کیم پاسیبل بیست ساله می‌شود: آغازگر نسل جدیدی از انیمیشن‌ها

در طول سال‌ها، شبکه دیزنی چندین سریال و فیلم اورجینال ساخته‌ است. یکی از این سریال‌ها، یعنی کیم پاسیبل، امسال بیستمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد.

کیم پاسیبل و موفقیتش سبب شد دیزنی چند مجموعه‌ انیمیشن دیگر با الهام از کیم پاسیبل درست کند. همچنین مانند بسیاری از کارتون‌های دیگر، یک فیلم لایواکشن تلویزیونی از آن ساخته‌ شد. این مجموعه آغاز انیمیشن‌هایی با رهبری زنان بود و هنوز هم مجموعه‌ای بسیار محبوب محسوب می‌شود. حتی نحوه پیدایش سریال، در عین سادگی، غیرمتعارف بود.

خالقان کیم پاسیبل، باب اسکولی و مارک مک کورکل روی چندین سریال برای دیزنی کار کرده بودند، از جمله اسپین آفی از انیمیشن داستان اسباب بازی‌ها به نام Buzz Lightyear of Star Command. آن‌ها به دنبال ساخت یک سریال اورجینال بودند. اتفاقاً شبکه دیزنی هم به دنبال تولید سریال انیمیشنی تازه بود.

بک بار وقتی در آسانسور بودند، مک کورکل رو به اسکولی کرد و گفت: «کیم پاسیبل (پاسیبل به معنای ممکن است). او می‌تواند هر کاری انجام دهد.» و اسکولی پاسخ داد: «ران استاپبل (استاپبل به معنای توقف پذیر)، او نمی‌تواند.» از همین مکالمه ساده، این مجموعه خاطره انگیز متولد شد:

کیم پاسیبل (کریستی کارسون رومانو) و بهترین دوستش ران استاپبل (ویل فریدل)، همراه با موش حفار برهنه خانگی ران، روفوس (نانسی کارترایت) سعی می‌کنند کارهای مدرسه را مدیریت کنند و از جهان در برابر ابرشرورهای، از جمله دانشمندی دیوانه به نام دکتر دراکن (جان دی ماجیو) محافظت کنند.

یکی از بزرگترین ویژگی های کیم پاسیبل، صداگذاری آن بود. در این مجموعه چندین صداپیشه معروف شبکه دیزنی حضور داشتند. از جمله ریون سیمونه در نقش مونیک دوست کیم و اشلی تیسدیل ستاره High School Musical در نقش کامیل لئون ابر شرور دگرپیکر.

رومانو نیز یکی از صداپیشه‌های کهنه کار شبکه دیزنی بود و او را بیشتر برای بازی در فیلم Even Stevens می‌شناختند. همچنین دیگر بازیگران کهنه‌ کار برای ایفای نقش‌های مهمان ظاهر می‌شدند، از جمله آدام وست (Adam West) در نقش شخصیتی شبیه به بتمن به نام فرت بی‌باک و ریکاردو مونتالبان در نقش یک میلیاردر ابرشرور به نام سنیور سنیور سنیور.

حتی یکی از همکارهای اسبق اسکولی و مک کورکل در این سریال حضور داشت: نیکول سالیوان، که صداپیشگی میرا نوا در Buzz Lightyear را بر عهده داشت، نقش شیگو، زن دست راست دراکن را ایفا می‌کرد.

این انیمیشن همچنین یک انقلاب در کارتون‌های اکشن ماجراجویی محسوب می‌شود. در کارتون‌های دیگر، قهرمان مرد شخصیت اصلی است، در حالی که شخصیت زن یا دختری است که گرفتار شده و نیاز به نجات دادن دارد یا فقط در مجموعه حضور دارد و از خودش هیچ شخصیتی ندارد. در اینجا اما کیم بیشتر نجات‌های جهان را انجام می‌دهد، در حالی که ران نقش لوده ماجرا را بازی می‌کند.

این ویژگی به شرورها، به ویژه دراکن و شیگو نیز گسترش می‌یابد. اگرچه دراکن خود را به عنوان «متفکر جنایتکار» معرفی می‌کند، اما اکثر نقشه‌هایش به شکست ختم می‌شوند. از طرفی دیگر، شیگو ماهرتر و زبردست‌تر است و همچنین هرگز فرصتی را برای مسخره کردن دراکون از دست نمی‌دهد.

این برنامه تلویزیونی در طول پخشش از امتحان کردن ژانرهای مختلف ترسی نداشت. عناصر علمی تخیلی (مخصوصاً در داستان‌های مربوط به دراکون)، عناصر فانتزی (ران در یک قسمت به یک مدرسه شبانه‌روزی برای نینجاها می‌رود، و هم او و هم دشمن قدیمی‌اش میمون فیست (تام کین) از «قدرت میمون عرفانی» استفاده می‌کنند.) و حتی عناصر جاسوسی (کیم اغلب بدلکاری هایی انجام می‌داد که با فیلم ماموریت غیرممکن یا جیمز باند رقابت می‌کرد، و سنیور سنیور سنیور شبیه به شخصیت منفی فیلم باند، Dr. No بود.)

حتی ژانر ابرقهرمانی نیز موضوع اصلی چند قسمت بود، از جمله یکی که در آن ران (در ادای احترامی آشکار به دوران که فریدل در Batman Beyond سپری کرد)، تبدیل به فرت بی باک می‌شود. اسکلوی و مک کورکل به آوردن داستان‌های ابرقهرمانی به دیزنی ادامه دادند، آن‌ها نویسندگان Sky High در سال 2005 بودند و به تولید Big Hero 6: The Series کمک کردند.

کیم پاسیبل همچنین در خط مقدم موجی از کارتون‌های اکشن به رهبری زنان قرار داشت. پس از آن، The Life and Times of Juniper Lee در کارتون نتورک، My Life as a Teenage Robot در شبکه نیکلودئون و W.I.T.C.H. منتشر شدند که همگی یک قهرمان زن را نشان میدادند که (بله! درست حدس زدید) باید بین وظایف مدرسه‌ و قهرمان بودن تعادل برقرار کند.

با وجود اینکه کیم پاسیبل اولین انیمیشن اورجینال شبکه دیزنی نبود – این افتخار متعلق به مجموعه The Proud Family است – موفقیت آن شرایط را برای مجموعه های انیمیشنی از جمله American Dragon Jake Long، Gravity Falls و The Owl House هموار کرد.

یکی از بزرگترین موفقیت‌هایی که کیم پاسیبل به آن دست یافت فرار از کنسل شدن بود، آن هم به دلیل حمایت طرفداران. مانند بسیاری از مجموعه‌های اورجینال شبکه دیزنی، انتظار می‌رفت که این سریال تنها سه فصل و در مجموع ۶۵ قسمت داشته باشد.

با این حال، طرفداران به صورت آنلاین و از طریق ایمیل کمپین‌هایی راه انداختند تا این مجموعه قسمت‌های بیشتری داشته باشد. حمایت طرفداران همراه با موفقیت فیلم بلند Kim Possible Movie: So The Drama، باعث شد شبکه دیزنی دستور ساخت فصل چهارم این مجموعه را صادر کند.

در حالی که ایجاد کمپین‌ برای تمدید سریال‌های تلویزیونی لغو شده کار رایجی است (نمونه بارز آن Star Trek: The Original Series)، کیم پاسیبل یکی از اولین دفعاتی است که همچین چیزی برای یک سریال انیمیشنی اتفاق می‌افتد.

اگرچه سریال انیمیشنی در سال 2007 به پایان رسید، اما طرفداران کیم پاسیبل باری دیگر فرصتی یافتند تا با قهرمان نوجوان مورد علاقه خود دیدار کنند. شبکه دیزنی در سال 2019 تصمیم گرفت اقتباسی لایو اکشن از این مجموعه بسازد. اسکولی و مک‌کورکل به عنوان تهیه کنندگان اجرایی در این سریال مشارکت داشتند و همینطور در نوشتن فیلمنامه آن نیز نقش داشتند.

از قضا این دو همکار همیشگی اقتباسی لایو اکشن از کیم پاسیبل بین دو فصل اول مجموعه انیمیشنی نوشته‌ بودند، اما هرگز ساخته‌ نشد و آن‌ها هم روی فیلم Sky High شروع‌ به کار کردند.

به نظر می‌رسد این انتظار ارزشش را داشت زیرا سیدی استنلی و شان جمبرون به راحتی وارد نقش‌های کیم و ران می‌شوند و صداپیشه‌های کهنه‌ کار این مجموعه انیمیشنی نیز در این سریال نقش‌آفرینی می‌کنند، از جمله پتن اسوالت که در نقش پروفسور دمنتور و همچنین رومانو ظاهر می‌شود.

با در دسترس بودن تمامی قسمت‌های کیم پاسیبل در دیزنی پلاس و فراهم بودن این سریال برای دانلود در کل شبکه اینترنت، بدون شک طرفداران امسال نیز این سریال را تماشا خواهند کرد و به یاد خواهند آورد که چرا 20 سال پس از اولین نمایش آن هنوز یک سریال کلاسیک محسوب می‌شود.