خیلی از بازی‌ها هستن که موقع معرفی یا حتی بعد از عرضه، خیلی بهشون امید خاصی نداریم ولی در نهایت، بازی کردنشون یه نتیجه‌ی دیگه داره و اونم اینه که بازی‌های خیلی خوبی بودن. توی این سری از مطالب تیم ویجیاتو، سراغ تحریریه رفتیم و ازشون خواستیم درباره این بازی‌ها برامون بنویسن.
دوتا مسئله مهم وجود داره. یکی اینکه خیلی به جریان تازه‌سازی (ریمیک یا ریمستر) بازی‌ها معتقد نیستم و تا الان هر ریمستر یا ریمیکی که بازی کردم، نتونسته منو راضی کنه. نکته دیگه اینکه Mafia 1 یکی از بهترین و اولین بازی‌هایی هست که تابحال تجربه کردم. خلاصه چند وقت پیش تصمیم گرفتم که Mafia: Definitive Edition رو تجربه کنم و خب کلا خیلی هم امیدی نداشتم که مثل نسخه اولش برام به یک تجربه دوست‌داشتنی و خیلی مهم تبدیل بشه. هرچند هنوزم نسخه اصلی بازی رو ترجیح میدم اما نسخه جدیدش که توسط Hangar 13 ساخته شده اونقدری خوب بود که بتونم ازش به عنوان یک «ریمیک» موفق یاد کنم. سبک طراحی نسخه جدید هرچند خیلی هم فوق‌العاده نیست و البته نسبت به نسخه اصلی حذفیاتی هم داره [آره همون ماموریت Sarah :))] اما حس‌و‌حال خوبی به مافیا ۱ و Lost Heaven داده.
من خیلی طرفدار سه‌گانه اول گاد آو وار نبودم و برای همین مسئله هم خیلی انتظار خاصی برای ریبوت گاد آو وار نداشتم. نمایش‌های بازی هم که می‌دیدم چندان برای من عجیب و شگفت‌انگیز نبود و انتظاراتم از بازی خیلی خیلی پایین و معمولی بود.
از طرفی چون ساختار بازی هم به کل تغییر کرده بود خیلی از طرفدارهای خود سری هم درباره بازی نگران بودن و درباره شکست احتمالی بازی هم صحبت‌هایی بود. البته اینم اضافه کنم که من به خاطر این که به شدت طرفدار Red Dead بودم به شکل عجیبی منتظر نسخه دوم بودم و خیلی پیگیر بازی‌های دیگه نبودم. ولی روزی که میانگین نمرات گاد آو وار اومد تازه فهمیدم که سانتامونیکا چه کرده. میانگین ۹۵ برای یک ریبوت خیلی اتفاق عجیبی بود و من اصلا انتظار اینو نداشتم و حدس میزدم ۸۰-۸۵ بگیره. ولی نمره ۹۵ عملا نشون دهنده مهم بودن بازی و مدعی بودن اون برای کسب عنوان بازی ساله.
بازی هم به قدری خوب بود که منو چهار سال در انتظار رگناروک گذاشته و نمی‌تونم صبر کنم تا ببینم این سرما چه بهایی برای کریتوس و آترئوس داره.
هر جوری که حساب میکردم باز هم به نظرم Stray یک محصول نه چندان قابل اطمینان بود. همش به این فکر میکردم که این بازی ساخته شده تا گربه‌دوست‌هارو گول بزنه و مجبورشون کنه بابت بازی هزینه پرداخت کنن. بازی منتشر شد و من تصمیم گرفتم همون اول سراغش نرم. یکم گذشت و دیدم تمام افرادی که میشناسم دارن ازش تعریف میکنن و فهمیدم این مدت در اشتباه بودم! حالا بعد از یک ماه سراغ بازی رفتم، دانلودش کردم و تقریبا تا اواسط بازی پیش رفتم. Stray واقعا فراتر از چیزی که انتظار داشتم ظاهر شد. یه بازی مستقل که به خوبی یکسری از جزئیات رو مد نظر قرار داده و می‌تونه برای چند ساعت سرگرمی جالبی باشه. طبیعتا نمیشه ازش انتظار رقابت برای بهتری بازی سال رو داشته باشیم. اما همینکه می‌تونیم زندگی تو کالبد یک گربه خوشگل و ناز رو تجربه کنیم خودش خیلی ارزشمنده.
من با Dying Light همچین حسی رو تجربه کرده بودم. من هیچ وقت نسخه اول Dead Island رو بازی نکردم ولی اون موقع چیزهای ضد و نقیض زیادی راجع بهش می‌شنیدم. پس وقتی که فهمیدم تکلند داره یه بازی زامبی کشی اول شخص دیگه می‌سازه، توجه چندانی بهش نکردم. وقتی هم که منتقدا بازی رو نقد کردن و نمرات چندان بالایی بهش ندادن، بازی رو کم و بیش از ذهنم خط زدم.
ولی به مرور دیدم که بازی داره حسابی بین بازیکنا محبوب میشه و کم کم راجع بهش کنجکاو شدم. وقتی هم که چندتا از دوستام پیشنهاد دادن که بازی رو به صورت کوآپ با هم تجربه کنیم، اینجوری بودم که اوکی، چرا که نه. ولی در نهایت بازی بی‌نهایت بهم چسبید و الان ازش به عنوان یکی از بهترین تجربه‌های نسل قبل ازش یاد میکنم.
هنوز قسمت نشده که نسخه دوم رو بازی کنم، ولی امیدوارم که این ماجرا یه بار دیگه برام تکرار شه!
کالاف دیوتی بلک آپس کلد وار ؛ بعد از اون شاهکاری که بلک آپس ۳ و ۴ خلق کردن انتظار زیادی از کالاف دیوتی کلد وار نداشتم
هیتمن ۳
گاردینز اف گلکسی
هورایزون فوربیدون وست
بتمن آرخام نایت برای اینکه به ۲ گانه اولش علاقه ای نداشتم
برای من نسخه سوم ویچر بود . اصلا با بازی های نقش آفرینی ارتباط برقرار نمیکردم برای همین هم به ویچر امیدی نداشتم ، تا اینکه یک سال پیش تجربه اش کردم و تازه فهمیدم چه شاهکاری رو از دست میدادم
من امیدی از اول به بازی نیو ورلد آمازون نداشتم ولی بعدا دیدم خوب از آب درامده
اولا که داشت الدن رینگ میومد وی بعد هایپ شدم .
مارول اسپایدرمن ۲۰۱۷
تعجب می کنم – تیم ویجیاتو قبلا از کهنه گیمرها و ترکیبی از جوان تر ها تشکیل شده بود و خیلی خوب بود. الان این ترکیب به هم خورده و شده نویسندگانی که PS4 اولین کنسولشون بوده !
نگران آینده رسانه مورد علاقه ام هستم. محسن جان دقت بیشتری بکن
دوبازی رو میتونم بگم. اولی elden ring بود. نه اینکه بگم بازی بدی میشه. من به طور کلی هیچوقت با بازی های سولز لایک ارتباط برقرار نکردم. هر بازی ای هم که قبلا انجام داده بودم بعد یکی دو روز پاکش کرده بودم. ولی elden ring کاملا یه بازی عجیب و غریب واسه من بود. طوریکه ۷۰ ساعت به اضافه کلی ویدیو آموزشی رو برای این صرف کردم و بعد از پایان بازی کلی از سازنده بازی تمجید کردم….. دومین بازی cyberpunk 2077 بود. راستش رو بخواین موقع معرفی بازی خیلی براش هایپ بودم. ولی وقتی که نمرات و توضیحات بقیه اومد. کلا از بازی متنفر شدم و بعد از آپدیت ۱.۵ به دلیل اینکه عملا بیکار بودم و بازی دیگه ای دم دست نبود با اکراه شروعش کردم. ولی میتونم بگم سوای باگ هایی که داشت…. بازی واقعا تجربه خیلی قشنگی رو توی زمینه شوتینگ و داستان بهم داد. تا حدی که عملا تمام مراحل فرعی بازی رو بدون اینکه اجبار یا اکراهی توش باشه انجام دادم و فقط میتونم بگم…. لذت بردیم 🙂
وقتی دارک سولز ۳ رو بازی کردم(اولین سولز لایکی بود که بازی کردم) عاشقش شدم و اخبار بازی های فرام سافتور رو دنبال کردم و وقتی دیدم قراره یه بازی سولز لایک جدید جهان باز بسازم به شدت نا امید شدم و فکر میکردم که یه بازی مثل بازی های جهان باز اخیر یوبیسافت که پر از مراحل فرعی تکراری هست میشه و در بهترین شرایط یه بازی نسبتا خوب میشه ولی وقتی دیدم متای بازی ۹۷ شده (البته الان ۹۶ هست) به شدت تعجب کردم و می خواستم هر چه سریع تر این شاهکار رو تجربه کنم و تقریبا ۱ ماه پیش بازی رو شروع کردم و با اینکه تا الان ۸۹ ساعت بازی کردم هنوز تموم نشده و از هر لحظه این ۸۹ ساعت لذت بردم
من به مس افکت ۲ امیدی نداشتم
یکم گیم پلی دیدم و بنظرم عجیب اومد
از بازی های تخیلی و فضایی هم خوشم نمیومد اما بعد از تجربش هرروز به خودم میگفتم چرا این لعنتی رو زودتر نصب نکرده بودم یا مثلا برای دیگران بخام مثال بزنم بازی Its hard to be a god
اول با دیدنش میگید این دیگه چه شتیه چرا اینجوریه ولی یکم برید جلوتر و بفهمید چی به چیه تا تهشو میرین
کاد موبایل اون اول که منتشر شد گفتم چقدر کیییفیت پایینی داره اما حالا شده یکی از بازیام حتی که نتونستم بازی کنم حداقل باید هرروز به بازی سر بزنم
نه ریمیک مافیا یک بازی کردم و نه RDR2. ولی هم مافیا ۱ اورجینال بازی کردم و هم RDR1. به شخصه توقع زیادی دارم از ریمیک مافیا ۱ و RDR2.
اگر بگم که به الدن رینگ امید نداشتم(که عمرا بگم)
هم کلی دیس میخورم هم کلی فحش میدن بهم
پس نمیگم☻
برای من رزیدنت اویل ۷ بود بعد از فاجعه ای به نام رزیدنت اویل شش گفتم اینم قراره رزیدنت دیوتی جدید باشه اون موقع هم زیاد اخبار و تلریلر هارو نمیخوندم
منم به گوست اف سوشیما امیدی نداشتم اما وقتی بازیش کردم فهمیدم واقعا چیز خفنیه گرافیک که نگم بینظیر گیم پلی هم ت سبک خودش خوب بود
بعد از تجربه بازیی مثل walking dead سعی کردم انتظاراتم رو از wolf among us پایین بیارم و انتظار ی شاهکار خفن رو نداشته باشم تا تو ذهنم تا حد ممکن مقایسه ای نکنم ولی بعدا فهمیدم اینم خیلی حرفا برای گفتن داره
Guardians of the galaxy هم جزو اون بازی‌هایی بود که با توجه به سابقه نه چندان جالب کریستال داینامیکس در ساخت بازی‌های ابرقهرمانی خیلی بهش امیدی نداشتیم.حتی یادمه زمانی که عکس‌هایی از بازی منتشر شد همه از ظاهر کاراکتر‌های گامورا و استار لرد و…..انتقاد کردند.ولی نمرات بازی که اومد فهمیدیم که انگار کریستال داینامیکس از شکست بازی اونجرز درس گرفته و یه بازی خوش ساخت تحویل‌مون داده.به جرئت میشه گفت این بازی به همراه بازی marvel’s spider-man miles morales از بهترین‌های ابرقهرمانی در چند سال اخیر بوده.خودم هنوز کامل تجربش نکردم،تا آخر تابستون حتما بازی رو به اتمام میروسنم.به شما هم پیشنهاد میکنم خودتون رو از این تجربه شیرین محروم نکنید!
شاید براتون عحیب باشه ولی من به رددد۲ امیدی نداشتم ولی وقتی بازیش کردم واقعا عالی بود برام!