چرا Batman: Arkham Asylum یک بازی ترسناک فوق‌العاده است؟

چه در سینما و چه در بازی‌های ویدیویی، آثار ترسناک مخاطبان خاص خودشان را دارند. احتمالا تا به حال با افرادی برخورد کردید که از بازی‌های ترسناک بیزارند و اصلا سمت این گونه بازی‌ها نمی‌روند. معمولا آثار ترسناک مشخصات مخصوص خودشان را دارند اما عناوینی هم وجود دارد که لزوما از عناصر اصلی ترس استفاده نمی‌کنند اما با ارائه یک اتمسفر تاریک و دنیایی رعب‌آور، تجربه‌ای متفاوت را برای مخاطب به وجود می‌آورند. اگر از طرفداران دنیای بتمن باشید، قطعا با تیمارستان آرکام آشنایی دارید. تیمارستانی که تمامی دشمنان شوالیه تاریکی در آن حضور دارند. راک‌استدی با Batman: Arkham Asylum تجربه حضور در این تیمارستان را به ترسناک‌ترین شکل ممکن برای مخاطب فراهم کرده است.

در داستان‌های بتمن، مکان‌های زیادی وجود دارد که هر کدام امضای خاص خودشان را دارند و برای طرفداران این ابرقهرمان، مکان‌هایی خاطره‌انگیز محسوب می‌شود. به طور مثال ساختمان پلیس شهر گاتهام یعنی GCPD که از مبارزه با تبهکاران خسته شده اما همچنان سرسخت به کارش ادامه می‌دهد یا بلندترین ساختمان شهر گاتهام یعنی برج وین (Wayne Tower) مکانی که بروس وین در آن بیزینس‌هایش را پیش می‌برد و برنامه‌های آینده بتمن را نیز بررسی می‌کند. اما مکانی در شهر گاتهام وجود دارد که هیچ‌کس نمی‌خواهد تا سر از آن دربیاورد. تیمارستان آرکام، به خصوص آن چیزی که راک‌استدی به بازیکنان در Batman Arkham Asylum نشان داد، یکی از برداشت‌های تاریک را از این تیمارستان است، جایی که هیچ‌کس دوست ندارد تا در آن حضور داشته باشد.

البته که نمی‌توان Batman: Arkham Asylum را یک بازی تماما ترسناک دانست. به اعتقاد بسیاری، سه‌گانه بتمن راک‌استدی، عناوینی اکشن و ماجراجویی هستند؛ اما راک‌استدی طرح ترسناکی را برای تیمارستان آرکام در نظر گرفت. جایی که شوالیه تاریکی، طولانی‌ترین شب زندگی‌اش را می‌گذراند و تلاش می‌کند تا نقشه‌های دشمن شرورش یعنی جوکر را برای تصاحب تیمارستان آرکام را متوقف کند. تیمارستانی که در آن تمامی مجرم‌های جنایی شهر گاتهام حضور دارند.

برداشت دقیق راک‌استدی

راهروهای تیمارستان آرکام همواره یکی از نقاطی است که در آن می‌توان متوجه درد و عذاب‌های کاراکترهای کمیکی دنیای بتمن شد اما برداشت همه‌جانبه و دقیق راک‌استدی با Batman: Arkham Asylum کاری می‌کند تا به طور کامل فضای سنگین موجود در تیمارستان را احساس کنید. همین برداشت خوب باعث می‌شود تا عناصر ترسناک جای خودشان را در بازی پیدا کنند. اما ورود عنصر ترس به بازی به هیچ عنوان بازی را برای عده‌ای محدود نمی‌کند. کسانی که به بازی‌های ترسناک علاقه‌ای ندارند همچنان می‌توانند از Arkham Asylum لذت ببرند با وجود آن که اتمسفر بازی، ترسناک و تاریک است.

عنوان Arkham Asylum شروع یک دوران جدید برای بازی‌های ابرقهرمانی بود. المان‌های اکشن و داستان‌گویی در بازی‌های ابرقهرمانی با Batman: Arkham Asylum تحولی عظیم داشت و یک فرمول جذاب را برای این بازی‌ها ارائه داد. اما در نسخه اول، راکستدی به اندازه کافی از المان‌های ترس هم استفاده می‌کند و به درستی متوجه پتانسیل‌های Arkham Asylum  شده است.

به طور کلی ژانر وحشت، راه‌های موثر و هوشمندانه‌ای برای ترساندن مخاطبانش دارد. از ورود ناگهانی دشمنان به تصویر گرفته تا استفاده درست از جلوه‌های صوتی، از تکنیک‌هایی است که سازندگان برای ترساندن مخاطبان استفاده می‌کنند. گاهی اوقات هم ممکن است با یک پروتاگونیست خیلی ساده روبرو باشید؛ کسی که آشنایی چندانی با بقا و وحشت ندارد و ناگهان گرفتار وقایع ترسناک می‌شود. اما در سال‌های اخیر، ایده‌های کمی برای ترس به وجود آمده و دیگر تکنیک‌های گفته شده، تکراری شده‌اند.

تیمارستان آرکام با دیوارهای فرسوده و ساکنان بیمارش، مکانی است که پتانسیل‌های زیادی برای بازی ترسناک به وجود می‌آورد. راک‌استدی بازیکن را در نقش خاصی قرار می‌دهد. جایی که کاراکتر موردنظر ما در وضعیت شکننده‌ای قرار دارد. برخلاف بسیاری از آثار ترسناک، این بار بازیکن در نقش یک ابرقهرمان قرار می‌گیرد. بتمن، مهارت زیادی در هنرهای رزمی دارد و نسبت به تمامی افراد، برتری فکری دارد. او بهترین کارآگاه شهر گاتهام است. برای کسانی که بازی‌های ترسناک را دوست ندارند، ویژگی‌های بتمن یک دلیل خوب برای تجربه Arkham Asylum است. قهرمان موردنظر ما تحت‌تاثیر اتمسفر و دشمنانش قرار نمی‌گیرد و همیشه یک قدم از آن‌ها جلوتر است. نکته‌ای که خلاف اصول آثار ترسناک است.

برداشت راک‌استدی از بتمن، یکی از بهترین‌ها در طول تاریخ سرگرمی است. این فقط یک اقتباس خوب در بازی‌ها نیست بلکه یکی از بهترین‌ اقتباس‌ها از کاراکتر بتمن است. توانایی‌های بتمن در Arkham Asylum کاری می‌کند تا بازیکن اطمینان پیدا کند که او بر هر تهدیدی غلبه می‌کند و می‌تواند با هر چیزی مبارزه کند.

تعادل بین عناصر اکشن و وحشت

فرمولی که راک‌استدی برای بازی‌های ابرقهرمانی خلق کرد، در حال حاضر تبدیل به یک بخش اصلی از بازی‌های ابرقهرمانی شده است. به طور مثال عنوان Marvel’s Spiderman ساخته اینسامنیاک، الهاماتی از سیستم مبارزه سه‌گانه راک‌استدی داشته است. سیستم مبارزه‌ای که Combo Based و متمرکز بر مبارزات نزدیک است و به خوبی توانایی‌های مبارزه شوالیه تاریکی را نشان می‌دهد. این سیستم مبارزه خلاف اصول بازی‌هایی مثل Outlast یا سری Resident Evil عمل می‌کند. نکته‌ای که باز هم Batman: Arkham Asylum را از دیگر بازی‌های وحشت و بقا متمایز می‌کند.

همان‌طور که پیش‌تر هم گفتیم و احتمالا در جریان این موضوع هم هستید، بتمن، بهترین کارآگاه شهر است. پس بخش بزرگی از بازی باید به وجهه کارآگاهی او بپردازد. بازی‌های ویدیویی به عنوان سرگرمی تعاملی، می‌تواند بهترین فرم سرگرمی برای نشان دادن ویژگی کارآگاهی بتمن باشد. البته که کاوش کردن در تیمارستان آرکام چندان کار آسانی نیست. این بخش بار دیگر به خوبی اتمسفر تاریک Arkham Asylum را به تصویر می‌کشد. بازیکن باید از سرنخ‌های جوکر، راه‌حلی پیدا کند و مجرمان رهایافته را به تنهایی در تیمارستان پیدا کند.

البته که در Batman: Arkham Asylum به اندازه کافی ژل انفجاری، تروفی‌های ریدلر و Grapple Point وجود دارد تا سازندگان اطمینان حاصل کنند که بازیکن غرق در عناصر تاریک بازی نشود.  همیشه انفجارهایی وجود دارد و در کنار آن‌ها همیشه گروهی در جزیره حضور دارد. گروه‌هایی خلافکار که هرگز حریف شوالیه تاریکی نمی‌شوند و او می‌تواند توانایی‌های خودش را بر آن‌ها اثبات کند.

منبع الهام Arkham Asylum

راک‌استدی درک خاص و جذابی از دنیای بتمن داشته و به خوبی این دیدگاه خاص را در قالب بازی اجرا کرد. راک‌استدی توانایی فوق‌العاده‌ای در خلق یک داستان بتمن داشته اما در کنار آن از منبع الهام درستی هم استفاده کرده است. این داستان که جوکر کنترل Arkham Asylum را برعهده می‌گیرد و بتمن تلاش می‌کند تا او را متوقف کند، به وضوح از رمان گرافیکی Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth الهام گرفته است. کتابی که در سال 1989 منتشر و توسط گرنت موریسون (Grant Morrison) نوشته شده است. کتابی که جزو یکی از بهترین کمیک‌های بتمن است و تعریف جذابی از تیمارستان آرکام دارد.

راک‌استدی، الهامات خوبی از این کتاب می‌گیرد. بسیاری از طرح‌های گرافیکی کتاب، ترسناک‌ترین برداشت را از جوکر دارد و برداشتی واقع‌گرایانه است. راک‌استدی با Batman: Arkham Asylum از یک منبع ترسناک و گاها آزاردهنده استفاده می‌کند و آن‌ را جذاب‌تر هم می‌کند. این بازی یک تجربه مناسب برای طرفداران بازی‌های ابرقهرمانی و بازی‌های ترسناک است طوریکه کسانی که بازی‌های ترسناک را دوست ندارند هم می‌توانند این بازی را تجربه کنند.

عنوان Arkham Asylum یکی از بازی‌هایی است که به خوبی نشان می‌دهد چطور باید از انبوهی از ویلن‌ها استفاده کرد و آن‌ها را در یک فضای ترسناک قرار داد و یک تجربه شگفت‌انگیز را برای بازیکنان به وجود بیاورد. این بازی به خوبی نشان می‌دهد که لازم نیست برای ایجاد ترس، حتما از جلوه‌های صوتی یا JumpScare ها استفاده کرد تا مخاطب بترسد. گاهی اوقات فضاسازی درست، می‌تواند کارش را به خوبی انجام دهد و یک ترس خاص را به بازیکنان ارائه دهد. کاری که راک‌استدی با Arkham Asylum انجام داد.