بهترین فیلم‌های ترسناک بازسازی شده در قرن ۲۱

یافتن بهترین فیلم‌های ترسناک بازسازی شده در قرن ۲۱ می‌تواند کار دشواری باشد، زیرا هیچ ژانری به اندازه فیلم ترسناک در معرض بازسازی قرار نمی‌گیرد و نتایج معمولاً متفاوت است. اینجاست که ما به عنوان تیم سینمایی ویجیاتو وارد می‌شویم. ما در این لیست بهترین بازسازی‌های مدرن از یک فیلم کلاسیک ترسناک را گردآوری کرده‌ایم تا به شما ارائه دهیم. چه در حال و هوای وحشت روانی، مردگان متحرک، اسلشرها یا حتی خون آشام‌ها باشید، ما در این لیست فیلمی برای شما داریم.

گاهی اوقات، راه اندازی مجدد یک اثر، فیلم کلاسیک را خدشه دار می‌کند. اما این لیست از بازسازی‌های آثار وحشتناک، آنها را به ترکیبی عالی از نوستالژی ترسناک تبدیل می‌کند. در واقع ما در این فهرست، بهترین به‌روزرسانی‌هایی را که هالیوود در قرن ۲۱ از فیلم‌های ترسناک کلاسیک ارائه کرده است، بررسی می‌کنیم. برخی از این بازسازی‌های ترسناک به روش‌های شگفت انگیز و وحشتناک از نسخه‌های اصلی خود نیز پیشی گرفتند. این شما و بهترین فیلم‌های ترسناک بازسازی شده در قرن ۲۱

House of Wax | 2005

خیلی‌ها می‌گویند: «بازسازی‌ها همیشه بدتر از نسخه اصلی هستند»؛ اما برای مثال در بازسازی فیلم خانه مومی لحظات پُر تنشی وجود دارد که تمام بدن شما را به خزیدن و مور مور می‌اندازد و حتی از نسخه اصلی فراتر می‌رود. این فیلم برداشتی عجیب از نسخه اولیه خود است که به خاطر خلاقانه‌ترین لحظاتش سزاوار جایگاهی در تالار مشاهیر وحشت اسلشر است.

خانه مومی یا House of Wax بازسازی اثری به همین نام است که اولین بار در سال ۱۹۵۳ تولید شده بود. این فیلم به کارگردانی ژاومه کویت-سرا یک اسلشر خونین است که با الهام از فیلم «Tourist Trap» سعی می‌کند لحظات پُر التهابی را برای مخاطبش خلق کند. داستان فیلم بدین شرح است که گروهی از دوستان سرگردان به یک جاذبه توریستی پر از مجسمه‌های مومی برخورد می‌کنند که در ابتدا بسیار جذاب هستند، اما مشکل اینجا است که آنها مصنوعی نیستند، در واقع این مجسمه‌های مومی افراد واقعی هستند که کسب و کارشان خون ریزی است. فیلم «House of Wax» مطمئناً زمانی که در مسیر درست حرکت می‌کند، یک تلاش الهام بخش است. اسلشری مملو از تعقیب و گریز و هرج‌ومرج که جذابیت ژانر خودش را تقویت می‌کند.

Piranha 3D | 2010

من معتقدم این ژان-لوک گدار بود که گفت تنها چیزی که برای ساختن یک فیلم نیاز دارید، انبوهی از «پیراناهای» ماقبل تاریخ و جوانان خوش گذران در تعطیلات بهاری است. این احساسی است که الکساندر آجا (تنها کارگردانی که در لیست ما از بهترین بازسازی‌های ترسناک دو جایگاه را کسب کرده) به خوبی می‌داند و این واقعیتی است که او از تمام پتانسیل خود در بازسازی نسخه کلاسیک و کالت جو دانته در سال 1978 استفاده می‌کند.

فیلم Piranha 3D یک کمدی ترسناک خروشان با چاشنی هیولا‌های کوچک دریایی است که قتل عام از سر و روی آن می‌بارد. این فیلم خونین، کوچک و بی شرمانه مضحک است. در واقع این اثر فیلمی است که هرگز خودش را خیلی جدی نمی‌گیرد و همین برایش بهتر است. این اثر همچنین سعی می‌کند در مدت زمان کوتاه خودش جشنی خونین از پیراناهای تشنه به خون ارائه دهد. دیگر از یک بازسازی چه می‌خواهید؟

My Bloody Valentine 3D | 2009

این بازسازی با پیچاندن خط داستانی فیلم اورجینال خود که در سال 1981 به نمایش درآمده بود، از تکرار مو به موی فیلم اصلی جلوگیری می‌کند و این به خودی خود، My Bloody Valentine 3D را از دیگر بازسازی‌ها متمایز می‌کند. این اثر با تکیه به فرمول فیلم اورجینال، به سمت روایت داستان سادیستی خود حرکت می‌کند. داستان از این قرار است که سال‌ها پیش یک حادثه معدن باعث می‌شود گروهی از مردان در زیر زمین کشته شوند، البته در این میان یکی از معدنچیان با به قتل رساندن بقیه زنده می‌ماند، حالا پس از 11 سال این قاتل ناشناس بازگشته تا د شب ولنتاین قربانی بگیرد.

هرچند فیلم خود را شبیه به آثار جنایی جلوه می‌دهد و داستان مرکزی را بیشتر به یک راز قتل تبدیل می‌کند، اما این بازسازی با تِم تعطیلات ولنتاین، تعداد قابل توجهی از ترس و صحنه‌های مرگبار مبتکرانه را در خود جای داده است. کشتارها بسیار زیاد است، و اگر ژانر اسلشر را دوست دارید باید دیدن این اثر را از دست ندهید.

Suspiria | 2018

هیچ کس به تماشای Suspiria برای توطئه پیچیده‌اش نمی‌نشیند. در واقع، اگر طرحی عمیق در زیر لایه ضخیم و شیک داستان اصلی وجود داشته باشد، احتمالاً برای داریو آرجنتو که کارگردان نسخه کلاسیک است شگفت‌انگیز است. اولین فیلم Suspiria که کمتر به زیرکی اهمیت می‌دهد، تماماً به نمایش ویژگی‌های غیرقابل انکار کارگردانش می‌پردازد؛ و به یک معنا، این بازسازی نیز همین طور است. بازسازی یک فیلم از آرجنتو یک دستور العمل تضمین شده برای واکنش منفی از مخاطب است. و شاید به همین دلیل بود که لوکا گوادانینو به عنوان کارگردان نسخه بازسازی شده بیشتر عناصر قابل تشخیص فیلم را کنار گذاشت و آنها را با رویکرد خودش نسبت به مواد مورد نظرش جایگزین کرد.

فیلم Suspiria محصول 1977 ساخته داریو آرجنتو، فیلمساز ایتالیایی، طرفداران زیادی دارد و از امتیازات بسیار بالایی نیز پیش منتقدان برخوردار است. اما فیلم 2018 لوکا گوادانینو بیشتر شبیه به تخیل مجدد آن است، ولی با پیچ و تاب‌های جدید. آرجنتو بیشتر بر سبک تمرکز داشت تا ماهیت، در حالی که صحنه‌های کم‌رنگ جدید در فیلم گوادانینو، فیلمنامه و بازیگری را در خط مقدم قرار می‌دهد. این نسخه بازسازی شده همان چیزی است که یک بازسازی باید باشد؛ یعنی بازآوری مبتکرانه مجدد مضامین، نه بازآفرینی برده‌وار از آنچه قبلا انجام شده است.

The Crazies | 2010

اتفاق عجیبی برای ساکنان یک شهر کوچک در آمریکا رخ می‌دهد، و اوضاع به طور پیوسته به هرج و مرج تبدیل می‌شود. این خلاصه‌ای است از داستان فیلم دیوانه‌ها که عملا بازسازی فیلمی به همین نام ساخته جرج آر رومرو استاد خلق زامبی‌ها در سینما جهان است. نسخه اصلی جورج رومرو به حقیقت تلخ زندگی سفیدپوستان و نحوه واکنش مردم عادی به شرایط آخرالزمانی متمرکز بود. اما بازسازی دیوانه‌ها به یک معنا، مانند رمانی از استفن کینگ است که توسط شخص دیگری زنده شده است. این بازسازی برداشتی از زامبی‌ها است که به طرز حیله‌ گرانه‌ای از بسیاری از کلیشه‌ها و دام‌های معمولی در این ژانر اجتناب می‌کند.

سقوط یک هواپیما در یک شهر روستایی آیووا باعث انتشار یک ویروس نظامی می‌شود که مردم محلی را به قاتلان دیوانه تبدیل می‌کند. مردم شهر دچار پارانویا می‌شوند و نمی‌توانند بدانند به چه کسی می‌توانند اعتماد کنند و به چه کسی نمی‌توانند اعتماد کنند. در نهایت، این مهم نیست زیرا ارتش برای تمیز کردن همه چیز وارد می شود. چیزی که باعث می‌شود بازسازی The Crazies بسیار بهتر از نسخه اصلی باشد، بودجه کلان و جهش‌های تکنولوژیکی در رسانه سینمایی از زمان انتشار نسخه اصلی است. از طرف دیگر The Crazies به این دلیل کار می‌کند که بسیار قابل قبول به نظر می‌رسد، مخصوصا در فضای سیاسی فعلی جهان ما. این اثر قطعاً یکی از ترسناک ترین فیلم های بازسازی شده محسوب می‌شود که تا کنون ساخته شده است.

Fright Night | 2011

یکی دیگر از بازسازی‌های داغ، Fright Night است که یکی از آن عناوینی است که مدافعان پرشور و به خصوص مخالفان پرشوری را در اردوگاه خود دارد. نسخه اورجینال این فیلم خون آشامی در سال 1985 مورد علاقه بسیاری از طرفداران ژانر وحشت قرار گرفت، اما بازسازی آن به خودی خود یک سواری هیجان انگیز ماوراء طبیعی است که توسط یک جفت اجرای عالی از آنتون یلچین فقید و کالین فارل تثبیت شده است. یلچین به‌عنوان پسر مصمم همسایه، یک قهرمان نوجوان ایده‌آل است و مطمئن است، و در طرف مقابل خون‌آشام شرور، یعنی کالین فارل به نوعی شیطانی است و در عین حال به همان اندازه جذاب است که همیشه بوده است.

این اثر کاملا به فیلم تام هالند در سال 1985 وفادار است که در آن یک نوجوان 17 ساله متوجه می‌شود که همسایه‌اش یک خون آشام است. کالین فارل برای بازی در نقش جری خون آشام در این فیلم مورد تحسین فراوانی قرار گرفت. چیزی که در اینجا داریم یکی از بهترین فیلم‌های خون‌آشام مدرن است که به شکل مسخره‌ای از مکالمات درباره فیلم‌های خون‌آشام مدرن کنار گذاشته شده، احتمالاً به این دلیل که یک بازسازی است، اما این اثر بدون شک یک فیلم جذاب است.

Dawn of the Dead | 2004

این فیلم یک بازسازی از نسخه کلاسیک جورج رومرو به همین نام است که فیلمنامه آن توسط جیمز گان و زک اسنایدر نوشته شده و همچنین توسط خود اسنایدر تولید شده است. داستان فیلم تکرار همان فرمول و طرح رومرو است: گروهی تصادفی از مردم در طول شیوع زامبی‌ها در یک مرکز خرید به دام افتاده‌اند و باید برای نجات جانشان تلاش کنند. این یک اکشن-وحشتناک با چند لحظه واقعاً سرکش است (یعنی تولد یک نوزاد زامبی) که شما را به شدت سرگرم‌ می‌کند.

اگرچه اسنایدر با ادامه فعالیت حرفه‌ای خود فیلمسازی تفرقه افکن‌تر شده است، اما این اثر فیلمی است که حتی بزرگترین مخالفان اسنایدر هم عموماً از آن استقبال می‌کنند. این فیلم با استفاده از اجرای قوی سارا پولی و وینگ ریمز و با یک پایان در مقیاس بزرگ که مسیری کاملاً متفاوت از نسخه جورج رومرو را طی می‌کند، برداشت اسنایدر را به مرکز توجه می‌آورد.

Let Me In | 2010

این فیلم با محتوای خاصش عملاً موجودی فراطبیعی‌تر از هیولای اصلی‌اش است؛ در واقع این اثر نه تنها یک اقتباس آمریکایی از یک فیلم خارجی (سوئدی) است که وقت همه را تلف نمی‌کند، بلکه از برخی جهات به فیلمی که بر اساس آن ساخته شده است، برتری دارد. مانند فیلم اصلی سوئدی، Let the Right One In، به‌روزرسانی مت ریوز (کارگردان فیلم بتمن) با طرح‌ریزی دقیق و تصاویر دیدنی، تنش و دسیسه قابل توجهی را به تصویر می‌کشد. داستان این فیلم پیرامون انزوای یک پسر 12 ساله است که توسط والدین و هر شخصیت واقعی که در اطراف اوست نادیده گرفته شده است، و همین باعث پیوند او با یک خون آشام می‌شود. شکی نیست که این اثر یک کلاسیک ترسناک مدرن است که از نامحتمل ترین ریشه‌های داستانی، ماجرایی پُر التهاب را بیرون می‌آورد.

The Ring | 2002

بر خلاف موج بازسازی‌های غیرالهام‌بخش از J-Horror (فیلم‌های ترسناک آسیایی به خصوص ژاپنی) که پس از آن منتشر شد، «حلقه» اثر گور وربینسکی یک داستان ارواح واقعاً وحشتناک است که عناصر بصری و گرایش‌های سبکی را در بر می‌گیرد که در فیلم‌های ترسناک محبوب آسیایی اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه 2000 میلادی معرفی شده‌اند.

استعداد وربینسکی در استفاده از عناصر بصری برای الهام‌گیری از آثار J-horror مناسب است، و با نائومی واتس که در نقش بانوی اصلی‌اش یک بازی دراماتیک ارائه می‌دهد، فیلم به همان اندازه که یک روایت تحقیقی است، همانقدر هم مصداق یک اثر شبح گونه ماوراء الطبیعه است. بدون شک حلقه یک بازسازی قابل قبول در رده آثار وحشتناک است که توانست طرفداران آثار وحشتناک آسیایی را نیز به خودش جلب کند.

It: Chapter One | 2017

این فیلم یکی از موفق ترین فیلم‌های ترسناک تولید شده بر اساس کتاب‌های استفن کینگ است. بنابراین هم می‌توان این اثر را یک اقتباس مجزا دانست و هم یک بازسازی. این فیلم رکورد پرفروش‌ترین فیلم ترسناک را در باکس آفیس جهانی دارد، به‌علاوه، این اثر «درخشش» را پشت سر گذاشت و به پرفروش‌ترین فیلم استفن کینگ تبدیل شد (حتی با توجه به تورم). این بازسازی به راحتی یکی از بهترین اقتباس‌های سینمایی از آثار کینگ است، که خود او اظهار داشت که انتظار دیدن چنین اثر خوبی را نداشته است. از همه مهم‌تر بازی دیدنی بیل اسکاشگورد در نقش پنی‌وایز است که با کمک یک تیم گریم خیره‌کننده، به هیولایی تبدیل می‌شود که به او اجازه می‌دهد تا به موجودی کابوس‌آمیز بدل شود و فوراً نمادین شود.

انتخاب ویژه: The Hills Have Eyes

یکی از شیطانی‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین فیلم‌های قرن بیست و یکم، «تپه‌ها چشم دارند» ساخته الکساندر آجا است؛ این کارگردان فرانسوی با بازسازی نسخه وس کریون که در سال 1977 تولید شده بود، گامی جذاب را در ژانر وحشت برداشت. آنچه برداشت جدید الکساندر آجا در بازسازی را به درستی نشان می‌دهد، تمرکز شدید آن بر رئالیسم از نظر خشونت است. اگرچه ممکن است خیلی‌ها این اثر را ندیده باشند، اما بازسازی Aja یک سر و گردن بالاتر از نسخه اصلی است و به همین دلیل باید آن را ستایش کرد.

این اثر یکی از تسلیم ناپذیرترین و درهم شکسته ترین داستان‌های بقای ترسناکی است که تا به حال اکران شده است. The Hills Have Eyes با بازی‌های خوب تیم بازیگری‌اش، به ویژه آرون استنفورد و امیلی دی ریون، آزمونی برای استقامت است که خانواده‌ای دوست‌داشتنی از شخصیت‌ها را در جهنم غرق در آفتاب قرار می‌دهد و شما را با خود همراه می‌کند.