بازیهای ویدیویی این روزها به سمت واقعگرایی پیش میروند و نسبت به گذشته همه چیز کاملا جدیتر شده. برای مثال در بازیهایی مثل Red Dead Redemption 2 حتی برای کاراکتر اصلی ویژگی تغییر وزن هم تعریف شده و با پرخوری بیش از حد باید یک آرتور چاغ با دردسرهایش را تحمل کنید. با تمام اینها اما هنوز هم اتفاقات مضحک در دوره واقعگرایی بازیها رخ میدهند که آدم با دیدنشان واقعا شوکه و بعضی مواقع هم از شدت خنده دل درد میگیرد. در این مقاله سراغ یک سری از این اتفاقات احمقانه میرویم و چند مورد از مهمترینهایشان را با هم مرور میکنیم. با ویجیاتو همراه باشید.
فروختن آیتمهای به دردنخور به فروشندهها
تصور کنید وسط خیابان هستید و پول کافی برای خرید نوشیدنی مورد علاقهتان ندارید. اما یک دفعه یادتان میافتد که یک حلقه مسی به دردنخور در دستتان دارید که اصلا دوستش هم ندارید. با خودتان میگویید «حلقه را به فروشنده سوپرمارکت میفروشم و در ازایش نوشیدنی مورد علاقهام را برمیدارم». ولی وقتی وارد فروشگاه میشوید و چنین درخواستی از فروشنده بکنید، آن وقت است که نه نوشیدنی گیرتان میآید و نه آبرو و حیثیتی. چرا؟ چون دنیای واقعی ما مثل جهان بازیهایی مثل ویچر ۳ نیست که آیتمهای به دردنخور اینونتوریتان را به فروشندهها بفروشید و آنها با لبخند شما را بدرقه کنند.
آویزان نبودن همه سلاحهای موجود در اینونتوری از کاراکترها
یک سرباز در حین جنگ توانایی حمل چیزی در حدود ۲۲ کیلوگرم بار نظامی، شامل سلاح و ادوات جنگی را حمل کند. تازه این عدد برای یک فرد با قوای جسمی بالا و فیزیکی آماده است و طبیعتا انسانهای عادی برای طولانی مدت قادر به حمل این همه تجهیزات نیستند. ولی به شکل غیرقابل باوری، فرانکلین در GTA V، میتواند سه رایفل، سه اسنایپر، سه سلاح کمری، یک یا دو بازوکا، میزان قابل توجهی گلوله و نارنجک حمل کند. وزن همه این ادوات جنگی را که جمع بزنید به عددی میرسید که یک نفربر شاید قادر به جا به جایی آن نباشد. تازه اگر در نظر بگیریم که فرانکلین زور کافی برای حمل این حجم از تجهیزات را داشته باشد، آن وقت باید سر این بحث کنیم که آن همه سلاح را کجا جا داده. چون وقتی که به او نگاه میکنید، به جز سلاحی که در دستش قرار دارد چیز دیگری حتی در نزدیکیش نیز نمیبینید. شاید فرانکلین و مابقی کاراکترهای ویدیو گیمی جیب جادویی خاصی دارند که ما از آنها بیخبریم!
مطلب پیشنهادی:تیم ویجیاتو: بازیهایی که چند بار خریدیمشون!از کال آو دیوتی تا گاد آو وار!خمیده راه رفتن برای کمتر کردن صدای پا
در دنیای بازیهایی که مخفی کاری در آنها جایگاه ویژهای دارد، عرف است که با خمیده راه رفتن یا با اصطلاح کراوچ کردن صدای پای کاراکتر را کم کنیم. با این حال، خودتان یک بار این قضیه را امتحان کنید تا بفهمید با چه حقیقت غلطی طرف بودید. وقتی زیادی روی زانو خم شوید و چند دقیقه به این شکل راه بروید، اولین چیزی که سر و صدایش در میآید زانویتان است. درد زانو را هم که احتمالا تجربه کردهاید و میدانید که اگر سراغتان بیاید، چنان از درد به خود میپیچید که همه دور و اطرافیانتان از صدای زجه شما سرشان در میگیرد. علاوه بر اینها حساب کنید که خمیده راه رفتن شما را در یک حالت ناپایدار قرار میدهد و احتمال اینکه به یک قفسه برخورد کنید و باعث شکسته شدن چندین ظرف در اطرافتان بشوید، بیشتر هم میشود.
غذا خوردن باعث احیای سلامتیتان میشود
در دنیایی زندگی میکنیم که فست فودها و غذاهای ناسالم بیشتر از هر چیز دیگری جان انسانها را در خطر قرار میدهند. با این حال، هنوز هم در بسیاری از بازیهای ویدیویی میتوانید با خوردن یک مرغ بریان چرب، وضعیت نوار سلامتیتان را به حالت ایدهآل خودش برگردانید. این یکی اگر در دنیای واقعی وجود داشت، فکر میکنم ما انسانها صدها سال بدون هیچ عارضهای زندگی میکردیم.
کاتسینهایی که با گیمپلی سازگاری ندارند
برای این موضوع بگذارید یک مثال خیلی واضح برایتان بزنم. در جریان دقایق ابتدایی God of War Ragnarok، یک مبارزه سنگین با تور یا همان ایزد آذرخش دنیای نورس داریم. در جریان این مبارزه من داشتم با تمام قوا تور را با مشت و لگد، تبر و هر چیز دیگری که نزدیکم بود، مورد لطف قرار میدادم. تور هیچ شانسی در مقابلم نداشتم و در بدترین شرایط بعد از خوردن ده مشت، در نهایت میتوانست یک یا دو ضربه، آن هم با نامردی تمام، به بدن کریتوس تحت کنترلم بزند. اما یک دفعه با تمام شدن نوار سلامتی تور، کاتسینی به نمایش درآمد که طی آن یک دفعه همه چیز برعکس شد و این من بودن که داشتم از تور کتک نوش جان میکردم و مثل پر کاه به در و دیوار کوبیده میشدم. از این مدل منطقها هنوز در جریان بازیهای بزرگ هم دیده میشود و همچنان برایم عجیب است که چرا سازندگان به این مسائل فکر نمیکنند.
مطلب پیشنهادی:سازگارترین بازیهای نینتندو سوییچ جهت اجرا روی موبایلتبدیل موبایل به کنسول بازی!
وقتی تو بازی های شوتر یک تیر میزنی و کل خشاب رو خالی میکنه بجای کم کردن ۲۵ تیر یک تیر از اینونتوریت کم میکنه ??
مضحک ترین چیز اینه که چیت کد بزنی مثلا تو غرب وحشی فورد سری اف چی میگه ؟
یا مثلا از وسط دیوار رد شی این یعنی چی اخه ؟
بد تر از اون تو رزیدنت ایول ۸ بود که با اب دستمون از اول تشکیل میشد درسته که دلیل داشت ولی این کجاش منطقیه ؟
وصل شدن دستی که قطع شده با یک قوطی آب و شربت ?
عه یه جنازه اینجاس. اگه تا ده ثانیه دیگه نفعمیدم کار کیه مهم نیست
یا توی بازی ها متحد هایی که اگر دویست بار دور خودت بچرخی خسته نمیشن و به پشت سرت راه افتادن ادامه میدن?
توی دنیای واقعی دوبار بچرخی طرف میزنه توی سرت
نابود کردن هزاران بلاک دایمند طلا آهن یا هر گونه وسیله از هر نوع فقط با یه جرقه کوچیک اتیش?
یه چیز دیگه ایم هست توی باز یمخفی کاری آینه کله می کنی بیرون طرف می بینی و اگه ببری تو سریع اهمیت نمیده تو دنیای واقعا قایم موشک بازی می کردم به قول خودمون چشم عقاب بود طرف تو تاریکی تار مو ادمو می دید
مهم. ترینشون رو نگفتیم
باگ و لگ و آف پی اس پراپ?
تو بازی های بتل رویال هزارتا گلوله بخوری با نوشیدن شربت خاصی تکرار جونت کامل میشه
اساسینز کرید ۳ خداست
انمی جلوته میبینت درگیری میشه
میری بالا ساختمون تموم شد انگار نه انگار یه نفر اومد تو پایگاه
یا یه چیز دیگه
تو خیلی ضایع تو بوته ها پنهان شو انمی تو رو نمیبینه
یا اینکه هیچکس متوجه تو نمیشه وقتی کسی زنده نمونه?
یا منطق متال گیر سالید ۳
هزارتا تیر بخور از ارتفاع بیوفت
با یه بخیه و یه سری چیز دیگه همه چی حل میشه?
یه چیزی که فقط تو بازی های ویدیویی هست اینه که وقتی خشاب گان رو عوض میکنی تیر های باقی مونده تو خشاب قبلیت دور ریخته نمیشن (:
مورد دوم توی ماینکرفت به اوج خودش میرسه به طوری که شما می تونید ۱۹۲۰ تا آیتم از ۳۰ نوع مختلف اعم از در و پنجره، بیل و کلنگ، انواع سنگ معدن، زره و سلاح های جنگی، قایق و…. رو فقط توی جیب های شلوارتون جا بدید!
سیستم هیل بازیا خیلی منطقیه. تو cod چند ثانیه صبر میکنی، تو ماینکرفت گلدن اپل میخوری، تو فارکرای از تو دستت میخ در میاره و صدها چیز دیگه
وقتی از پولی که از مغازه دزدیدی برای خرید از اونجا استفاده می کنی…
یه نفر یه ارتش صد نفرست توی بازیایی که اکثرا قابلیت استفاده از سلاح دارن مثلاً رد دد ولی کاراکترهای payday عملا یه چیزی فراتر از این منطقن ۴ نفر کل ارتشو و نیروهای ویژه و نیروی های پلیسو حریفن ?
وقتی با هزار تا بدبختیباس بازی رو میزنی ولی یه health bar دیگه زیر health bar اصلی داره
فقط عکس مقاله?
به هر حال بازیه اگه اینا نبودن که هیچکی تو دنیا گیم نمیزد:/
به قول خودتون ما بازی میکنیم که یکم از فضای واقعیت دور باشیم و بتونیم برای چند دقیقه با تخیلاتمون زندگی کنیم
اگه مثلا تویه بازی با خوردن غذا یا یه آمپول هلثمون پر نمیشد فحش به بازی نمیدادیم؟یا اگه مثلا مثل واقعیت با یکی دوتا گلوله بیهوش یا حتی میمردیم چی؟
اینا بلاخره نیازه تو بازی
?
از بالا برج میلاد میپره روی یه تپه گندم زنده میمونه
سه ساعت زحمت میکشی به یه غول مثل سناتور آرمسترانگ ضربه میزنی و جونش از ۱۰۰ میره ۹۳
بعدش QTE شروع میشه و انگار نه انگار داره ضربه میخوره
یه دفعه لباسش رو در میاره و جونش از ۹۳ میره ۲۰۰ و تازه فاز دوم شروع میشه
بعد یه نکته ی عجیب دیگه ای که هست اینه که باس اگر اندازه ی خودت باشه خیلی سخته و حتی جونش هم از باس های بزرگ بیشتره.مثل ورجیل،بالدر،مانسون،دانته،جت استریم سم،گرمن،و…
گزینه ۵ واقعا خیلی حقه، کاراکتر ما تو گیم پلی همه رو جر میده ولی به کاتسین که میرسه میشه آسیب پذیرترین. تو Devil may cry 5 هم همینطوریه. با کلی بد بختی نوار اچ پی ورجیل رو خالی میکنی بعد تو کاتسین با دوتا حرکت شکستت میده
مثل همیشه عالی
آقو نیما خداقوت 🙂
برای مورد آخر، مثلا تو بازی Yakuza 0، اگر پروتاگونیست ۱۰۰۰ تا تیر هم موقع گیم پلی بخوره چیزیش نمیشه. تو کاتسین یک تیر خورد کلا تا چند وقت نامیزون بود
یکی از حق ترین مقاله های ویجی
مخصوصا اون جی تی ای
حالا فرانکلین هیچی کل شخصیتای بازی هم همینن
با گادم موافقم
یه دونه دیگه هم اضافه کنم
طرف عاشق تریلر یه بازی میشه
میبینه خود بازی …. است
اصلا اشاره به یوبی سافت ندارم
🙂
فاجعه تر از همه ی اینا ، به خصوص در اکثر بازی های مخفی کاری محور اگه نوار دید دشمن تا مثلا ۵۰ درصد هم پر بشه و بعدش به طریقی خالی بشه ، انگار نه انگار و روز از نو روزی از نو !!
ببخشید خط ۵ از آخر مطمئنین پرکار درسته؟ منظورتون پر کاه نیست؟
جالب بود مخصوصا اون نشسته راه رفتن
عالی بود ??
همه اینا هم دور از واقعیت هستن و هم آزار دهنده
ولی خب خیلی رواج دارن
اجازه گرفتین عکسم رو بزارین? ؟
اشکال نداره من که راضیم