۵ تغییری که سریال The Last of Us می‌تواند نسبت به بازی داشته باشد

بازی The Last of Us جزو پرافتخارترین عناوین تاریخ بازی‌هاست و به عقیده بسیاری، حتی جزو بهترین بازی‌های دوران است. چیزی که بازی‌های ویدیویی را خاص می‌کند هم به جز داستان، گیم‌پلی و تعامل بازیکن با دنیای آن است. از روزی که سریال لست آو آس که اقتباس شبکه HBO از این دنیاست معرفی شد، خیلی از هواداران هیجان‌زده شدند و خیلی‌های دیگر از تغییرات احتمالی آن نگران بودند.

مسئله اینجاست که بهترین اقتباس‌های سریالی از دنیای بازی‌ها، باز هم تفاوت‌های نسبی در پیاده‌سازی دارند و فیلم و سریال نمی‌توانند مثل بازی مخاطب را با مسئله‌ی تعامل راضی نگه دارند. در این لیست به ۵ تغییر مهمی می‌پردازیم که سریال لست آو آس می‌تواند نسبت به بازی آن داشته باشد و همچنان سریال خوب و باکیفیتی باشد. با ویجیاتو همراه باشید.

تغییر یا حذف Listen Mode

بازی لست آو آس یک حالت Listen Mode برای جوئل دارد و بعدا به الی هم این اجازه را می‌دهد تا از آن برای شنیدن صداهای اطراف استفاده کرد. این سیستم مشابه همان چیزی است که بازی‌هایی مثل ویچر 3 هم از آن استفاده کردند و هر فعالیت و مکان احتمالی دشمن‌ها را به صورت هایلایت همزمان نشان می‌دهد. این المان باعث می‌شود تا حس غریزی کاراکترها را در لحظه ببینیم و نزدیک‌ترین حس به چیزی است که یک انسان نسبت به محیط اطرافش دارد.

جدا از این که پیاده کردن چنین افکتی در یک سریال تلویزیونی جالب نیست، وجود Listen Mode بیشتر شبیه به یک سوپرپاور نهفته است که می‌تواند به شخصیت‌ها دست بالاتر را بدهد و البته وجود شنوایی خیلی قوی لزوم خیلی زیادی برای یک سریال اسکریپت‌شده ندارد.

تغییر مبتلاشده‌های بازی

لست آو آس هم یک بازی آخرالزمانی است که علاوه بر تهدید بزرگی به نام انسان‌ها، Infectedها یا همان مبتلا‌شده‌های را دارد که در اکثر بازی‌ها آن‌ها را به اسم «زامبی» می‌شناسیم. در یکی از تریلرهای اخیر سریال متوجه شدیم که اقتباس HBO یک مدل Infected جدید هم خواهد داشت و البته کلیکرها و دشمن‌های دیگر هم در سریال مشاهده خواهیم کرد. حتی اخیرا خبری منتشر شده که نشان می‌دهد نحوه شیوع ویروس در دنیای سریال، با نحوه شیوع در بازی متفاوت خواهد بود که در نوع خود انتظارات را از قسمت اول بالاتر هم می‌برد!

اضافه شدن کاراکترهای جدید

نماد اصلی لست آو آس، ارتباط محکم بین جوئل و الی است. اتفاقاتی که در رابطه پدر و دخترانه این دو می‌افتد، آن‌قدر فراز و نشیب‌های عجیبی را تجربه می‌کند که یک سال ماجراجویی آن‌ها در عرض ایالات متحده را جذاب می‌کند. هر چند که این به معنای وجود نداشتن شخصیت‌های دیگر نیست. تا اینجا می‌دانیم که خیلی از کاراکترهای مهم و اصلی بازی، در سریال هم حضور دارند اما سریال لست آو آس می‌تواند میزبان چهره‌های جدیدی هم در نقش شخصیت‌های جدید باشد. شخصیت‌هایی که مثلا تروی بیکر و اشلی جانسون (صداپیشه الی و جوئل در بازی) قرار است به عنوان کمئو یا حضور افتخاری در سریال نقششان را بازی کنند.

مکان‌های بازی

یکی از ویژگی‌های جذاب بین لست آو آس پارت ۱ و ۲ این بود که تقریبا لوکیشن یکسانی در آن‌ها نمی‌دیدیم. بازی‌های لست آو آس نسبتا طولانی هستند و از نقطه A تا B آن‌ها مشخص است اما بازی قطعا تمام آن‌ها را به ما نشان نمی‌دهد. در واقع لست آو آس بیشتر شبیه به ساختار یک فیلم جاده‌ای است که داستانش را در قالب چهار فصل تعریف می‌کند. حالا این که سریال چقدر تلاش می‌کند تا تکه‌های داستانی جدید را در سریال روایت کند، بحث دیگری است، اما سریال قطعا می‌تواند مکان‌های جدیدی را به ما نشان دهد و این فقط محدود به اتفاقات فصل اول نمی‌شود.

پایان‌بندی بازی

پایان‌بندی لست آو آس یکی از آن صحنه‌های آرامش‌بخشی است که می‌دانیم باعث یک انفجار عجیب می‌شود و ترکش‌های آن را در بازی دوم می‌بینیم. این که سازنده‌ها آن مکالمه ساده و عجیب را حذف کنند همان‌قدر بعید است که سریال بخواهد به همان شکل تمام شود. فرم قصه‌گویی فیلم و سریال به گونه‌ای است که پایان‌بندی به شکل پایان بازی اول، کمی برای سریالی مثل لست آو آس تقریبا ممکن نیست و البته لازم به ذکر است که سریال این فرصت را دارد تا اتفاقات بعد از آن مکالمه را هم به ما نشان دهد و شاهد قسمت‌هایی باشیم که بازی در فاصله بین بازی اول و دوم نتوانست آن‌ها را پوشش دهد.

نظر شما چیست؟ به نظرتان سریال لست آو آس چه تفاوت‌هایی باید با بازی داشته باشد و البته چه چیزهایی را باید ثابت نگه دارد؟