بازیها رسالت مشخصی دارند؛ سرگرم کردن و در بعضی مواقع رساندن پیام سازندگان و انتقالش به مخاطب. اما در میان سیل بازیهای منتشر شده، بعضی اوقات به تعدادی از آنها میرسیم که مخاطب را بیش از حدِ معمول به چالش و صفتِ سخت بودن بیش از اندازه را یدک می کشند. ولی میزانِ سختی بیش از حد یک عنوان میتواند خستهکننده باشد و شما را از ادامه بازی منصرف کند.
با این همه،در این میان عناوینی هم پیدا میشوند که سخت بودن جزوی از هویت ساختاری آنهاست و تجربه آنها در عین چالشبرانگیز بودن، بسیار لذتبخش نیز هست؛ در ادامه به معرفی تعدادی از این بازیها میپردازیم.
20. FTL: Faster Than Light
پس از تماشای سری Battlestar، خیلی از ما رویای تجربه فرماندهی یک فضاپیمای عظیم و رهبری آن در یک جنگ فضایی تمام عیار علیه موجودات شرور را در سر میپروراندیم. حالا تجربه چنین چیزی در بستر یک بازی در سبک استراتژی همزمان فراهم است. اگرچه بازی شما را آنقدر به چالش میکشد که ممکن است فکر کنید برای تجربه رویاییتان در حال شکنجه شدن هستید، این چالشها چیزی از سرگرمکننده بودن این عنوان کم نمیکند.
- La-Mulana
اگر دلتان برای تجربه دنیای متروید تنگ شده است، La-Mulana میتواند تجربهای شگفتانگیز برای شما باشد. هر چند این عنوان تنها برای کسانی ساخته شده که از گشتوگذار و کشف معما در دنیای پلتفرمری که در هر گوشه و کنارش تهدیدی انتظار میکشد ترسی ندارند و از به چالش کشیده شدن لذت میبرند.
- Shin Migami Tensei: Nocturne
«شیطان واقعی مسابقات گاوبازی برگزار میکند.» شاید این جمله یکی از ترسناک ترین عبارتهای کل تاریخ بازی های ویدویی باشد؛ اما این تنها گوشهای از چالشهای پدربزرگ سبک سیاهچالهگردی است. این بازی که تقریبا ۱۵ سال از انتشارش میگذرد، هنوز هم میتواند یکی از بهترین انتخابها برای آن دسته از گیمرهایی باشد که از سخت بودن بازی ابایی ندارند و از شکست دادن غول آخرهای سرسخت لذت میبرند.
- Magician Lord
کنسول Neo Geo آخرین بستر برای تجربه عناوینی بود که بیش از هر چیز به طراحی هنریشان اهمیت داده می شد. از میان تمام عناوین آن نسل، بازی Magician Lord بیش از هر اثری خودنمایی میکند. در حالی که قهرمان داستان توسط هیولاهای خونخوار به چالش کشیده میشود، شما میتوانید از طراحی صحنههای بینظیر و صد البته گیمپلی بیرحمانه بازی لذت ببرید.
- Ninja Gaiden
از میان یادگاران دوران بازی های ۸ بیتی، Ninja Gaiden بیش از هر عنوانی در یادها مانده. البته اگر اعصاب فولادین و قدرتهای فرازمینی در عرصه نینجتسو داشته باشید! برای آزمایش این تواناییها کافیست مرحله ۲-۶ را بازی کنید؛ اگر بدون شکستن دسته و گریه کردن توانستید این مرحله را به اتمام برسانید، تبریک میگوییم: شما یک نینجای واقعی هستید.
- Maximo vs. Army of Zin
اگر پس از همه این سالها هنوز میل درونیتان برای کشتن هیولاهای کریه ارضا نشده، میتوانید سراغ این اثر کلاسیک بروید. طنز بینقص، داستانسرایی گیرا و شخصیتپردازی عالی، همه و همه از تکههای تشکیلدهنده این عنوان هستند؛ هر چند برای پیشبرد داستان نیاز به شکست دادن دشمنان سرسختی دارید که از هیچ کاری برای کشتن شما دریغ نمیکنند.
- The Castlevania III: Dracula’s Curse
این عنوان، پلی بود میان بازیهای اولیه و موج جدید این سری؛ همان سختی دلنشین در کنار اکشن سریع که مشخصههای کسلونیا هستند. وجود انتخابهای تاثیرگذار و طراحی پلتفرمر بینظیر بازی را هم به لیست جذابیتهای آن اضافه کنید. و در آخر نبرد با دراکولای دوستداشتنی در برج ساعت که یکی از بهترین نبردهای کلاسیک این سبک نیز هست.
- F-Zero GX
کمتر عنوانی در سبک ریسینگ پیدا می کنید که میانگین سرعت مسابقاتش ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت باشد؛ اما در سری F-Zero هیچچیز عادی نیست. مسابقات پر هیجان و چالشبرانگیز، اثری متفاوت را شکل دادهاند که برای پیروزی در آن حتی یک اشتباه کوچک نیز جایز نیست. بهترین عنوان در میان این سری که متاسفانه اختتامیهای نیز برای آن بود، میتواند تجربهای خاص برای طرفداران سبک ریسینگ باشد.
- Dwarf Fortress
عنوانی خاص و البته بسیار سخت که حتی دیدن اسکرینشاتهایش میتواند شما را گیج کند. البته برای بازیای که شعارش «باختن جالبه!» است، نباید چیزی غیر از این هم انتظار داشت. بازی در سبک شبیهساز مدیریتی است و یک رابط کاربری بسیار متفاوت و کلاسیک دارد. کنترل بازی هم در نوع خودش خاص و منحصربهفرد است؛ محیطی شبیه به سیستم عامل داس که تمام اتفاقات در آن رخ میدهد. اگر به صحنههای پر از تکسچر و گرافیک غنی برای لذت بردن از بازی نیازی ندارید، حتما این عنوان را تجربه کنید.
- Super Meat Boy
Super Meat Boy هر اشتباه و مرگ شما در بازی را به یک صحنه آموزنده تبدیل میکند؛ چگونه نمردن هم به همان شکل! پس از هر بار مردن محل کشته شدن شما به تکهای از گوشت و خون آغشته میشود که هشداری است برای دوری از حرکت قبلی شما. این بازی به طرزی باورنکردنی هوشمندانه ساخته شده و پس از تمام کردنش، به شما هم حس نابغه بودن دست می دهد.
- 3 Devil May Cry
بر خلاف معمول، نسخه منتشر شده آمریکایی این بازی از همتای ژاپنیاش دشوارتر بود؛ اما باز هم دلیلی برای لذت نبردن از این بازی کلاسیک در سبک هک اند اسلش وجود نداشت. ضرباهنگ دیوانهکننده، کمبوهای برقآسا، ترکیب تیراندازی و شمشیرزنی و تنوع سلاحها، همه و همه باعث میشوند که از اولین تا آخرین ثانیه این بازی لذت ببرید.
- Dark Souls
در میان گیمرهای امروزی اگر بحثی از سخت بودن بازیها باشد، بی شک از Dark Souls یاد خواهد شد. اما اجازه ندهید که این فکر به شما غلبه کند که این بازی «غیر قابل تمام کردن» است. با استفاده از یک راهنمای جامع و کمی صبر، این بازی به یکی از بهیادماندنیترین تجربههای شما تبدیل خواهد شد. فقط دست از تلاش نکشید تا با پیشروی در آن، بازی پاداشتان را بدهد.
- Donkey Kong Country: Tropical Freeze
کمتر بازی ای پیدا می شود که پس از ۳۰ سال هنوز هم بتواند جذابیت اولیه خود را حفظ کند؛ اما دانکی کونگ دوستداشتنی به راحتی توانسته از پس این کار بر بیاید. Tropical Freeze در عین سرگرمکننده بودن، سختترین چالشی است که میمون دوستداشتنی ما تا به امروز با آن سر و کار داشته است.
- God Hand
طراحان کمی مانند شینجی میکامی هستند که بتوانند سیستمی بسازند که این قدر سرگرمکننده و لذتبخش ظاهر شود. God Hand یکی از بهترینها در سبک Brawler است که تا به امروز دیده شده؛ کمبوهای زنجیری و غولآخرهای چالشبرانگیز از مشخصههای این بازی هستند که بعد از گذشت چند سال هنوز هم کهنه نشدهاند.
- Super Hexagon
این بازی نشان میدهد که چگونه یک طراحی ساده ولی اعتیادآور می تواند موفق باشد. تلاش برای زنده ماندن در برابر چیزی که هیچ کمکی برای شما در نظر نگرفته است. با یک بار بازی کردن، در دنیای Super Hexagon غرق خواهید شد و ساعتها برای مغابله با این صفحات آبی بیرحم تلاش خواهید کرد.
- Super Ghouls ‘n Ghosts
بیشک این بازی نیازمند رفلکس بالا و البته اعصاب فولادین است. پس خودتان را برای رفتن به گورستانهایی که آماده کنید که در آنها موجودات بیرحم و چابک میزبانتان هستند.
- Super Mario Bros.: The Lost Levels
به بازیای میرسیم که در زمان عرضه باعث شد همه به نینتندو لقب «نینتندوی دشوار» را اعطا کنند. آنقدر بازی مشکل بود که به نظر میآمد سازندگان شما را دست انداختهاند! البته پس از اتمام بازی میفهمیدید که در واقع بازی قصد خنداندن شما را داشته است و در عمل یک شوخی در بستر یک بازی بوده.
- Trials HD
رمز سرگرمکننده ساختن یک بازی سخت چیست؟ مرگهای جالب و خندهدار. این تمام خاصیت این بازی است که باعث میشود شما حتی از باختن ناراحت هم نشوید. آنقدر کاراکتر در حالتهای جالب و بعضا خندهداری با موانع برخورد میکند که ممکن است ساعتها مشغول کوباندن راننده بیچاره به در و دیوار باشید و از این کار لذت ببرید.
- Contra: Hard Corps
کونترا به خودی خود بازی دشواری محسوب میشود؛ حال فرض کنید که سازندگان قصدشان این بود که نسخهای دشوارتر از عناوین پیشین ارائه کنند. در چند لحظه ممکن است حتی کاراکتر شما زیر طوفان گلوله و موشک گم شود. اگر به اکشنهای پلتفرمر علاقهمند هستید به هیچ عنوان این اثر کلاسیک را از دست ندهید.
- Spelunky
یک کلاس بازیسازی در سبک پلتفرمر؛ طراحی مراحل و سیستم تعاملی شاهکار، نقاط قوت بازی هستند. Spelunky هر لحظه از زمانی که برایش اختصاص دادهاید را با سرگرم کردنتان پاداش میدهد. در عین سختی بیحد بازی، این عنوان ارزش تکتک ثانیههای وقتی که برایش میگذارید را دارد.
کنترا هارد کورپس که سخت نیست واقعا تو هفت، هشت سالگی روزی یکبار تا تهش میرفتیم. توی این لیست خیلی برام عجیب بود که چرا اسمی از شاهکاری به نام FURI نبود؟
من که عاشق DMC بودم و به همین دلیل رفتم کنسول گرفتم چون نسخه پی سی گرون در نیومد.
فقط بازی 3 Devil May Cry فوق العاده اکشن و خفن بود، مخصوصا حرکات دانته ?
آخه Contra: Hard Corp کجاش سخت بود به اون گلابیایی! هر کودکیبه 18 روش تموم کرد این بازی رو دوره ی SEGA MEGADRIVE
من امسال هم بلادبورن و هم دارک سولز۳ و هم سکیرو رو بازی کردم و هر سه تا جزو بهترین تجربه هام بودن
پیشنهادم به اونایی که بازی نکردن اینه که زیادی برا خودشون بازی رو از لحاظ سختی بزرگ نکنن
وقتی شروع به بازی کردن کردید بازی باهاتون کنار میاد فقط باید صبر داشته باشید
مخصوصا دارک سولز۳
مخصوصا nameless king :)
همین نیم لس کینگ لعنتی باعث شد من بازی رو کنار بذارم D: