تصمیم می‌گیرد بازی خود را براساس رفرنس‌هایی خنده‌دار و طنز به بازی‌های دیگر بسازد. آن‌ها را مسخره کند یا آنقدر احمقانه جلوه دهد که هر از چندگاهی لبخندی روی لب‌های مخاطب نقش ببندد. خوشبختانه آنقدر خوش‌شانس هستیم که ببینیم استودیو Jutsu Games تصمیم گرفته یک پارودی بی‌نظیر را با عنوان Rustler: Grand Theft Horse منتشر شد. بازی‌های پارودی زمانی جذاب می‌شوند که بتوانید تمام رفرنس‌هایشان را درک کنید. قرار نیست یک گیم‌پلی شاهکار یا داستانی درگیر کننده وجود داشته باشد. همه چیز در ساده‌ترین حالت ممکن قرار دارد. اما شما سرگرم می‌شوید و از زمانی که پای بازی گذاشته‌اید رضایت کامل دارید.

Rustler: Grand Theft Horse

• امتیاز کاربران
  59 ratings5.8/10
• امتیاز متاکریتیک 66

• ژانر پارودی
• پلتفرم‌ها ایکس باکس سری ایکسایکس‌باکس وانپلی استیشن 5پلی‌استیشن 4نینتندو سوییچ
• ناشر بازی Jutsu Games
• سازنده Jutsu Games
• حالت بازی تک نفره

حتی با یک نگاه ساده به اسم و تصویر بازی می‌توان متوجه رفرنس‌های آن شد. نام Grand Theft Horse رفرنسی است به Grand Theft Auto یا همان GTA خودمان، با این تفاوت که این بار خبری از «سرقت بزرگ اتومبیل» نیست و با «سرقت بزرگ اسب» طرفیم! کارکتر بازی نه تنها شبیه‌ جیمی هاپکینز از Bully است، بلکه اخلاق و رفتاری مشابه نیز دارد. تم بازی نیز رفرنسی به سری ویچر است. تمام این پارودی‌ها تنها با یک نگاه ساده به اسم و عکس بازی کشف می‌شود. حال کافی است وارد دنیای Rustler شوید و با حجم زیادی از این شوخی‌ها با بازی‌های بزرگ روبه‌رو شوید. البته قرار نیست Rustler سرتاسر استیجی برای نمایش شوخی با بازی‌های بزرگ باشد. داستان Rustler از جایی شروع می‌شود که شخصیت اصلی آن دستور پیدا می‌کند یک شوالیه را بکشد و اسبش را بدزدد. پس از انجام ماموریت متوجه می‌شوید شوالیه مذکور مشغول آماده شدن برای شرکت در مسابقات سلطنتی بوده.

حال تصمیم می‌گیرید تا آمادگی لازم را به دست بیاورید تا بتوانید در این مسابقات شرکت کنید. طبیعتا آماده شدن برای مسابقات به همین سادگی نیست و حتی پیش از شروع تمرینات شما باید کارهای مختلفی انجام دهید. از جابجا کردن بارهای مردم با گاری گرفته تا ترساندن مزدورهایی که تلاش می‌کنند زندگی را برای مردم تلخ کنند. حتی در این بین می‌بایست کارهایی که مادرتان به شما می‌گوید را هم انجام دهید تا مبادا جای خواب امنتان را از دست بدهید. شخصیت Rustler دقیقا مانند جیمی هاپکینز در Bully است. آدمی که سرش درد می‌کند برای دعوا و از ارتکاب هیچ جرمی نمی‌ترسد. از دزدی گرفته تا قتل هر کاری که اندکی سکه در آن وجود داشته باشد توسط او انجام می‌شود. Rustler: Grand Theft Horse را می‌توان یک جی‌تی‌ای کلاسیک دانست. نمی‌دانم گیم‌پلی دو نسخه ابتدایی سری جی‌تی‌ای را دیده‌اید یا نه (گرچه خودم تجربه‌اش کرده‌ام اما بعید می‌دانم به سن شما قد بدهد!)‌، Rustler: Grand Theft Horse دقیقا تلاش کرده تا همان سبک گیم‌پلی را ارائه کند.

دوربین بازی ایزومتریک است اما برخی مواقع حالت Top – Down به خودش می‌گیرد. سلاح‌های مختلفی اعم از تیر و کمان یا انواع و اقسام شمشیر و نیزه در اختیار شما قرار گرفته تا بتوانید با استفاده از آن‌ها دشمنانتان را سلاخی کنید. برای داشتن سلاح مجبور نیستید هزینه‌ای پرداخت کنید. بسیاری از سلاح‌ها در گوشه کنار دنیا قرار گرفته‌اند. در بازی پلیس هم وجود دارد. کافی است مرتکب قتل شوید و یک پلیس در نزدیکی آن محل وجود داشته باشد. آنوقت تحت تعقیب قرار می‌گیرید. اگر پلیس دیگری را بکشید دقیقا مانند جی‌تی‌ای درجه تحت تعقیب بودن شما یک مرحله بالاتر می‌رود و پلیس‌های بیشتری سراغتان می‌آیند. یکی از بامزه‌ترین نوع پلیس‌ها سوارهایی هستند که روی اسبشان چراغ پلیس نصب کرده‌اند! تصور کنید در بازه‌ای از زمان که انسان‌ها از شمشیر استفاده می‌کنند یک مامور پلیس را ببینید که آژیر کشان با اسبش از کنارتان می‌گذرد. اینجا نوبت به یکی دیگر از رفرنس‌های بازی می‌رسد. برای فرار کردن از دست پلیس‌ها می‌توانید سوار اسب شوید و آن‌ را در گاراژی مخصوص ببرید تا رنگش کنند. بدین شکل دیگر پلیس‌ها نمی‌توانند شما را تشخیص دهند. برایتان آشنا نیست؟

گیم‌پلی بازی ساده است. شما این آزادی را دارید تا سوار اسب‌ها، کالسکه‌ها و گاری‌های موجود در محیط شوید. لازم نیست آن‌ها حتما برای شما باشند. مردم شهری آنقدری مهربان هستند که وسایل نقلیه‌شان را با کمی زور در اختیار شما قرار دهند. ماموریت‌ها به شما داده می‌شوند و اگر توضیح اضافه‌ای نیاز داشته باشید بازی آن را هم در اختیارتان قرار می‌دهد. برخی از مراحل Rustler فرعی محسوب می‌شوند. اما برای رسیدن به مراحل اصلی باید آن‌ها را حتما طی کنید که پارادوکسی جالب را به وجود می‌آورد. خلاصه که دنیای Rustler: Grand Theft Horse مملو از اتفاقاتی آشناست که می‌بایست آن‌ها را تشخیص دهید تا متوجه پارودیشان شوید. باز هم تاکید می‌کنم که نباید Rustler را جدی بگیرید. چون حتی سازنده‌هایش نیز آن را یک کمدی بی‌نقص می‌دانند.

Rustler: Grand Theft Horse با کد نسخه پی‌سی که سازنده بازی در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.

خلاصه بگم که…

در زمانی به سر می‌بریم که بازی‌های پارودی مانند گذشته مخاطب ندارند. در نتیجه می‌بایست بیشتر از هر زمان دیگری قدر Rustler را بدانیم که بعد از سال‌ها سراغ این سبک رفته و توانسته به بهترین شکل ممکن آن را اجرایی کند.

می‌خرمش…

Rustler را به آن دسته افرادی توصیه می‌کنم که بازی‌های مذکور را تجربه کرده‌اند. گرچه Rustler حتی بدون متوجه شدن رفرنس‌هایش یک بازی کامل و سرگرم‌کننده است، اما باید قبول کرد که درک آن‌ها بازی را تبدیل به یکی از بهترین پارودی‌های چند سال اخیر می‌کند.

نمی‌خرمش…

بسیاری از کاربران ممکن است رفرنس‌های Rustler را متوجه نشوند، از گیم‌پلی بازی خوششان نیاید و اینکه با یک کپی از چندین بازی مختلف مواجهند چندان برایشان رضایت‌بخش نباشد. درنتیجه به این دسته از کاربران که طرفدار بازی‌های پارودی نیستند Rustler را توصیه نمی‌کنم.