فیلم «ثور: عشق و تندر» یک اثر مستقل و نامربوط به جهان سینمایی مارول است که تمام فاکتور‌های یک فیلم ساخته شده از تایکا وایتیتی را دارد؛ این یعنی ما با یک فیلم کودکانه به همراه اکشن کارتونی و لحظات کمدی خاص این کارگردان نیوزیلندی روبرو هستیم که برای یک بار دیدن سرگرم‌کننده است. در ادامه با نقد فیلم Thor Love and Thunder همراه ویجیاتو باشید.
پس از اینکه تایکا وایتیتی با «Thor: Ragnarok» فوق‌العاده سرگرم‌کننده، انرژی منحصربه‌فردی را به MCU آورد، انتظارات زیاد بود که او این بار دور دیگری از هیجان‌های طنزآمیز و پر جنب و جوش خود را ارائه دهد. و بنابراین، مایه شرمساری است که گزارش دهیم «ثور: عشق و تندر» یک فیلم به شدت معمولی است. این یعنی فیلم در تمام ساختار تشکیل دهنده‌اش بد است؟ مطلقاً نه، اما استعداد کمیک و جرقه پرانرژی رگناروک فقط گاهی اوقات در آن خودنمایی می‌کند، که این خود به تنهایی تأثیر ماندگاری بر جای نمی‌گذارد. اگرچه داستان هنوز هم به عنوان یک ماجراجویی کمدی عدالت را در مورد یکی از جذاب‌ترین شخصیت‌های مارول رعایت می‌کند، اما تلاش بسیار ناهمواری است.
بنابراین، اگر کماکان به دنبال دیدن دنباله مستقیم «ثور: رگناروک» در این اثر هستید، مطمئناً هوشمندانه است که قبل از دیدن فیلم انتظارات خود را کاهش دهید، زیرا عشق و تندر اصلاً آن فیلم مورد نظر شما نیست. اگر بخواهم این اثر سینمایی را در چند جمله برای مخاطب توصیف کنم، باید بگویم: عشق و تندر یک فیلم ابرقهرمانی برای کودکان است که نه لحن جدی دارد و نه از اساس می‌خواهد جدی به نظر برسد. در واقع لحن کودکانه یا طنز مسخره آن برگرفته از سبک فیلم‌سازی تایکا وایتیتی است. سبکی که می‌گوید یک کودک کاوش در غم و اندوه یا درک کامل درام موجود در روابط عاشقانه را نمی‌خواهد. به همین دلیل است که به نظر می‌رسد «عشق و تندر» نمونه‌ای از یک فیلم ابرقهرمانی است که به طور خاص با هدف کودکان ساخته شده است.
«ثور: عشق و تندر» مملو از مشکلات تدوین، جلوه‌های ویژه و از اساس همه ایراداتی است که برگرفته از سینمای مبتنی بر تکنولوژی است که به آن عادت کرده‌ایم. اما با همه این مشکلات، فیلم ترجیح می‌دهد اکشن را تابع روابط شخصیت‌ها و طنز قرار دهد. این یعنی در بین تمام اهداف آن چیزی که غالب است، دریافت یک فیلم قابل قبول با هدف کودکان است. در نتیجه از همان ابتدا فیلم مصداق بارز کارتون‌های قدیمی روی پرده سینماست. بنابراین با در نظر گرفتن این موضوع، بیایید ببینیم که تایکا وایتیتی کجای کار اشتباه کرده است.
بزرگترین و مهم‌ترین خطای کارگردان در خلق این اثر استفاده عجیب از یک طنز به شدت مسخره و خام است. «ثور: رگناروک» بدون شک یکی از بامزه‌ترین فیلم‌های کل MCU است، اما متأسفانه عشق و تندر حتی نمی‌تواند در خلق کمدی به پای انگشت کوچک آن برسد. اگرچه به طور پراکنده لحظات خنده‌داری وجود دارد، اما در بیشتر موارد، کمدی‌ها سطحی و البته با رویکرد جنسی هستند که از اساس با روح کودکانه فیلم سازگار نیست. در نتیجه آن شوخ طبعی‌های جالب و عجیب و غریب رگناروک در اینجا به شدت از دست رفته است. برای مثال انتهای شوخ طبعی غیر جنسی فیلم «عشق و تندر» در این است که بزهای بزرگ ثور (کریس همسورث) بی امان فریاد می‌زنند، که این خود در عرض چند ثانیه تکراری می‌شود.
با این تفاسیر باید گفت «ثور: عشق و تندر» یکی از ضعیف‌ترین فیلم‌های جهان سینمای مارول است؛ البته این فیلم مطمئناً، به هیچ وجه به بی‌مزه بودن «Thor: The Dark World» نزدیک هم نیست و به اندزه اکثریت آثار مارول در فاز چهارم احساس بی‌هویتی نمی‌کند، اما فقدان جاه‌طلبی و تمایل روشن آن برای ارائه امن‌ترین و گسترده‌ترین بازنمایی از داستان خود، آن را به یک فیلم معمولی تبدیل می‌کند.
اما اگر بخواهم چند نکته فیلم را به عنوان نقطه روشن کار معرفی کنم، اولین و بهترین آن چیزی نیست جز کریستین بیل در نقش گور؛ طرفداران مارول از لحظه‌ای که کریستین بیل برای نقش گور قصاب خدایان انتخاب شد، خوشحال شدند. و این خوشحالی مطمئناً در اینجا صادق است، زیرا در حالی که گور زمان بسیار کمی را در فیلم به خود اختصاص می‌دهد، ولی کریستین بیل غالباً به عنوان قاتل خدایان نقش آفرینی به شدت خوبی را ارائه می‌دهد. بیل با بهترین استفاده از انگیزه‌های جذاب و غیرمنتظره و البته گاهی دلسوزانه گور، حضور فوق‌العاده‌ای در سرتاسر فیلم دارد، اما در عین حال از کنکاش در تمایلات بازیگوشانه‌تر و عجیب‌تر شخصیت نیز ترسی ندارد.
البته گریم خوب نیز نقش بسیار پررنگی در دگرگونی بیل ایفا می‌کند، اما بدن همیشه آماده این بازیگر و توانایی او در اجرای نقش‌های مختلف نیز هم گویای قدرت بازیگری این شخص است و هم تطبیق پذیری باورنکردنی او را در ژانرهای مختلف تایید می‌کند. با این اوصاف گور به هیچ وجه یک شرور درجه یک MCU نیست، اما با فیلمنامه قوی تری احتمالا می‌توانست باشد.
یکی دیگر از نکات مثبت کار پویایی بصری آن است. همانطور که ثور: رگناروک در مقایسه با اکثر فیلم‌های دیگر در MCU، پالت بصری متمایزی را ارائه میداد، عشق و تندر نیز به طور مشابه زیبایی‌شناسی را به نمایش می‌گذارد که کاملاً شبیه هیچ چیز دیگری در جهان سینمایی مارول نیست. باز هم، این سبک به وضوح از ماکسیمالیسم موجود در ساختار کار‌های تایکا وایتیتی می‌آید که البته وام گرفته از سینمای دهه 80 میلادی است. مسلماً CGI به کار رفته در فیلم همیشه بی نقص نیست، اما کارگردانی هنری آن را در بالاترین سطح قرار می‌دهد.
برای مثال: آن سکانس تا حد زیادی تک رنگ که در آن ثور با گور مبارزه می‌کند، یک لحظه برجسته بصری است که نشان می‌دهد تایکا وایتیتی می‌داند چگونه یک سکانس متفاوت را طراحی و اجرا کند؛ که این خود به تنهایی برای مارول فرمول زده یک نکته مثبت بزرگ است. از غروب‌های زیبا گرفته تا سیارات خشک و دور افتاده، فیلم Love and Thunder حداقل طیف رنگی گسترده‌ای را در بر می‌گیرد و مجموعه‌ای شیک از تصاویر را ارائه می‌دهد که به دور از تمایل سینمای امروز به سمت خاکستری‌های تیره و خسته‌کننده است.
اما در پایان باید گفت: ثور: عشق و تندر علیرغم تمام ایراداتش، دارای رشته‌هایی احساسی چون سرطان جین و عشق او با ثور است که بهتر از هر چیز دیگری در فیلم مدیریت می‌شود. بله، هر دو این خطوط داستانی و شخصیتی می‌توانستند از زمان بیشتری برای نفس کشیدن استفاده کنند، اما در درجه اول به لطف عملکرد قوی پورتمن و شیمی پیشرفته‌اش با همسورث، این در واقع نتیجه رضایت‌بخشی را به همراه دارد. مطمئناً تصمیمات گرفته شده همه را راضی نمی‌کند، و سبک کمدی وایتیتی گاهی اوقات به طور فعال در برابر درام عمل می‌کند، اما با در نظر گرفتن اینکه جین قبل از این یک شخصیت مطلقاً پوچ بود، این رویکرد برای شخص او یک دستاورد بسیار چشمگیر است.
بنابراین، فیلم Thor Love and Thunder یک دستور العمل ساده را می‌سازد که مواد تشکیل دهنده آن عبارتند از: شخصیت‌های خنده‌دار، نشانه‌ای از رمانتیسم بین قهرمان و کسی که عاشق اوست، دوستان سرگرم‌کننده، صحنه‌های بسیار رنگارنگ با جلوه‌های بصری و صوتی مختلف و البته شروری که بر اساس دلبستگی به احساس منفی که همه انسان‌ها می‌توانند داشته باشند ایجاد شده است. این یعنی، ثور: عشق و تندر یک گزینه معمولی برای تماشای یک فیلم با سرگرمی تضمینی برای کودکانی است که ابرقهرمانان را دوست دارند.
ناموسا کیا دیدن؟
من که اولاشو دیدم تو تلویزیون دیگه تحمل نکردم.
نه میس مارول نه شی هالک هیچکدوم و ندیدم و پیشنهادم نمیدم.
فک کنم بهتره ۲۵۰ فیلمای برتر تاریخو ببینین
اسپویل
از اولش با فیلم های ثور حال نمی‌کردم و این فیلم دیگه یه میخی بود بر تابوتش (از نظر من البته!) و آخر فیلم خدا خدا میکردم که تو صحنه پس از تیتراژ چیزی نشون ندن که معنیش ادامه‌ی فیلم های ثور باشه که خب متاسفانه نشون دادن و ماجرای هرکول احتمالا در آینده جهان مارول پای ثور رو وسط می‌کشه. قطعا نقطه قوت فیلم ویلن فیلم بود که گور خیلی خوب تونسته بود این نقش رو بازی کنه و کاش میتونست زنده بمونه و در ادامه هم ببینیمش. شخصیتی که واقعا از نظر پتانسیل به نظرم بهترین ویلن مارول تا الان بوده (حتی بهتر از تانوس!) ولی خب حیف شد این شخصیت.
و اینکه متاسفانه مارول درگیر فمنیسم شده و پشت سر هم داره ابرقهرمان زن و معرفی می‌کنه که اغلبشون جذابیت کافی رو ندارن: کاپیتان مارول ، خواهر ناتاشا که اسمشو یادم نیست ، اون دختر تیرانداز توی هاکای که باز هم اسمشو یادم نیست ، ماریا رمبو ، شی هالک ، مز مارول ، و حالا دختر کوچولوی نازِ گور! بین همه‌ی اینا ۲ یا نهایتا ۳ نفرشون جذابیت کافی رو دارن. متاسفانه مارول داره با کله سقوط می‌کنه و سه تا فیلم و سریال اخیرش (همین ثور + مس مارول و شی هالک) هیچ کدوم خفن نبودن (شب هالک که تا الان که ۷ قسمت اومدن افتضاح بوده!!)
خیلی مسخره بود این روزا میشینم فیلمای قدیمی رو باز بینی میکنم??
دلم برای مارول قدیم واقعا تنگ شده…
فیلم واقعا داغون بود چند تا سکانس خوبشم میون اون همه سکانس به درد نخور اصلا به چشم نمیاد!
مسخره ترین چیز بنظرم اوردن زئوس به عنوان یه پیرمرد با دامن،که فقط میخواد خود نمایی کنه و انقدر ضایع مردنشه/:
(اصلا در نظر نمیگیرم ک یارو قوی ترین خداست،همه بهش احترام میذارن و کلی ابهت داره)
فیلم آخراش خیلی مسخره بود مخصوصا اونجایی که ثور به بچه ها قدرت داد و اونا هم مثل آب خوردن اون همه هیولا رو کشتن
اسپویل:
خیلی خوشحالم آیرون من مرد و این روزا رو ندید. اصلا دوس نداشتم رقص و شوخی بی مزه از تونی استارک بشنوم یا آیرون زن بیاد?
تنها نکته مثبت فیلم بازی عالی کریستین بیل
مخصوصا اون سکانسی که فضا سیاه و سفید شد واقعا خدای بازیگریه این بشر و اینکه بهترین فیلم مارول از نظر فیلمنامه به نظرم CIVIL WAR
بسیار نقد شعاری ای بود. مثل این میمونه که من بگم شازده کوچولو برای بچه هاست.( اگر چه خودمم از شازده کوچولو بدم میاد) این فیلم در سایت های مختلف مورد حمله تعداد معدودی کاربر قرار گرفته. خیره کننده است. تنها توصیف من در مورد این فیلم : تابلو گرانبهای متحرک
صحنه های اکشن خیلی اغراق شده بودن، البته کلا قدرت های ثور اغراق شده هستنا ولی تو این فیلم دیگه در حد مسخرگی پیش رفتن و یه جورایی دیگه صحنه‌های اکشن مضحک شده بود(گرچه با صحنه های اکشن آخر فیلم خیلی حال کردم) ولی بازم به نظر من اثر سرگرم کننده ای بود
فیلمو ندیدم و نخواهم دید. تنها فیلمی که از مارول دیدم اونجرز اند گیم اسپایدرمن جدیده و اونجرز ۲ بود و از دیدن همشون پشیمونم. ۲ بهترینشون بود البته اگه التران برنده میشد. واقعا ویلن با جذبه و خاصی بود.
فیلم رو کامل ندیدم ولی یه چندتا از اون صحنه‌هایی که میگفتن طنز زیاد داره رو دیدم….
یعنی الان با خودم فکر میکنم ددپول و اسپایدرمن باید برای یه دوره آموزشی برای جوک گفتن پیش ثور ثبت‌نام کنن/:
مدت هاست که با هیچ چیز مارول حال نکردم؛
اصلا خیلی این فاز چهار بد شد و حال آدم رو هی میگیره.
تا اینجا فقط یکم با اسپایدرمن حال کردم و بس.
بعد از دیدن راگناروک انتظار یه ادامه ی خیلی توپ و خفن داشتم ولی….
هنوز ندیدم ولی با اوصاف هیچ علاقه ای هم به دیدنش ندارم
اسپم حاوی اسپویل ویچر ۳ :
دوستان من کوست بارون رو تموم کردم و تهش به مرگ آنا و خ.ود.کش.ی بارون منتهی شد و این من رو ناراحت کرد فقط میخواستم بدونم آیا با آزاد کردن اون روح کار درستی انجام دادم ؟ ( شرمنده برای اسپم بی ربط )
هشدار اسپویل:
فیلم با یه بچه شروع شد که مرد بعد با چند تا بچه که جنگیدنو زنده شدنه همون بچه هه اول فیلم مرده بود تموم شد?
ثور برای بچه ها ?
این جمله قشنگ کل فیلم رو توصیف کرد
فیلم واقعا به جاهایی خودشو جدی نمی گرفت و آدم اون صحنه رو میدید میگفت واقعا چرا این صفحه رو با یه شوخی بی جا خراب می کنید به عنوان سرگرمی خوب بود خودم حس میکنم مارول میخوای یه جورایی مثل فاز اول قهرمان های جدید اضافه کنه این فیلم های اخیر واسه سرگرمی خوبه ولی فاز پنج و شیش حدس میزنم بهتر شه چیزی که واقعاً منو تو فیلم های اخیر مارول ناراضی می کنه جلوه ویژه اس تو این فیلم هم به سری صحنه ها ضعیف میشه تو فیلم و سریال های آینده فقط برای لوکی و موون نایت و چهار شگفت انگیز و انتقام جویان هایپم ،قبلن ها مارول فیلم کم میداد و همون ها باکیفیت بودن ولی الان…
هنوز ندیدمش وی با این تعریفی که شما از فیلم کردید قطعا نمیخوام ببینمش(:
و چیز دیگه ای هم از این اثر انتطار نمیرفت
کلا سینمایی های اخیر مارول چنگی به دل نمیزنن و نمیدونم چه بلایی سر مارول امده
طنز فیلم داغون بود واقعا بعد هم واقعا با تیتر موافقم . برای کودکان ساخته شده بود . اون از ریوس اون از گور که میگفتن بهترین ویلن هست ?