حتما برای شما هم پیش اومده که خیلی منتظر یه بازی بودید، یه مشکل کوچیک توی اجرای اون بازی براتون پیش اومده یا اصلا وقتی که فهمیدید یه ویژگی خاص مثل آنلاین بودن، سخت بودن یا باگ داشتن داره، قید تجربه اون رو زدید. توی این قسمت از تیم ویجیاتو، سراغ بچههای تحریریه رفتیم و ازشون خواستیم از خط قرمزهایی که باعث میشن سراغ بعضی بازیها نرن برامون صحبت کنن.
خط قرمزی که اخیرا باعث شده تا قید خیلی از بازیهای به اصطلاح جنریک و تکراری رو بزنم، اپن ورلدهای بی سر و ته بوده. چیزی که من اسمش رو سندرم «اپن ورلدهای یوبیسافتی» میذارم وخیلی از بازیهای جدید متاسفانه بهش دچار شدن. همه چیز از وقتی شروع شد که امسال برای بار دوم سعی کردم تا Red Dead Redemption 2 رو تموم کنم. سفری که همین چهار سال پیش از اول تا آخرش رو بازی کرده بودم، حالا بار دیگه برام تازگی داشت و انگار نه انگار که یه بازی سال ۲۰۱۸ داره دوباره من رو این طوری به وجد میاره. وقتی که بعد از رد دد ردمپشن ۲ سعی کردم تا سراغ یه بازی یوبیسافتی مثل اساسینز کرید آدیسی برم، تازه ارزش کاری که اپن ورلدهای یوبیسافت برای صنعت بازی انجام میدن رو کاملا متوجه شدم. نه این که بازیهایی مثل اساسینز کریدهای جدید بد یا قابل بازی باشن، اما تعدد مراحل بی سر و ته و بیهدف توی اونها طوریه که جریان گیمپلی عملا از حیطه اختیار داستان خارج میشه. این بازیها حتی برای بازی کردن توی ساعات طولانی هم گزینههای جذابی نیستن و حتی اگه بخواید فقط خط داستانیشون رو تجربه کنید، برای رسیدن به لول مورد نظر هر مرحله باید حتما چند تا ساید کوئست هم انجام بدید. این یعنی یه بازی با لول دیزاین معمولی و داستانی متوسط، از شما حداقل ۷۰-۸۰ ساعت وقت برای تموم کردن میبره. زمانی که من میتونم باهاش حداقل ۷-۸ تا بازی تکنفره داستانی خطی رو بازی کنم و واقعا احساس مفیدتری نسبت به صرف زمان داشته باشم.
به نام خدا، آنلاین بودن. تجربه من از بازیهای آنلاین تجربه مزخرفیه و حس میکنم تا زمانی که با این اینترنت فکسنی و هندلی در ایران سرو کله میزنم که یا همه چی توش کنده یا فیلتره یا تحریم، واقعا لازم نیست بازی رو آنلاین تجربه کنم.ضمن اینکه اساسا بازی های آنلاین معمولا داستان ندارند و داستان برای من از مهمترین فاکتورهای گیم هست. شخصا دوست دارم بازی های آفلاین با داستان قوی یا گیم پلی درگیر کننده رو تجربه کنم و بجای آنلاین بازی کردن و آنلاینیزه شدن!! بازی های چند نفره با دوستام رو بازی کنم، در کنار هم و پیش هم لذت ببریم تا با کلیک کردن روی همدیگه !
میدونم که نباید این کار رو بکنم، اما من به نمره متا اهمیت میدم. بازیای که زیر ۷۰ بگیره کلا کنسله، بازیای که زیر ۸۰ بگیره هم یه تحقیق درست و حسابی میطلبه و ممکنه که پشتش یه سیاستی برای بازی نکردن یا حتی یک اختلاف نظر و سلیقه باشه. مثلا بازی انتخاب محوری مثل لایف ایز استرنج توی همین دسته قرار میگیره. یا اتمیک هارت جزو اون بازیهاییئه که بخاطر جنبههای سیاسی نمره پایینی گرفته. اگر یه سری استثنا مثل دو موردی که مثال زدم رو در نظر نگیریم، میشه گفت که بقیه بازیها با نمره پایین کیفیت مناسبی ندارن و گاها حتی ارزش تجربه هم ندارن. شوخوش!
یک بازی جدید منتشر میشه، آنلاینه و کلی براش هایپ بودی. بالاخره موفق میشی دانلودش کنی و منتظر دوستهات میمونی تا اونا هم آماده بازی بشن. لانچش میکنید، به نظر میاد مشکلی برای تجربش وجود نداره، یک لابی میسازید و حالا منتظر مچمیکینگ میمونید. وارد بازی میشید و حالا بعد از مدتها به اون تجربهای رسیدید که انتظارش رو میکشیدید. یکم جلو میرید تو محیط بازی، به عقب برمیگردید، دوباره جلو میرید، دوباره برمیگردید.
میرید سمت همتیمیهاتون، لگ شدیدتر میشه. حالا به زور میتونید بپرید یا تکون بخورید. در یه کمدی رو برای لوت کردن باز میکنید، اما باز نمیشه. چند بار میزنید، باز و بسته میشه. لگ داره دیوونتون میکنه و از اون طرف RubberBand باعث میشه هر ۱۰ قدمی که رو به جلو میرید ۲تاشو برگردید عقب… .
احتمالا این توصیف آشنایی از آنلاین بازی کردن براتون باشه. این روزها کیفیت اینترنت باعث میشه تجربه خیلی از بازیها سخت باشه، اما از اون طرف سرورهای بیکیفیت هم کم نیستن. اصلا دوست ندارم وقتی منتظر یک بازی آنلاین / کوآپ بودم با خراب بودن سرورهاش، مشکلات وصل شدن به هم و درنهایت لگ و Rubberband مواجه بشم. هیچ چیزی از این اعصابخوردکنتر نیست!
شما چی؟
برامون بنویسید که خط قرمز شما توی بازی کردن چیه و چرا!
مطلب پیشنهادی:تیم ویجیاتو: بازیای که همه عاشقشن ولی من دوستش ندارماز متال گیر تا کانتر!
خط قرمزهای شما چیه؟ ??
بهینه سازی ضعیف
تحریم بودن
سراغ بازی های سفت نمی رم
فقط بازی باید شُل باشه
تنها بازی های سفتی که کردم
رد دد ۲
فورزا ۴ و ۵
ماینکرافت
بقیه شلن
Gang beasts
Rubber bandits
Human fall flat
شبیه ساز غاز
۱ و ۲ overcooked
خط قرمز های من:
۱. کوتاه بودن شدید بازی
۲. باگ های غیر منطقی
۳.اینترنت
۴.پی تو وین بودن بازی
۵.سیستم ضعیف
تونستن برای دانلود و کشیدن پی سی
نداشتن اینترنت برای دانلود یا برای خرید یا نداشتن خشونت مورد نیاز
من خدارو شکر ps4 دارم و می توانم خیلی از بازی هارو تجربه کنم
خط قرمز من اینکه بازی گرافیک بالا داشته باشه مثل ردد ۲ که بعد از ۵ سال هنوز گرافیکش خیلی بهتر از خیلی بازی هاست و حتی مثل لست آف اس ۲ و بعدش داستان خوب که روایت جذابی داشته باشه برای مثال همین ردد۲ توی داستان خداست و داستانی مثل اساسین کرید والهالا نداشته باشه
اقای مسعود تیموری به خوبی به نکته مهمی اشاره کردن بی سر و ته شدن کش دادن یه بازی مث اساسین کرید ادیسه . مشکل اصلی بعضی از بازی ها همینه یه جهان خیلی بزرگ با کلی کار برا انجام دادن اما نود درصدشون کاملا تکراری که کلی وقت از گیمر میگیره مث ac oddyse که من دارم بازیش میکنم
اینکه موبایل پلیر قطعا بیشترین
گیمش زیادی کاتسین داشته باشه
۱_سیستم ضعیف ?
۲_شاهکار نبودن
معمولا سراغ گیم هایی که داستان طولانی دارن نمیرم
البته توی این زمینه طبیعتا استثنائاتی هم وجود داره:)
خط قرمز من اینه که سیستمم بتونه بکشه و اینکه بازی ترسناک نباشه
با این که بیست سال سن دارم با فیلم ترسناک مشکلی ندارم ولی با بازی ترسناک چرا. دلیلشم نمیدونم
به جز سیست م و کنسول و….
گیم پلی غیر منطقی سخت
سلام دوستان ببخشید بابت اسپم دو سوال مهم داشتم لطفا جوابم رو بدین
۱. من یه لپ تاپ دارم که هیچ آپدیتی انجام ندادم ویندوز ۷ هم هست الان هرچی میزنم نمیدونم چرا شاید بخاطر …. نمیاره راه حلی دارین؟
۲. من یه لپ تاپم رم ۶ داره ا گرافیک amd 8300 HD و غیره اوکیه واسه جی تی ای و پی اس و فیفا قدیمی ولی cpu خیلیییی ضعیفه و بخاطر همین رو جی تی ای سا با ماد گرافیکی لگ میاره و حتی پی اس و جی تی ای مدلش هم and 5100 a4 هست دوستان راه حلی برای قویتر کردنی چیزی سراغ دارین ؟
سیستم نداشتن
درس 🙂
به نام خدا / راجع به بازی های اساسین کرید بشدت موافقم خیلی وقت گیرن و سیستم به شدت بالایی میخوان
با نظر علی امین موافق نیستم که خط قرمزشو نمرات قرار داده خیلی مواقع بعضی بازی ها هستن که نمره کم میارن ولی به نسبت بازی خوبی ان یا ممکنه شاهکار باشن اما به دلیل اشکالات ریز نمره کم گرفته باشن یا اونطور که باید دیده نشدن /من خودم به شخصه خط قرمزم سیستممه وگرنه تا الان تمام بازیا رو یام یام کرده بودم ??
گیم پلی ساده
مهمترین خط قرمز من آب بستن به داستان بازی هست
بعضی وقتا یه بازی موضوع و داستان خیلی جذابی داره ولی میفهمی سازندهها به جز همون یه موضوع چیزی برای ارائه تو بازی ندارن واسه همین هی اون موضوع رو کش میدن و بهش آب میبندن
یهو میبینی نشستی چندین ساعت بازی کردی ولی در نهایت فقط درجا زدی و هیچ اتفاق جدیدی نیوفتاده
این خیلی اعصابمو خرد می کنه
اکثر کامنتای زیر این پست:
سیستم سالاری
ثابت موندن دیفیکالتی تو کل روند گیم
میدونم که مثلا اول شروع بازی خودمون دیفیکالتی رو تعیین میکنیم ولی مثلا به شخصه تو جدای فلن اوردر باس فایتها کمی کشتنشون سختتر میشد و یه ذره گیمر رو به چالش میکشید
اون به چالش کشیده شدنه و فکر کردن در مورد اینکه کجا سریع بزنه یا پری کنه یا هیل کنه برام لذت بخشه
والا ما سیستممون خط قرمز تعیین می کنه
سراغ اینجور بازی ها اصلا نمی روم :
۱ – نیاز به اتصال دائم آنلاین (اینترنت مزخرف و گران ایران)
۲ – تروفی های طولانی آنلاین (یا تروفی های سخت آنلاین)(اینترنت مزخرف ایران بعلاوه اینکه منتظر پر شدن لابی باید بمونید و غیره … )
۳ – بازی هایی که تروفی های به شدت سختی دارند. (یعنی سختی بی منطق یا طولانی بودن بی منطق)
۴ – بازی هایی که داستان در حد کودکستان دارند. (یک طرف خوب مطلق و یک طرف بد مطلق)
فانتزی باشه گیم یا اینکه گرافیکش بچه گونه باشه و اینکه حجمش زیاد باشه
خط قرمز من متای زیر نود هست
یوزر اسکور?
حجمش زیاد باشه نمیتونم دانلود کنم
ترسناک باشه سمتش نمیرم
سولز لایکم بازی نمیکنم
سخت بودن بازی مثل دارک سولز
کشش زیاد داستان مثل لست
گرافیک تاریخ مصرف گذشته مثل Assassins Creed 2
کسل کننده بودن مثل Red Dead 2
تینیجری بودن بازی مثل زلدا
نظر شخصی
ژانر و مدت زمان خط داستانی
صحنه داشتن
گیم پلیی خیلی طولانی داشتن
دوربین ایزومتریک(از بالا به پایین)
سیستم ضعیف داشتن
حال و روحیه و بد و دل و دماغ نداشتن !
فرصت نداشتن
ترسناک بودن ?
انلاین بودن
صحنه هایی که نباید…
گیمپلی نه چندان جالب
بسم رب الحسین
صحنه !
اینترنت فرا فاجعه
بازی open world باشه ولی دنیای بازی تهی باشه و کمبود محتوا داشته باشه طوری که احساس پوچی کنی
بازی طوری باشه که توش گم بشی
داستان آبکی و داستانی که نفهمی سر تا تهش چی شد
سیستم یک بازی ( سیستم منظورم از کومبو ها و سیستم مبارزات یا داخل بازی های ریسینگ سیستم هندلینگ و…)
خیلیا میتونن مخالف باشن با من،ولی اتفاقی ک واسه جوئل تو لست ۲ افتاد وحشتناک زد تو ذوقم،من اصلا بازی رو قضاوت نمیکنما ک بگم بده و فلان،مطمعنمم تو مکانیک گیم پلی و گرافیک فوق العاده ترین بازی نسل خودشه،فقط اون اتفاق باعث شد خیلی خیلی بد بخوره تو ذوقم و هیچ وقت طرف لست ۲ نرم،حتی سریالشم با این همه تعریف اصلا دیگه دل و دماغ دیدنشو ندارم
حجم بالا…وارزون…کالاف موبایل…نداشتن داستان..
آنلاین بودن
مشکلات فنی شدید
بی سر و ته بودن بازی
این ها از عمده ترین مشکلاتی هست که نه تنها من بلکه خیلی از ماها قید خیلی از بازی ها رو زدیم
سیستم ذغالی باعث شده یه لیست بلند و بالا از گیم هایی که دوست دارم تجربشون کنم داشته باشم
بسم رب شهدا و صدیقین؛
آنلاین بودن
حجم زیاد
لگ اذیت کننده
گیمپلی و داستان آبکی
وفادار نبودن به نسخه های قبلی(اگر نسخه های قبلی رو بازی کرده باشم)
ناعادلانه بودن گیمپلی
ماموریت های فرعی بیخود
صد ساعت کاتسین غیرقابل اسکیپ دقیقا قبل از شروع بازی
نورپردازی غیرحرفهای(جوری که همه جا سفیده و چشم اذیت میشه)
گرافیک ضعیف نسبت به خود بازی
کش دادن داستان در حد سریال شبکه های صداسیما
سیستمم کلا ۹۰ درصد گیم ها رو نمیکشه
پس سیستمم
به نام خدا اگر بازی خیلییییی لگگگگ بزنه یا کرش کنه یا برگرده عقب یا صفحه پارازیتی بشه تعطیل مثل ماینکرفت هر چند که دوستش دارم
Boring و خسته کننده بودن بازی
گیمپلی ضعیف
نمره متا
جهان بزرگ و خالی و کوئست های مزخرف
انلاین بودن
اینا خیلی رو مخن
گیمپلی کم عمق
آرت ضعیف یا معمولی
نداشتن حس و حالی خاص
فکر نمیکنم دلیلی قانع کننده تر از سیستم و اینترنت ضعیف باشه.
باگ
من معیار خاصی برای بازی نکردن ندارم چون قبل از اینکه دانلودش کنم حسابی پرس و جو میکنم
سیستم ضعیف
به نام خدا :
کد های اخلاقی: واسه همین سمت چیز هایی مثل لست اف اس ۲ نمیرم و ویچر رو سانسور شده پلی می دم
می دونم عجیبه ولی من به ناشر هم اهمیت میدم با ea و اینا مشکل ندارم ولی اگه بفهمم ناشر مثلا بازی تنسنت سگ صفت باشه کلا بخیال بازی می شم :/
بازی های نسل ۶ به قبل به استثنای آثار استراژیک
.
.
.
برای منی که گیم توی ( وارکرافت، دوتا۲،هیلو ) خلاصه می شه و بهترین لحظات گیمریم توی بخش آنلاین بازیی ها اتفاق افتاده درک دلیل آقای پارساپور سخته. ..
.
.
آقای علی امین تعجب می کنم با وجود منتقدای فمینیست پرست و سیاست هایی که وارد صنعت گیم شدن هنوز به متا باور دارید ؟؟؟!!!
نظر کاربرا اگه نسبت به نظرمنتقدا پایین باشه برام مهمه که بازی رو بازی نکنم
گیم پلی تکراری و سیستم مبارزات بیش از حد آسون که به اسپم کردن یک دکمه خلاصه بشه تنها دلیل های من برای تجربه نکردن یک بازی هستن
به نام خدا، آنلاین بودن
به همان دلایلی که در متن مقاله ذکر شده.
بره من خط قرمزی برای بازی ها وجود نداره تا زمانی که از اون بازی لذت ببرم
به نام خدا
صحنه.
همین باعث شده بازی هایی مثل witcher 3, the last of us part 2 و … رو تجربه نکنم.