به کمک «نینتندو» با بازیهای ویدیویی آشتی کنید
نمی‌دانم می‌توان این موضوع را به عموم بسط داد یا خیر، ولی رفته‌رفته بالا رفتن سن، افزایش مشغله‌های روزمره، رسیدگی به امور خانوادگی و بقا برای زنده ماندن در کشور باعث شده کمتر از قبل ...
نمی‌دانم می‌توان این موضوع را به عموم بسط داد یا خیر، ولی رفته‌رفته بالا رفتن سن، افزایش مشغله‌های روزمره، رسیدگی به امور خانوادگی و بقا برای زنده ماندن در کشور باعث شده کمتر از قبل فرصتی برای بازی کردن داشته باشم. کنسول‌هایم در خانه این روزها فقط رنگ و بوی خاک به خودشان می‌بینند و کوچک‌ترین اوقات فراغتم به یک یا دو بازی موبایل یا نهایتا چند دست فیفا و بتلفیلد در تعطیلات آخر هفته محدود شده است.
اما این تمام ماجرا نیست؛ گاهی خودم را در شرایطی پیدا میکنم که وقت مناسبی برای سرگرمی دارم، اما به جای ورود به یک بازی ویدیویی جدید یا قدیمی، ناخودآگاه ترجیح می‌دهم گزینه مدیا پلیر را انتخاب کرده و مشغول تماشای فیلم سینمایی یا سریال شوم. خودم علت این مسئله را کم شدن حوصله‌ام نسبت به گذشته می‌دانم.
گاهی که مشغول تجربه بازیهای مختلف هستم، پس از مدت نه چندان زیادی متوجه می‌شوم خسته شدم و ادامه دادن از حوصله‌ام خارج است. چرا؟ چون بازیهای سنگین و دشوار امروزی نیازمند تمرکز بالا، وقت گذاشتن، درگیری و حوصله بالایی هستند که در حال حاضر هیچکدام‌شان را (حداقل تمام و کمال) در خودم پیدا نمی‌کنم. ولی در عین حال این موضوع به شدت برایم آزاردهنده و ناراحت‌کننده است. دنبال راه حلی می‌گشتم تا بتوانم دوباره با دنیای بازیهای ویدیویی، مثل قبل آشتی کنم.
به توصیه شایان ضیایی سعی کردم به بازیهای نینتندو، به خصوص کنسول سوییچ بیشتر توجه کنم. این پیشنهاد در ذهن خودم هم جرقه‌ای ایجاد کرد، چرا که این چند وقت با بازیهای کژوال، آرکید و ساده بیشتر ارتباط برقرار کرده بودم، بنابراین شاید واقعا راه حل ماجرا همین است.
برای شروع با یکی دو تا از بازیهای موبایلی نینتندو شروع کردم، چون هیچ کدام از پلتفرم‌های کنسولی ژاپنی‌ها را ندارم. اما همین هم تا حد زیادی کمک کرد، علاوه بر این با توجه به خاطرات نوستالژیکی که از گذشته دارم، به لطف یکی از وب‌سایت‌های شبیه‌ساز (ایمولاتور) مشغول تجربه عناوین قدیمی کنسول‌های چند نسل قبل مثل ماریو و دانکی کانگ شدم و حسابی از آنها لذت بردم.
چند سال پیش با دسترسی به کنسول نینتندو Wii U یکی از دوستان برای مدتی سرگرمی‌های جذاب و بعضا بامزه‌ای را تجربه کردم که هنوز در ذهنم باقی مانده، اما مشکل کار جایی بود که دیدگاه صحیحی به این دست عناوین نداشتم. باور غلطی که در بسیاری از مردم جا افتاده این است که بازیهای امروزی می‌بایست گرافیکی خیره‌کننده داشته باشند و از جدیدترین تکنولوژی‌ها استفاده کنند. این مسئله در واقع یکی از فاکتورهای جانبی یک بازی است؛ فاکتور اصلی بی‌بروبرگرد سرگرمی خواهد بود و بس.
چند وقت پیش هم فرصت پیدا کردم چند دستی با نینتندو سوییچ سروکله بزنم. به این نتیجه رسیدم بی‌راه نیست که این روزها فروش سوییچ حسابی رشد تصاعدی گرفته. گفته می‌شود در بازه زمانی فعلی همه منتظر شروع نسل نهم کنسول‌های خانگی هستند و در نتیجه فروش پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان با کاهش عجیبی همراه شده. اما من مطمئن هستم که المانی مهم‌تر از این حرف‌ها در این موضوع دخیل است و آن هم چیزی نیست جز سرگرمی و سادگی تجربه.
بعد از آنکه مدتی بازیهای واقعیت مجازی از جمله Beat Saber جذاب را موقتا تجربه کردم، به فکر دست و پا کردن سرگرمی تازه‌ای هستم که کشش کافی را برای آشتی دادن من با بازیهای ویدیویی داشته باشد. چون دلم می‌خواهد باز هم مثل قبل روزانه چندین ساعت را وقف بازی کردن کنم و از آن هم نهایت لذت را ببرم. بدون شک این مسیر را با گرفتن کنسول نینتندو سوییچ یکی از دوستان آغاز خواهم کرد تا در آینده ببینم چه خواهد شد و آیا واقعا این موضوع سبب می‌شود سوییچ بخرم و سرگرمی‌های زیادی را برای خودم فراهم کنم. خصوصاً این مسئله را هم حسابی در ذهنم مد نظر قرار داده‌ام که سوییچ سرشار از بازیهای چندنفره است؛ اصلا ماهیتش همین است و می‌توانم با همراهی همسرم اوقات فراغت خوب و شادی داشته باشم.
حدس می‌زنم نینتندو نه تنها می‌تواند دوباره طعم لذیذ سرگرمی در دنیای بازیهای ویدیویی را برایم به ارمغان بیاورد، بلکه به طور کلی با صنعت آشتی‌ام خواهد داد، و حتی در مقاطع گوناگون و سایر فرصت‌ها می‌توانم سراغ بازیهای کلان‌بودجه و ایده‌آل‌گرایانه کنسول‌های ایکس باکس و پلی استیشن را هم بگیرم. نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا بازیهای نینتندو (به خصوص کنسول سوییچ) را به عنوان سرگرمی خالص می‌شناسید؟ شما از چه پلتفرمی برای پر کردن اوقات فراغت‌تان به کمک بازیهای ویدیویی استفاده میکنید؟ دیدگاه‌های خود را با ویجیاتو در میان بگذارید.
تماشا کنید: خالق ماریو چطور بازی می‌سازد؟
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
بقا برای زنده ماندن ، واقعا جالب و در عین حال حقیقت تلخی است که تین روزا اکثر ماها باهاش روبرو هستیم /
متاسفانه همینطوره...
این بیشتر شبیه درد دل یا یه ورق از دفتر خاطرات بود. منتظر بودم چهار تا بازی معرفی کنید و باز کنید قضیرو
هدفم از این نوشته همین بود علی جان. برای آشنایی با بازیهای سوییچ میتونی به بخش بررسی بازی مراجعه کنی. ولی در هر صورت سعی میکنیم بزودی بازیهای خوب رو معرفی کنیم :)
یک مساله مهم قیمت دلار هست. خرید سويیچ مهم نیست ولی بازیهاش چی؟ من خودم تا الان همه بازیهارو دراستیم میخریدم چون لذت بازی به اصلی بودنشه نه دزدی بودنش. ولی دیگه هرگز نمیخرم. قیمت بازیهای بدرد بخور بین پنجاه تا نود دلار رو حساب کنید چقدر میشه؟
خب آره اگر نخوای سوییچ هکی داشته باشی متاسفانه خیلی هزینه‌بر میشه. چاره‌ای هم نیست. ما از خیلی از لذت‌ها محرومیم، نخریدن بازی اصل فقط بخشی ازوناس...
مگه سوییچ رو هک کردن؟ کامل هک شده؟ یا مثل PS4 فقط بایوس قدیمی بدون اپدیت و غیره؟
هممون همین شدیم
گذشت زمانی که میشستیم با خیال راحت بازی میکردیم. الان از خروس خون تا بوق سگ سر کاریم. میرسیم خونه دیگه جونی واسه بازی یا مطالعه نمیمونه. مغز دیگه نمیکشه که بخواد کار کنه حتی برای تفریح! میخواد پهن بشه. ته تهش یه حالی به خودمون بدیم یه فیلمی ببینیم. من که حتی حوصله سریال هم ندارم. موقعی بود سریالی از زیر دستم در نمیرفت و عناوین مهم بازی ها رو همه رو یه دستی به سرشون کشیده بودم و رمان های معروف رو همه رو میخوندم. اما الان فقط خسرت میخورم و تو سایتا در موردشون میخونم.
من که کارم با سوییچ هم راه نمیافته. میخوام برم سراغ موبایل گیمینگ که شاید تو مترو و روی تخت هم بشه بازی کرد. فعلا منتظر ASUS ROG Phone II هستم بیاد و ریویو بشه و دل و رودش و بریزن بیرون اگر خوب بود میرم سراغش.
کاملا درست میگی و منطقیه. ولی نباید گذاشت شرایط بهمون غلبه کنه. باید سعی کنیم خودمون رو نجات بدیم. ضمنا اگر میخوای بری سراغ موبایل گیمینگ، واقعا پیشنهاد میکنم سوییچ رو مد نظر قرار بدی. چون مثل موبایل قابل حمله . قیمتش هم خیلی کمتر از پرچمدارای امروزه.
دقیقا! من از ده سالگی گیمر هاردکور هستم! پارسال یک سیستم خیلی قوی بستم و با اینکه لیست کاملی بازی AAA در استیم دارم واقعا میل بازی کردن در من یک سالیه بشدت کم شده! بشدت! باور میکنید بیشتر با emulator نینتندو و سگا بازی های دو دهه پیش کودکی رو بازی میکنم؟ نهایتا وقتی دیدم اینجوریه کارت گرافیکم رو دو ماهه درآوردم هوا بخوره و گرافیک CPU 8700K بسیار کافیه! من که از ده سالگی به جرات میگم تا دوسال پیش بیشتر وقت آزادم در ویدیو گیم ها گذشت! واقعا چرا؟!
باور میکنم امید جان چون مثل خودمی. مشغله‌های امروز سن و سال ما ایجاب میکنه صرفا دنبال سرگرمی خالص برای اوقات فراغتمون باشیم، نه چیز دیگه. سوییچ از این جهت خیلی خوبه و قابل حمل هم هست.
بنظر میاد پارت فان زندگیمون تموم شده مخصوصا بعد از سقوط اقتصادی اخیر و امیدی نیست دیگه :(
متاسفانه همینطوره. وضعیت اقتصادی و عدم آرامش ذهنی برای زندگی هم خیلی تاثیرگذاره
آخ آخ آخ دست رو بد جایی گذاشتین. مشکل منم همینه از یه طرف سنم داره میره بالا از یه طرف خیلی خونه نیستم از یه طرف بیشتر بازی ها رو که امتحان می کنم نمی تونم ادامه بدم حوصلم نمی کشه. منم راه حلو این دیدم که سوییچ بخرم. یعنی فک کنم فقط بازیای اونن که بتونن منو پای خودشون نگه دارن و از طرفی هم لازم نیست جلوی تلویزیون بشینم. هر جایی که وقت آزاد بود میشه بازی کرد.
دقیقا منم همینطور بودم سجاد جان. واقعا قابل حمل بودن سوییچ مزیت خیلی بزرگیه، به خصوص در سفر خیلی کاربرد داره.