بررسی بازی Hello Neighbor 2

بازی Hello Neighbor 2 همان داستان ساده‌ای را روایت می‌کند که در قسمت اول نیز دیده بودیم. البته اینکه در پایان بازی چه اتفاقی می‌افتد کمی پیچیده‌تر است چرا که باز هم با یک پایان‌بندی کامل مواجه نیستیم. شما به عنوان یک خبرنگار متوجه فعالیتی عجیب در یکی از خانه‌های شهرتان می‌شود. مردی با سبیل قابل توجه، یک پیراهن زرد و پلیوری آبی‌رنگ کودکی را به زود داخل خانه خود می‌برد. عکاسی از این اتفاق برای شما گران تمام شده و خیلی زود این همسایه عجیب متوجه حضورتان می‌شود. اینجاست که توجه شما برای پیدا کردن راز همسایه‌تان جلب می‌شود و حال تلاش می‌کنید علاوه بر نجات دادن آن کودک، مچ همسایه‌تان را هم بگیرید.

اولین قسمت از این سری روند ساخت جذاب و جالبی داشت. نسخه‌های آلفای متعدد بازی هر کدام داستانی جدا روایت می‌کردند و پازل‌ها و چالش‌های جدیدی که داخلشان قرار می‌گرفت باعث میشد تا برای مدت‌ها محتوای یوتوبرها تامین شود. Hello Neighbor از آن دسته بازی‌هایی بود که تماشایش برای من در یوتوب و در حالی که یوتوبر مورد علاقه‌ام تجربه‌اش می‌کرد جذاب‌تر از تجربه‌اش توسط خودم بود. هایپ برای انتشار آلفای بعدی و چالش‌های جدید در بالاترین سطح خودش بود و با کوچک‌ترین خبری که از TinyBuild منتشر میشد دنیای ویدیوگیم تحت تاثیر قرار می‌گرفت. نسخه نهایی Hello Neighbor همانطور که انتظار می‌رفت کامل و جذاب بود. گرچه باز هم پایان‌بندی کاملی وجود نداشت اما همین مسئله باعث شد تا تنور تئوری‌های مختلف برای بازی حسابی داغ شود.

معرفی Hello Neighbor 2 دور از انتظار نبود. بهرحال بعد از معرفی Secret Neighbor که حکم بخش‌ چند‌نفره Hello Neighbor را داشت همه طرفداران سری منتظر انتشار نسخه دوم بازی بودند. این بار هم همان روند سابق طی شد. نسخه‌های آلفای مختلفی برای بازی در نظر گرفته شده بود و سازندگان بازی مدام با طرفدارانشان در ارتباط بودند تا Hello Neighbor 2 تبدیل به همان بازیی شود که آن‌ها انتظار داشتند. با مطرح شدن برخی ویژگی‌های جدید بازی هایپ در خصوص آن به اوج رسید و خیلی‌ها مانند خودم تصمیم گرفتیم آن را پیش‌ خرید کنیم. درنهایت بازی منتشر شد و آنچه در درستانمان قرار گرفته بود با چیزی که قولش را به ما داده‌ بودند زمین تا آسمان تفاوت داشت.

اما چطور Hello Neighbor 2 به این روز افتاد؟ بیایید برایتان توضیح دهم.

محیط بازی بزرگ است، اما آن چیزی نیست که سازندگان گفته بودند و اصلا این بزرگی به هیچ دردی هم نمی‌خورد. شما می‌توانید آزادانه در محله‌ای که طراحی شده بچرخید اما نمی‌توانید وارد تمام خانه‌ها شوید. فقط ۳-۴ خانه در محیط قابل ورود هستند و پازل‌ها یا سرنخ‌هایی برای حل کردن در آن‌ها تعبیه شده. خبری از شخصیت‌های متنوع و زیاد نیست و حتی شخصیت Secret Neighbor هم غیر از کات‌سین ابتدایی بازی دیگر دیده نمی‌شود. این‌ها همه قول‌هایی بودند که سازندگان بازی دادند و یکی پس از دیگری پوچ از آب درآمدند. برای تمام کردن بازی تنها به ۲-۳ ساعت زمان نیاز دارید. اگر با دنیای Hello Neighbor آشنایی داشته باشید پیدا کردن سرنخ‌ها و حل کردنشان اصلا زمان نمی‌برد. درواقع بسیاری از این پازل‌ها بدون هیچ پیچش خاصی طراحی شده‌اند و گذشتن از آن‌ها فوق‌العاده ساده است. همچنان می‌توانید با استفاده از پریدن یا پیدا کردن یک گلیچ وارد محیط‌های ممنوعه شوید، اما این بار دیگر اجازه دسترسی به مکانیزم‌های آن محیط را ندارید. تنها با پیشروی در پازل‌هاست که می‌توانید به معماهای بعدی دسترسی پیدا کنید.