بازی Halo 4 همین چند روز پیش ۱۰ ساله شد. بازی بزرگ و موردانتظاری که استودیوی 343i پس از بانجی با آن سکان مجموعه را در دست گرفت و یک بازی هیلو جدید تحویل داد. این بازی شروعی برای نسل جدیدی از بازی‌های هیلو بود و فقط کافی‌ست تا آن را با Halo Infinite مقایسه کنیم تا بفهمیم چرا بازی‌های امروزی، حداقل یک سر و گردن در بخش چندنفره از بازی‌های همین یک دهه پیش پایین‌ترند.
در طول ۱۰ سال گذشته، 343i به جز هیلو ۴ روی بازی مسترچیف کالکشن و هیلو ۵ هم کار کرده و هیلو اینفینیت هم نقش یک ریبوت را برای مجموعه بازی می‌کرد. از ماجراهای هیلو ۵ که خودش یک داستان جدا می‌طلبد بگذریم، اینفینیت احتمالا خالی‌ترین بازی این مجموعه در هنگام عرضه بود. بله، ما برای اولین بار یک بخش چندنفره رایگان داشتیم که هم کار می‌کرد و هم در روزهای اول کلی بازیکن داشت اما الان تعداد بازیکنان همزمان آن از فاجعه دیگری به نام Battlefield 2042 هم کمتر است! تازه این را در نظر بگیرید که خود بتلفیلد ۲۰۴۲ یک بازی ۷۰ دلاری است و نه یک تجربه رایگان.
اما چرا چنین اتفاقی می‌افتد؟ واقعیت اینجاست که هیلو اینفینیت شاید نسبت به هیلو ۴ یک تجربه حتی خالی‌تر باشد، اما یک بازی بسیار پرهزینه‌تر محسوب می‌شود. از افزایش هزینه‌های بازی‌سازی به طور کلی که بگذریم، بداقبالی‌های تیم تولید در حین توسعه بازی در پاندمی کرونا و اولین تجربه برای توسعه یک بازی لایو سرویس باعث میشد تا اینفینیت، کلا کار سخت‌تری برای یک استودیوی نه چندان بزرگ مثل 343i باشد.
- بیشتر بخوانید: بررسی بازی Halo Infinite
حتی اگر این‌ها را در نظر نگیریم، نباید فراموش کنیم که هیلو اینفینیت جزو معدود بازی‌های امروزی است که در زمان عرضه بخش چندنفره و تک‌نفره را با هم داشت و با این که یک سال بعد، وضعیت بازی اسف بار است، اما حداقل می‌توان تیم سازنده را به خاطر پشت سر گذاشتن چنین چالش بزرگی تحسین کرد. به طور کلی، ساخت همزمان بخش تک‌نفره و چندنفره برای بازی‌ها، آن‌قدری سخت و هزینه‌بر است که سازنده‌ها معمولا بخش چندنفره را بعدا عرضه می‌کنند یا حتی مثل BF2042 به کل قید بخش تک‌نفره را می‌زنند.
شاید تنها استودیویی که همزمان این کار را انجام می‌دهد و هنوز ککش هم نمی‌گزد، اکتیویژن با کال آو دیوتی است. شاید متوجه این موضوع نشده باشید اما همین Call of Duty Modern Warfare 2 را ۷ استودیوی دیگر به جز اینفینیتی‌وارد ساخته‌اند. با توجه به این که ما با سه بازی (بخش تک‌نفره بخش چندنفره و وارزون ۲) در یک پکیج روبرو هستیم، دیدن ۲ الی ۳ هزار نفر کارمند که به طور همزمان کار می‌کنند تا یک محصول بزرگ با بخش تک‌نفره سینمایی و بخش چندنفره منتشر شود، دور از انتظار نیست.
اما این بازی‌های چندنفره امروزی، حتی نسبت به بازی‌های ۱۰ سال پیش هم عملکرد بهتری ندارند. وقتی از مقایسه هیلو ۴ و هیلو اینفینیت بگذریم، بازی‌هایی مثل کال آو دیوتی به وضوح از خیلی جهات در بخش چندنفره پیشرفت کرده‌اند و ما با سیستم‌های جدیدی در بازی روبرو هستیم که بازی را بیش از پیش واقع‌گرایانه کرده‌اند. در عین حال، نمی‌توان گفت که MW2 با استانداردهای امروزی یک بازی بی‌نقص است. راستش را بخواهید، شاید MW2 حتی از بازی‌هایی مثل ونگارد و بلک آپس کلد وار بازی کامل‌تری باشد و با این حال، باز هم به نظرم فراتر از یک بازی قابل قبول نمی‌رود.
از نوآوری‌هایی مثل بخش DMZ یا مود سوم شخص که به نظرم نهایتا تجربه‌هایی زودگذر هستند بگذریم، خود بازی خیلی تجربه منحصر به فردی ندارد. مثل هیلو اینفینیت که بخش چندنفره آن با وجود گذشت یک سال از آپدیت‌های جدید هنوز هم به پای هیلو ۴ نمی‌رسد، MW2 هم نسبت به بازی یک دهه پیش خودش یا Black Ops 2 و حتی MW3 که سال ۲۰۱۱ منتشر شده بود آن‌قدر بخش چندنفره خوبی ندارد.
بازی‌های چندنفره جدید شاید به واسطه حالت‌های رایگان، بخش‌های جدید و گرافیک پرزرق و برق‌تر تلاش می‌کنند تا مخاطب‌های جدید را راضی کنند، اما واقعیت اینجاست که اکثرا پشت همان فرمول‌های قدیمی منسوخ بدون خلاقیت قایم شده‌اند. دسترسی به بازی‌های چندنفره جدید نسبت به قبل ساده‌تر شده چرا که اکثر آن‌ها حالا بازی‌های رایگان هستند اما رایگان به چه قیمتی؟ به این قیمت که حالا اکثر مخاطب‌ها از این بازی‌های رایگان انتظار بی‌نقص بودن را ندارند. حتی بازیکنان پریمیوم که بابت خرید بتل پس پول می‌دهند هم اغلب این حق را به خودشان نمی‌دهند که انتظار محتوای جذابی را در این بتل پس داشته باشند.
اگر به اورواچ ۲ یا حتی بازی‌هایی مثل دوتا ۲ که همین حالا بتل پس جدیدش را برای اولین بار در تاریخ رایگان کرده تا مخاطب‌های جدید جذب کند، این ناامیدی دو طرفه را هم در مخاطب‌ها و هم در سازنده‌ها می‌بینیم. اورواچ ۲ کمابیش همان بازی سابق است که انگار صرفا ری‌اسکین شده و می‌توانست به عنوان یک بروزرسانی برای بازی اول عرضه شود و بازی‌های قدیمی مثل دوتا ۲ برای اولین بار به بن‌بست خلاقیت در مسئله‌ای به نام بتل پس خورده‌اند که بک‌لش مستقیم هواداران را به همراه داشت.
نظر شما چیست؟
شما در حال حاضر مشغول چه بازی چندنفره‌ای هستید و به نظرتان بازی‌های چندنفره چه جایگاهی را در بین بازی‌های امروزی دارند؟
الان میفهمم چرا یه عده ونگارد رو اکتیویژین باید شیفت دیلیت کنه من خودمم الان این حرفو میزنم هنوز بخش داستانی ونگارد رو تجربه نکردم و فقط زامبی رو که ازش نا امید شدم واقعا و فکر کنم داستانی قراره خیلی مسخره و افتضاح باشه
و من به این دلیلا از بخش زامبی ونگارد خوشم نیومد :
۱. کلا بازی ۳ تا مپ بیشتر نداره
۲.ماموریت های تکراری
۳.عوض شدن رابط کاربری کاستومایز اسلحه چون من خودم با مال کلد وار بیشتر حال کردم
۴.فقط یه مود داره بازی که من از اون اصلا خوشم نمیاد
۵.همه اسلحه ها دمیج خیلی کمی میدن به زامبی ها به جزء لانچر ها که خیلی خیلی بده
یک سوال:
هنوز هم میشه بخش انلاین halo 4 رو بازی کرد یا بسته شده؟
چون کلیشه ان
از هواپیما یا هلیکوپتری میپری لوت جمع میکنی پلیر میزنی
من وارزون ۲ رو نصب و بازی کردم و بهم ثابت شد که Realm royale بهترین بازی بتل رویالیه که میتونی بازی کنی
البته نسخه بتا Realm Royale خیلی خوب بود. الان با آپدیتاش بازی رو خراب کردن
چون خوب نیستن
ساده ترین و کوتاه ترین جواب ممکن
به نظرم یکم به خودمون بیایم انتظارامون یکم زیادی زیاد شده.درسته کمپانیا پول پرست شدن و دیگه مثل قبل ریسک نمیکنن،تنوع کاهش یافته و…
اما این درسته که ما انتظارمون رو بالاتر ببریم؟
شاید تو طول سال های قدیم تغییرات ساده تر بودن الان کار گرافیکی سخت تر شده کدا حجیم ترن معلومه نمیتونن یهو یه چیز خلاقانه بسازن، اینه که میگیم بازی فلان تکراریه.
خودم قبول دارم بازیا جدید مثل قبل نیستن و قبلیا سیر پیشرفتشون خیلی سینوسی تر بوده،ولی الانم واقعا بازیا “بد” نیستن.
قبلا یه بازی میکردیم نه نقدی نه موشکافی ای.
الان یکم بد بین شدیم.بی انصافیه بگیم هیچ دیگه بازیا جدید نمیتونن سرگرممون کنن.بازیایی که کلی ضعف دارن،فرمولشون پوسیده،ولی بازم سرگرم کننده ان.اگه فقط یکم سعی کنیم کمتر به نیمه خالی نگاه کنیم بد ترین بازی هم بهترین میشه.
شاید دلیل دیگش آرمان گرایی بیش از حد یا به قول معروف پرفکت باشه.
از بحث کرونا که بگذریم . یکی از دلایل اصلی فاجعه بار بودن بتلفیلد ۲۰۴۲ این بود که عملا بازی در اواسط تولید به بن بست خورد و سازنده ها کاملا بازی رو کوبیدن و از اول ساختن. مثل اتفاقی که برای سایبرپانک افتاد که با اینکه میگن ۸ سال زمان برای تولید داشته. این عدد در اصل چیزی بین ۲ تا ۳ سال بوده. چون همونطور که میدونید اون بازی هم بار ها به بن بست خورده و مجبور شدن که کلا عوضش کنن. ولی در کل از دلایل مهمی که باعث شدن بازی های امروزی اینقدر بد عمل کنن به دو عمل برمیگرده. یکی اینکه ساخت بازی ها از بس پرهزینه و زمان بر شدن که دیگه برای سازنده صرف نمیکنه که تمام محتواهای بازی رو در همون زمان عرضه ش بده . مثلا شما بازی های ۱۰ ۱۵ سال پیش رو ببینین. عملا میانگین زمان لازم کلا یه سال و نهایتا دو سال بود. ولی الان این زمان دوبرابر شده که خب به دلیل اینکه بازار بازی های AAA خالی نمونه و همیشه اشباع باشه. مجبورن حداقل بازی های آنلاین رو ناقص عرضه کنن. دلیل بعدی هم یه جورایی از دلیل قبلی میاد. چونکه بازی ها پرهزینه شدن در نتیجه تیم بازی سازی خیلی میترسه که ریسک کنه و فرمول ثابت موفق رو رها کنه و به جاش ایده های جدید برای بازی بده بیرون. که همین باعث میشه عملا بازی ها آنلاین مخصوصا شوتر ها خیلی شبیه هم بشن و در مواردی غیر گیم پلی با هم فرق کنن…. که خب شما بازی آنلاین رو واسه همون گیم پلیش انجام میدی نه مثلا داستانش
واقعا نمی دونم که چرا یه چند ساله که برای هر چی هایپ داریم نا امیدمون می کنه و برای هر چی هیچ اهمیتی قائل نمیشیم یهو می ترکونه
Halo: infinite واقعا بخش آنلاینش بعد از مدتی توی ورطه تکرار می افتاد و خسته کننده میشد و هیچ چیزی برای اینکه مخاطب رو پای خودش نگه داره نداشت
کالاف دیوتی مدرن وارفیر ۲ و وارزون ۲ و اورواچ ۲ رو باید تجربه کنم ببینم که بخش چند نفرشون چه جوری هست
ولی واقعا بازی های مولتی پلیر قدیمی تر ( همون هیلو ۴ و کالاف دیوتی مدرن وارفیر ۳) تجربه جذابی داشتن( هم بخش کمپین و هم مولتی پلیر) ولی الان بازی های آنلاین باید یه نو آوری داخل خودشون داشته باشن
تنها بازی ای که دیدم یکم به اون مرز خلاقیت بازی های چند نفره گذشته رسیده multiverses بود . ولی خب باید اینو هم در نظر داشت که در گذشته جاه طلبی ها کم بوده و اکثر بخش های چند نفره چندان بزرگ نبودن و مخاطبان هم انتظاری از این بخش نداشتن و لذت میبردند ، اما حالا با جاه طلبی های بیشتر و انتظار فضایی مخاطبان ، کار خیلی سخت تر میشه .
نظر شخصی بنده اینه که بعد از دو سال کرونا هیچ گیمی به چشم ما گیمرا اونقد بی عیب و نقص نبود
شاید دلیلش اینه که ماها (منظورم کل گیمرای جهان) دو سال تمام رسما بازی هارو خوردیم دیگه بازی ها چیزی واسه ارائه نداشتن
اگر به بازی های گذشته یه نگاه بندازیم متوجه میشیم اکثرشون ایده های کوچک یا متوسطی ارائه دادن ولی باز هم موفقیت های عجیبی کسب کردن نمونش مثلا بازی رینبو سیکس – یه بازی مولتی پلیر شوتر تاکتیکال به علاوه یه سری کاراکتر با ویژگی خاص – اوایل عرضه مارکت هارو به اتیش کشید همه دیوونه این بازی شدن
اما کم کم پلیراش ریزش کردن و با تمام تغییراتش باز هم آنچنان مثل اوایل عرض نیست
بنظر من دلیلش این بود که این بازی خورد به دوران کرونا و اینقد ماها اینو بازی کردیم که بازی کم اورد چیزی برا ارائه نداشت.
حالا این حرفم چه ربطی به بازی های الان داره.
خب ببینید الان تقریبا همه بازی هایی که پلی میدیم یه نسخه قدیمی داشتن از وارزون بگیر برو تا بازی ها ژانر MMO RPG و…
باید بگم ما تقریبا همه اینارو به یه شکل دیگه بازی کردیم و تو دوران کرونا شیرشو کشیدیم بیرون بلاخره پابجی و فورتنایت بود – LOL و DOTA 2 بود و…
شاید تا زمانی که یه ایده انقلابی به خوبی روی یه بازی پیاده نشه وضع بازیا همین باشه.
-ممنون ازینکه تعصبی نظر نمیدید-
بازی های ویدیویی از تک نفره و بعد داستانی بودن شروع شده بودن و در آینده هم به همین سمت سوق پیدا می کنن نمونش EA که فکر نکنم بیش از این شرکت کسی تمایل به چند نفره ساختن علی الخصوص دهه اخیر داشته ولی الآن به بازی های آیندش نگاه کنید عموما تک نفره محور شدن . خلاصه یعنی امکان بروز خلاقیت و ماندگاری بازیکن ها تو بازی های چندنفره به مراتب کمتر از تک نفره هاست