نقد فیلم Borderlands | هیچ رستگاری بی فداکاری نیست!

Borderlands فیلمی اکشن، علمی‌ تخیلی، ماجراجویی و کمدی به کارگردانی الی راث (Eli Roth) و به نویسندگی الی راث (Eli Roth) و جو کرامبی (Joe Crombie) است. در این فیلم که محصول سال ۲۰۲۴ می‌باشد و اقتباس شده از سری بازی Borderlands است، شاهد نقش آفرینی کیت بلنچت (Cate Blanchett) در نقش لیلیث یا همان نقش اصلی فیلم، آریانا گرین بلت (Ariana Greenblatt) در نقش تینا، کوین هارت (Kevin Hart) در نقش رولاند و بسیاری از بازیگران مطرح دیگر هستیم.

داستان این فیلم در جهانی پساآخرالزمانی جریان دارد جایی که لیلیث برای امرار معاش به دستگیری مجرمان و دریافت پاداش‌های مختلف یا همان Bounty hunting مشغول است. روزی از روزها اما زمانی که در حال وقت گذراندن و استراحت کردن در یک بار بود، ناگهان رئیس شرکت اطلس که یک شرکت بسیار بزرگ است را ملاقات کرد و قرار شد تا دخترش را به او برگرداند، لیلیث در این مسیر خطرات زیادی را روبه‌روی خود دارد و با چالش‌های مختلفی باید دست و پنجه نرم کند.

---

هر زمان که فیلمسازان به یک منبع محبوب دست می‌زنند، ناگزیر سوالاتی در مورد موفقیت اقتباس مطرح می‌شود. هرچه خود منبع محبوب تر باشد، می‌توان احساسات بیشتری را آزاد کرد. به خصوص وقتی صحبت از توسعه یا بازسازی بازی‌های ویدیویی می‌شود، جایی که وفاداری فقط به داستان نیست، بلکه به جلوه‌های بصری و پویایی درون جهان بازی نیز مربوط می‌شود.

اغراق نیست اگر بگوییم که اقتباس از بازی، حتی در مقایسه با اقتباس‌های ادبی، حوزه دشوارتری است، و جای تعجب نیست که دهه‌ها تلاش به سختی نتایجی را به ارمغان می‌آورد که مورد علاقه مخاطبان عادی، طرفداران عظیم گیمرها و منتقدان باشد (یک استثنای تازه. برای مثال، Last of Us و سری Fallout ). خب فرمول اقتباس از بازی این بار هم جواب نداده، اما چرا؟ برای این پاسخ باید قبل از بررسی خود فیلم یک قدم به عقب برگردیم.

باید بدانید هنگام انتقال یک بازی به یک رسانه دیگر، شاید مهمترین تصمیم استراتژیک این باشد که روی چه چیزی تمرکز کنید: برای مثال باید بدانید که به طرح توجه دارید که بسته به بازیکن است، یا بهتر است بگوییم با دنیایی سر و کار دارید که زمینه را برای تجربه بازی فراهم می‌کند؛ این دو کمی از هم متفاوت است. اما سازندگان هر چه تصمیم بگیرند، خطر در هر دو مورد بسیار زیاد است. در مورد اولی، آنها احتمالاً مجبور هستند که امکانات روایت گسترده ارائه شده توسط بازی را محدود کرده و فیلتر کنند. با دومی، شخصیت‌ها و اتفاقاتی که به موفقیت بازی کمک می‌کنند باید کنار گذاشته شوند.

خب با این تفاسیر هر چه یک بازی پیچیده‌تر باشد، اقتباس از آن نیز سخت‌تر و جذاب‌تر است. اکنون با چنین نگاهی باید گفت دنیای بازی Borderlands هیجان‌انگیز است و دائماً غوغا می‌کند. از سوی دیگر حضور در آن فوق‌العاده سریع است، در حالی که پر از جزئیات کوچک است که همچنین ارزش وقت گذاشتن برای مشاهده را دارند.

علاوه بر این، شخصیت‌های بامزه، عجیب و غریب، اما مطمئناً خاطره‌انگیز زیادی نیز در این بازی وجود دارند که داستان نه چندان پیچیده همراه با یک فضای کیهانی با عملکرد خوب ماده ایده‌آلی برای اقتباس از این بازی فراهم کرده است. به راحتی می‌توان با حفظ جهان و فضای ارزشمند و البته گنجاندن داستانی که به خودی خود، بینندگان عادی را به سادگی جذب می‌کند، یک اقتباس مناسب از این بازی تولید کرد.

خب با بیان این پیش‌زمینه بیایید به این پرسش پاسخ دهیم که چرا با وجود چنین محتوای مناسبی برای اقتباس، در عوض داستان فیلم Borderlands فقط یک توده است که شخصیت‌ها و عناصر نمادین بدون فکر در آن پرتاب شده‌اند؟!

---

تریلر خوب مانند یوبیسافت!

این‌ روزها در بازی‌های متعددی شاهد یک تریلر بی‌نظیر و یک بازی ناامید کننده هستیم. و مثل اینکه فیلم Borderlands هم قصد داشت تا پا جای پای این بازی‌ها بگذارد. این فیلم با تریلر خوبی که داشت طرفداران سری بازی را به شدت امیدوار و هیجان‌زده کرد و حتی توانست یکی از جوایز Golden Trailer 2024 برند شود و در بخش دیگری نامزد شود. اما زمانی که فیلم به مرحله پخش رسید افراد زیادی را ناامید کرد و نتوانست طرفداران بازی را راضی نگه دارد.

این فیلم علاوه بر اینکه نتوانسته در دیالوگ‌ها به‌خوبی از فیلم اقتباس کند بلکه حتی شاهد شخصیت‌های شبیه به بازی و یا حتی آن طنز تلخی که در عمق بازی Borderlands وجود داشت نیستیم. هر چند شخصیت کلپ ترپ تا حد خیلی کمی توانسته این خلا را پر کند اما به هیچ عنوان نمی‌تواند طرفداران خشمگین بازی را آرام کند.

---

مانکن‌های زیبای توخالی

در یک کلام، شخصیت‌های این فیلم هیچ عمقی ندارند و در طول فیلم با وجود اینکه بسیار بسیار تلاش می‌شود تا شخصیت‌سازی مناسبی صورت بگیرد. اما به هیچ عنوان این تلاش موفقیت آمیز نبوده است. با وجود اینکه بازیگران سرشناسی در این فیلم حضور دارند. اما انگار هیچ بازیگری به جز آریانا گرین بلت یا همان تینا (البته با ارفاق زیاد)، برای نقشی که دارد ساخته نشده. شاید بهتر بود که از بازیگران جوان‌تری در این فیلم استفاده می‌شد تا دست کارگردان بازتر باشد.

از نظر من بهتر بود که این پروژه به‌جای یک فیلم، یک سریال یا حداقل مینی‌ سریال می‌‌بود. زیرا به وضوح کارگردان و نویسنده فیلم Borderlands همه چیز را در این فیلم زور چپان کرده‌اند. و به وضوح کپی‌ای بسیار ضعیف‌تر از Guardians of galaxy است. البته که به‌ شخصه از صحنه‌های درگیری اکشن در اواسط فیلم لذت بردم ولی به نظرم کارگردان فیلم فقط بر این صحنه‌های اکشن تمرکز داشته. ولی حتی یک صحنه اکشن عالی هم در فیلم وجود ندارد و صرفا راضی کننده است.

---

خاطرات خوب از بازی را با این فیلم خراب کنید!

پیشنهاد می‌کنم اگر که شاهکارهایی مانند Borderlands 1 و Borderlands 2 را تجربه کردید تحت هیچ شرایطی این فیلم را نبینید. این فیلم به معنای واقعی کلمه خاطرات خوبتان از این فرانچایز را کاملا خراب می‌کند. این فیلم خیلی از مشخصه‌های بازی را ندارد و صرفا به یک سری چارچوب‌های محدود بسنده کرده. تا از وفاداری طرفداران سری Borderlands سو استفاده کند و پول خوبی به جیب بزند.

هر چند که در این کار هم موفق نبود و با فروش حدود ۸.۸ میلیون دلار حتی نتوانست هزینه تولید خود را جبران کند و تبدیل به یک اثر کاملا شکست خورده از تمام جهات شد. و شاید بی رحمانه نباشد اگر که این فیلم را بزرگترین شکست سال ۲۰۲۴ سینما بنامیم.

---

اقیانوسی به عمق یک بند انگشت!

این فیلم همه چیز دارد، صحنه‌های اکشن، کمدی، ماجراجویی و... اما تمام این‌ها را به‌صورت ناقص و ضعیف دارد. هیچ ذوق هنری‌ای در این فیلم مشاهده نمی‌شود و تنها چیزی که از دل برآید بر دل نشیند. این فیلم واضحا هیچ ارزشی نه برای مخاطب بازی‌های فرانچایز Borderlands و نه برای یک بیننده عادی سینما دارد؛ و علت اصلی آن نبود یک فیلمنامه مناسب و شکل گرفتن یک جهان درست با شخصیت‌های مناسب پیرامون آن است. به همین دلیل هم لیاقت نمرات به‌شدت پایینی که در وبسایت‌هایی مانند IMDb یا Rotten tomatos دریافت کرده را دارد.

---

کلام آخر

تنها یک کلمه در مورد این فیلم می‌توان گفت: «حیف». فیلم Borderlands با توجه به بازیگران و بودجه‌ای که در اختیار داشت می‌توانست انقلابی در بین فیلم‌های اقتباس شده از بازی باشد. اما به دلیل سو مدیریت و گیر کردن درون یک سری چارچوب مسخره تبدیل به یکی از مفتضحانه‌ترین شکست‌های تاریخ سینما شد و بسیاری را از خود ناامید کرد.