مصاحبه با برایان تایری هنری – بازیگر فیلم Child’s Play

در قسمت جدید فیلم بازی بچه گانه (Child's Play)، آخرین سری از فیلم‌های چاکی که به نوعی ریبوت این فرنچایز نیز به حساب می‌آید، برایان تایری هنری، نقش کاراگاه داستان، شخصی به نام مایک نوریس را بازی می‌کند. مایک در فیلم به اندی و مادرش در سر و کله زدن با چاکی قاتل و البته غیر قابل کنترل کمک میکند تا بتوانند جلوی این عروسک آدمکش را بگیرند. اسکرین رنت طی مصاحبه‌ای با هنری، درمورد نقش وی در فیلم، حمایت او از چاکی، خراب کردن بازار فروش عروسک های My Buddy بعد از اکران اولین نسخه فیلم و بیش از بیش کاریزماتیک کردن شخصیت چاکی در این مصاحبه کوتاه بحث میکند.

برایان، من و تو تقریبا همسن هستیم، و وقتی اولین فیم بازی بچه گانه اکران شد هر دوی ما بچه‌ای بیش نبودیم. همه میدانند که تو هم یکی از طرفدارهای این فیلم هستی. میخواهم بدانم چه چیزی شخص برایان هنری را به سمت بازی کردن در این فیلم کشانده است؟

هنری: در یک کلمه: داستان فیلم. در واقع داستان فیلم آنقدر متفاوت و به روز است که زمان حالی را که در آن زندگی میکنیم منعکس می‌کند. نسخه اول فیلم در سال 1988 اکران شد و من که متولد سال 1980 هستم به یاد دارم که در آن زمان عروسکی به نام My Buddy وجود داشت و خیلی پر طرفدار بود. یعنی دو تا بودند: My buddy و Kid Sister. اینها را یادت هست؟ یادت می‌آید که در آن زمان چطور همه یکی از آنها را میخواستند؟ علاوه بر اینکه تمام شبکه‌های خبری از این دو عروسک اعجوبه حرف میزدند والدین هم تو فروشگاه‌ها سر خرید آنها با هم دعوا داشتند.
همه این موضوعات و جنجال‌ها به خاطر یک عادت نه چندان جالب در جامعه‌مان بود: مصرف گرایی. درست بعد از اکران نسخه اصلی فیلم بازی بچه گانه یا در حقیقت همان اولین فیلم چاکی در سال ۱۹۸۸؛ تمام این عروسک ها سر از سطل آشغال درآوردند. خیلی از تفسیر و تاثیر این فیلم در آن بحبوحه زمانی شگفت زده شدم و دلیل علاقه‌ام به فیلم های ترسناک همین تفسیر آن‌ها در مورد جامعه و دنیایی که در آن زندگی میکنیم است.

این نکته از نظر من واقعا جالب بود چرا که در پایان روز، آن عروسک‌های بامزه قرار است بهترین دوستت باشند و چون برای همین قصد برنامه‌ریزی شده به معنای واقعی کلمه این کار را انجام می‌دهد. چاکی جدید اما حتی به حافظه ابری هم دسترسی دارد. هوش مصنوعی یک مساله شگفت انگیز و واقعی است و ما در قبال آن نمیتوانیم کاری انجام دهیم. اما این نکته برا من ترسناک تر هست که چه اتفاقی رخ خواهد افتاد اگر که آن عروسک ما را بهتر از خودمان بشناسد؟ در واقع عروسک می‌تواند فکر کند و یاد بگیرد و احساس داشته باشد؛ حتی شاید بهتر از ما.

این ترس به این دلیل است که ما، نسل بشر، کم کم دارد به این فضا نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.

هنری : در واقع ما در حال حاضر در این فضا و دنیایی که توصیفش را کردیم زندگی میکنیم. این داستان عمیقا قابل توجه است چرا که ریشه‌های این موضوع به شخص چاکی قاتل برمیگردد.

چون چاکی خیلی دوست داشتنی است!

هنری : تو از اعماق وجود قلبت به او اهمیت میدهی و دلیل وجود او به همین شکلی که میبینیم این است که ما طرفداران، او را تا حدودی اینطور ساختیم.

دلیلی که باعث می شود شما چاکی را نوعی موجود زنده مانند یک انسان فرض کنید و بیشتر دوست داشتنی به نظر برسد این است که او حتی زمان تعامل با افراد و کشت و کشتار آنها هم هنوز معصومیت کودکانه خود را حفظ میکند.

هنری: درسته و این وحشتناک است. این خیلی وحشتناک است. چیزی که ترسناک تر از همه است اینست که در واقع گاهی اوقات چیزهایی که برای مصرف تهیه میکنیم ما را مصرف می کنند. اما بهتر هست که باور کنیم در پایان روز، کار او این است که بهترین دوستت باشد و این وظیفه را به هر طریق ممکنی انجام میدهد.

خب برگردیم به فیلم و یک کمی هم درباره فیلم گپ بزنیم. تو نقش کاراگاه مایک را بازی میکنی، یک مقدار درمورد کاراگاه مایک برای ما بگو.

هنری: کاراگاه مایک در فیلم بازی بچه‌گانه همان آدمی است که من بیشتر سعی داشتم شخصیت او را دوست داشتنی و کاریزماتیک جلوه بدهم تا اینکه او را یک انسان سرسخت و زمخت از آب در بیاورم. دلیل این تلاشم هم برای این بود که حس می‌کردم محیطی که اندی و مادرش در آن زندگی میکند همان فضایی است که کاراکتر مایک در آن بزرگ شده. خانه ای با مادری تنها و بچه ای با دوست‌های کم. از نظر من این نکته در مورد نسخه جدید بازی بچه گانه نکته بسیار شگفت آوری است. این فیلم راجع به دوستی حرف میزند. دوستی حقیقی بین افراد. چیزی که خیلی دوست دارم، ایجاد دوستی هایی در زمان و مکان‌های بعید و غیر ممکن است. تو به این باور میرسی که دوست‌ها باید تو را بهتر از خودت بشناسند با این تفاوت که امروزه تکنولوژی ما را بهتر از خودمان میشناسد اما تکنولوژی با تو گرم نمیگیره و به تو نمی‌گوید "هی! سلام، آفرین داری کار را درست انجام میدهی!» اگر هم تکنولوژی این حرف را بزند نباید خیلی آن را جدی گرفت. این چیزی است که درمورد مایک جالب توجه بوده چون من فکر میکنم که او این چیزها را می‌بیند و پتانسیل درونی کاراکتر اندی را درک میکند. مایک قصه میخوا‌هد که او بهترین باشد چون اگر واقع‌بین باشیم به نوعی او با اندی همذات پنداری می‌کند.

امسال در عالم سینما تو با دو تبهکار مشهور روبرو هستی. یکی کاراکتر چاکی و دیگری هم با شخص جوکر در فیلم مستقل این کاراکتر. رو به رو شدن با کدومشان برای تو بیشتر دلهره آور است؟

هنری: (می خنده) باید بگویم جوکر! چون چاکی به هر حال دوست داشتنی است و تا حدودی به بقیه اهمیت میدهد. ولی جوکر یه دیوونه به تمام معناست.