بازیگرانی که توسط فیلمشان دچار مشکل روانی شدند!

معمولاً، بازیگران برای اینکه بتوانند اجرایی باورپذیر داشته باشند، هر چالشی که به دنبالش بیاید را هم می‌پذیرند. گاهی اوقات این چالش‌ها کم یا زیاد کردن وزن خاصی است یا کار کردن با مربی که بتوان لهجه خاصی را به دست آورد. حتی ممکن است که بازیگر شخصیت جدیدی را بپذیرد و در طول زمان تولید فیلم در آن شخصیت بماند. حال شخصیت می‌خواهد هر چیزی باشد، هر بازیگری روش متفاوتی برای غرق شدن در پروژه و آماده کردن خودش برای ایفای آن نقش دارد.

هرچند، گاهی اوقات این آماده سازی، تولید و یا حتی دیدن فیلم، می‌تواند که بر روی سلامت روان بازیگران تاثیر منفی داشته باشد. بنابر دلایلی، آن آمادگی فیزیکی و روانی برای ایفای نقش، مخصوصاً با توجه به منبع اقتباس، می‌تواند به جزئی جدایی ناپذیر از بازیگر بعد از اتمام پروسه تولید فیلم تبدیل شود. دیگران نیز با توجه به مرزهایی که خودشان خواستند رد کنند یا به گفته‌های تیم هنری عمل می‌کردند، چنین مواردی را در طول فیلمبرداری تحمل می‌کردند و به وضعیت روانی خود ضربه می‌زدند. در این لیست به بازیگرانی پرداخته‌ایم که بابت نقششان نامزد اسکار شدند و یا از عرصه بازیگری نغمه خداحافظی سر دادند. همراه ویجیاتو باشید.

آدرین برودی در The Pianist

کارگردان	رومن پولانسکی
بازیگران	آدرین برودی، امیلیا فاکس، اد استاپارد و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	برای چند سال دچار افسردگی شد

آدرین برودی به عنوان ووادیسواف اشپیلمان در فیلم The Pianist محصول سال ۲۰۰۲ ایفای نقش کرد و این نقشش توانست او را به شهرت بزرگی برساند. با اینکه او توانست با این نقش اسکار بهترین بازیگر نقش اول را دریافت کند، یک سری مشکلات روانی را نیز تجربه کرد.

وقتی که The Pianist پخش شد، برودی به صورت خودخواسته، درباره رو در رو شدن با مشکلاتی پس از اتمام فیلمبرداری صحبت کرد. او روزها، ساعت‌ها به منظور آماده شدن برای نقشش، پیانو می‌نواخت و برای آنکه چهره دقیق‌تری از شخصیتش را نشان دهد، ۱۴ کیلو وزن کم کرد. برای اینکه بیشتر آماده شود، او به اروپا مهاجرت کرد و یک زندگی ساده را در پیش گرفت. در سال ۲۰۰۳ و مصاحبه او با بی بی سی گفت:"من آپارتمانم رو ول کردم،‌ ماشینم رو فروختم. تلفنا رو قطع کردم و اونجا رو ترک کردم. دو کیف و کیبردم رو با خودم بردم و به اروپا رفتم."

بعد از اینکه زندگی‌اش را به شدت تغییر داد،‌ به خانه برگشتن و خو گرفتن دوباره در آنجا برایش کار سنگینی بود. او توضیح داد:‌"بعد از اینکه فیلم ساخته شد،‌ یه نیم سالی طول کشید که به وضع عادی برگردم." بعد از یک دهه،‌ برودی به صحبت کردن درباره تجربه‌هایش در این پروژه ادامه داد. او در جشنواره فیلم لوکرنو در سال ۲۰۱۷، در مصاحبه‌ای با ایندی وایر گفت:‌"یک سال بعد از The Pianist من افسرده بودم. من به خاطر چیزایی که در ساخت اون فیلم پذیرفتم و آگاهی‌ که به لطف اتفاقات آن دریافتم، حال بسیار بدی داشتم. اما اینکه چقدر چیز باید فدا کنید، پروژه به پروژه فرق می‌کند."

ان هثوی در Les Misérables

کارگردان	تام هوپر
بازیگران	هیو جکمن، ان هتوی، راسل کرو و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	دچار مشکلات احساسی و فیزیکی شد

بدون شک، ان هثوی یکی از شناخته شده‌ترین بازیگران حال حاضر است، اما شاید خیلی‌ها از آسیب‌هایی که یکی از نقش‌هایش به او زده خبردار نباشند. نقش او به عنوان فانتین در Les Misérables برایش ارزش زیادی داشت زیرا در گذشته، مادرش در برگزاری تور موزیکال این اثر دخیل بود. به هر حال، این قضیه آماده شدنش برای فیلم و تاثیر گذاری شدیدش بر سلامت روانش را متوقف نکرد.

هثوی برای آماده شدن برای نقشش یک رژیم سخت گیرانه و وعده غذایی محدود به بلغور جو را در پیش گرفت و توانست ۱۲ کیلو کم کند. این بازیگر در مصاحبه‌ای با ووگ اعلام کرد: "من باید نسبت بهش یه وسواسی نشون میدادم - اینکه اون وضعیت در حال مرگش رو به تصویر بکشونم. وقتی درباره اون تجربه فکر می‌کنم - و من به هیچ عنوان قضاوتش نمی‌کنم - حقیقتاً یه مقداری جنون محض بود." شیفتگی او نسبت به این شخصیت، توانست برایش جایزه اسکار را به ارمغان بیاورد.

او اضافه کرد:" من از لحاظ احساسی و فیزیکی توی یه فقدان قرار گرفته بودم. وقتی به خونه میرفتم، نمیتونستم به این آشوبی که تو دنیا هست بدون عذاب وجدان واکنشی نشون بدم." او از حمایت‌های شوهرش در آن زمان نیز تقدیر کرد. در ادامه حرف‌هایش گفت: "وقتی که من همه چیز رو ول کردم، مال زمانی بود که در Rachel Getting Married بازی کردم، وقتی که کار تموم شد کسی نبود که منتظرم باشه. اما این بار آدام [شالمن] پیشم بود. او متوجه بود دارم چیکار میکنم و کی هستم و توی اون موقعیت ازم حمایت کرد و خیلی فوق العاده بود."

بیل اسکارشگارد در It

کارگردان	آندره موشیاتی
بازیگران	بیل اسکارشگارد، فیل ولفهارد، سوفیا لیلیز و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	خواب دیدن درباره پنی وایز

بیل اسکارشگارد بابت شخصیت‌هایش در فیلم‌های ترسناک شناخته می‌شود، از کیث Barbarian بگیرید تا میکی در Villains. هرچند، این نقش آفرینی او به عنوان پنی وایز در فیلم‌های اقتباسی It و It: Chapter two بود که نامش را به عنوان یکی از بازیگران قدرتمند این ژانر ثبت کرد.

او مخاطبان را با به تصویر کشیدن یکی از ترسناک‌ترین مخلوقات استفن کینگ به وحشت انداخت، اما از عواقب روانی آن نیز نتوانست در برود. در مصاحبه‌ای با EW، اسکارشگارد درباره تبدیل شدن به پنی وایز صحبت کرد: "من دوست دارم با هر شخصیتی که نقشش رو بازی می‌کنم یه ارتباطی برقرار کنم. پنی وایز و بیل هم یه جورایی توی یه رابطه بودند." او نیز اضافه کرد:" این یه رابطه به شدت مخرب بود."

اگرچه او از بازی در نقش پنی وایز لذت برد، بعد از اتمام فیلمبرداری، بازیگر "رویاهای واضح و عجیبی درباره پنی وایز" در حالت‌های مختلف، هنگام برگشتن به خانه‌اش در سوئد داشت. اسکارشگارد ادامه داد:"او داخل حالت دیگه‌ای بود که من باهاش سر و کله میزدم، انگار که پنی وایز یه موجود جدا از من بود، و من به عنوان پنی وایز توی موقعیت‌هایی بودم که برایم خوشایند نبودند."

اگرچه او آن چنان به خاطر دیدن دلقک در رویاهایش به هم نمی‌ریخت، او از این بابت خوشحال بود که توانست به نوعی از شر آن شخصیت خلاص شود. او اضافه کرد:" برام مثل یه جن گیری بود - داخل بدنم زندگی می‌کرد و من از شر زهرهای پنی وایز خلاص شدم."

دنیل دی لوئیس در Phantom Thread

کارگردان	پل توماس اندرسون
بازیگران	دنیل دی لوئیس، ویکی کریپس، لزلی منوایل و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	یک حس غمگین او را آزار می‌داد

Phantom Thread دنیل دی لوئیس را در افسردگی عمیقی گرفتار کرد که در نهایت، منجر به بازنشستگی او از این صنعت شد. این بازیگر بابت نقش آفرینی به عنوان رئیس جمهور آمریکا، آبراهام لینکلن در فیلم Lincoln و دنیل پلینویو در There Will Be Blood شناخته می‌شود، این نقش رینولدز وودکاک خیاط بود که منجر به اعلام بازنشستگی او از بازیگری شد.

او که بازیگر سبک متودی است، برای آماده شدن در نقشش به تماشا کردن فشن شوهای دهه چهل و پنجاه میلادی پرداخت، حرفه‌ای‌های این صنعت را زیر نظر گرفت و حتی لباس‌هایش را خودش دوخت. او در پروسه خلاقانه‌ای غرق شد که مخاطبان شاهد درگیری شخصیتش با آن بر روی پرده‌های سینما بودند، و او این کار را بدون اینکه بداند قرار است آخرین کارش باشد، انجام داد. او به W Magazine گفت: "قبل از ساختن فیلم، من نمی‌دونستم که قراره بازیگری رو کنار بذارم." تابستان سال ۲۰۱۷، چند ماه قبل از عرضه Phantom Thread، او در بیانیه‌ای اعلام کرد که "دیگر به عنوان یک بازیگر فعالیتی نخواهد داشت."

او به W Magazine توضیح داد:" در جریان هستم که دادن اعلامیه نامتعارف به نظر می‌رسد، اما من نمی‌خواستم که بازیگری را دیگر ادامه ندهم."او خاطر نشان کرد که خودش و کارگردان اثر، پل توماس اندرسون، بعد از ساختن فیلم "حسی غمگین آن‌ها را تحت فشار قرار داده بود". دی لوئیس اعتراف کرد که هنوز فیلم را ندیده و برنامه‌ای برای دیدنش ندارد. او درباره تصمیماتش صحبت کرد: "این دلیلی نبود که غم به سراغم اومد. این قضیه موقع فیلمبرداری اتفاق افتاد، و من دلیلش رو نمی‌دونم."

جیمی فاکس در Ray

کارگردان	تیلور هکفورد
بازیگران	جیمی فاکس، رجینا کینگ، کری واشنگتن و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	در طول فیلمبرداری دچار حملات عصبی می‌شد

با نقش آفرینی کردن در ژانرهای مختلف در طول دهه‌های گذشته، جیمی فاکس به یک بازیگر سرشناس در سینما تبدیل شده است. نقش آفرینی او در فیلم بیوگرافی Ray به عنوان ری چارلز، یکی از تحسین شده‌ترین نقش آفرینی‌هایش بوده که جوایزی همچون اسکار، بفتا، گلدن گلوب، NAACP و SAG به عنوان بهترین بازیگر مرد را برایش به ارمغان آورده است. با اینکه Ray جایگاه فاکس را در این صنعت تحکیم کرد و تا به کنون موفق‌ترین نقش او بوده است، جنبه‌هایی از پروسه فیلمبرداری کاری کرد که این بازیگر حملات عصبی را تجربه کند.

کارگردان اثر، تیلور هکفورد، در طول فیلمبرداری پلک‌های فاکس را با چسب بست. به جای اینکه مخاطبان پلک‌های فاکس را ببینند، او دارای پلک‌های آسیب دیده مصنوعی بود تا بتواند ظاهر چارلز را تقلید کند. فاکس به نیویورک تایمز گفت:" تصور کنین که برای چهارده ساعت تو یه روز چشماتون بسته باشن. این عین زندانی شدن میمونه." جیمی فاکس با این قضیه در طول دو هفته اول فیلمبرداری درگیر بود. به او ترسی همانند حبس شدن در فضای بسته دست داد و دچار حملات عصبی می‌شد و اینکه نمی‌توانست ببیند، حقیقتی که دیگر بازیگران و عوامل سازنده فیلم فراموش کرده بودند.

فاکس برای بازی در نقش این موسیقی‌دان معروف از لحاظ بدنی نیز تغییر کرد. او با ترکیبی از روزه، رژیم و ورزش کردن توانست ۱۴ کیلو کم کند تا بتواند ظاهر ری را که از سرطان کبد رنج می‌برد به نمایش بگذارد. بازیگر خاطر نشان کرد که:" یک مدت زمان چهار روزه بود که من با خودم می‌گفتم: چه بلایی داره سر مغز و بدنم میاد؟" او نیز اشاره کرد که تغییر دادن رژیم غذایی سالمش به یک غذا نخوردن طولانی مدت تا بتواند وزن کم کند، بسیار سخت بود.

جنت لی در Psycho

کارگردان	آلفرد هیچکاک
بازیگران	آنتونی پرکینز، جنت لی، ورا مایلز و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	نمی‌توانست دوش بگیرد!

جنت لی به مدت پنج دهه در عرصه سینما فعالیت کرد، اما بسیاری همیشه او را با نقش آفرینی‌اش به عنوان ماریون کرین در Psycho آلفرد هیچکاک به خاطر خواهند آورد، نقشی که او را در مرکز توجه قرار داد. حتی تا به امروز، سکانس حمام یکی از شناخته شده‌ترین - و بسیار وحشتناک - تمام تاریخ سینما است. در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۸۴،‌ بازیگر صحبت کرد که چگونه بعد از اتمام فیلمبرداری زندگی‌اش بسیار عوض شد.

جنت لی در سال ۱۹۸۴ به اد گراس، که بعدها در جهان زن (Woman's World) منتشر شد، گفت:"من دیگر دوش نگرفتم و فقط در وان حمام می‌کردم. وقتی در جایی هستم که می‌توانم در وان حمام کنم، اول مطمئن می‌شم که پنجره‌ها و درهای خانه بسته هستند. همچنین، من در دستشویی رو باز و پرده‌های حمام رو کنار میزنم. همیشه رو به روی در می‌ایستم و نگاه می‌کنم و برام مهم نیست سر دوش کدوم وریه." همانقدری که مخاطبان بابت آن صحنه وحشت زده شدند، این بازیگر نیز وحشت زده شده بود.

به علاوه آنکه بعد از Psycho دیگر دوش نمی‌گرفت، او نامه‌های نگران کننده‌ای را دریافت می‌کرد. او ادامه داد:" کسایی بودن که Psycho حالشون رو بد کرده بود و کسایی هم بودن که فیلم رو به عنوان راهی برای خالی کردن شیاطین ترسناک درونشون دیده بودن. من نامه‌های زیادی رو دریافت کردم که بهم میگفتن باهام قراره همون کاری رو بکنن که نورمن بیتس با ماریون کرین انجام داد." پلیس درگیر ماجرا شد، سرعت آمدن نامه‌ها از تب و تاب افتاد، اما دریافت کردنشان همچنان ترسناک بود.

جیم کری در Man on the Moon

کارگردان	میلو فورمن
بازیگران	جیم کری، دنی دویتو، پل جیاماتی و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	دچار مشکلاتی با باورهایش شد

جیم کری یک ستاره کمدی است، اما این بدین معنا نیست که نقش‌های دراماتیک را امتحان نکرده است. فیلم بیوگرافی درام کمدی Man on the Moon گواهی بر این موضوع است. کری نقش اندی کافمن بازی می‌کند، کمدینی که سعی دارد جایگاهش را در این صنعت پیدا کند. اثر بر اساس زندگی واقعی کافمن، هرچند با مقداری تغییر، ساخته شده است.

برای غرق شدن در نقشش، جیم کری تصمیم گرفت که در طول مدت ساخت فیلم از شخصیتش خارج نشود، در حدی که در صحنه فیلمبرداری به شیوه‌هایی رفتار می‌کرد که به آن افتخار نمی‌کرد. این بازیگر در مصاحبه‌ای با لس آنجلز تایمز گفت:" یه جایی توی پس زمینه، یه قسمت کوچیکی از جیم هست که می‌گفت "نه! تو قرار نیست همچین کاری بکنی!" ولی من واقعاً هیچکاره بودم." بسیاری از این رفتارها فیلمبرداری شدند، اما تصاویرشان در آن زمان پخش نشدند.

به خاطر آنکه به مدت چهار ماه در این شخصیت زندگی کرد، بازگشتن به خود واقعی‌اش برای جیم کری کار سختی بود. این بازیگر گفت:"من به خودم نگاه می‌کردم و می‌گفتم :"من دقیقاً به چی باور دارم؟" و این یه پروسه بود." اگرچه دشوار بود، اما کری در طول این تجربه، بیشتر درباره خود آموخت. او ادامه داد:" این پروسه برای یه زمانی این شکلی بود که "اوه، حتی با اینکه این واقعی نیست، حتی با اینکه درست نیست" اولاً آزاردهنده‌اس چون یه جور مرگه. دوماً، دیر یا زود، من قراره به این باور برسم و بفهمم که :"هیچکدوم از اینا من نیستم."

کیت وینسلت در The Reader

کارگردان	استفن دالدری
بازیگران	کیت وینسلت، دیوید کراس، رالف فینس
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	آماده شدن برای این نقش، او را دچار مشکل روانی کرد

کیت وینسلت بابت نقش‌های متفاوتش شناخته می‌شود، اما شخصیت هانا اشمیتز در The Reader به یکی از مشکل‌ترین نقش آفرینی‌های او تبدیل شد. این نقش برای او اولین جایزه اسکار را (بعد از پنج نامزدی قبلی‌اش) به ارمغان آورد. آماده سازی که او برای ایفای نقش هانا تجربه کرد شامل یادگیری درباره هولوکاست و تمرین لهجه بود، و آن برایش تبدیل به تجربه‌ای دردناک شد.

The Reader اقتباسی از کتابی به همین نام به نویسندگی برنارد اشلینک است. وینسلت در مصاحبه‌ای با هاف پست در سال ۲۰۰۹ گفت که "در موقعیت سختی قرار گرفته بود" تا خودش را با شخصیتی از این کتاب بسیار محبوب وفق دهد. او احساس می‌کرد که دیگران از او برای به تصویر کشیدن درست شخصیت هانا، از لهجه‌اش تا بی‌سوادی‌اش، انتظارات بالایی دارند.

برای آماده شدن، بازیگر درباره این بازه زمانی تحقیق کرد. وینسلت ادامه داد:" بار اولی که شما یه مستند درباره اردوگاه‌ها می‌بینید، هرچیزی که درباره هولوکاست هست رو می‌خونید، شما دیگه نمی‌تونین از اون نقطه برگردید. من همچنان توسط چیزایی که در طول مدت آماده سازیم دیدم وحشت زده و ناراحت هستم. بعضی اوقات من مجبور می‌شدم که دیگه ادامه ندم به خاطر اینکه فکر می‌کردم "هرچیزی که تا الان لازم بوده رو فهمیدم، من دیگه واقعاً متوجه شدم."" اگرچه وینسلت توانست برای این نقش آماده شود، چیزهایی که او دید تاثیرش را بر روی او نیز گذاشت.

کایل ریچاردز در Halloween

کارگردان	جان کارپنتر
بازیگران	جیمی لی کرتیس، نانسی کایس، کایل ریچاردز و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	از دیدن فیلم وحشت زده شده بود!

بسیاری شاید کایل ریچاردز را بابت حضور در The Real Housewives of Beverly Hills به عنوان یکی از نقش‌های اصلی بشناسند، اما این رئالیتی شو محل شروع این بازیگر نبود. او کارش را با بازی در یکی از قسمت‌های Police Women آغاز کرد. بعد از آن، در نوزده قسمت از سریال Little House on the Prairie و تعدادی فیلم دیگر بازی کرد. اگرچه Halloween اولین فیلم ترسناکش نبود، اما اثری بود که بعد از اتمام فیلمبرداری‌اش او را وحشت زده کرد.

او در نقش لیندزی والاس، در اولین فیلمی از فرنچایزی که به شناخته شده‌ترین فرنچایز سینمای وحشت تمام تاریخ تبدیل شد، بازی کرد. ریچاردز به هالووین دیلی نیوز در سال ۲۰۱۳ گفت:"من برای اینکه بفهمم در طول فیلمبرداری دقیقاً چه اتفاقی داره میافته، بسیار جوان بودم." مادرش فکر می‌کرد که "این یک فیلم دیزنی است" و به همین خاطر، بهترین دوستش را در مراسم پخش فیلم دعوت کرد.

او ادامه داد:"مشخصاً مخصوص بچه‌ها نبود و جفتمون وحشت زده شده بودیم. من هیچ ایده‌ای نداشتم که چرا داخلش بودم." فیلم به قدری ریچاردز را ترسانده بود که او اعتراف کرد ساعت خوابش را تغییر داد. او گفت:"واقعاً خیلی ترسناک بود و من بعد از آن تا پانزده سالگی کنار مادرم می‌خوابیدم." بعد از دیدن Halloween، ریچاردز همیشه احساس نگرانی داشت و درباره چیزی یا کسی ناراحت بود که نکند ناگهان سر راه او سبز شود. "به نظر من این باعث شد که دیگه هیچوقت سراغ بازی کردن تو فیلمای ترسناک نرم."

ناتالی پورتمن در Black Swan

کارگردان	دارن آرنوفسکی
بازیگران	ناتالی پورتمن، وینسنت کسل، میلا کونیس و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	بعد از فیلم، دچار یک سری حمله عصبی می‌شد

یکی از شناخته شده‌ترین نقش‌های ناتالی پورتمن، نینا سایرز Black Swan است. داستان رقصنده باله جوانی را دنبال می‌کند که در پی اثبات خودش است، اگرچه او باید با رقصنده دیگری به نام لیلی (میلا کونیس) رقابت کند که بهتر از او نقش قوی سیاه را انجام می‌دهد.

فرایند آماده سازی پورتمن بسیار سنگین بود، او در طول یک سال ساعت‌ها در روز به رقص باله می‌پرداخت و با یک رژیم غذایی سختگیرانه، ده کیلو کم کرد. این بازیگر در مصاحبه‌ای به انترتیمنت ویکلی (که هاف پست آن را آرشیو کرده) گفت:"شبایی بودن که فکر می‌کردم واقعاً قراره بمیرم. این اولین باری بود که فهمیدم ممکنه اونقدر داخل یه شخصیت غرق شی و بعدش یه جورایی به سمت نابودی پیش بری." در طول تمرینات و فیلمبرداری، پورتمن دچار چندین آسیب دیدگی شد. سر او به قدری آسیب دید که مجبور به تست M.R.I شد، ناخن‌های پایش درآمدند و دنده‌هایش نیز جا به جا شدند.

بعد از اتمام تولید فیلم، پورتمن برای برگشتن به زندگی واقعی‌اش دچار مشکل شد. این بازیگر به ام تی وی گفت:" من هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ روانی، بعد از این تجربه دچار یک سری شوک عصبی می‌شدم. این اولین نقشی بود که بیشتر از لحاظ فیزیکی تا از لحاظ احساسی تحت فشار قرار می‌گرفتم." در آن زمان، پورتمن ادعا کرد که "می‌دانسته این نقش تا پنج سال آینده چه تاثیری روی او خواهد گذاشت." بعد از یک دهه، او نشان داد که کارهای او متد اکتینگ نبوده و در واقع "او به شدت درون نقشش فرو رفته بود."

شلی دووال در The Shining

کارگردان	استنلی کوبریک
بازیگران	شلی دووال، جک نیکلسون، دنی لوید و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	دچار مشکلات روحی شدیدی شد و هم اکنون تحت مراقبت است

در این شکی نیست که کوبریک با فیلم The Shining، تحولات مهمی را در سبک وحشت پدید آورد که اثرات آن امروزه در سینمای وحشت مدرن قابل مشاهده هستند. اما از سویی، کوبریک همانند هیچکاک، این عادت را داشت که بازیگرانش را تحت فشار قرار دهد. بیشتر بازیگران فیلم‌های او از این فشارها جان سالم به در می‌بردند اما شلی دووال، نتوانست آن جور که باید و شاید، خودش را از بند وحشت شخصیتش و فضای فیلم رها کند.

برداشت‌های مجدد کوبریک، بازیگر را مجبور می‌کرد که بارها و بارها در موقعیت‌های سخت، در نقشش بماند و فرصت کمی برای نفس گرفتن به او داده می‌شد. او بارها در صحنه احساس مریضی می‌کرد و از کوبریک می‌خواست کمی به او آسان بگیرد. به گفته نیکلسون، کوبریک تبدیل به یک شخص کاملاً متفاوت در کنار دووال می‌شد. با آنکه کوبریک هیچوقت ادعاهای دووال را قبول نکرد، اما امروزه تاثیرات این نقش بر روی او کاملاً دیده می‌شود.

دووال تحت مراقبت‌های روانی است و به نوعی، در وضعیتی قرار دارد که شخصیتش در The Shining آن را تجربه می‌کرد. او باور دارد که قادر به دیدن ارواح است و حتی روح اشخاصی همچون رابین ویلیامز فقید به سراغ او می‌آیند. قضیه شلی دووال، کسی که مدت‌ها به عنوان جذاب‌ترین زن هالیوود شناخته می‌شد، بسیار غم‌انگیز بوده و نشان می‌دهد کمال گرایی گاه چه تاثیرات جبران ناپذیری می‌تواند روی بازیگران بگذارد.

تام هنکس در Cast Away

کارگردان	رابرت زمیکس
بازیگران	تام هنکس، هلن هانت، لری وایت و...
چه مشکلی برای او پیش آمد؟	بعد از اتمام فیلمبرداری، صدای ویلسون را در سرش می‌شنید!

تام هنکس، بابت نقش آفرینی‌ در فیلم‌هایی همچون Forrest Gump و Big، جز بازیگران مطرح شناخته می‌شود. یکی از معروف‌ترین نقش‌های او، چاک نولند در فیلم Cast Away است، مردی که تلاش می‌کند در جزیره‌ای همراه با توپ والیبالی زنده بماند. چاک با توپ والیبال صحبت می‌کند و بعد از دو دهه، بازیگر اعتراف کرد که "همچنان صدای حرف‌های ویلسون را در سرش می‌شنود."

در مصاحبه‌ای با گراهام بنسینگر، او اشاره کرد که دقیقاً بازی نمی‌کرد و در طول ساخت، واقعاً فیلم صدای ویلسون را در سرش که با او حرف می‌زد، می‌شنید. او ادعا کرد که مرخصی گرفتن قرار نیست به برگشتن وضعیت روانی‌اش به حالت عادی کمکی کند. او ادامه داد:"من هیچوقت از صحنه خارج نشدم و همیشه جلوی دوربین بودم. کل فیلم مثل این بود که خودم دارم کاری انجام میدم و شنیدن چیزایی مثل اکشن و کات رو به یاد نمیارم."

در حالی که کارگردان اثر، رابرت زمیکس، مشغول پروژه دیگری بود، تام هنکس در طول فیلمبرداری، از لحاظ فیزیکی نیز دچار تغییرات قابل ملاحظه‌ای شد. در مصاحبه‌ای با انترتیمنت ویکلی اشاره کرد که این ایده کارگردان بود تا فیلمبرداری را به تعویق بیاندازند تا او شبیه کسی شود که با مقدار کمی غذا در جزیره‌ای دور افتاده گیر افتاده است. هنکس گفت که دلش برای "آن سیب زمینی سرخ شده‌های فرانسوی" تنگ شده، غذایی که بیشتر بخش رژیم او را تشکیل می‌داد و کمکش کرد قبل از سرگیری تولید فیلم ۲۵ کیلو کم کند.

او با این فشارها، چه فیزیکی چه روانی، در طول فیلمبرداری درگیر بود، و بیشتر به خاطر آن بود که "کسی نبود که بتوانم با او کار کنم."

بازیگری هیچوقت کار ساده‌ای نیست. غرق شدن در شخصیتی که ممکن است دچار مشکلات روانی باشد یا با موقعیت‌های سختی سر و کله بزند، می‌تواند تاثیرات بدی را بر روی بازیگران بگذارد. حال می‌خواهد فشار کارگردان باشد یا فشار خود شخص بازیگر، بسیاری حاضرند برای ماندگار کردن اسمشان در تاریخ سینما چنین فداکاری‌هایی را انجام دهند. آیا بازیگران دیگری را می‌شناسید که بابت نقش‌هایشان دچار مشکلات روانی شده باشند؟ دانسته‌های خودتان را با ویجیاتو به اشتراک بگذارید!