بهترین فیلم های رابرت پتینسون که باید تماشا کنید

در سال 2008، زمانی که «گرگ و میش» رابرت پتینسون را وارد قلب نوجوانان سراسر جهان کرد، جدیدترین ستاره رویایی هالیوود یک انتخاب داشت. او می‌توانست مسیر معمولی مرد نقش اصلی را طی کند و نقش‌های بی‌چالش را در فیلم‌های بلاک‌باستر انتخاب کند، یا می‌توانست کاری غیرمنتظره انجام دهد و به سمت نقش‌های عجیب‌تر و شیرین‌تر در فیلم‌های کوچک‌تر منحرف شود. اما دو جاده از هم جدا شد و پتینسون جاده‌ای را که کمتر سفر کرده بود انتخاب کرد. جاده‌ای که این همه تفاوت را برای آینده فعلی او شکل داده و لیست بهترین فیلم های رابرت پتینسون را پربارتر کرده است. اکنون، بیش از یک دهه بعد، پتینسون نام خود را به عنوان بازیگری که هرگز انتخاب کسل کننده‌ای انجام نمی‌دهد، سر زبان‌ها انداخته است.

پتینسون در بازیگری مصداق یک آفتاب پرست شجاع است که از نقش‌های چالش برانگیز نمی‌ترسد؛ و به سمت فیلم‌های رویایی و کارگردانان مولف کشیده می‌شود. و همین اتفاق او را به چیزی شبیه به یک عزیز مستقل در هالیوود تبدیل کرده است. در این مرحله از حرفه پتینسون، شنیدن اینکه او در فیلم‌های پرهزینه‌ای مانند «تنت» بازی می‌کند، شگفت‌انگیز است. اکنون، او یکی از بزرگترین چالش‌های خود را با «بتمن» مت ریوز انجام داده و پا به نقش‌های ویژه‌ای گذاشته است که بازیگران کمتری را هم تراز با او کرده است. از دزدان بانک گرفته تا جادوگران نوجوان و خون آشام‌های درخشان، ما در این مطلب از ویجیاتو یک لیست از برترین فیلم هایی که رابرت پتینسون بازی کرده است را معرفی می‌کنیم.

«Good Time»

سازندگان	جاش و بنی سفدی
بازیگران	رابرت پتینسون، بن سفدی، تالیا وبستر،
سال انتشار	۲۰۱۷
امتیاز IMDb	۷.۳

دور از ذهن نیست که «اوقات خوش» را با فیلم‌های جنایی بزرگ دهه 1970 مقایسه کنیم. تریلر سرقتی بی امان برادران سافدی یادآور آثار کلاسیکی مانند «بعد از ظهر سگی»، «راننده تاکسی» و «دونده ماراتن» است. رابرت پتینسون نقش اصلی را ارائه می‌دهد که شایسته آل پاچینو، رابرت دنیرو یا داستین هافمن است. او می‌تواند یک شخصیت کاملاً نامناسب را قانع کننده بسازد. در حالی که شخصیت او هرگز برای اعمال ناپسند خود عذرخواهی نمی‌کند، غیرممکن است که در طول فیلم چشمان خود را از روی او بردارید.

رابرت پتینسون پس از حضور در فرنچایز گرگ و میش، ترجیح داد وارد دنیای فیلم‌های مستقل شود. در سال 2017، پتینسون در فیلم مستقل استودیو A24 ظاهر شد. در این فیلم به کارگردانی جاش و بنی سافدی، پتینسون نقش کنستانتین «کانی» نیکاس، خرابکاری را بازی می‌کند که تلاش می‌کند برادر بیمار خود را از زندان آزاد کند. فیلم اوقات خوش نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و حتی بازی پتینسون یکی از مواردی بود که باعث موفقیت این فیلم شد. جای تعجب نیست که Good Time نامزد دریافت نخل طلای جشنواره فیلم کن 2017 شد. واقعیت جالب‌تر این است که حضور پتینسون در Good Time بود که باعث شد کارگردان مت ریوز مطمئن شود که پتینسون بازیگر مناسبی برای ایفای نقش بتمن در فیلم او است.

آیا اوقات خوش لحظه‌ای بود که با رابرت پتینسون نسل جدید ملاقات کردیم که اکنون می‌شناسیم؟ من می‌گویم بله و این اثر یک کار متفاوت در لیست بهترین فیلم های رابرت پتینسون به شمار می‌رود. کار پتینسون در Good Time شبیه به شلیک موشک هسته‌ای به یک هدف دور است. انفجاری، مخرب و با آثار فیزیکی دردناک هم برای مخاطب و هم برای خود بازیگر؛ این نقش یک ساختارشکنی رادیکال از «ضدقهرمان مرد سفیدپوست» است که پتینسون هنرمندانه آن را به شخصیتی باور پذیر بدل کرد. شخصیت پتینسون، کانی، پرتره‌ای با چشمانی پر از اضطراب است که برای بیرون آوردن برادر معلول ذهنی خود از زندان تا نهایت مبارزه می‌کند.

«The Lighthouse»

کارگردان	رابرت اگرز
بازیگران	رابرت پتینسون، ویلم دفو، والریا کارامان
سال انتشار	۲۰۱۹
امتیاز IMDb	۷.۴

فانوس دریایی یکی دیگر از آثار هنری مستقلی است که پتینسون در آن بازی کرد و آن را تبدیل به یکی از مورد پسندترین فیلم‌های رابرت پتینسون کرد؛ اما این فیلمی است که ظاهراً موقعیت او را به عنوان یک بازیگر توانا در سینمای امروز هالیوود تثبیت کرد. فیلم عجیب و گیج کننده، رابرت اگرز درباره دو فانوس بان (پتینسون و ویلم دافو) است که در جزیره‌ای دورافتاده کنار هم گیر افتاده‌اند. بدون شک اجرای این نقش یکی از بهترین کارهای پتینسون است. چیزی که فیلم (و بازی پتینسون) را بسیار به یاد ماندنی می‌کند این است که برای بسیاری از ویژگی‌ها، تشخیص اینکه دقیقاً چه چیزی را تماشا می‌کنید دشوار است. آیا این یک فیلم بقا در مورد یک مرد است که سعی می‌کند از دیوانگی حاصل از دوری از جامعه فرار کند؟ یا یک تریلر روانشناختی در پی فرو رفتن یک مرد جوان به جنون است؟ یا یک فیلم ترسناک درباره یک پری دریایی شرور؟!

اما این تجربه سینمایی متفاوت که کاملا سیاه و سفید گرفته شده است، دو ساعت فراموش نشدنی است که شما را در تار و پود خود اسیر می‌کند. این یکی از آن فیلم‌هایی است که مرز بین جنون و هنر را طی می‌کند، و پتینسون بخش کوچکی از این خلقت خاص نیست. پتینسون اضطراب موجود در شخصیت خودش وینسلو را در حالی که به جنون می‌افتد به تصویر می‌کشد. اما پایان مبهم فیلم جرقه تفاسیر بسیاری را باز می‌گذارد و اجرای پتینسون به طرز ماهرانه‌ای به احتمالات مختلف اشاره می‌کند.

کسانی از شما که عاشق فیلم‌های منحصر به فرد هستند، مطمئناً باید The Lighthouse را ببینند. اثری آنقدر خاص که ژانر آن به دلیل تأکید بر عناصر ترسناک، هیجان انگیز روانشناختی، بقا تا مطالعات شخصیت مورد بحث قرار گرفته است. داستان گیرا، کارگردانی عالی ایگرز و همکاری عالی پتینسون و دافو باعث شده است که فانوس دریایی اثری عالی در لیست مهم‌ترین فیلم هایی که رابرت پتینسون بازی کرده است باشد.

«Tenet»

کارگردان	کریستوفر نولان
بازیگران	رابرت پتینسون، جان دیوید، الیزابت دبیکی، کنت برانا، آرون تیلور-جانسون، مایکل کین
سال انتشار	۲۰۲۰
امتیاز IMDb	۷.۳

شاید تنت سینماها را نجات نداده باشد، اما یکی از بهترین بازی‌های رابرت پتینسون در دوران حرفه‌ای‌اش را به ما داد و به همین خاطر در زمره برترین فیلمهای رابرت پتینسون قرار می‌گیرد. ما همیشه این ظن را داریم که شخصیت‌های جذاب او اگر در مخمصه‌ای قرار نمی‌گرفتند، بازهم می‌توانستند تماشایی باشند یا خیر؟! اما شخصیت نیل در تنت یکی از تنها کسانی است که آن سمت کمتر دیده شده پتینسون را روی پرده نشان می‌دهد. در نهایت، رابرت پتینسون را با کت و شلوارهایی می‌بینیم که دقیقاً به همین شکل جذاب است. موهایش به قدری شلخته است که باعث می‌شود لئو دی‌کاپریو و جک تایتانیک دهه 90 میلادی با مشت به آینه‌اش بکوبد و فریاد بزند «من لایق نیستم!» نیل خوش‌تیپ‌تر است. پتینسون در این فیلم خیلی شیک از دیوارها بالا می‌رود، برعکس می‌جنگد، و یک بحث علمی گیج کننده را روایت می‌کند و می‌گوید: «تو در گذشته آینده ای داری»!

فیلم‌های زیادی مانند تنت وجود ندارد که تماشاگر را به فکر وادار کند. رابرت پتینسون نقش نیل را بازی می‌کند که نقش همکار قهرمان ناشناس سیا با بازی جان دیوید واشنگتن را بر عهده دارد. این دو شخصیت با هم کار می‌کنند تا تهدیدی را که می‌تواند جهان را از بین ببرد، متوقف کنند. این فیلم بازگشت رابرت به جریان اصلی محسوب می‌شود. این فیلم نمونه‌ای از آثار خاص کریستوفر نولان است که در آن سوالات بیشتری از پاسخ وجود دارد.

منتقدان کریستوفر نولان می‌خواهند بگویند که فیلم‌های او از نظر احساسی جذاب نیستند و آن‌قدر بر پیچش‌های داستانی با مفهوم بالا متمرکز شده‌اند که تمرکزشان را روی شخصیت‌ها از دست می‌دهند. و این حرف پیرامون تنت از همه بیشتر بوده است. با این حال، پتینسون در این فیلم یک شخصیت دوست داشتنی خلق می‌کند، حتی اگر اعتراف کند که طرح را درک نکرده است. فیلم «Tenet» اغلب یک فیلم بدون شادی و هیجانات پاپ‌کورنی است؛ اما به نظر می‌رسد پتینسون تنها کسی است که سرگرمی برای مخاطب دارد. شیمی خوب او با واشنگتن صحنه‌های پایانی این فیلم را بیشتر از آنچه حق دارند احساسی می‌کند.

با وجود فریب کاری عمداً گره خورده موجود در متن فیلم و جدیت عجیب در لحن آن، تنت در قلب بزرگ خود، فیلمی بسیار شیرین و صمیمانه است. اگر به دلیل بیشتری برای این موضوع نیاز دارید، به هیچ‌یک از سکانس‌های اکشن معکوس، ارجاع به میدان ساتور، یا غرغرهای علمی و غیر علمی شخصیت‌ها نگاه نکنید؛ بلکه تنها به رابرت پتینسون نگاه کنید. کار پتینسون در اینجا خفن، جذاب، ساده و نکته مخفی آخرین اثر پرفروش کریستوفر نولان است.

«The Lost City of Z»

کارگردان	جیمز گری
بازیگران	رابرت پتینسون، تام هالند، چارلی هونام، سیه‌نا میلر
سال انتشار	۲۰۱۶
امتیاز IMDb	۶.۶

این فیلم یکی از بهترین آثار سال 2017 بود و احتمالاً اگر در ماه‌های اول سال میلادی اکران نمی‌شد، در زمان اسکار به چشم می‌آمد و می‌توانست جزو برترین فیلم های رابرت پتینسون در تاریخ کارنامه هنری او به شمار بیاید. اما بیایید واضح بگوییم، این اقتباس از پرفروش‌ترین کتاب دیوید گران درباره تلاش وسواسی پرسیوال فاوست کاشف بریتانیایی برای یافتن یک شهر مرموز در اعماق جنگل‌های آمازون در دهه 1920، نمایش شخص چارلی هونام است. اما رابرت پتینسون به‌عنوان نفر دوم فیلم، قهرمان‌گرایی هونام را با جنون عجیب‌وغریب خودش ترکیب می‌کند. او با ریش‌های پشمالو و گونه‌های گود افتاده و نحیفش اجرایی جذاب را از خود به نمایش می‌گذارد.

اگرچه رابرت پتینسون یکی از مشهورترین بازیگرانی است که امروزه کار می‌کند، اما هنوز هم می‌تواند در یک گروه خاص بازیگری ناپدید شود. او در حماسه تاریخی جیمز گری، «شهر گمشده زد» کاملاً غیرقابل تشخیص است. تحسین برانگیز است که پتینسون تلاش نمی‌کند تا مرکز توجه را از ستاره فیلم، چارلی هونام، بدزدد. او اجرای مهار شده‌ای ارائه می‌دهد که از قوس شخصیت قهرمان فیلم حمایت می‌کند اما چیزی از او کم نمی‌کند. پتینسون نقش هنری کاستین را بازی می‌کند که گفته می‌شود هم تیمی پرسی در جستجوی شهر گمشده است. شهر گمشده واقعاً یک داستان کاوش کلاسیک، با تصاویری خیره کننده و شخصیت‌های پیچیده دارد. اما خبر بد ماجرا این است که متاسفانه فیلم از نظر درآمد چندان موفق نبود.

«The Batman»

کارگردان	مت ریوز
بازیگران	رابرت پتینسون، پل دینو، زوئی کراویتز، کالین فارل، جفری رایت، اندی سرکیس
سال انتشار	۲۰۲۲
امتیاز IMDb	۷.۸

در حالی که زمان نشان خواهد داد که آیا نقش رابرت پتینسون از شوالیه تاریکی گاتهام پابرجاست یا خیر، اولین حضور او نشان می‌دهد که او پتانسیل این را دارد که یکی از بهترین بازیگرانی باشد که تا به حال این لباس را پوشیده است. بتمن از متفاوت ترین آثار فهرست بهترین فیلم‌های رابرت پتینسون قرار می‌گیرد اما یک اثر سوپرهیرویی کاملا جذاب است. حتی اگر بینندگان از راه‌اندازی‌های بی‌پایان این فرنچایز ابرقهرمانی خسته شده‌اند، «بتمن» یک ورودی بی‌نظیر در این مجموعه است که مطمئناً حتی بی‌تفاوت‌ترین طرفداران را هم به خود جلب می‌کند. مت ریوز، نویسنده و کارگردان، همان داستان اصلی را که مخاطبان بارها دیده و شنیده‌اند، تعریف نمی‌کند. چرا که بتمن مت ریوز و پتینسون در دومین سال حضور بروس وین به عنوان یک نگهبان نقابدار اتفاق می‌افتد. در حالی که جمعیت جنایتکار شهر از او می‌ترسند، بتمن هنوز قوانین اخلاقی خود را توسعه نداده است.

بتمن قبلاً با کمیسر جیم گوردون (جفری رایت) همکاری کرده است، اما بقیه اداره پلیس شهر گاتهام به او اعتماد ندارند. چندین نفر از اعضای برجسته زیرساخت گاتهام توسط یک قاتل نقابدار به قتل می‌رسند که فقط به عنوان ریدلر (پل دانو) شناخته می‌شود، که سرنخ هایی را در هر صحنه جنایت برای بتمن به جا می‌گذارد. بتمن ارتباطی بین یکی از قربانیان ریدلر و پاتوق جنایی معروفی پیدا می‌کند، جایی که رئیس اوباش کارمین فالکونی (جان تورتورو) و دست‌نشانده او پنگوئن (کالین فارل) در آن کار می‌کنند. بتمن در ادامه با سلینا کایل (زوی کراویتز) ملاقات می‌کند و آنها با هم متحد می‌شوند تا ریدلر را ردیابی کنند.

«بتمن» شبیه یک فیلم نوآر دهه 1970 میلادی است و سلینا همان زن مهلک در این عاشقانه غم انگیز است. جالب است که ببینیم رابطه او با بتمن در دنباله‌های بعدی چگونه پیش می‌رود. پتینسون در پشت نقاب بتمن اضطراب حضور در دنیایی را به تصویر می‌کشد که در حال فروپاشی است و ظاهراً راهی برای متوقف کردن آن وجود ندارد، اگرچه شما به عنوان مخاطب گمان می‌کنید بتمن داستان بیشتر از اینکه کمکی کند، بیشتر آسیب می‌بینید.

«High Life»

کارگردان	کلر دنی
بازیگران	رابرت پتینسون، ژولیت بینوش، میا گاث، ایوان میچل
سال انتشار	۲۰۱۸
امتیاز IMDb	۵.۸

حیات والا فیلمی در ژانر علمی-تخیلی ترسناک به کارگردانی کلر دنی و با بازی رابرت پتینسون و ژولیت بینوش است که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد. این فیلم بر گروهی از جنایتکاران تمرکز می‌کند که به مأموریتِ سفر با فضاپیما به سوی یک سیاه‌چاله فرستاده می‌شوند. در طی مأموریت، آن‌ها در آزمایش‌های علمی شرکت می‌کنند و این آزمایشات و ماجرا به آسودگی به پایان نمی‌رسد. حیات والا نخستین فیلم انگلیسی‌زبان کلر دنی است، و توسط دنی و همکار قدیمی‌اش ژان-پل فرژو نوشته شده‌است.

فیلم علمی تخیلی تجربی کلر دنی «حیات والا» برای درک کامل نیاز به تماشای چندگانه دارد. این اپرای فضایی از یک جدول زمانی غیر خطی پیروی می‌کند و زمان تغییر تنظیمات را نشان نمی‌دهد. در حالی که برخی از سینه‌فیلیا ممکن است از کالبدشکافی داستان برای یافتن سرنخ ها لذت ببرند، ولی هر فیلمی که این قدر گیج کننده باشد به شخصیت‌های جالبی نیاز دارد تا بینندگان را به خود جذب کند. رابرت پتینسون این ارتباط انسانی را فراهم می‌کند. او وضعیت اسفبار یک پدر همدل و مبارز را نشان می‌دهد.

رابرت پتینسون این تریلر فضایی وابسته به عشق شهوانی را به یک معمای واقعاً قانع‌کننده تبدیل می‌کند، و به ما شادی‌ها و دردهای تربیت یک نوزاد تازه متولد شده را نشان می‌دهد، در حالی که شما نیز به همراه او به سمت یک سیاهچاله می‌روید. در هر صورت با تماشای این فیلم، دیدن سفر بعدی پتینسون به فضا، که اقتباس بونگ جون هو از رمان آینده‌نگر Mickey7 است، ما را هیجان زده‌تر می‌کند.

«Damsel»

سازندگان	دیوید و نیتن زلنر
بازیگران	رابرت پتینسون، میا واشیکوفسکا، جوزف بیلینژر، رابرت فورستر
سال انتشار	۲۰۱۸
امتیاز IMDb	۵.۶

فیلم «Damsel» شبیه یک وسترن شکست خورده به نظر می‌رسد، اما لهجه ناخواسته جذاب و حماقت افسارگسیخته رابرت پتینسون هنوز هم به نوعی مرا تشویق می‌کند که هم این فیلم وسترن عجیب و غریب کمدی را تماشا کنم و هم به شما توصیه کنم که آن را در کنار سایر بهترین فیلم های رابرت پتینسون قرار دهید.

این فیلم درباره ساموئل آلاباستر، یک دمدمی مزاج و به ظاهر بی‌گناه برای خودش است که با یک اسب مینیاتوری در سراسر مرز کشورش سفر می‌کند تا از عشق زندگی‌ خود، پنه‌لوپه خواستگاری کند. صادقانه بگویم، این فیلم به من نسبت به کار پتینسون و تمایل او به عنوان یک بازیگر برای انجام هر کاری که برای بیان مقاصد کارگردانش نیاز است، حیرت بیشتری می‌دهد. این کمدی سیاه به طور قطع قربانی موج فضاسازی رسانه‌ای و منفی نسبت بازیگران درون آن شد. اما این اثر در کارنامه فیلمهای رابرت پتینسون قابل احترام است.

«Twilight»

سازندگان	کاترین هاردویک، بیل کاندن، کریس وایتز
بازیگران	رابرت پتینسون، کریستن استوارت، تیلور لاتنر، اشلی گرین
سال انتشار اولین فیلم	۲۰۰
امتیاز IMDb	۵.۳

شخصیت ادوارد کالن، خون آشام سفید کم رنگ (واقعاً شفاف)، با رویکرد سرد یخی و با چهره‌ای موقر بود که رابرت پتینسون را به عنوان یک بازیگر روی نقشه توجه مخاطبان قرار داد. در طول پنج فیلمی که بین سال‌های 2008 تا 2012 بر اساس مجموعه‌های پرفروش استفانی مایر اکران شدند، پتینسون از مردی که در هری پاتر نقش سدریک دیگوری را بازی می‌کرد، به چهره تجاری تیم ادوارد در سراسر جهان تبدیل شد. آیا بازی او به‌عنوان یک بازیگر در این فرنچایز جذاب است؟ این واقعاً موضوع اصلی نیست. مجموعه فیلم‌های گرگ و میش یک پدیده فرهنگی بود و این پدیده گریبان شخص پتینسون را نیز گرفت.

من می‌خواهم واضح بگویم بیایید همه قبول کنیم که قسمت اول هم بهترین فیلم گرگ و میش است و هم بهترین اجرای رابرت پتینسون در این فرنچایز؛ و جدای از این نکات نمی‌توان تاثیر مستقیم این سری فیلم‌ها را در آینده پتینسون نادید گرفت. در دل این سال‌ها و با اجرای نقش‌های متفاوت، هنوز پوستر‌های همان خون‌آشام رنگ پریده روی دیوار خیلی از جوانان است. و این خود نشان دهنده تاثیر ماندگار این نقش از سوی پتینسون بر مخاطب است.

«The King»

کارگردان	دیوید می‌شد
بازیگران	رابرت پتینسون، تیموتی شالامی، جوئل اجرتون، لیلی رز دپ، دین چارلز چپمن
سال انتشار	۲۰۱۹
امتیاز IMDb	۷.۳

رابرت پتینسون اغلب با نقش‌هایی که می‌گیرد، ریسک می‌کند. بازی عجیب و غریب او به عنوان دیکتاتور مکار فرانسوی، دوفین، در حماسه شکسپیر دیوید میکود «پادشاه» می‌توانست به راحتی از بین برود یا نادیده گرفته شود. این فیلم بر روی آزمایش‌هایی متمرکز است که یک رهبر جوان در حالی که خود را با واقعیت‌های جنگ وفق می‌دهد، پشت سر می‌گذارد. هر گونه تسکین کمیک دز این فیلم می‌توانست حواس پرت کننده باشد. با این حال، پتینسون یک شخصیت غیرمعمول خلق می‌کند که هم خنده دار و هم نفرت انگیز است. پتینسون انرژی منحصر به فردی را به فیلمی می‌افزاید که در آن بقیه بازیگران در تمام مدت تلخ و جدی هستند.

بدون شک پادشاه نمونه‌ای مثال زدنی است که پتینسون به عنوان یک بازیگر چقدر پویا و قابل تماشا است. پتینسون در نقش لوئیس دوفین فرانسوی با شادی لجام گسیخته، عجیب و غریب وعاطفی بازی می‌کند. این مرد یک احمق واقعی است که در اعماق روحش باور دارد که فوق‌العاده است، و پتینسون به عنوان یک بازیگر به اندازه کافی عاقل است که به قدرت او ایمان داشته باشد، اما آنقدر دانا است که به ما اجازه دهد ببینیم چقدر این شخصیت احمق است.

«Cosmopolis»

کارگردان	دیوید کراننبرگ
بازیگران	رابرت پتینسون، سارا گدون، پل جیاماتی، ماتیو آمالریک، ژولیت بینوش
سال انتشار	۲۰۱۲
امتیاز IMDb	۵.۱

رابرت پتینسون در یکی از اولین نقش‌هایش پس از «گرگ و میش»، تصویر ستاره‌گونه و سینمایی خود را برای ایفای نقش یک ضدقهرمان جذاب از دست داد. این اولین همکاری او با دیوید کراننبرگ بود و پتینسون ثابت کرد که می‌تواند یک فیلم کامل را روی دوش خود حمل کند. در واقع پتینسون با این چالش روبرو شد که شخصیتی نامطلوب بسازد که ارزش سرمایه گذاری روی آن را داشته باشد.

بنابراین، اگر یک چیز در مورد رابرت پتینسون می‌دانیم، این است که او همیشه به این موضوع متعهد است که با کارگردانان متفاوت کار کند و لیست بهترین فیلمهای رابرت پتینسون را بسیار متفاوت و متنوع کند. بر پایه همین مسیر اولین همکاری پتینسون با دیوید کراننبرگ که از رمان دان دلیلو اقتباس شده بود، ثابت کرد که این ستاره جوان می‌تواند فیلمی جاه‌طلبانه با نقش‌های متفاوت داشته باشد. در این فیلم شخصیت پتینسون به عنوان یک سرمایه‌دار که دنیایش در یک روز آشفته فرو می‌پاشد، متعهد، کنترل‌شده و تماشایی است و همین نکته‌ای است که نباید از او چشم‌پوشی کنیم.

در این اثر به پتینسون وظیفه دشواری داده می‌شود که به آرامی نمای بیرونی شخصیت ویژه خود را آشکار کند تا مارپیچ درونی‌اش را بدون زیاده‌روی به مخاطب نمایش دهد. و به نظر من، او با ظرافت خیره‌کننده‌ای این بازی را انجام می‌دهد و اولین باری است که پتینسون نگاهی اجمالی به محدوده توانایی خود به عنوان یک بازیگر به ما داد.

«The Rover»

کارگردان	دیوید می‌شد
بازیگران	رابرت پتینسون، گای پیرس، اسکوت مک‌نری، آنتونی هایس
سال انتشار	۲۰۱۴
امتیاز IMDb	۶.۴

این وسترن فانتزی در مناطق دورافتاده استرالیا و زمانی که اقتصاد جهانی در حال فروپاشی است، می‌گذرد. شخصیت اصلی، اریک (گای پیرس)، یک مرد تنهای مرموز است که ماشینش دزدیده شده است. این باعث می‌شود که او مهاجم مورد نظر خود را تعقیب کند. رابرت پتینسون در این میان نقش رینولدز، مرد جوانی را بازی می‌کند که بخشی از راهزنانی است که بعداً توسط اریک دستگیر می‌شود.

این فیلم رابطه عجیبی را که بین اریک و رینولدز شکل می‌گیرد را دنبال می‌کند. عملکرد رابرت پتینسون به دلیل شخصیت متناقض و خاکستری او مورد تحسین قرار گرفت. این فیلم یکی از اولین فیلم‌های رابرت پتینسون بود که در آن شروع به تنوع بخشیدن به گواهینامه‌های بازیگری خود کرد. این فیلم مانند فرنچایز افسانه‌ای و پساآخرالزمانی جورج میلر، شخصیت‌های مستاصلی را که برای منابع در یک زمین بایر متروک تلاش می‌کنند را بررسی می‌کند. اگرچه صحنه بسیار شبیه به «مکس دیوانه» است، اما این فیلم به واسطه شخصیت‌های جذابش متمایز می‌شود.

پتینسون با انتخاب این نقش خود نیز همچنان اهمیت چندانی به نگاه جهان به او نمی‌دهد و این نقش را با لهجه‌ای نامفهوم مرزی و سادگی غیرانتقادی در هوش خود بازی می‌کند. او البته مغناطیسی است و به فیلم احساس و نیمه وجدانی می‌دهد که به شدت به آن نیاز دارد.

«Water for Elephants»

کارگردان	فرانسیس لارنس
بازیگران	رابرت پتینسون، ریس ویترسپون، کریستف والتس، هال هالبروک
سال انتشار	۲۰۱۱
امتیاز IMDb	۶.۹

هر کسی چند فیلم خوب دارد که آنها را بی نقص می‌داند و Water for Elephants یکی از آن فیلم‌ها برای شخص من است. فیلمی خاص که در لیست بهترین فیلم هایی که رابرت پتینسون بازی کرده است قرار می‌گیرد. این فیلم در یکی از بزرگترین ژانرهای تصور شده قرار می‌گیرد؛ فیلم‌هایی که از قطار به عنوان استعاره‌ای برای داستان گویی دراماتیک استفاده می‌کنند. رابرت پتینسون در نقش جیکوب دانشجوی جوان دامپزشکی که والدینش به طرز غم انگیزی در طول یک رکود بزرگ می‌میرند ایفای نقش می‌کند. او پشت یک قطار سیرک می‌پرد و قلب مهربانش او را به سمت جلو می‌کشد. تماشای بازی پتینسون با ریس ویترسپون در نقش مارلنا، همسر رئیس خشن سیرک (کریستف والتز) که جیکوب عاشق او می‌شود، کاملاً جذاب است.

فرانسیس لارنس بیشتر برای کارگردانی سه فیلم از چهار فیلم «بازی‌های گرسنگی» و فیلم ترسناک پساآخرالزمانی «من افسانه‌ام» شناخته می‌شود. تا درام عاشقانه‌ای مانند «آب برای فیل‌ها». در این فیلم عاشقانه، رابرت پتینسون، ریس ویترسپون و کریستوف والتس به ایفای نقش پرداختند و فیلم توانست نقدهای متفاوتی را دریافت نماید. صحنه‌های فیلم که در یک سیرک دهه سی اتفاق می‌افتند، به زیبایی هر چه تمام‌تر فیلم‌برداری شده‌اند. «آب برای فیل‌ها» با موفقیت ثابت می‌کند که پتینسون می‌توانست به راحتی مسیر نقش‌های عاشقانه خود را طی کند و در این بازی بهترین باشد؛ اما اون این کار را انتخاب نکرد.

«Maps to the Stars»

کارگردان	دیوید کراننبرگ
بازیگران	رابرت پتینسون، دیوید کراننبرگ، جولین مور، میا واشیکوفسکا، جان کیوسک
سال انتشار	۲۰۱۴
امتیاز IMDb	۶.۲

این فیلم دارای رویکرد طنز عجیبی است. این فیلم قمارهایی را که ستاره‌های مشهور هالیوود انجام می‌دهند، تقلید می‌کند و از شخصیت‌های مختلفی می‌گوید که برای معروف شدن دست به کارهای بدی می‌زنند. رابرت پتیینسون در این اثر به عنوان یک هنرپیشه و راننده لیموزین در حال چالش با زندگی‌اش ظاهر می‌شود. این فیلم دیوید کراننبرگ نمایان‌گر بخشی از گروهی از افرادی است که صداقت خود را به خاطر شهرت کنار می‌گذارند. این فیلم با استقبال تماشاگران مواجه نشد. با این حال، اکثر منتقدان آن را به دلیل ارتقای فرهنگ سلبریتی محوری دوست دارند.

از آنجا که در فیلم «نقشه‌های ستاره‌های سینما» دیوید کراننبرگ، جولیان مور، میا واشیکوفسکا، جان کیوساک و رابرت پتینسون، به ایفای نقش پرداخته‌اند می‌توان این فیلم را درام طنزآلودی با بازی‌های قابل ستایش و داستانی فراواقعی دانست که کاملا نشان دهنده شخصیت کارگردان است. این فیلم به روایت داستان‌های موجود در اعماق تجارت سینما می‌پردازد و در بیان واقعیت از هیچ چیزی دریغ نمی‌کند. در حالی که می‌توان بازی مور را ستود، اما این رابرت پتینسون است که با ظرافت تمام، به ایفای نقش خود می‌پردازد و صحنه را به دست می‌گیرد.

«Life»

کارگردان	آنتون کوربین
بازیگران	رابرت پتینسون، دین دی‌هان، بن کینگزلی، کلی مک‌کری، جوئل اجرتون
سال انتشار	۲۰۱۵
امتیاز IMDb	۶

یکی از موفق‌ترین نمونه‌ها از «جنگ پتینسون با محدودیت‌های درون یک فیلم» همین «زندگی» است، یک درام زندگی‌نامه‌ای درباره دوستی عجیبی که بین عکاس دنیس استاک (پتینسون) و نماد رو به رشد جهان بازیگری جیمز دین شکل می‌گیرد. پتینسون، در مضمونی که در بسیاری از بهترین اجراهایش بارها آن را دیده‌ایم، شخصیت استاک (و مسلماً کل هنر عکاسی) را به عنوان یک ناظر ذاتاً ناراحت‌کننده خارج از حواشی رفتار «انسان‌های معمولی» بازی می‌کند و از لنز دروربین به عنوان سلاح تهاجمی و سپر حفاظتی استفاده می‌کند.

درام بیوگرافی آنتون کوربین تحت عنوان «زندگی»، داستان دوستی بین عکاسی به نام دنیس استاک و بازیگری به نام جیمز دین را روایت می‌کند که به ترتیب پتینسون و دین دیهان به ایفای نقش‌هایشان می‌پردازند. این فیلم به روایت این موضوع می‌پردازد که چگونه عکاسی به‌عنوان یک رسانه، این توانایی را دارد که نحوه تعامل بین انسان‌ها را تغییر دهد. داستان این رفاقت از چند جهت جذاب است. دیهان نقش جیمز دین را به واسطه تلفیق آن با کاراکتر خودش ایفا می‌کند، در حالی که پتینسون به زیبایی هر چه تمام‌تر، بی‌قراری همراه با احساس گناه و اضطراب شخصی استاک را به تصویر می‌کشد.

«The Devil All the Time»

کارگردان	آنتونیو کامپوس
بازیگران	رابرت پتینسون، تام هالند، سباستین استن، هری ملینگ، بیل اسکاشگورد، هیلی بنت
سال انتشار	۲۰۲۰
امتیاز IMDb	۷.۱

اگر می‌خواهید «انبوهی از مردان را که با لهجه‌های ویژه رفتار وحشتناکی دارند» تماشا کنید، این فیلم بارها و بارها آن را به شما می‌دهد. داستان این فیلم سعی می‌کند با بررسی‌های روان‌شناختی نشان دهد که چرا انسان‌ها ممکن است دست به چنین رفتار انحرافی بزنند. و این نکته‌ای است که فیلم را به شدت تلخ و تاریک می‌کند. و سپس، یک بار دیگر، رابرت پتینسون متفاوت ظاهر می‌شود. به عنوان کشیش پرستون تیگاردین، پتینسون نقش «واعظ شرور» درون این فیلم را ایفا می‌کند. این نقش پتیسنون به گونه‌ای است که حتی وقتی شخصیت او درگیر رفتارهای وحشتناک مورد نیاز فیلم می‌شود، بازهم نمی‌توانید از تماشای او دست بردارید و این تا حد زیادی به این دلیل است که احساس می‌کنید واقعاً او را درک می‌کنید.

به طور کلی «شیطان تمام وقت» محصول نتفلیکس فیلمی تاریک، خشن و مملو از صحنه‌های دل‌خراش است و اکثر بازیگران آن، از جمله تام هالند، هری ملینگ، بیل اسکارسگارد، رایلی کیئو، جیسون کلارک، سباستین استن، هیلی بنت، الیزا اسکنلن، میا واشیکوفسکا و البته پتینسون توانستند به زیبایی هر چه تمام‌تر، نقش‌های خود را ایفا کنند.

«Harry Potter and the Goblet of Fire»

کارگردان	مایک نیوول
بازیگران	رابرت پتینسون، دنیل ردکلیف، اما واتسون، روپرت گرینت، رالف فاینز، دیوید تننت
سال انتشار	۲۰۰۵
امتیاز IMDb	۷.۷

وقتی صحبت از فیلم‌های هری پاتر به میان می‌آید، این فیلم زیبایی‌شناسی کاملاً جدیدی را باز می‌کند و در نهایت به عنوان نقطه شروع یکی از بزرگترین نبردهای تاریخ سینما عمل می‌کند. اما هری پاتر و جام آتش جدا از شروع یک جریان جدید در داستان این فرنچایز محبوب، همزمان اولین فیلم رابرت پتینسون است که در واقع این بازیگر را به جهان سینما معرفی می‌کند. در هری پاتر و جام آتش، پتینسون نقش سدریک دیگوری، دانش‌آموز هاگوارتز از خاندان هافلپاف را بازی می‌کند که یکی از مخالفان هری پاتر در مسابقات جهانی بین جادوگران می‌شود.

بنابراین حتی قبل از بازی در نقش ادوارد کالن، پتینسون به لطف سدریک شخصیتی زیبا و جذاب داشت. (هشدار اسپویل برای آن شخصی که هرگز سوار قطار هری پاتر نشده است) با وجود اینکه او در نهایت در پایان فیلم کشته می‌شود، اما حضور سدریک در این فیلم همچنان جلب توجه می‌کند. همچنین، علیرغم اینکه پتینسون و شخصیتش زمان بسیار کمی برای جلب نظر تماشاگران قبل از مرگش دارد، صحنه مرگ سدریک دیگوری صحنه‌ای است که با شما می‌ماند. تنها شکایت من این است که او زمان بیشتری برای زنده کردن سدریک قبل از مرگ نابهنگامش نداشت.

«The Childhood Of A Leader»

کارگردان	بردی کوربت
بازیگران	رابرت پتینسون، برنیس بژو، لیام کانینگهام، تام سوئیت
سال انتشار	۲۰۱۵
امتیاز IMDb	۶.۱

رابرت پتینسون با قبول این نقش گامی جسورانه در اجرای شخصیت یکی از اعضای دولت فاشیست برداشت. او در این فیلم نقش مردی به نام چارلز مارکر را بازی می‌کند. این اثر داستان پسری را روایت می‌کند که بی‌گناهی‌اش همچنان در حال فرسایش است، زیرا او برای یادگیری ذهنیت رئیس نازی بزرگ می‌شود. این فیلم یک نسخه تاریک از ژانر بلوغ است، با شخصیت‌هایی که یک پسر را خراب می‌کنند و سفر او نشان می‌دهد که چگونه این اتفاق افتاده است.

«کودکی یک رهبر» که اولین فیلم بلند ساخته شده به کارگردانی بردی کوربت است، بر اساس داستان ژان پل سارتر که در سال ۱۹۳۹ آن را به رشته تحریر درآورد تولید شده است. این فیلم به روایت داستانی خیالی از کودکی آشفته فردی می‌پردازد که قرار است به یک رهبر فاشیست تبدیل شود. این کودک زودرنج ۱۰ ساله که پرسکات نام دارد از برخی جهات از دیگران متمایز است و در عین حال کاراکتری محکوم به فنا دارد. پتینسون در این فیلم نقش دوست خانوادگی این کودک، چارلز مارکر، روزنامه‌نگار و فردی آزاداندیش را بر عهده دارد. او نقش مارکر را با ظرافت بی‌نظیری ایفا می‌کند و کوربت نیز پیچ و تاب هوشمندانه‌ای به کاراکتر پتینسون می‌دهد.

در واقع پتینسون نقش پرسکات بزرگ‌سال را نیز بازی می‌کند که وجودش را غم فراگرفته و می‌خواهد این غم و ناراحتی را از طریق تحمیل وحشیانه قدرت جبران کند. به طور کلی، این فیلم دارای جنبه‌های مبهم فراوانی است و سکانس‌های آن می‌خواهد کودکی تاریک و سرشار از غم یک فاشیست احتمالی را به نمایش بگذارند.

«Bel Ami»

سازندگان	نیک اورمرود و دکلان دانلان
بازیگران	رابرت پتینسون، کریستینا ریچی، اوما تورمن، کریستین اسکات توماس
سال انتشار	۲۰۱۲
امتیاز IMDb	۵.۴

این فیلم یک اثر تاریخی با زمان زیادی از حضور پتینسون در روی صحنه است. بل آمی درباره ژرژ دوروی، پسری زیبا و بی پول است، یک سرباز سابق که قصد دارد در پاریس دهه 1880 میلادی به بالای جامعه انسان‌های پول‌دار وصل شود. فیلم مملو از لباس‌های سرگرم کننده، افراد زیبا و درام پر شور است. پتینسون نقش شخصیت پرخاشگر و غیراخلاقی خود را تا حدی از جذابیت بازی می‌کند که حتی در غیرقابل دوست‌داشتنی‌ترین حالتش، باز هم می‌خواهید کمی او را ریشه‌یابی کنید.

در حالی که تغییرات روی داده در خلق و خوی دوروی با بازی رابرت پتینسون شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند اما حیله‌گری ماکیاولیستی و جذابیت شریرانه او سبب می‌شود که این تحولات باورپذیر باشند. اما در کل پتینسون نتوانست آن‌طور که باید با کاراکتر دوروی ارتباط برقرار کند و همان‌طور که راجر ایبرت بیان می‌کند، همین باعث افول فیلم شد. اما باید قبول کرد شخصیت دوروی با تمام فراز و نشیبش یک گونی غمگین شیطانی است که می‌تواند تقریباً همه را، چه روی صفحه و چه بیرون از آن، اغوا کند.

این لیست فیلم‌های رابرت پتینسون بود، شما چه اثر دیگری را به آن اضافه خواهید کرد؟ کدام از یک از برترین فیلم هایی که رابرت پتینسون بازی کرده است را تماشا کرده‌اید؟

لازم به ذکر است که می‌توانید مقاله فیلم های کیلیان مورفی و همچنین بهترین فیلم های لئوناردو دی کاپریو را نیز از ویجیاتو مطالعه کنید و با این بازیگران پرطرفدار بیشتر آشنا شوید.