آیا بازی Red Dead Redemption 2 برای فرزند من مناسب است؟

Red Dead Redemption 2 آخرین ساخته شرکت راک‎استار گیمز است که والدین ایرانی بیشتر با بازی دیگر آن، یعنی سری Grand Theft Auto یا GTA آشنایی دارند. داستان‎سرایی کاملاً جدی، عناصر خشونت‎آمیز و نمایش غرب وحشی با تمام بی‌قانونی‎هایش از جمله فاکتورهایی هستند که این بازی را به محصولی مطلقاً برای رده‎ سنی «بزرگسال» یا «+۱۷ سال» تبدیل می‎کنند.

در این بازی اکشن و ماجرایی، بازیکن در نقش آرتور مورگان ظاهر می‎شود، یکی از اعضای گنگی بی‌قانون که در سال 1899 میلادی فعالیت می‎کند. از نقطه نگاه اول‎شخص یا سوم‎شخص، بازیکن در جهانی عظیم که براساس مناطق واقعی در آمریکا و در دوران غرب وحشی ساخته شده جا‎به‎جا می‎شود و در این بین ماموریت‎های مختلف (شامل سرقت از بانک، سرقت از قطار، آدم‎کشی و غیره) را به پایان می‎رساند، با شخصیت‎های مختلف تعامل می‎کند و وارد نبرد با مردان قانون و دیگر خلاف‎کاران می‎شود.

در نبردهای جنون‎آمیز بازی، می‎توان از سلاح‎های گوناگون مانند تیر و کمان، تفنگ‎های کمری، شاتگان و مواد منفجره برای کشتن دشمنان استفاده کرد و تیراندازی به دشمنان گاهی به نمایش سکانس‎های کوتاه و اسلو موشن منجر می‎شود که تیر خوردن آن‎ها و گاه تکه پاره شدن اجزای بدن‎شان را از نمای نزدیک نمایش می‎دهد.

بازیکن این توانایی را دارد که با تبر یا چاقو، دشمنان را به صورت مخفیانه و گاه شدیداً خشونت‎آمیز به قتل برساند. در این مواقع و نیز هنگام نبردها، افکت‎های پاشیده شدن خون به وفور استفاده می‎شوند و به صورت معمول، رد خون و تکه‎های بدن انسان روی زمین باقی می‎ماند. در این ماجراجویی، بازیکن گاهی به نقاط مختلفی از محیط مانند کلبه‎های به ظاهر متروک و کمپ دیگر افراد مراجعه می‎کند که جنازه‎هایی در آن‎ها رها شده‎اند.

گذشته از ماموریت‎های اصلی بازی که برای پیشروی در داستان بازی الزامی هستند، بازیکن می‎تواند به‌صورت آزادانه دست به خشونت و قتل عام افراد بزند که البته پیامدهایی برای او در پی خواهد داشت؛ به عنوان مثال مردان قانون یا جایزه‎بگیرها ممکن است به تعقیب شخصیت پرداخته و در صدد دستگیری یا قتل او برآیند.

میان‎پرده‎های بازی هم هر از چند گاهی رفتارهای شدیداً خشونت‎آمیز و تاثیرگذار را به نمایش در می‎آورند. به عنوان مثل یک مرد پای چوبه دار اعدام می‎شود، یک کاراکتر به سر خود شلیک می‎کند، یک مرد به صورت پیاپی با صندلی الکتریکی شکنجه می‎شود و مردی دیگر در آتش می‎سوزد. محتویات جنسی بازی به هیچ‎وجه با عنوانی مثل GTA برابری نمی‎کنند اما در مواردی بسیار معدود، امکان برخورد با مسائلی مانند برهنگی نسبی وجود دارد.

در جریان بازی، بازیکن می‎تواند برای گذران وقت در فعالیت‎های مختلفی مشارکت کند که برخی از آن‎ها ممکن است مخاطبان کم سن و سال را به تکرار همان فعالیت‎ها در دنیای واقعی ترغیب کند. به عنوان مثال بازی «فیله پنج انگشتی» (که شخصیت اصلی را وادار به به حرکت دادن سریع لبه تیز یک چاقو میان 5 انگشت دست می‎کند) و پوکر (که با پول داخل بازی و به شکل قمار انجام می‎شود) از جمله این فعالیت‎ها هستند. در فعالیتی دیگر، نوشیدن مشروبات الکلی هم به بازیکن توصیه می‎شود و با نوعی افکت تار کردن صفحه، شمایل کلی مستی به نمایش در می‎آید.

افزون بر تمام این‎ها نیز باید به فحاشی در بازی اشاره داشت که با توجه به پس‎زمینه داستانی و مسائلی که روی آن‎ها دست گذاشته می‎شود، به صورت کاملاً رایج انجام می‎شود.

نتیجه‎گیری

Red Dead Redemption 2 محصولی کاملاً جدی، بدون ردپایی از رفتارهای کمیکی و غیرطبیعی است که بازیکن را در جهانی کاملاً واقع‎گرایانه و بی‎رحم قرار می‎دهد. محتویات بازی، گرافیک مثال‎زدنی آن و پیشینه سازندگان آن در ساخت سری Grand Theft Auto قطعاً مخاطبان کم‎سن و سال‎تر را به هیجان می‎آورد و قطعاً میل به تجربه زندگی در این جهان را در آن‎ها شکل می‎دهد.

با این همه، بسیاری از عناصر خشونت‎آمیز و بزرگ‎سالانه بازی به شکلی اجتناب‎ناپذیر در مقابل چشم قرار دارند. ویجیاتو تجربه این بازی را برای افراد پایین‎تر از 17 سال به‎هیچ‎وجه توصیه نمی‎کند، اما اگر به دنبال تهیه بازی برای فرزند خود بودید، به خاطر اینکه بسیاری از فعالیت‎ها لزوماً اجباری نبوده و به خود بازیکن بستگی دارد، توصیه می‎شود که هنگام بازی او را همراهی کرده و به دلخواه، بر تصمیمات او در این جهان بزرگ نظارت داشته باشید.

نکته مهم اینکه Red Dead Redemption 2 یکی از موفق‎ترین بازی‎های چند سال اخیر بوده و سطحی دیده نشده از واقع‎گرایی را به نمایش در می‎آورد. فرزند شما اگر به صورت مداوم اخبار بازی‎های ویدیویی را دنبال کند، یقیناً نام این بازی را شنیده و برای تجربه‎اش سر از پا نمی‎شناسد. بنابراین در صورت مخالفت با خرید بازی، لازم است منتظر واکنش فرزند خود و عکس العمل مناسب به او نیز باشید. توصیه نهایی اینکه می‎توانید بازی را تهیه کرده و پیش از فرزند خود آن را تجربه کنید تا تسلطی نسبی بر سکانس‎های نامناسب بازی برای او داشته باشید.