اوایل این هفته، الکترونیک آرتز دلیل اینکه چرا بازی‌های زیادی روی نینتندو سوییچ عرضه نمی‌کند را فاش کرد. به گفته مدیر عامل الکترونیک آرتز، اندرو ویلسون، داده‌های شرکت نشان می‌دهند که اکثر دارندگان سوییچ، یک پلی استیشن 4 یا ایکس باکس وان نیز دارند و ترجیح می‌دهند بازی‌های آن‌ها را به جای سوییچ، روی دو کنسول سونی و مایکروسافت بازی کنند.
نکات زیادی در این‌جا وجود دارد، پس بیایید به بررسی آن‌ها بپردازیم. اول اینکه یک بخش غیرقابل انکار در اظهاریه ویلسون وجود دارد. بیشتر صاحبان سوییچ، در کنار سوییچ خود یک پلی استیشن 4 یا ایکس باکس وان نیز دارند. این بیانیه‌ای است که به عنوان مثال، توسط داده‌های رسمی NPD ثابت شده. پس تا این‌جای کار، ویلسون درست می‌گوید.
مشکل اصلی دقیقا با هرچیز دیگری است که در این‌جا گفته شده. اظهاریه الکترونیک آرتز با توجه به ماهیت سوییچ و موفقیتی که عموما استودیوهای شخص ثالث روی این پلتفرم کسب کرده‌اند، عملا با عقل جور در نمی‌آید. این استودیوها روی سوییچ به موفقیت بسیار زیادی رسیده‌اند؛ طبق داده‌های گروه NPD، دیابلو 3 یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های این سیستم است. بتسدا با تلاش‌های مداومی که روی این پلتفرم داشته به نتیجه‌های مطلوبی دست پیدا کرده است. مورتال کمبت 11 در ماهی که منتشر شد، پرفروش‌ترین بازی روی سوییچ بود. بازی Tales of Vesperia بیشترین فروش را روی سوییچ در انگلستان داشت؛ کشوری که نینتندو معمولا در آن خوب عمل نمی‌کند. همه این‌ها بدون در نظر گرفتن موفقیت‌هایی است که بازی‌های مستقل مانند Celeste ،Dead Cells و Hollow Knight روی سوییچ داشته‌اند.
اما حالا الکترونیک آرتز را داریم. این شرکت می‌گوید می‌گوید صاحبان سوییچ ترجیح می‌دهند بازی‌های آن‌ها را روی سیستم‌های دیگر بازی کنند. بیایید لحظه‌ای را صرف تفکر روی این موضوع کنیم و ببینیم چرا این موضوع ممکن است درست باشد. تا امروز، چهار بازی از الکترونیک آرتز روی نینتندو سوییچ منتشر شده است. Fe ،Unravel Two، فیفا 18 و فیفا 19.
Unravel Two و Fe هردو بازی‌هایی کوچک و مستقل هستند که اولی به دلیل پورت ضعیفی که داشت مورد انتقاد قرار گرفته بود و دومی بی‌سروصدا و بدون پوشش خبری تقریبا یک سال پس از اینکه روی پلتفرم‌های دیگر در دسترس قرار گرفته بود، منتشر شد. فیفا 18 و فیفا 19 هم نسخه‌های محدود و ناقص از بازی‌های اصلی بودند؛ آن‌ها مثل نسخه‌های پلی استیشن و ایکس باکس از موتور بازی‌سازی فراست‌بایت استفاده نمی‌کردند، بعضی از محتوای مهم بخش «آلتیمیت تیم» را نداشتند، بخش داستانی Journey را نداشتند و فیفا 18 حتی اجازه آنلاین بازی‌کردن با دوستانتان را نمی‌داد!
با این حساب، آیا تعجب‌آور است که بیشتر افرادی که می‌خواهند فیفا بازی کنند، ترجیح می‌دهند آن را روی کنسولی تجربه کنند که یک نسخه درست و حسابی از بازی را دریافت کرده است؟
این‌ها منبع اطلاعات الکترونیک آرتز هستند. دو پورت ناقص از بازی‌هایی که هیچگونه بازاریابی‌ای از طرف EA دریافت نکردند و مشخصا نسبت به بازی‌های کامل و بازاریابی‌شده اصلی، عملکرد ضعیفی داشتند. و دو بازی مستقل که با برچسب اوریجینالزِ (Originals) خودشان منتشر کردند و به احتمال زیاد در تصمیم‌گیری‌های خودی حساب‌شان نمی‌کنند.
اگر این‌ها اطلاعاتی باشد که الکترونیک آرتز بر مبنای آن‌ها تصمیمش را گرفته، در آن صورت این یک تصمیم بد است که با داده‌های نامربوط اتخاذ شده. بی‌ربطی این داده‌ها، بار دیگر توسط موفقیت زیادی که شخص ثالث‌ها روی سوییچ به آن‌ها دست یافته‌اند و دست می‌یابند اثبات می‌شود. همان موفقیت دلیل این است که در حال دیدن تعداد زیادی پورت «غیرممکن» روی نینتندو سوییچ هستیم. برای شفافیت بیشتر، این پلتفرمی است که پورت‌هایی از DOOM و Wolfenstein 2: The New Colossus دریافت کرده، تاریخ عرضه نسخه‌های بعدی آن فرنچایزها و مورتال کمبت 11 برایش اعلام شده و بازی The Witcher 3: Wild Hunt که یکی از گرافیکی‌ترین و تحسین‌شده‌ترین بازی‌های این نسل است، امسال روی آن عرضه خواهد شد.
بدیهی است که اجرایی کردن این بازی‌ها روی سوییچ آسان نخواهد بود. سوییچ، خصوصا با توجه به اندازه‌اش، ابزاری شگفت انگیز است. با این حال به طور انکار ناپذیری خیلی ضعیف‌تر از پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان ظاهر می‌شود. عرضه عنوانی مانند The Witcher 3 یا DOOM روی این سیستم نیازمند زمان، پول و تلاش زیادی است؛ چرا که برخلاف سیستم‌های دیگر، شما باید محدودیت‌های این سیستم را در نظر بگیرید و حول محور آن‌ها بازی بسازید. با این وجود، سازندگان به معرفی چنین پورت‌هایی ادامه می‌دهند. اخیرا طبق اعلامیه‌ای متوجه شدیم The Outer Worlds نیز برای سوییچ منتشر می‌شود.
چرا سازندگان زمان، تلاش و پول خرج این موضوع می‌کنند؟ مشخصا به این دلیل است که خیلی بیشتر از میزانی که سرمایه‌گذاری کرده‌اند سود به دست می‌آورند، زیرا بازی‌های شخص ثالث روی سوییچ به فروش بسیار زیادی دست پیدا می‌کنند، شاید خیلی بهتر از هر کنسول دیگر نینتندو در دهه‌های اخیر. ناشران شخص ثالثی که تلاش زیادی به کار بستند و بازی‌های واقعا خوبی را روی این سیستم عرضه کردند و سپس آن را به درستی بازاریابی کردند، به موفقیت رسیدند. الکترونیک آرتز با توجه به اینکه در این حوزه‌ها عملکرد خوبی نداشت و یک بازی ضعیف عرضه کرد که آن را به درستی نیز بازاریابی نکرد، به آن موفقیت نرسید و سپس تصمیم گرفت تا از آن به عنوان توجیهی برای پشتیبانی نکردن از سوییچ استفاده کند.
البته، این درست است که الکترونیک آرتز کاملا حق دارد پاز سیستمی که احساس می‌کند با محصولاتش همخوانی ندارد، پشتیبانی نکند. به عنوان مثال، موتور فراست‌بایت به سوییچ پورت نشده است و خیلی از بازی‌های الکترونیک آرتز از آن موتور استفاده می‌کنند. اکثر بازی‌های این شرکت بخش آنلاین مهمی دارند و قابلیت آنلاین سوییچ بهترین نیست. ندیدن بازی انتم یا بتلفیلد روی سوییچ کاملا قابل فهم است.
اما بازی‌هایی مثل The Sims 4 ،Plants vs Zombies: Garden Warfare یا Burnout Paradise Remastered (که پورتی از یکی از بازی‌های نسل قبل است) چطور؟ آن بازی‌ها به صراحت سوییچ را نادیده گرفته‌اند، علی‌رغم اینکه از دیدگاه فنی و گرافیکی با این کنسول همخوانی دارند. در این حالت معلوم است که هیچ دلیل واقعی‌ای برای اینکه یک ناشر نخواهد از این کنسول پشتیبانی کند، وجود ندارد به غیر از اینکه… آن‌ها فقط نمی‌خواهند؟ در این مرحله مشخص است که الکترونیک آرتز نمی‌خواهد حتی کمترین تلاش را صرف سوییچ کند؛ با توجه به اینکه نسخه سوییچ فیفا 20 فقط یک ری-اسکین از بازی سال قبل است که در ظاهر «Legacy Edition» دوباره عرضه شده است.
چند وقت پیش، زمانی بود که پشتیبانی نکردن الکترونیک آرتز می‌توانست به تنهایی باعث نابودی یک کنسول شود. هنگامی که الکترونیک آرتز اعلام کرد که از کنسول دریم‌کست پشتیبانی خواهد کرد، یک اثر دومینویی رقم زد که باعث شد اشخاص ثالث دیگر نیز آن را پشتیبانی نکنند و دریم‌کست فقط دو سال بعد از عرضه، تولیدش متوقف شد. اخیرا، وقتی الکترونیک آرتز مدتی پس از عرضه Wii U اعلام کرد که از آن پشتیبانی نخواهد کرد، آن‌ها بار دیگر باعث شدند بیشتر ناشران از این سیستم پشتیبانی نکنند و همین موضوع باعث شد Wii U بدترین فروش را میان تمام کنسول‌های نینتندو داشته باشد. اما امروز؟ امروز، به نظر اهمیتی ندارد. الکترونیک آرتز از طریق آلتیمیت، از همیشه بیشتر پول درمی‌آورد، اما اهمیت آن‌ها در صنعت بزرگ گیمینگ به نظر می‌رسد که… آن چیزی نیست که زمانی نه چندان دور بود.
البته نه اینکه بازی‌های این نسل الکترونیک آرتز چیزی بودند که سوییچ از آن‌ها بی نصیب مانده باشد. فرنچایزهای ورزشی آن‌ها بیش از پیش یکنواخت شده‌اند و با دنبال کردن سود موجود در پرداخت‌های درون برنامه‌ای، کاملا از لایسنس استار وارز خود سوء استفاده کرده‌اند. با عرضه دو بازی ناامید کننده و لغو حداقل همان تعداد بازی، Need for Speed حالا در بدترین وضعیتی که در سالیان اخیر داشته به سر می‌برد.
مس افکت آندرومدا و انتم هردو هنگام عرضه خجالت آور بودند… عناوین زیادی در کارنامه الکترونیک آرتز وجود ندارند که چیزی برای ارائه به فهرست بازی‌های سوییچ داشته باشند و بهترین اثبات این موضوع، این حقیقت است که سوییچ حتی بدون هیچ پشتیبانی آلکترونیک آرتز، همچنان یکی از سریع‌ترین فروش‌ها را در میان کنسول‌ها تجربه می‌کند.
پس سوییچ با وجود سختی‌ها به کارش ادامه می‌دهد و الکترونیک آرتز فقط خودش را از بازاری محروم کرده که مشخصا پررونق است و می‌تواند سود آن‌ها را افزایش دهد. این موضوع بیشتر از هر چیز دیگری باید سرمایه‌گذاران الکترونیک آرتز را به تامل وا دارد. الکترونیک آرتز در ساختار کنونی بازار بسیار فرو رفته و به نظر می‌رسد کاملا در مقابل استفاده از فرصت‌های رشد بالقوه مقاومت می‌کند و حتی آن‌ها را اصلا نمی‌پذیرد. الکترونیک آرتز یکی از تنها ناشران بزرگ است که هیچ تلاش مهمی در رابطه با واقعیت مجازی نکرده، تنها ناشر بزرگی است که سوییچ را کنار گذاشته و تنها ناشر بزرگی است که ظاهرا هیچ پشتیبانی قابل توجهی از پلتفرم‌های اصلی آینده مانند استیدیا ندارد.
می‌توانیم تمام روز راجع به آن پلتفرم‌ها و فرصت‌های دیگر بحث کنیم. به غیر از سوییچ که همانطور که مطرح شد، موفقیتش اثبات شده است. هرچه باشد، واقعیت مجازی و استیدیا هردو وضعیت ناپایدارتری دارند. اما نکته این‌جاست که الکترونیک آرتز حتی تلاش هم نمی‌کند. شرکت‌های دیگر حداقل تلاش می‌کنند، اما کمپانی آمریکایی در وضعیت بازار کنونی بسیار خوشحال و راضی است و به اینکه به آینده نگاهی بیندازد حتی فکر هم نمی‌کند. این رویکرد در کوتاه مدت عالی است، اما در طولانی مدت، آن‌ها ممکن است از بازارهای بسیار بزرگ، محسوس و واقعی بی‌بهره بمانند؛ آن هم به این دلیل که در واکنش نشان دادن آهسته عمل می‌کنند.
و در حال حاضر چطور؟ الکترونیک آرتز بدون نینتندو عالی پیش می‌رود و نینتندو هم بدون آن اوضاع بسیار خوبی دارد. با این حال دلمان می‌خواست الکترونیک آرتز حداقل راجع به اینکه چرا این‌طور عمل می‌کند راستگوتر بود.