بازی‌های ویدیویی مدت ها قبل از The Last of Us نفرین اقتباس بد را شکستند

قبل از اقتباس تلویزیونی از بازی The Last of Us، منتقدان مدام می‌گفتند که این سریال قرار است بالاخره نفرین اقتباس از بازی‌ها را بشکند. این تفکر که ریشه در باورهای غلط و ناآگاهی دارد خشم دوستداران بازی‌های ویدیویی را برانگیخت. در سال‌های قبل، این باور رایج بود که اکثر اقتباس‌ها از بازی‌های ویدیویی (تقریباً همه)، به دلیل عوامل مختلفی مثل درک نادرست منبع تا اجرای ضعیف، محکوم به شکست هستند. بنابراین واکنش اولیه به مجموعه تلویزیونی The Last of Us غیرمعمول نیست، اما تکراری است.

اقتباس HBO از بازی‌ The Last of Us با استقبال خوبی از سوی تماشاگران مواجه شد. اما این موضوع که منتقدین از این سریال به عنوان تنها اقتباس خوب از بازی‌های ویدیویی نام می‌برند گیمرها را عصبانی کرد. چنین تصوری نه تنها اعتبار بسیاری از دیگر سریال‌ها و فیلم‌ها، اعم از لایو اکشن و انیمیشن، را زیر سوال می‌برد بلکه پتانسیل این را دارد که به طور کلی به روند اقتباس‌ها از بازی‌های ویدیویی آسیب بزند. چون سریال The Last of Us تبدیل به یک معیار دروغین می‌شود و همه تلاش می‌کنند شبیه آن باشند. در نتیجه، بالاخره زمان آن فرا رسیده است که بحث در مورد اقتباس‌های بازی‌های ویدیویی نفرین‌ شده را کنار بگذاریم و بپذیریم که بازی‌های خیلی وقت است که وارد دوران طلایی چند رسانه‌ای شده‌اند.

در سال ۲۰۱۴ هنگامی که اعلام شد بازی‌ The Last of Us اقتباس لایو اکشن دریافت خواهد کرد، بسیاری از طرفداران هیجان زده شدند. با این حال، این خبر زمانی پخش شد که بسیاری دیگر از بازی‌های ویدیویی در جهنم توسعه گیر کرده بودند، بنابراین بسیاری انتظارات خود را پایین آوردند. این شک و تردید طرفداران درست و به جا بود زیرا در سال ۲۰۱۶ به صورت رسمی اعلام شد که اقتباس از بازی‌ The Last of Us در جهنم توسعه گیر کرده است و بعداً در سال ۲۰۱۸ اعلام شد که به طور کلی کنسل شده. در نهایت، اقتباس از The Last of Us در قالب یک سریال تلویزیونی، پس از انتظاری طولانی و پرتلاطم منتشر شد.

نیاز The Last of Us به موفقیت نه تنها ریشه در محبوبیت نسخه بازی‌ آن، بلکه ریشه در این پروسه طولانی و طاقت فرسا دارد. احتمالاً این فشارها با شکست فیلم Uncharted، دیگر بازی محبوب ناتی داگ، تشدید شدند. بازی، سریال و فیلم به تازگی با یکدیگر تلفیق شده‌اند و تنها اقتباس نزدیک به The Last of Us، فیلم Uncharted بود. بنابراین منتقدان تنها با توجه به اتفاقات چند سال گذشته چنین نظراتی را منتشر کردند.

اقتباس‌های موفق قبل از The‌ Last of Us

اما مسلماً این نفرین مدت‌هاست که با نمونه‌های مختلف در سینما و تلویزیون شکسته شده است. به عنوان مثال، اقتباس لایو اکشن پوکمون (کارآگاه پیکاچو) با استقبال خوبی مواجه شد و اعلام شد که برنامه‌هایی برای ساخت دنباله آن در نظر گرفته شده که هنوز در مرحله توسعه است. فیلم‌های سونیک نیز با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبه رو شدند و قرار است فیلم سوم آن نیز ساخته شود. از سوی دیگر، سریال The Witcher که قرار است فصل سومش منتشر شود، در ابتدا با استقبال مثبت از سوی منتقدان مواجه شد.

با این حال، برخی از منتقدان ممکن است به این نکته اشاره کنند که بسیاری از این آثار موفقیت‌های چشمگیری کسب نکردند و آنها، مانند بسیاری دیگر از اقتباس‌های اخیر، همچنان از نوعی از این نفرین رنج می‌برند. ظاهراً دنباله کارآگاه پیکاچو لغو شده و The Witcher نیز درگیر جنجال‌های بسیاری است. از جمله ادعاهایی مبنی بر اینکه نویسندگان آن به منبع اصلی اهمیتی نمی‌دهند و همچنین اختلاف نظر سازندگان با بازیگر اصلی سریال، هنری کویل (Henry Cavill). پس صحبت در مورد نفرین اقتباس‌های بازی حتی با وجود چندین اثر موفق، هنوز زنده است.

Last‌ of‌ Us علیه تمامی اقتباس‌های دیگر

با این حال، این دیدگاه در مورد The Last of Us نادرست است، زیرا نه تنها مسائلی که ممکن است برای این مجموعه پیش بیاید را نادیده می‌گیرد، بلکه از تعداد روزافزون اقتباس‌های موفق از بازی‌های در قالب انیمیشن نیز چشم پوشی می‌کند. در این میان داستان‌هایی مانند Arcane، Castlevania، و The Cuphead Show نشان می‌دهند که نیاز نیست اقتباس درست عین منبع اصلی باشند و می‌شود به شکلی منحصر به فرد به داستان‌ آن‌ها اضافه کرد، جوری که بازی‌های ویدیویی هرگز نمی‌توانند. تحسین و تمجید بیش از حد از سریال The Last of Us باعث خواهد شد تماشاگران دیدگاه اشتباهی نسبت به اقتباس‌ها داشته باشند.

نتیجه این امر می‌تواند این ایده را تقویت کند که اقتباس‌های بازی باید فقط به منبع خود وفادار باشند، مثل واکنش‌های طرفداران به نبود هاگ‌ها در The Last of Us. همچنین می‌تواند استانداردی ایجاد کند که همه اقتباس‌ها باید فوق العاده واقع‌گرا باشند و نگاه خاکستری The Last of Us را داشته باشند. چنین استانداردی مطمئنا نمی‌تواند در اقتباس Super Mario Bros اعمال شود.

این مقاله موفقیتی را که The Last of Us به دست آورده است زیر سوال نمی‌برد، زیرا بازگویی وفادارانه آن در کنار انتخاب‌های خلاقانه جدید می‌تواند بازی‌ را برای افرادی که با این فرنچایز آشنا نیستند جذاب کند و به گیمرها، حتی خود نیل دراکمن (Neil Druckman)، اجازه دهد تا علایق خود را با دوستان و خانواده خود در میان بگذارند. اما صحبت‌ها در مورد نفرین اقتباس‌های بازی باید پایان یابند، زیرا اقتباس‌ها حتی قبل از اکران با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند، همانطور که سال‌هاست بایوشاک درگیر مشکلات متفاوتی شده است. حالا که این همه انیمیشن، سریال و فیلم موفق از بازی‌ها تولید شده دیگر باید این سناریو پوسیده که اقتباس از بازی‌های ویدیویی نفرین شده است را به فراموشی سپرد.