۴ سال از شروع ماجراجویی در دنیای شگفت‌انگیز بازی Rainbow Six Siege می‌گذرد و هنوز نتوانستیم هفته‌ای را بدون تجربه چند نبرد تاکتیکال و جانانه پشت سر بگذاریم. هر چند وقت یک بار اپراتورهای جدیدی به این بازی افزوده می‌شوند و از طرفی یوبیسافت وعده داده حدود ۵۰ اپراتور دیگر نیز برای این بازی در راه است.
رینبو سیکس عنوانی جذاب است و حتی می‌تواند شبانه‌روز و برای ساعات متمادی سرگرم‌کننده باشد، اما در هر صورت از جایگزینی جدید و شایسته برای آن استقبال می‌کنم.
در طول چهار یا پنج سال اخیر اغلب عناوین مشهور سبک بازی‌های تیراندازی اول‌شخص یا به گذشته سفر کرده‌اند یا به آینده، یا در مجموع با المان‌های غیر واقع‌گرایانه ترکیب شده‌اند؛ برخی هم به طور کلی با افت محسوسی همراه بوده و نتیجه خوبی پیش روی علاقه‌مندان قرار نداده‌اند. حالا همه جا صحبت از Call of Duty Modern Warfare است.
فرنچایزی که در سال‌های گذشته رمق چندانی نداشت، می‌تواند با ریبوت یکی از شاهکارهای محبوبش، دوباره پر و بال گرفته و به انتخاب اول گیمرهای جهان تبدیل شود.
شنبه صبح بود که نسخه آلفای مدرن وارفر در اختیار کاربران پلی استیشن 4 قرار گرفت؛ اگرچه مهلت تجربه این نسخه آزمایشی به شدت کوتاه بود، اما مخاطب را به خوبی با مُد Gunfight آشنا کرد و توانست در مجموع نیز نمونه‌ای جذاب از ماهیت بخش چندنفره مورد انتظار بازی باشد.
گان‌فایت مجموعه نبردهایی است که در آن دو نفر در مقابل دو نفر از تیم حریف قرار گرفته و هدف نیز صرفا کشتن یکدیگر است. اگر یک تیم در مدت زمان ۴۰ ثانیه‌ای تعیین شده تا پایان هر راند موفق به از بین بردن دیگری نشود، یک پرچم به خصوص در میانه زمین ظاهر شده و ۱۰ ثانیه دیگر به هر دو تیم فرصت می‌دهد تا آن پرچم را فتح کرده یا همدیگر را بکشند. اگر در غیر این صورت باز هم کسی برنده نشود، تیمی که مجموعاً بیشترین میزان سلامتی (Health) را داشته باشد پیروز خواهد بود. این راندها تا جایی ادامه پیدا می‌کند که بالاخره در نهایت یک تیم به ۶ پیروزی برسد.
یکی از نکات جالبی که در رابطه با این مد وجود داشته و خیلی از آن خوشم آمد، تجهیزات و جنگ‌افزار متعادلی بود که در اختیار داشتیم. تمام بازیکنان حاضر در میدان نبرد دقیقاً از یک ترکیب ثابت از تجهیزات بهره‌مند خواهند بود که به صورت تصادفی از سوی سیستم انتخاب شده و هر دو راند یک بار عوض می‌شود. شخصی‌سازی سلاح معمولاً یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های هر بازی شوتر است، اما من ترجیح می‌دهم تعادل مناسبی بین شرکت‌کنندگان برقرار باشد.
در این مُد سه نقشه مختلف در دسترس بود که همگی به تبع تعداد نفرات حاضر در بازی بسیار کوچک و جمع و جور هستند. علاوه بر این همانطور که وعده داده شده بود، بازی کلاً نشانگر مینی-مپ گوشه تصویر را ندارد.
تمام این موارد باعث می‌شود سرعت بازی حسابی بالا باشد. مسلماً ۴۰ ثانیه فرصت خیلی کوتاهی برای تجربه یک راند نبرد تیراندازی اول‌شخص است، اما به قدری تعادل بین تعداد نفرات و محیط، و در مجموع گیم‌پلی روان و دوست‌داشتنی مدرن وارفر، ایده‌آل و مناسب است که اغلب اوقات آن ۴۰ ثانیه هم زیاد می‌آید.
بازی در واقع به نوعی کاربر را تشویق می‌کند تا فعالیتی مدام و پر شور و حال داشته باشد؛ همین مسئله باعث می‌شود به ندرت با کسانی مواجه شوید که با احتیاط زیاد و با سرعت کم در بازی حرکت کرده یا در مجموع کمپر باشند. آلفای مدرن وارفر سبب شد شمار ساعات روز از دستم در رفته و تا نیمه‌شب بیدار بمانم.
شاید واقعا مدرن وارفر جدید همان شوتر اول‌شخصی است که سال‌ها انتظارش را می‌کشیدیم و المان‌هایی دارد که در تمام این سال‌ها فرنچایز کال آو دیوتی از نبودش به شدت رنج می‌کشید. بعد از عدم کشش کافی بلک آپس 4 و بتلفیلد 5، احساس می‌کنم به این نتیجه رسیدم که بالاخره با عنوانی روبرو خواهم بود که می‌تواند به بازی کردن مداوم رینبو سیکس پایان دهد.
حالا بی‌صبرانه منتظر دومین فاز آزمایشی بازی یعنی نسخه بتای ۲۱ شهریور هستم (که البته فقط در اختیار کسانی که بازی را پیش‌خرید کرده‌اند قرار خواهد گرفت). علاوه بر این یک هفته بعد یعنی ۲۸ شهریور نیز فاز بتای کراس-پلی بازی بین پلتفرم‌های پلی استیشن 4، ایکس باکس وان و پی‌سی در دسترس قرار خواهد گرفت که به نوبه خود می‌تواند تجربه‌ای تازه و هیجان‌انگیز باشد. نسخه نهایی Call of Duty Modern Warfare جدید ۳ آبان ماه برای پلتفرم‌های یاد شده روانه بازار خواهد شد.