بر کسی پوشیده نیست که پلی استیشن 2 یک کتابخانه کامل و ایدهآل از بازیها را دارد. مسلما بازگشت یا مرور هر کدام از آن بازیها میتواند فرصت فوقالعادهای هم برای زنده شدن آن عنوان و هم کسب درآمد ناشران و توسعهدهندگان به حساب بیاید. به همین دلیل هم مدتی است شاهد توسعه مجدد مجموعهای از بازیهای قدیمی پلی استیشن 2 در زمان فعلی هستیم. Gungrave G.O.R.E هم با گذشت تقریبا ۲۰ سال از نسخه قبلیاش، Gungrave، مجددا در دنیای ویدئوگیم حاضر شده. در ادامه با ویجیاتو همراه باشید تا ببینیم آیا این بازی موفق شده همچون جدش شایسته ظاهر شود یا خیر.
تقریبا از روزی که اولین تریلر Gungrave G.O.R.E منتشر شد، حسابی مشتاق تجربه این بازی شدم. انیمیشنهای بازی فوقالعاده بودند. و همه چیز به ظاهر نوید آن را میداد که قرار است خاطرات دوران کودکی را با ظاهری امروزی تجربه کنم. اما مواردی بودند که از همان ابتدا نگرانم میکردند. پیش از هرچیز، Gungrave عنوانی با استایل انیمهتی بود.
اما تریلرها و بهطور کلی ویدئوهای بازی همه چیز را واقعگرایانهتر از یک انیمه نشان میدادند. دومین نکتهای که در ویدئوها خیلی ذهنم را درگیر کرد لباس شخصیت Grave بود که تغییراتی را نشان میداد و شباهت زیادی به آنچه که برتن پروتاگونیست Castlevania بود، داشت. درمورد نمایشهای اولیه باید این مسئله هم اضافه کنم که در ابتدا خیلی حرفی از انتشار Gungrave G.O.R.E روی پلتفرمهایی به غیر از کنسول سونی هم نبود. و همه این موارد درکنار یکدیگر من را آماده کردند که تفاوتهایی را نسبت به ریشهها پذیرا باشم.
اینکه ژانر بیتم آپ در دنیای سه بعدی شکلی آنچنان جذاب که در عناوینی چون شورش دیدیم، شکل بگیرند آرزویی دیرینه برای سگا بود. به همین دلیل هم المانهایی از این ژانر را در Gungrave دیدیم. اینکه دشمنان از هرسویی به شما حمله میکنند و شما باید هرطوری که شده آنها را از بین ببرید. معمولا در پایان هر مرحله هم یک باس فایت هست که انتظارتان را میکشد یا در بین جمعیت مهاجم درحال مبارزه با شماست. سگا آن موقع گیمپلی Gungrave را اینگونه شکل داده و به تبع از آن Gungrave G.O.R.E نیز از همین مسیر حرکت میکند. بهطور خلاصه باید گفت گیمپلی و تقریبا همه چیز مبتنی بر تیراندازی طراحی شده و میتوانیم تا حدودی آن را در دسته بازیهای شوتمآپ بدانیم.
با اینکه سیستم تیراندازی Gungrave G.O.R.E خیلی دلنشین است اما نبود وقفه مناسب حین تیراندازی حس خوبی را منتقل نمیکند. از طرفی آنقدر همه چیز سریع اتفاق میافتد که حتی گاهی اوقات نمیتوانید به درستی تمایز و تنوع دشمنان را از یکدیگر درک کنید. البته نمیخواهم صرفا منفی به این مسئله نگاه کنم. همین سرعت بالا هیجان خوبی را به شما القا میکند. اما باز هم قرار نیست همه چیز مثبت باشد. سرعت بالا در روند بازی، گیمپلی غنی را میطلبد. Iggymob هم بهنظر میرسد تمام تلاشش را در این راه کرده. اگر خوب بازی را پیش ببرید تقریبا کمتر از هر 15 دقیقه، بهطور میانگین، مهارت جدیدی در مبارزه به شما اضافه میشود. هدف از اینکار در حقیقت جلوگیری از تکراری شدن روند مبارزه و درمجموع گیمپلی بازی بوده اما باید بگویم این ایده نتوانسته به خوبی و درستی عمل نماید.
تعداد دکمههایی که کاربر روی کنترلر در اختیار دارد آنقدری زیاد نیست که بتوان چند ده حرکت را به سادگی روی آن مدیریت کرد. بنابراین این تنوع بالا نوعی سردرگمی در کنترل ایجاد میکند و عملکرد را به سمت تصادفی شدن انتخابها پیش میبرد. به علاوه با این سرعت بالا خیلی زود المانها و حرکات جدید تکراری میشوند. بنابراین نمیتوان انتظار عمری طولانی داشت و در بخشهایی خیلی دیگر میلی به تجربه بازی ندارید. این دقیقا همان بلایی است که به سر دشمنان بازی هم آمده. سعی شده تا جای ممکن دشمنان تنوع زیادی داشته باشند تا مخاطب خسته نشود اما همین سرعت بالا و پرتعداد بودن دشمنان سبب میشود تا خیلی سریع با همه آنها و حداقل انواعشان آشنا شویم. اگر بخواهم صادقانه بگویم، از تنوع محیطی مراحل خیلی لذت بردم. با اینکه در عنوانی شبیه به Gungrave G.O.R.E اصلا ساخت یک نقشه پر جزئیات در اولویت نیست و معمولا سازندگان تنها بخشی که خط داستانی در آن روایت میشود را میسازند، اما در Gungrave G.O.R.E به جزئیات به خوبی دقت شده.
نکته مهم درمورد شخصیتهای Gungrave G.O.R.E این است که آنها خیلی عمیق طراحی نشدند. با اینکه کارکتری چون Grave ریشهای چند ساله دارد اما بهطور کلی سکوت مرگبار او در گیمپلی بازی و استفاده از دیالوگهایی بسیار کوتاه و کلیشهای در برخی صحنهها مانع از برقراری ارتباط درست او با مخاطب میشود. این مسئله تنها محدود به پروتاگونیست داستان نیست و در دیگر شخصیتهای اصلی بازی هم دیده میشود. درمورد داستان هم میتوانیم همین مسئله را در نظر داشته باشیم.
Gungrave درکنار سایر المانهایی که از آنها بهره میبرد، داستان دلنشینی هم روایت میکرد. اما درمورد Gungrave G.O.R.E چنین نیست. داستان عمق کمتری دارد و تمرکز زیادی روی آن نبوده. اما به جای دیالوگها و هرضعف دیگری که فکرش را بکنید تاجای ممکن از انیمیشنهای با کیفیت و خلاقانه استفاده شده. هرچند خلاء داستانی سبب شده تا این انیمیشنها هم روایتگر مناسبی نباشند اما به هرحال در روایت همان مسائل اولیهای که نویسندگان آماده کردند عملکردی خوب داشته.
مدت زمان بازی
داستان اصلی با درجه سختی معمولی: ۱۴ ساعت (بسته به میزان حرفهای بودن بازیکن)
داستان با درجه سختی دشوار: تقریبا ۲۰ ساعت (بسته به میزان حرفهای بودن بازیکن)
بصریسازی و انیمیشنهای بازی فوقالعادهاند. بگذارید اول نقدی مهم اما سلیقهای را وارد کنم. ریشه Gungrave همواره به سبک انیمه روایت میشد و برای Gungrave G.O.R.E که حتی رابط کاربریها و منوها هم از روی نسخههای پیشین برداشته شده و به عبارتی یک کپی است انتظار میرفت حداقل کمی انیمهایتر باشد. اما از سوی دیگر اگر بخواهم Gungrave G.O.R.E را عنوانی کاملا جدید و البته مستقل بدانم میتوانم بگویم بصری سازی و اتمسفر عالی است. شلوغی بی حد و اندازه گیمپلی بار پردازشی زیادی را به سیستمها و کنسولها وارد میکند. از آنجایی که تیم سازنده هم قصد داشته بازی را روی کنسولهای نسل هشتمی و البته رایانههای شخصی هم منتشر کند، با بهینه سازی بخش بصری سعی کرده تا از بار پردازشی بکاهد و مخاطبان با سیستمهای قدیمی یا ضعیفتر را هم برای خودش حفظ نماید.
اما همین محیط بهینه حرفهای زیادی برای گفتن دارد و ناگفته نماند که انیمیشنها هم نقش بسیار بسیار پررنگی را در Gungrave G.O.R.E ایفا میکنند. برای زیبایی و جذابیت بصری بالای بازی، روایت داستان این عنوان تقریبا بهطور کامل روی دوش کات سینها گذاشته شده. مسلما پخش یک کات سین که انیمیشن محور است هیچ بار پردازشی لحظهای برای سیستم اجراکننده ندارد و میتوان تا جایی که تکنولوژی اجازه میدهد المانهای هایپر رئال در بازی به کار گرفت. به دلیل همین انتخاب هم حجم این بازی کمی نسبت به دیگر رقبایی که محتوایی نسبتا برابر با دارند بیشتر است. انیمیشنها و کات سینها با کیفیت بالایی طراحی و ساخته شدند. خیلی خلاصه میتوان گفت انیمیشنها به سبک ژاپنیها و البته با برداشتهایی از انیمهها ساخته شدند. بدون شک این المان را درکنار موسیقی و زمینه داستانی قابل قبول بازی، میتوانیم بهترین بخش از عنوان مورد بحث بدانیم.
Gungrave G.O.R.E بازی فوقالعاده پتانسیلدار، جذاب و دلنشینی است. اما متاسفانه از این پتانسیل آنطور که باید استفاده نشده. شاید کمی بازبینی بتواند آیندهای درخشان را برای ادامه این بازی رقم بزند.
اگر به ژانر بیتم آپ علاقه دارید، از تکراری و یکنواخت شدن گیمپلی بازی خسته نمیشید، از دیدن کات سینها و انیمهها لذت میبرید و همچنین نسخههای پیشین Gungrave را تجربه کردید، Gungrave G.O.R.E میتواند برای شما تجربه قابل قبولی باشد. بخصوص که این بازی روی سرویس گیمپس نیز در دسترس قرار دارد.
اگر تیراندازی با اسلحهای که قرار نیست هیچوقت مهماتش تمام شود و یا گیر کند و با یکنواخت شدن گیمپلی مشکل دارید و همچنین حافظه خوبی برای به خاطر سپردن تعداد زیادی از دکمههای ترکیبی برای انجام حرکات مختلف را ندارید Gungrave G.O.R.E حسابی شما را کلافه خواهد کرد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.