برند اکس باکس در طول دو هفته گذشته درگیر حاشیه‌های زیادی شده است. از مخالفت رگولاتور نظارتی بریتانیا با خرید اکتیویژن بلیزارد تا عرضه پرحاشیه بازی Redfall، از جمله حواشی بوده که تنها در طول دو هفته متوجه مخاطبان اکس باکس بوده است. بازی ردفال عملا یک شکست تجاری بزرگ برای تیم اکس باکس است و قاعدتا وقتی این شکست به نام اکس باکس ثبت شود، انگشت اتهام‌ها به سمت فیل اسپنسر (Phil Spencer) رییس اکس باکس نشانه می‌رود. همان‌طور که خود اسپنسر هم شکست بازی ردفال را به طور کامل برعهده گرفته است.
این اتفاقات باعث شده تا بسیاری تصور کنند که نوع مدیریت فیل اسپنسر در اکس باکس مشکل دارد و او باعث و بانی وضعیت امروز این غول صنعت ویدیوگیم است. باید اشاره کنم که شخصا علاقه خاصی به فیل اسپنسر و ایده‌هایش دارم؛ اما مشکلاتی که امروز برند اکس باکس گرفتار آن‌ها شده عوامل و دلایل متعددی دارد و تنها به افکار فیل اسپنسر محدود نمی‌شود. با این حال با توجه به وضعیت بسیار بد بازی ردفال، جایگاه مدیریتی فیل اسپنسر در خطر قرار گرفته است. اما نمی‌توان وضعیت کاری او را تمام شده دانست چرا که او هنوز می‌تواند اکس باکس را به اوج برساند.
در این مقاله از ویجیاتو قصد داریم تا به وضعیتی که در حال حاضر حول اکس باکس رخ داده بپردازیم و ببینیم که تیم مدیریتی مایکروسافت چگونه گرفتار این مشکلات شده و چگونه می‌تواند از این وضعیت یک راه نجات پیدا کند. با ما همراه باشید.
آیا اکس باکس مقصر ایرادات بازی ردفال است؟
اغراق نیست اگر بگوییم که Redfall عملا یک بازی ناتمام است. ناتمام به آن معنا که حتی سازندگان فرصت نداشتند تا طراحی هوش مصنوعی بازی را تکمیل کنند و بازی را بدون پولیش عرضه کردند. به اعتقاد بسیاری از منتقدان، بازی حداقل باید یک سال دیگر عرضه می‌شد. با توجه به تصاویر منتشر شده و تجربه کاربران، می‌توان موافق بود که ردفال دقیقا یک سال از آمادگی کامل فاصله داشته و با این حال تیم مدیریتی اکس باکس تصمیم گرفته که بازی را عرضه کند.
البته که فیل اسپنسر در مصاحبه اخیرش با پادکست Xcast از مجموعه برنامه‌های Kinda Funny اشاره کرد که بازی Redfall از هسته مشکل داشته است. به اعتقاد فیل اسپنسر، ردفال مشکلات خلاقیتی دارد و تیم آرکین آستین نتوانسته تا ایده خلاقانه‌ای در بازی اجرا کند. به همین دلیل بوده که تیم اکس باکس تصیمیمی برای تاخیر بازی نگرفته چرا که اعتقاد داشتند که تاخیر بازی هیچ تاثیری بر روند خلاقانه آن ایجاد نمی‌کند.
ردفال پیش از خرید بتسدا توسط مایکروسافت در مرحله توسعه قرار داشته است. تا حدودی هم می‌توان گفت که زنی‌مکس و بتسدا مدیریت توسعه را برعهده داشتند و تیم اکس باکس از نیمه راه این مسئولیت را گردن گرفته است. در اولین اقدام تیم اکس باکس توسعه نسخه PS5 بازی را لغو می‌کند و تمرکز تیم آرکین معطوف به پی‌سی و نسخه نسل نهمی اکس باکس می‌شود. اما همان گونه که گزارشات و مصاحبه‌ها اشاره می‌کنند، تیم آرکین دیدگاه درستی نسبت به ساختار بازی‌های سرویس محور نداشته و نتوانسته به صورت متمرکز بر پروژه کار کند. بنابراین نتیجه آن شد که پروژه‌ای که گویا بیش از پنج سال در مرحله توسعه قرار داشته، به یک اثر کاملا نیمه کاره تبدیل شد.
اما آیا تمامی مشکلات به تیم آرکین آستین برمی‌گردد؟ جواب منفی‌ست. ردفال از یک پروژه سرویس محور و احتمالا یک محصول تردپارتی، به ناگهان به یک اثر مهم برای پلتفرم اکس باکس تبدیل شد. مارکتینگی که تیم اکس باکس برای بازی ردفال انجام داد، شاید اغراق‌آمیز بود. به عبارتی دیگر، می‌توان گفت که Redfall در یک وضعیت پیچیده قرار گرفت و شاید بیش از حد مورد توجه قرار گرفت.
از طرفی قطعا تیم اکس باکس متوجه ایرادات فنی زیاد بازی Redfall بوده است. با این حال به خاطر برهه زمانی که در آن قرار داریم (آغاز انتشار بازی‌های تماما نسل نهمی) مایکروسافت باید چیزی را نشان می‌داد که بتواند به عنوان یک اثر نسل نهمی جذاب باشد.
اما ایرادات از آنجا آغاز شد که اکس باکس حقیقت‌ها را یا بیان نمی‌کرد یا دیر آن‌ها را بازگو می‌کرد. به طور مثال اینکه بازی قرار است به طور ۳۰ فریم ریت اجرا شود، تقریبا دو ماه قبل از انتشار بازی اعلام شد. در حالی که نمایش‌ها همگی ۶۰ فریم ریت بودند. یا در آخرین شوکیس اکس باکس اعلام شد که بازی ردفال قرار است که به صورت تمام آنلاین اجرا شود و بازیکنان نمی‌توانند بدون اتصال به اینترنت بازی را تجربه کنند. این اتفاق هم در حالی رخ داده که در حال حاضر حتی سرورهای بازی هم در وضعیت مطلوبی قرار ندارند و بازیکنان را با انواع و اقسام اینترنت از بازی خارج می‌کند. البته که باید این نکته را ذکر کنیم که اشکالات مطرح شده، کوچک‌ترین ایرادات محصول نهایی هستند و مشکلات ردفال بیش از این حرف‌هاست.
نگفتن حقیقت، سیاست تلخی بود که اکس باکس درباره بازی Redfall آن را اجرایی کرد. بازیکنان تصور می‌کردند که قرار است یک اثر منحصر به فرد و جذاب را تجربه کنند اما نتیجه کاملا برعکس شد.
شاید بتوان گفت که اکس باکس دخالت مستقیم در توسعه بازی نداشته و بازی از پایه دچار مشکلات اساسی‌ست اما نمی‌توان نقش اکس باکس در مارکتینگ بازی را نادیده گرفت. آن‌ها اثری را به عنوان نماینده انحصاری خود انتخاب کردند که حتی یک بازی کامل هم نیست و تمامی این مسائل فقط ناامیدی دارندگان پلتفرم اکس باکس را به همراه دارد.
آیا مدیریت فیل اسپنسر مشکل دارد؟
فیل اسپنسر، شخصی‌ست که ایده‌های خوبی دارد و حداقل سیاست مشخصی برای آینده برند اکس باکس در نظر گرفته است؛ اما به نظر می‌رسد او منابع مناسبی برای اجرای ایده‌ها ندارد. از طرفی اسپنسر زمانی سِمت مدیریت را برعهده گرفت که اکس باکس در وضعیت مناسبی قرار نداشت. مدیریت دان متریک (Don Mattrick) ضربه سختی به اکس باکس زد. درست در زمانی که سونی نسل هشتم را پرقدرت آغاز کرده بود، مدیریت وقت اکس باکس هر تصمیم اشتباهی که وجود داشت را اتخاذ کرده بود. قیمت بیشتر کنسول نسبت به رقیب، عدم توسعه بازی‌های انحصاری باکیفیت و تصمیم‌های عجیب دیگر مانند تمرکز بر کینکت (Kinect) همگی باعث شد تا اکس باکس در همان قدم اول نسل را ببازد.
البته که فیل اسپنسر در مصاحبه اخیر به این نکته هم اشاره کرد که اکس باکس در زمینه کتابخانه دیجیتال هم دیر اقدام کرد و این موضوع هم آسیب بزرگی به برند زد. زمانی اسپنسر مدیریت را برعهده گرفت، اکس باکس بازی را باخته بود. اگرچه که تمرکز تیم اکس باکس به سوی سرویس‌های اشتراکی رفت و وضعیت تا حدودی بهتر شد. توجه اکس باکس به توسعه سرویس گیم‌پس باعث شد تا این پلتفرم در یک زمینه بهتر از رقبا عمل کند. اما چیزی که به گیم پس ارزش می‌دهد، فقط بازی‌های تردپارتی نیست و بازی‌های انحصاری هم نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.
اسپنسر اشاره می‌کند که هرگز خلاقیت تیم‌های سازنده را محدود نمی‌کند و به آن‌ها آزادی عمل بالایی می‌دهد. همان‌طور که استودیوی تانگو گیمزورک (Tango Gamesworks) به ناگهان از The Evil Within و Ghostwire به اثری مثل Hi-Fi Rush می‌رسد. این رویکرد بسیار جذاب است اما مشکل آنجاست که هر استودیویی توانایی ساخت هر اثری را ندارد. همان‌گونه که به تعبیر خود شخص اسپنسر، تیم آرکین آستین ایده خوبی برای یک بازی سرویس محور نداشته است. از طرفی نقش مت بوتی (Matt Booty) را هم نباید نادیده گرفت. مت بوتی مدیر استودیوهای اکس باکس است. در اصل او است که باید مدیریت خوبی بر استودیوهای بازی‌سازی تحت نظر اکس باکس داشته باشد که به نظر می‌رسد تا به امروز در این امر ناموفق بوده است.
هیچ بعید نیست که در آینده و با توجه به اتفاقات احتمالی، شاهد کنار گذاشته شدن فیل اسپنسر از مسند مدیریت باشیم. عدم به نتیجه رسیدن معامله اکتیویژن بلیزارد و وضعیت بازی استارفیلد، کاملا جایگاه فیل اسپنسر را در خطر قرار می‌دهد. جدایی احتمالی فیل اسپنسر ناراحت‌کننده است. او فردی‌ست که در نسل هشتم با انتشار کنسول Xbox One X توانست کمی وضع را بهبود ببخشد و در نسل نهم هم دو کنسول خوب Xbox Series X/S را عرضه کرد. او نقش مهمی در توسعه سرویس گیم پس داشته و با سیاست‌هایش این سرویس را به بهترین سرویس اشتراکی دنیای بازی تبدیل کرد. همچنین او فردی‌ست که در رشد استودیوهای بازی‌سازی اکس باکس نقش مستقیم داشته و بنابراین می‌توان او را فردی مهم برای اکس باکس دانست.
بسیاری وضعیت فیل اسپنسر را با بانی راس از استودیوی 343Industries مقایسه می‌کنند. بانی راس از اعضای مهم و سران استودیو توانست Halo Infinite را با موفقیت عرضه کند. اثری که در ابتدای راه با استقبال مخاطبان همراه شد اما هر چه جلوتر رفتیم، وضعیت مدیریت و کارکنان 343industries پیچیده‌تر شد و در نهایت Halo Infinite هم به وضعیت غم‌انگیزی رسید. اگرچه بسیاری اعتقاد دارند که در قدم اول، اسپنسر با برکناری مت بوتی و انتخاب گزینه بهتر، می‌تواند مدیریت بهتری در توسعه بازی‌های انحصاری داشته باشد.
تاثیر شوکیس آینده
صحبت‌های فیل اسپنسر در طول مصاحبه اخیرش صادقانه و شفاف بود. در حال حاضر کم‌ترین چیزی که طرفداران اکس باکس از مدیریت این برند می‌خواهند، شفافیت است. این روند صادقانه باید در شوکیس یک ماه آینده این استودیو (۱۱ ژوئن مصادف با ۲۱ خرداد) تداوم داشته باشد. در طول نمایش‌های سال‌های گذشته، اکس باکس از ده‌ها بازی رونمایی کرده و هنوز هیچ نمایش مفصلی از بازی‌ها ندیدیم. در قدم اول باید وضعیت این بازی‌ها که تعدادشان هم کم نیست، مشخص شود و بازیکنان باید بدانند که با چه لاین‌آپی طرف هستند. البته که اسپنسر اشاره کرد که آن‌ها باز هم از آثاری جدید رونمایی خواهند کرد.
در این میان، بتسدا حالا وظیفه سنگینی را به دوش می‌کشد. این که اکس باکس بتواند در نسل نهم دوام بیاورد همگی به موفقیت استارفیلد وابسته شده است. استارفیلد به عنوان یک بازی نقش‌آفرینی باید کیفیت خوبی داشته باشد تا بتواند به کنسول و برند اکس باکس ارزش دهد. استارفیلد برای ششم سپتامبر آماده انتشار است و نگرانی‌های زیادی وجود دارد که آیا واقعا بتسدا می‌تواند بازی را برای این تاریخ آماده کند یا خیر.
مشخص شدن وضعیت بازی‌های معرفی شده در شوکیس پیش‌رو، موفقیت بازی استارفیلد و تکمیل خرید اکتیویژن بلیزارد عواملی هستند که می‌تواند اکس باکس را از یک وضعیت سیاه نجات دهد.
اکس باکس پروژه‌های هیجان‌انگیزی دارد اما باید سریع‌تر به نقطه‌ای برسد که هواداران می‌خواهند. عملکرد پلی‌استیشن در طول این نسل با نسل گذشته چندان قابل مقایسه نبوده و تیم اکس باکس از این فرصت ایجاد شده هم بهره خوبی نبرده است. امیدواریم که تیم مدیریتی اکس باکس و در مقام بالاتر مایکروسافت، تصمیمات درستی بگیرند. عدم موفقیت برندی مثل اکس باکس هیچ نفعی برای دنیای بازی‌های ویدیویی ندارد و حتی ضرر هم دارد. این که پتانسیل‌ها و ایدئولوژی افرادی مثل اسپنسر هم به راحتی از بین برود، اتفاق ناراحت‌کننده‌ای خواهد بود.
اما آنچه که تا به حال اتفاق افتاده، عدم تحقق وعده‌ها و ناامیدی طرفداران بوده است. روندی که باید از همین شوکیس پیش‌رو تغییر کند. به نظر می‌رسد که اکس باکس سه بازی بزرگ Starfield، نسخه جدید Forza Motorsport و Hellblade II را برای سال ۲۰۲۳ آماده کرده است. انتشار این بازی‌ها با کیفیت قابل قبول می‌تواند نسل نهم و فیل اسپنسر را نجات دهد.
بیشتر بخوانید:
همین تو مصاحبش میگه بازی خوب ساختن مهم نیست فروشش مهمه!
یعنی کسی که اینو بگه واقعا ضد گیمه و پول درآوردن براش مهمتر از احترام به گیمره.
خودش داره میگه طرفدار ها برام مهم نیستن مهم پول درآوردنمه
باز یک عده طرفدار این ضد گیمن🤦♂️
اون ایکس باکسی که اسکیل باند رو کنسل کرد نمی‌توانست ردفال رو هم کنسل کنه ؟ کنسل کردن یک بازی از ارایه یه بازی خیلی بد کار بهتریه!!
بازی ها به یه جایی که میرسند مشخصه خوب از آب در میاند یانه اونجاست که اگر بده باید سریع کنسل کرد و بیش از این خرجش نکرد وقتی بیس کار بده نمیشه جمعش کرد مشکل فیل اسپنسر این بود اجازه داد این بازی تاقص منتشر بشه و کنسلش نکرد البته کیفیت بازیارو مت بوتی باید بفهمه و گزارش بده که اونم انگار از کیفیت بازی سر در نمیاره
اسپنسر شاید آدم خوبی برای گیمرها باشه شاید رابطه خفنی با کاربرای ایکس باکس داشته باشه ولی ولی اصلا مدیر و سرپرست خوبی برای استودیو هاش تا الان نبوده
به طور مثال دو تا مدیر قبلی ایکس باکس تو نسل یعنی دان متریک و پیتر مور لزوما مدیر های دوست داشتنی نبودن(البته پیتر مور یه کوچولو بهتر از متریک بود) ولی تو دوران خودشون بازی های خفن و انحاصری های زمانی بسیار خوبی بیرون دادن.(اگه شکست ایکس باکس وان رو ندید بگیریم)
ولی اسپنسر چند تا انحصاری زمانی با کیفیت بیرون داد؟
سه نسخه هیلو تو دوران اسپنسر چقدررررر فاجعه بود(خصوصا نسخه ۵)
شاید بشه گفت فقط فورتزا هورایزن تونست تو دوران مدیریت اسپنسر از لحاظ فروش و نمره عملکرد فوق العاده ای داشته باشه در حالی که تو دوران های قبل اسپنسر ایکس باکس چندین و چند بازی انحصاری با نمره و فروش بالا داشت
هیچ وقت نفهمیدم چرا افراد کوین فایگی و فیل اسپنسر و ایلان ماسک رو می پرستن.
اینها افراد باهوشی هستند که با ایده های درست به یک موفقیت عظیمی رسیدند.
دلیل نمیشه که فکر کنید ته هوش و نبوغ و اراده اند و همه کارشون درسته و همه چیزشون عالیه.
جنابی که هر وقت حرفی از فیل اسپنسر می زدم و دیس می زدی؛ بفرما. لجند بی همتات مثل مابقی انسان ها خطا و اشتباه داره.
اوضاع اکس باکس بد وخیمه
اسپنسر مدیر عامل خوبی نشون داده ولی جوری که ساخت بازی ها هست زیاد اوکی نیست
گاهی اوقات میگم نکنه تا آخر نسل اینجوری پیش بره اگه اینجوری بشه برم سری اکس رو بفروشم بهتره
ولی فقط امیدوارم اوضاع بهتر بشه
حداقل استارفیلد کور سوی امیدی هست با دیگر انحصاری ها
شخصا اسپنسر رو بهترین گزینه می دونم و اصلا نمی تونم ایکس باکس نسل ۹ رو بدون ایشون تصور کنم
از حرفاش معلوم بود داره وصیت می کنه !!
خیلی اوضاع خیطه