چرا سریال Squid Game محبوب‌ترین اثر نتفلیکس شده است؟

درام کره‌ای و پُرطرفدار این روز‌های نتفلیکس یعنی سریال Squid Game به گونه‌ای در جهان طوفان به پا کرده که می‌تواند به بزرگترین سریال Netflix از منظر مخاطب در تمام دوران تبدیل شود. این سریال که در 17 سپتامبر 2021 به صورت جهانی منتشر شد، یک تریلر پُرتنش بقا محور است که ظرف چند روز پس از انتشار، به سرعت تبدیل به پربیننده ترین برنامه Netflix در 90 کشور جهان شد؛ و همچنین در صدر فهرست پربیننده ترین برنامه‌های تلویزیونی و هفتگی ایالات متحده و بریتانیا قرار گرفت (اولین درام کره‌ای که این کار را انجام داد). اما علت این محبوبیت غیرقابل تصور چیست؟! چرا یک درام کره‌ای به ناگهان فضای رسانه‌ای جهان را قبضه می‌کند و تمام اخبار و مقالات را به خودش جلب می‌کند. در ادامه با پاسخ به این سوال که چرا سریال Squid Game محبوب‌ترین اثر نتفلیکس شده است با ویجیاتو همراه باشید.

باید بدانید پیش از ادامه این مطلب می‌توانید نقد سریال Squid Game را در این لینک بخوانید.

همچنین اگر سریال Squid Game را دوست داشتید؛ می‌توانید از این لینک با عناوین دیگری که مانند این سریال هستند آشنا شوید.

مفهوم کاملاً ساده‌ و نظام سرمایه داری

دلایل متعددی وجود دارد که سریال Squid Game با داستانی خشونت آمیز پیرامون بقا در بین مخاطبان سراسر جهان بسیار محبوب شده است. در این عصر پادشاهی رسانه‌های اجتماعی، در حالی که محبوبیت و منفور شدن یک اثر بسیار آسان است، اما حتماً یک چنین اثری برای موفقیت و محبوب شدن باید چیزی داشته باشد که مخاطب را به ماجرای درون آن جذب کند. از همین روی سریال بازی مرکب نیز داری محتوایی است که هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند.

جالب است بدانید در اصل خالق این سریال، هوانگ دونگ هیوک فیلمنامه را در سال 2008 نوشته و توسعه داده بود، اما به دلیل ترس از «بسیار گروتسک و پیچیده بودن» داستان آن را برای سالها رها کرد. البته او سرانجام با درک اینکه جهان امروز بیش از هر چیز به محلی برای بقا تبدیل شده است، داستان را زنده کرد و این سریال را به مرحله تولید رساند. بنابراین، وجود چنین موضوعی یکی از دلایلی است که او تاریکی بقا را در چنین دنیای رنگارنگی با بازی‌های ساده کودکانه کره‌ای و پیامدهای مرگ و زندگی به تصویر کشیده است. وجود همین عناصر واقع بینانه، کُنش و تعامل شخصیت‌ها، تعلیق و احساساتی که در 9 قسمت این سریال بسته بندی شده‌اند، برای عبور از فاصله جغرافیایی و موانع زبانی کافی است.

این رویکرد مثبت مخاطب در درجه اول به این دلیل است که درام موجود در سریال بازی مرکب مفهوم کاملاً ساده‌ای را در نظر گرفته و آن را به بازتاب مفصل جامعه تبدیل کرده است. در میان همه اقدامات موجود در قصه سریال، شخصیت‌هایی وجود دارند که مخاطب می‌تواند با آنها همدردی کند زیرا نماینده طبقات اجتماعی و اقتصادی از همه نوع مدلی هستند.

علاوه بر این، سریال Squid Game به شکل هنرمندانه‌ای منعکس کننده نظام سرمایه داری تحت سلطه ثروتمندان جامعه است. بینندگان این اثر در تمام جهان به راحتی تشخیص می‌دهند که پول و قدرت فضای حاکم بر جهان را اداره می‌کند و متأسفانه هنوز اختلاف ثروت آشکاری بین ثروتمندان و فقرا وجود دارد. فردریک جیمسون، نظریه پرداز بزرگ سیاسی مارکسیست می‌گوید: تصور پایان جهان آسان‌تر از تصور پایان سرمایه داری است. در نتیجه، مخاطب این خشونت افسار گسیخته در بدنه داستان و تصمیمات شخصیت‌ها را با وجود تلخ بودن آن، درک می‌کند.

مطرح کردن سوالات درگیرکننده و تیم تولید قدرتمند

در این سریال افراد ظاهراً عادی، فریبنده و شرور می‌شوند. افراد ظاهراً مغرور تن به تنزل شدید می‌دهند. روابط بین یک دوست دوران کودکی، یک پیرمرد، یک مهاجر پاکستانی و یک جیب بر جوان اهل کره شمالی، به عنوان یک سری آزمایشات اخلاقی مورد واکاوی قرار می‌گیرند؛ و همه این موارد برای مخاطب قابل باور است. این سریال سوالات خطرناک اما جالبی از مخاطب می‌پرسد: آیا وقتی مردم مجبور به مبارزه برای منابع محدود می‌شوند، می‌توانند به یکدیگر اعتماد کنند؟ آیا آنها می‌توانند با هم کار کنند؟ در چه مرحله‌ای افراد ظاهراً خوب تصمیم می‌گیرند به یکدیگر خیانت کنند؟ آیا محبت‌های ما معنایی دارد؟ اگر تصورات آرامش بخش جامعه را حذف کنید، آیا مردم برای یکدیگر چیزی جز یک بدن متحرک هستند؟ تمام این پرسش‌ها دلیلی است که بیننده با این سریال احساس ارتباط و پیوند ذهنی پیدا می‌کند.

از طرف دیگر بخشی از موفقیت سریاب Squid Game، به ویژه برای مخاطبان جهانی در غرب، ممکن است به سادگی ناشی از شرایط فصلی باشد. همانطور که می‌دانید بسیاری از کشور‌های غربی این روز‌ها برای جشن هالووین آماده می‌شوند، بنابراین، بینندگان به دنبال چیزی ترسناک و مبهم برای تماشا هستند. همچنین این واقعیت که سریال بازی مرکب چیزی کاملاً جدید است و صرفاً یک بازسازی جدید یا تکرار یک فرنچایز قدیمی نیست، آن را برای مخاطبان ترسناک‌تر، تازه‌تر و جذاب‌تر می‌کند.

دلیل دیگر این موفقیت ممکن است این واقعیت باشد که سریال لحن تاریک درون متن خود را در میان تصاویر روشن و رنگارنگ (هرچند هنوز بسیار وهم‌آور) پنهان می‌کند. طراحی زیبای لباس و صحنه سریال بسیار شاخص است. در واقع این انتخاب پالت رنگ تقریبا باعث می‌شود مقدار زیادی خون با روشنایی و رنگ صحنه در هم آمیخته شود. این سبک بازی‌های دوران کودکی را که این سریال بر اساس آن ساخته شده است به درستی برای مخاطب تداعی می‌کند و حتی تاریکی درون رفتار شخصیت‌ها را روشن به نظر می‌رساند. در نتیجه این یک نفس تازه به درون ژانر است، به ویژه برای تماشاگرانی که به برنامه‌های ترسناکِ تیره و تار عادت کرده‌اند.

گاهی اوقات محبوبیت این سریال‌ها مربوط به تبلیغات دهان به دهان است. این سریال نیز به محض انتشار در 17 سپتامبر 2021 در Netflix با وجود عدم تبلیغات یا نشر مقالات در مطبوعات با همین سبک دهان به دهان شروع به جلب توجه کرد و مردم توییت کردند و در مورد برنامه در شبکه‌های اجتماعی صحبت کردند. واکنش‌های آنلاین به آن کمک کرد تا توجه بینندگان بیشتری را به خود جلب کند و به سریال کمک کرد تا در صدر جدول نمودارهای Netflix قرار گیرد.

کلام پایانی

با همه این تفاسیر، این واقعیت نیز وجود دارد که رسانه‌های کره‌ای پس از موفقیت فیلم «انگل» در آکادامی اسکار، به طور کلی در سراسر جهان بسیار محبوب شده‌اند. همچنین با ظهور K-Pop و K-Drama نیز راه برای ایجاد محبوبیت سریال‌هایی چون Squid Game هموار‌تر شده است. در نتیجه این اثر همه جنبه‌های جهانی شدن را دارد: اکشن، تعلیق و داستانی احساسی که می‌تواند برای هر کسی، بدون توجه به کشوری که از آن آمده، تاثیر بگذارد. این سریال همچنین بسیار خوش ریتم است و دارای 9 قسمت اکشن و سریع است که بینندگان طی چند روز آن را خواهند بلعید، و این موارد همان چیزی است که باعث محبوبیت عجیب آن شده است.