این مینی سریال درام جاسوسی، دو بازیگر توانا چون جف بریجز و جان لیسگو را در داستانی شگفت‌انگیز وحشیانه و اغلب گیرا و فریبنده در برابر هم قرار می‌دهد. در ادامه با نقد سریال The Old Man همراه ویجیاتو باشید.
همچنین شما می‌توانید از طریق این لینک به لیستی جامع از بهترین سریال های جاسوسی جهان دسترسی داشته باشید.
سریال «پیرمرد» با مامور سابق سیا دن چیس (جف بریجز) شروع می‌شود که سه بار در طول یک شب برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار می‌شود. به این بیماری‌ها، که مانند همه آنهایی که با افزایش سن ظاهر می‌شوند، از بین نمی‌روند، بیوه شدن اخیر این شخصیت را نیز اضافه کنید که او را در درد عمیقی فرو برده است. اما در پشت خوشبختی آن پدری که با دخترش با مهربانی تلفنی صحبت می‌کند یا از سگ‌هایش مراقبت می‌کند، مردی پنهان شده که توسط مجموعه‌ای از وقایع حل‌نشده از گذشته خودش به شدت شکنجه شده است. شکنجه‌ای که بیش از 30 سال بعد و به بدترین شکل برای او دوباره از نو شروع شده است.
اما، آیا دن چیس، یا هر چیزی که او خودش را می‌نامد، آدم خوبی است یا بد؟! همیشه تشخیص قهرمانان از شرورها در طول این فصل هفت اپیزودی سریال The Old Man کار آسانی نیست؛ و همین نکته‌ای است که شما را تا پایان سریال پای آن می‌نشاند.
کلیشه آشنا و قدیمی یک مرد بدجنس بازنشسته، یکی از قانع‌کننده ترین آثار داستانی در سالیان گذشته چه در ادبیات داستانی و چه در آثار نمایشی بوده است. اما چرا؟ چون داستان‌های بی شماری در مورد آن نوشته شده است، و آنها هنوز هم می‌توانند سال به سال به محبوب‌ترین آثار میان طرفداران تبدیل شوند. اما این محبوبیت به چه علت است؟ از آنجا که این کلیشه داستانی دو چیز را در بر می‌گیرد که مخاطبان دوست دارند؛ یک رمز و راز، و دو حضور شخصیت‌های قهرمان جذاب متکی به توانایی‌های خاص.
مخاطب همیشه در مواجه با چنین آثاری از خود می‌پرسد: چرا این شخصیت همه چیز را کنار گذاشت؟ چرا او باید به بازی برگردد؟ آیا او چیز مهمی را از دست داده است؟ همه این سوالات سوخت خوبی برای یک داستان ایجاد می‌کنند. و بنابراین، بارها و بارها ما آن را در اشکال مختلف، در ژانرهای مختلف می‌بینیم. برای مثال لیام نیسون اساساً این دست داستان را در اواخر دوران حرفه‌ای خود ساخته است و بازیگران مسن‌تر خود را برای این جنس مناسب می‌دانند.
در حقیقت، اجرای درست این کلیشه واقعاً سخت است. در واقع شما برای کامل درآمدن این ایده به یک بازیگر بزرگ نیاز دارید، برای همین، هرکسی نمی‌تواند آن را انجام دهد، و همچنین به یک نویسنده و کارگردان بزرگ در پشت دوربین نیاز دارید. شما به تیمی نیاز دارید که بتواند آنچه را که در ذهن خود می‌بیند گرفته و آن را با شکوه تمام روی صفحه نمایش به اجرا درآورد.
حالا «پیرمرد» یک مجموعه تلویزیونی درام، اکشن و هیجان انگیز در همین شاخه داستانی است که توسط جاناتان ای. استاینبرگ برای شبکه Hulu ساخته شده است. این سریال بر اساس رمانی به همین نام نوشته توماس پری ساخته شده است. جف بریجز، امی برنمن، جان لیسگو، آلیا شوکت و گبنگا آکیناگبه در این سریال بازی می‌کنند. این سریال داستان دن چیس، یک مامور قدیمی و بازنشسته سیا را روایت می‌کند که به طور ناگهانی با یک قاتل که قصد کشتن او را دارد ملاقات می‌کند. چیس فرار می‌کند، در حالی که یک دوست قدیمی که هنوز برای آژانس کار می‌کند، دستور می‌گیرد که او را بگیرد و به دلایل نامعلومی بکشد.
همان طور که قبلاً گفتم سریال «پیرمرد» متکی به استنباط قدیمی بازنشسته بداخلاق است. استفاده از کلیشه‌ها واقعا چیز بدی نیست، بسیاری از مردم سعی می‌کنند از آنها عبور کنند، اما آنها فقط قراردادهای داستان سرایی هستند که مشخص می‌کنند چه چیزی کار می‌کند و چه چیزی نه. کلیشه‌ها همچنین محدودیت‌های یک داستان خاص را به خوبی تعریف می‌کنند و بنابراین اگر سازندگان بخواهند به مسیر دیگری بروند، استفاده از یک کلیشه آشنا مفید است. البته در چنین آثاری همه چیز به اجرا بستگی دارد و خوشبختانه، The Old Man به طور عالی کلیشه مورد نظر خود را اجرا می‌کند و یک رمز و راز بسیار جالب ایجاد می‌کند که در اکشن و احساسات شخصیت‌ها نیز جاری است.
چیزی که سریال The Old Man دارد و بسیاری از آثار تلویزیونی دیگر ندارند، یک گروه بازیگران تاثیرگذار است. آنها کسانی هستند که این داستان به ظاهر قدیمی را به چیزی جذاب‌تر و بهتر تبدیل می‌کنند. امثال بازیگران این سریال واقعاً نشان می‌دهند که چگونه تک تک عناصر یک فیلم یا یک سریال تلویزیونی به عناصر دیگر بستگی دارد. در اینجا، چیزی که می‌تواند یک کلیشه خسته قدیمی باشد، با توانایی‌های بازی بازیگرانی که برای پروژه استخدام شده‌اند، جذاب می‌شود. و چه بازیگرانی!
جف بریجز در جلوی این پروژه قرار دارد و به عنوان چهره ستاره این داستان نیز عمل می‌کند. این بازیگر پیشکسوت هر نوع نقشی را در سینما و تلویزیون انجام داده است. کمدی، اکشن، معمایی، درام و خیلی‌های دیگر؛ بریجز می‌تواند همه چیز را انجام دهد. بنابراین، تعجبی ندارد که او قطعاً بتواند عدالت موجود در شخصیت دن چیس را به صورت کامل به نمایش بگذارد. باور اینکه بریجز چیزی بیش از یک پیرمرد ساده در این سریال است، واقعاً آسان نیست. او این هاله را در مورد خود دارد که می‌تواند با دوز خوبی از رمز و راز و ارعاب نقش خود را عمیق‌تر کند. بنابراین، شما واقعاً نمی‌خواهید با طرف بد او باشید.
وقتی نوبت به ارائه لحظات اکشن مورد نیاز برای پیشبرد داستان می‌رسد، بریجز به خوبی بازی می‌کند. به خصوص در دوقسمت ابتدایی با کارگردانی Jon Watts که صحنه و حال و هوای سریال را در دو قسمت اول تنظیم کرده است، واقعاً می‌توانید احساس کنید که شخصیت و سریال در حال پیشرفت است. واتس به عنوان یک کارگردان مستقل کوچک شروع به کار کرد، اما اکنون پس از کارگردانی آخرین سه گانه فیلم‌های مرد عنکبوتی، توانایی‌های او واقعاً یک پله بالاتر رفته است، و این خود را در همین دو اپیزود این سریال نیز نشان می‌دهد.
علاوه بر کارگردانی عالی و بازی شگفت‌انگیز بریجز، این سریال همچنین دارای بازیگران مکمل قابل توجهی است که برنمن در نقش زوئی رهبری گروه را بر عهده دارد. تعامل او با بریجز از نکات برجسته در مورد لحظات شخصیت محور کار است. رابطه آنها عجیب است، اما شما قطعاً می‌خواهید در قسمت‌های مختلف شاهد گسترش بیشتر آن باشید. شوکت و آکیناگبه نیز جذابیت و حضور خود را به همراه دارند و شخصیت‌های واقعاً جذابی را می‌سازند که ممکن است در مورد ماموریتی که به آنها محول شده است کمی از دستشان فراتر رود. و در آخر لیسگو، کهنه‌کار دیگری با مهارت‌های بازیگری باورنکردنی، تبدیل به آنتاگونیست عالی برای شخص دن چیس با بازی بریجز می‌شود.
شخصیت لیسگو کسی است که نقش محوری را در دل درام سریال بازی می‌کند؛ او که زمانی با چیس دوست بوده، اکنون باید او را مرده یا زنده بگیرد. اما یک عامل انسانی در میان این دو مشترک است که همه چیز را جذاب‌تر می‌کند. در برخی سطوح، سریال پیرمرد به شدت از محدودیت‌هایش آگاه است. بنابراین عاقلانه، این سریال به مهارت و لطف بازیگرانش متکی می‌شود. و همین بازیگراه هستند که سریال را تا پایان روی پا نگاه می‌دارند.
اما از نظر بصری، سریال بسیار تلخ و واقعی به نظر می‌رسد. در واقع از نظر طراحی صحنه تعداد زیادی ریچر و حتی یلوستون در اینجا وجود دارد، و هر دو مقایسه بسیار خوشایندی هستند زیرا همه آنها آثار با کیفیت هستند. اما در مجموع سریال The Old Man یک ساعت بی نقص است، زیرا تمام عناصر یک سریال موفق را دارد که می خواهید فصل به فصل به تماشای آن ادامه دهید. اگر چنین داستان‌هایی دوست دارید، حتما به این سریال نیز سر بزنید و آن را تماشا کنید.