بررسی بازی Evil West

استودیوهای لهستانی به آهستگی درحال شکوفایی در صنعت بازی سازی هستند و با خلق آثاری خاطره‌انگیز همچون مجموعه ویچر و دایینگ لایت، به ما یادآوری می‌کنند که تیم‌های اروپایی نیز مهارت زیادی در ساخت آثار جذاب و به یاد ماندنی دارند. در این بین یکی از تیم‌های لهستانی مستقر در ورشو، یعنی Flying Wild Hog که با ساخت Shadow Warrior و دنباله آن به شهرت رسید، درحال تلاش برای تولید عناوینی متفاوت و به دور از ترندهای روز است.

این استودیو در تلاش است تا نسبت به آثار قبلی خود متفاوت عمل کند و این تلاش را در قالب تولید Shadow Warrior 3 در کنار Trek to Yomi در سال ۲۰۲۲ به نمایش گذاشت. از این رو، جدیدترین بازی استودیو که با عنوان Evil West شناخته می‌شود؛ اثری نسبتاً کوچک با ایده‌هایی جالب است که پیاده سازی این ایده‌ها تا حدودی مورد بحث قرار می‌گیرند. در ادامه با بررسی ویجیاتو از این بازی همراه باشید.

بررسی بازی Evil West

امتیاز متاکریتیک: 73 امتیاز

امتیاز دهید:

• عالی
• خوب
• متوسط
• خوب نیست!
• ضعیف!

میانگین امتیاز کاربران 7.3

در دسترس برای:

بیشتر

ناشر بازی: Focus Home Interactive

سازنده بازی: Flying Wild Hog

بازی «ایول وست» بازیکنان را به نسخه‌ای متفاوت از غرب وحشی می‌برد. جهانی که به محض پیدایش آمریکا، توسط نیروهای شیطانی مورد حمله قرار می‌گیرد و در این راستا، سازمانی مخفی جهت محافظت از مردم تشکیل داده می‌شود. بازیکنان داستان این اثر را از دید Jesse Rentier دنبال می‌کنند، یک شکارچی هیولا یا به عبارتی دیگر، شکارچی ومپایرها که در کار خود نیز موفق است.

از نظر داستانی، با یک اثر شدیداً معمولی، سطحی و کلیشه‌ای طرف هستیم. کیفیت نویسندگی بازی به واسطه دیالوگ‌های آن آشکار می‌شود و این دیالوگ‌ها نیز عمدتاً شامل نوشتار ساده و شوخی‌های بی‌مزه هستند. از طرفی، یکی از ایرادات بارز نویسندگی، در شخصیت پردازی‌ها نمایان می‌شود. تقریباً در اکثر مواقع هیچ دلیلی برای اهمیت دادن به حضور یا حذف یک شخصیت وجود ندارد و به راحتی حضور آن‌ها فراموش خواهد شد. این موضوع برای دشمنان اصلی و داستانی بیش از پیش خود را نمایان می‌کند، خصوصاً برای عنوانی که سعی دارد با کاتسین‌های سینمایی، داستان را پراهمیت جلوه بدهد.

درواقع وجود داستان در این عنوان، هدفی برای خلق گیم‌پلی و محیط‌های جذاب آن بوده و با وجود تمام تلاشی که نویسنده این اثر برای جدی گرفته شدن داستان آن می‌کند، باز هم موفق به جذب مخاطب نمی‌شود و حتی سیر روایت و ورود برخی از شخصیت‌ها گاهی اوقات موجب بهم ریختن روند داستانی می‌شود. به قولی می‌توان داستان این عنوان را با فیلم‌های ضعیف و رده پایین هالیوودی مقایسه کرد که به دلیل بودجه کمی که داشته، ظاهراً توجه زیادی به ابعاد مختلف آن نشده است. همچنین موضوع کلی آن، یعنی کلیشه خون‌آشام‌ها و شکارچیان درکنار روندی کاملاً قابل پیش‌بینی، چیز جدیدی برای ارائه ندارد.

البته شاید تنها نکته مثبت این بخش را بتوان به Lore و خرده داستان‌هایی که به واسطه آیتم‌های قابل جمع‌آوری در محیط یافت می‌شوند نسبت داد. مواردی که پیشینه شخصیت‌ها و حوادث دنیا را به خوبی روایت می‌کنند و یک ایده کلی به بازیکن درباره ماجرا می‌دهند. بد نیست اشاره کنیم که یکی از دلایل موفقیت این مورد خاص، صداگذاری کامل متن آیتم‌های قابل جمع‌آوری هستند.

گیم‌پلی Evil West برجسته‌ترین و در عین حال، مورد بحث‌ترین بخش بازی است! برخلاف تصورات، ایول وست یک شوتر محض نیست. در عوض با عنوانی طرف هستیم که دست بازیکنان را برای ترکیب ضربات تن به تن و سلاح گرم باز می‌گذارد. مبارزات تن به تن قابلیت‌های رایج بازی‌های این ژانر مثل مشت و لگد، غلتیدن، امکان کنسل کردن حرکات دشمنان در هر لحظه را به بازیکن می‌دهد. شاید بتوان سنگینی ضربات و ترکیب ویژگی‌های مختلف را تا حدودی به بازی God of War نزدیک دانست، گرچه این دو عنوان از نظر کیفی تفاوت‌های آشکاری دارند.

درواقع مراحل بازی به شیوه‌ای طراحی شده‌اند که بازیکن را با مجموعه‌ای از راهروهایی که به واسطه میدان مبارزه‌ای کوچک، به راهروی بعدی متصل می‌شود مواجه می‌کند. از این رو، ایول وست کاملاً با تکیه‌بر ست پیس‌ها (Set Piece) طراحی شده است و تمرکز شدیدی روی نمایش شکوه و حوادث محیطی دارد. به دنبال این مورد، بازیکن در هر مرحله (که به پایان رساندن آن‌ها چندان طولانی نیست) با محیطی کاملاً متفاوت و جدید روبه‌رو می‌شود. جا دارد به این نکته اشاره کنیم که ایول وست شامل بخش کوآپ هم می‌شود، اما این حالت یکی از جنبه‌های نسبتاً پرایراد و ضعیف آن به حساب می‌آید. به طور مثال، درجریان تجربه دونفره، هر دو بازیکن دقیقاً از یک شخصیت (جسی) استفاده می‌کنند و دیالوگ خاصی نیز برای این بخش طراحی نشده و تنها تفاوت با بازی اصلی، افزایش میزان چالش است.

اما همان‌طور که از هر عنوان دیگری نیز انتظار می‌رود، ایول وست درکنار معایبی که دارد، نکات مثبتی را نیز ارائه می‌کند. به طور مثال بازی دارای ویژگی‌های دسترسی پذیری (Accessibility) مناسبی است. اگر بازیکن فوبیای عنکبوت داشته باشد، می‌تواند با فعال کردن گزینه‌ای در تنظیمات آن‌ها را از بازی محو کرده تا کمتر دچار استرس شود. این قضیه صرفاً به عنکبوت‌ها محدود نشده و این عنوان سعی می‌کند با درخشان کردن مسیر و توضیحات مفید درباره درجه سختی‌ها، بازیکن را به بهترین شکل ممکن راهنمایی کند. همچنین امکان Re-Spec یا تغییر ارتقاهای تهیه شده برای جسی نیز فراهم شده تا نیازی به شروع مجدد داستان برای تغییر مهارت‌های او در حین مبارزات نباشد.

به عنوان کسی که هر چیزی با محوریت ومپایرها را دوست دارم، بازی Evil West دقیقا همان اثری بود که سال‌ها در انتظار ساختش را بودم. ترکیب سیستم مبارزات دیوانه‌وار + خون‌آشام‌هایی که با جای گلوله در بدن‌شان به تکه‌های نامساوی تقسیم می‌شوند، البته که به نظرم ایول وست نه عمق بازی‌هایی مثل Vampire: The Masquerade - Bloodlines را دارد و نه مثل بازی Vampyr با آرت‌استایل قرن ۱۹-۲۰ خودنمایی می‌کند. حتی مراحل بازی هم بعد از گذشت چند ساعت تکراری می‌شوند و من را فقط با یک چیز تنها می‌گذارند؛ سیستم مبارزات بی‌نظیر. مقوله‌ای که آن‌قدر لذت‌بخش است که هر چند دقیقه با گرفتن یک لول‌آپ جدید، بالاخره می‌توانم راه‌های زیاد و متنوعی را برای سلاخی کردن ومپایرها در غرب وحشی پیدا کنم. چه چیزی جذاب‌تر از این؟! به نظرم Evil West آن اثر عجیب و متفاوتی که به نظر می‌آمد نیست و از خیلی جهات هم فرمول‌های منسوخی دارد. اما حداقل در بین بازی‌های ومپایری، Evil West استاندارد جدیدی از نظر طراحی سیستم مبارزات وضع می‌کند که امیدوارم بازی‌های آینده مخصوصا بازی مورد انتظار Redfall از استودیوی آرکین هم مبارزاتی همین‌قدر لذت‌بخش داشته باشد.

مسعود تیموری

استودیو Flying Wild Hog در زمینه طراحی گرافیکی ایول وست درست مثل گیم‌پلی آن عمل کرده است، یعنی ترکیبی از نکات مثبت و منفی که در ادامه به شرح آن‌ها می‌پردازیم. این بازی با استفاده از فناوری Unreal Engine 4 طراحی و توسعه یافته، در نتیجه نباید انتظار ویژگی‌های پیشرفته‌ای مثل رهگیری پرتو یا جهانی پهناور با میلیاردها چند ضلعی را از آن داشته باشید. طراحی هنری ایول وست جزء نقاط قوت آن به حساب می‌آید. محیط‌هایی که با سلیقه‌ای ویژه طراحی شدند و به خوبی موفق به تلفیق حال و هوای استیم پانک (Steam Punk) در کنار عناصر ماوراء الطبیعه و غرب وحشی شده‌اند. بازی دارای کاتسین‌های سینمایی بسیار با کیفیتی است که سطح تفاوت کیفیت آن‌ها با گیم‌پلی کاملاً واضح است که این تفاوت به نورپردازی عالی، استفاده عالی از افکت Depth of Field که به عمق بخشیدن به تصویر کمک می‌کند و مدل باکیفیت شخصیت‌های داستانی مربوط می‌شود.

با این وجود، ابعاد فنی گرافیک این اثر در نقطه مقابل کاتسین‌های پر زرق و برق آن قرار می‌گیرند. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، درحالی که با محیط‌هایی کوچک طرف هستیم، گاهی اوقات بافت برخی از آیتم‌ها و سازه‌هایی که در معرض دید بازیکن قرار دارند بسیار بی‌کیفیت بوده و درکنار آن، مشکلات عجیبی در نورپردازی محیط‌ها (خصوصا محیط‌های داخلی) نیز دیده می‌شود. تنوع انیمیشن‌های حملات، فینیشرها و حرکات جسی محدود است و به سرعت تکراری می‌شوند، همچنین انیمیشن صورت شخصیت‌ها نیز برای اثری که اواخر سال ۲۰۲۲ منتشر شده تعریفی ندارد. به طور کلی، این بازی از نظر فنی شبیه عناوین اوایل نسل ۸ است.

نباید فراموش کرد که Evil West درنهایت یک بازی میان نسلی بوده و به دسته عناوین AA و بودجه پایین تعلق دارد، درنتیجه بسیاری از ایرادات آن با درنظر گرفتن این موارد قابل چشم پوشی هستند. این اثر با ارائه اکشنی جذاب، مبارزات خشن، گیم‌پلی سریع، محیط‌های خطی و طراحی هنری چشم نواز، ارزش یک بار تجربه را دارد و می‌تواند بازیکنان را برای مدتی سرگرم نگه دارد، اما باید این نکته را نیز خاطرنشان کرد که این اثر به سرعت تکراری می‌شود و داستان آن نیز یکی از کلیشه‌ای‌ترین‌های بازار به حساب می‌آید.

بازی Evil West بر اساس نسخه‌ پی‌سی که ناشر بازی در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.

خلاصه بگم که ...

Evil West یک بازی اکشن جمع و جور است که می‌تواند مخاطب خود را برای مدتی سرگرم نگه دارد. حال و هوای گیم‌پلی و طراحی آن، می‌تواند برای بازیکنانی که حس نوستالژی آثار قدیمی و نسل هفتی را دوست دارند جذاب و خاطره‌انگیز باشد.

می‌خرمش

درصورتی که از تجربه آثار جهان باز امروزی خسته شدید و به دنبال یک تجربه خطی با مبارزات متنوع، دشمنانی چالش برانگیز درکنار یک بخش کوآپ که چالش‌های فراوانی را ارائه می‌کند هستید، ایول وست می‌تواند گزینه خوبی برای خرید به حساب بیاید چرا که این اثر تمام تلاش خود را می‌کند تا از ترندهای روز به کلی دور شود و در این امر هم موفق عمل کرده است.

نمی‌خرمش

اگر به بازی‌های داستان محور علاقه دارید، باید بدانید که نویسندگی ایول وست ضعیف است. شخصیت‌های آن فراموش شدنی‌اند، داستان آن کلیشه‌ای بوده و حوادثی کاملاً قابل پیش بینی در آن رخ می‌دهد. همچنین با یکی از خطی‌ترین بازی‌های چند سال اخیر طرف هستیم که هیچ نوع آزادی عملی را به بازیکن ارائه نمی‌دهد که این موضوع می‌تواند پس از چند ساعت، تجربه این اثر را شدیداً تکراری کند.