چگونه فیلم بلوند تبدیل به اثری برای مخاطبین بزرگسال در نتفلیکس شد؟

بخشی از تریلر فیلم بلوند [براساس داستان زندگی مرلین مونرو] که برخی از بینندگان را غافلگیر کرد؛ عبارت «مناسب برای بالای ۱۷سال» (NC-R) در پایان تریلر بود. فیلمی که هنرمندانه تصویربرداری شده و به‌نظر می‌رسد لحنی دراماتیک و جدی داشته باشد. اما از جهات دیگر، مروری‌ است بر داستان زندگی تراژیک یک سلبریتی‌. سوال اصلی اینجاست که چه چیزی باعث شده این فیلم نخستین اثری از نت‌فلیکس باشد که برای نمایش درجه‌ی سخت‌گیرانه‌‌ی «مناسب برای بزرگسال» را دریافت کرده؟

کارگردان فیلم بلوند کیست؟

فیلم بلوند به نویسندگی و کارگردانی اندرو دومینیک فیلم‌ساز استرالیایی است. او با فیلم «چاپر» به دنیای سینما معرفی شد و با «قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل» جایگاهش را به‌عنوان یک فیلم‌ساز شاخص تثبیت کرد. دومینیک سازش‌ناپذیر با هالیوود، از سوی فیلم‌سازان بزرگی مانند دیوید فینچر مورد ستایش قرار گرفته و چند اپیزودی از سریال «شکارچی ذهن» [که خالق آن فینچر است] را کارگردانی کرده. با این همه دومینیک تا این لحظه با فیلم‌هایش به موفقیت تجاری نرسیده و گاهی اوقات در تامین سرمایه برای کارگردانی فیلم‌هایی با ارزش‌های خودش دچار مشکل بوده است.

فیلم بلوند: بیوگرافیک ولی نه چندان وفادار!

«بلوند» یک فیلم بیوگرافیک سرراست و منطبق بر زندگی مونرو نیست. بلکه اثری‌ است براساس رمانی از جویس کرول اوتس. پس شاهد یک روایت داستانی، با اضافه و‌ کم‌کردن‌‌های مرسوم و الزامات دراماتیک خواهیم بود. دومینیک از ۲۰۱۰ در تلاش است که این قصه را مقابل دوربین ببرد. کتاب شامل صحنه‌هایی است شوکه‌کننده‌ و به شدت تصویری که دومینیک اصرار داشته تمام آن‌ها را از دنیای ادبیات به سینما و فیلمش بیاورد.

فیلم بلوند با حضور ستاره‌ی کوبایی، آنا د آرماس در نقش مونرو، سال ۲۰۱۹ فیلم‌برداری‌اش به پایان رسید. براساس گزارش‌ها، برنامه‌ریزی‌‌شده بود این فیلم سینمایی آنا د آرماس در ۲۰۲۱ اکران شود اما نت‌فلیکس تاریخ پخش را به ۲۰۲۲ موکول کرد. هیچ دلیلی برای این تأخیر اعلام نشده اما شایعاتی وجود دارد که که نت‌فلیکس درخواست تدوین مجدد برای برخی از صحنه‌ها را خواستار شده تا از گرفتن رده‌بندی «مناسب برای بزرگ‌سال» جلوگیری کند.

دومینیک: من از نت‌فلیکس ممنونم!

دومینیک در گفت‌وگو‌یی که بهمن ماه با اسکرین دیلی انجام داده بود؛ این شایعات را در نهایت و کمابیش تأیید کرد. او گفت: «صحنه‌‌ی تجاوزی تصویربرداری شده که در کتاب اوتس وجود دارد.». این صحنه‌ای است که درجه‌بندی نمایش را به «مناسب برای بزرگسال» تغییر داده. دومینیک ادامه می‌دهد: «نت‌فلیکس اصرار داشت، جنیفر لیم (تدوینگر «داستان ازدواج» و «تنت») را به‌عنوان تدوینگر جدید بیاوریم تا زیاده‌روی‌ها را خرد کند.»

اما با توجه به درجه‌بندی فیلم بلوند ، به نظر می‌رسد که نت‌فلیکس تسلیم شده است و دومینیک نسخه‌ای بدون دستکاری از فیلم را به ونیز می‌برد. او اذعان کرد که نت‌فلیکس با محتوای فیلم مشکل دارد؛ اما در عین حال به‌خاطر حمایتی که این غول استریم از او و فیلمش کرده تشکر کرد.

چه فیلم‌هایی درجه‌ی NC-R گرفته‌اند؟

«مناسب برای بزرگسال» یک رتبه‌بندی‌ است که برای کم‌تر فیلمی شاهدش هستیم. در دهه‌‌ی گذشته، شاید تعداد فیلم‌هایی که این درجه‌بندی را گرفته‌اند کم‌تر از انگشتان دو دست باشد. برخی از فیلم‌ها مانند «مارپیچ» (Spiral) و «نیمه‌ی تابستان/میدسامر» در ابتدا چنین درجه‌بند‌ی‌ای را کسب کردند اما با تدوین مجدد توانستند به درجه‌بندی متعادل‌تر «قابل تماشا برای ۱۷ سال و کمتر به همراه والدین» برسند.
درجه‌‌بندی «مناسب برای بزرگسال» آسیب کم‌تری به نت‌فلیکس در قیاس با استودیوهای هالیوودی می‌زند؛ اگر چه چنین اتیکتی، به شدت پخش و بازاریابی فیلم را در سالن‌های سینما محدود می‌کند اما تاثیر کمی روی پلتفرم‌هایی نظیر نت‌فلیکس دارد که صفحه‌ی نخست‌ش ابزار بازاریابی آن است. در گذشته پیدا کردن محتواهای بی‌پروایی نظیر «عشق» به کارگردانی گاسپار نوئه در نت‌فلیکس کار دشواری نبود. اما گویا نت‌فلیکس ترجیح می‌دهد برچسب «مناسب برای بزرگسال» روی آثاری که خودش به طور مستقیم در تولید آن دست دارد نخورد.

فیلم بلوند: یک اثر سازش‌ناپذیر

دومینیک به‌طور مشخص از ساخته‌اش پشیمان نیست‌. او معتقد است که اگر جنبش MeToo نبود، فیلم تمام نمی‌شد زیرا هیچ‌کس به این دری‌وری‌ها علاقه‌ای ندارد؛ دختری که کسی او را نخواسته، یا این پرسش که زندگی‌ در لابه‌لای چرخ‌دنده‌‌های چرخ‌گوشت هالیوود چه‌گونه است؟ اندرو دومینیک درجه‌بندی «مناسب برای بزرگسال» را مهمل و بی‌اهمیت دانست و گفت این نشانی از سازش‌ناپذیری فیلم من است.

دومینیک اعتقاد دارد «بلوند» فیلمی سخت است و اگر مخاطب آن را دوست ندارد، این مشکل اوست. با یک فیلم بزرگسالانه درباره‌ی مرلین مونرو طرفیم.