۵ بازی محبوب در چین که ماجرایی شنیدنی دارند

با وجود اینکه چین بیش از ۳۱۲ میلیون پی سی گیمر دارد (با ۷ میلیون پی سی گیمر ایران مقایسه کنید)، محدودیت‌های زبانی و سانسور دولتی این کشور باعث شده تا فراموش کنیم آن‌ها بزرگ‌ترین جامعه پی سی گیمینگ دنیا را دارند. بدون دسترسی به بسیاری از وبسایت‌ها و پلتفرم‌هایی که البته ما در ایران هم به آن‌ها با کمی مکافات دسترسی داریم، آن‌ها جامعه‌ای کاملا مجزا از تمام دنیا دارند. به جای یوتیوب از Yokou استفاده می‌کنند، وی‌چت را جایگزین فیسبوک کرده‌اند و Huya هم توییچ آن‌ها است. به همین منوال، بازی‌هایی هم می‌کنند که اصلا کل دنیا از آن‌ها بی‌خبر است.

اما این شرایط به لطف در دسترس بودن استیم در چین کم‌کم در حال تغییر است (مثلا پابجی بخش اعظمی از بازیکنانش چینی هستند) اما هنوز هم بسیاری از بازی‌های پرطرفدار در چین برای مخاطبان انگلیسی زبان اصلا در دسترس نیست. در ادامه به این بازی‌ها می‌پردازیم که احتمالا بازی نکرده‌اید و هیچگاه هم بازی نخواهید کرد ولی بازی‌های خوبی هستند.

Fantasy Westward Journey

 

سازنده: NetEase

سال عرضه: ۲۰۰۱

تعداد بازیکنان: ۳۱۰ میلیون نفر تا سال ۲۰۱۵

این باور رایج که آسیایی‌ها عاشق گرایند کردن در بازی‌های MMO هستند تقریبا درست است و موفقیت فک‌برانداز Fantasy Westward Journey و Wesward Journey 2 که سال پیش عرضه شد جای مذمت دارد. هر دو بازی MMO توسط NetEase با یک موتور گرافیکی ساخته شد و ویژگی‌های متعددی را با هم مشترک بودند اما هر کدامشان سبک گرافیکی متفاوتی داشتند که برای مخاطبین متفاوتی ساخته شده بود. مثلا این را تصور کنید که World of Warcraft یک مدل مشابه با سبک گرافیکی بزرگسالانه‌تر، خشن‌تر و البته جذبه‌های جنسی بیشتر داشته باشد ولی بازی همان بازی باشد.

بین این دو MMO و نسخه‌های موبایلشان، Fantasy Westward Journey یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین بازی‌های دنیا است. این بازی مرتبا در صدر لیست پردرآمدترین بازی‌های پی سی بوده و کل سری تا به امروز ۶.۵ میلیارد دلار درآمد داشته. تا سال ۲۰۱۵، پی سی ورژن این بازی‌ها مجموعا حدود ۴۰۰ میلیون بازیکن داشته.

گرچه ورژن موبایلی بیشتر شبیه به اکشن نقش آفرینی است اما نسخه پی سی حالت مبارزات گروهی نوبتی دارد که می‌‌توانید هیولاها را فرا بخوانید و از آن‌ها در نبرد کمک بخواهید. این سری مشابه با اکثر بازی‌های ساخت چین یک اقتباس کامل از Journey to the West یا آنطور که در ایران ترجمه شده «سفر به باختر» است و حسابی در اساطیر و تاریخ چین ریشه دوانده که به همین دلیل است گیمرهای چینی تا این حد عاشقش هستند. البته که این دو MMO ایده‌های بسیاری از بازی‌های دیگر گرفته‌اند ولی خودشان هم ایده‌های نابی دارند. برای مثال می‌توانید ازدواج کنید، بچه‌دار شوید و آن‌ها را بزرگ کنید و اگر آدم آشغالی باشید آن‌ها را در حراجی به بالاترین قیمت بفروشید. یا مثلا می‌توانید مغازه خودتان را راه اندازی و اداره کنید.

Fantasy Westard Journey یک رکورد جالب هم دارد: بزرگ‌ترین راه‌پیمایی اعتراضی مجازی تاریخ. در جولای سال ۲۰۰۶، ناظمان بازی پلیری به نام «Kill the little japs» را به زندان منتقل کردند و مجبورش کردند تا نامش را عوض کند. یک روز بعد سازنده بازی اعلام کرد که گیلد ساخته شده توسط این بازیکن به نام «The Alliance To Resist Japan» را هم می‌بنند. با بیش از ۷۰۰ بازیکن، این گیلد یکی از ۵ تای برتر در بازی بود.

در طول چند روز بیش از ۸۰ هزار بازیکن به سروری که بازیکن در آن بن شده بود حجوم بردند و لگ فلج‌کننده‌ای را باعث شدند. مشخص نیست که چطور این واقعه به پایان رسید و چه بلایی سر بازیکن و گیلدی که ساخته بود آمد.

Crossfire

 

سازنده: Smilegate

سال عرضه: ۲۰۰۷

تعداد بازیکنان: ۶۶۰ میلیون نفر تا سال ۲۰۱۸

اگر کنفرانس E3 امسال مایکروسافت را تماشا کرده باشید حتما نام بازی CrossfireX به چشمتان خورده، بازی جدیدی در سبک شوتر که توسط استودیو کره‌ای Smilegate Entertainment و با همکاری Remedy Games (برای ساخت بخش تک‌نفره) تولید می‌شود. چیزی که در آن کنفرانس گفته نشد این است که Crossfire با ۶۶۰ میلیون بازیکن، محبوب‌ترین بازی دنیاست. برای اینکه بهتر متوجه شوید، فورتنایت با این همه شهرتش تا اوایل سال ۲۰۱۹ فقط ۲۵۰ میلیون بازیکن در سراسر جهان داشت. کراس فایر ابتدا در سال ۲۰۰۷ عرضه شد و با درآمدی بیش از ۱۰ میلیارد دلاری یکی از ده بازی موفق تاریخ است و در کنار فرنچایزهای قدرتمندی چون فاینال فانتزی، استریت فایتر و وارکرفت قرار می‌گیرد.

کراس فایر در واقع یک کانتر استرایک ۱.۶ تخیلی است که البته کپی کاملی هم هست. حتی بعضی افکت‌های صوتی و شمایل گرافیکی دقیقا با ساخته Valve مو نمی‌زنند. اما شباهت‌ها همینجا به پایان می‌رسد چون کراس فایر بیشتر از ۴۰۰ تفنگ در سراسر ۱۱۰ حالت بازی و نقشه خود در اختیار گیمر قرار می‌دهد. حالت‌های Team Deathmatch و Demolition در این بازی هم وجود دارد ولی انبوهی از حالت‌های جدید مثل Ghost هم در این بازی هست که با وجود صدها میلیون کاربر نگرانی از خالی ماندن سرورهای هر مُد هم وجود ندارد.

گرافیک بازی گرچه آش دهن سوزی نیست و حسابی هم قدیمی است اما معنایش این است که تقریبا هر سیستمی می‌تواند آن را اجرا کند و به همین خاطر کراس فایر در چین و آسیای جنوب شرقی حسابی پرطرفدار است.

بازی رایگان است ولی خب مشخصا هر چیزی در بازی را باید خرید. یا پول واقعی می‌دهید یا باید آنقدر بازی کنید که اشک از چشم‌های قرمزتان بیاید و پولی به دست آورید که اسکین، سلاح یا چیزهایی از این قبیل بخرید. تفنگ‌ها هم تا مدت زمان مشخصی قابل استفاده هستند و بعد از مدتی باید آن‌ها را تعمیر کنید که خب برای تعمیر باید چه کار کنید؟ آفرین پول بیشتر بدهید. برخلاف کانتر استرایک، کراس فایر به شدت سیستم Pay to Win دارد (مثل زولای خودمان) و اگر می‌خواهید حس قدرت و پیروزمندی داشته باشید باید پول بدهید.

جالب‌تر از همه اینکه شرکت کره‌ای سازنده بازی قرار بود امسال این بازی را به ایران هم بیاورد و فروشگاه آریو میزبانی آن را به عهده بگیرد. ماجرا تا جایی پیش رفت که کره‌ای‌ها برای کاربران ایرانی یک حالت بتل رویال هم طراحی کردند تا کراس فایر موفقیت بیشتری در ایران کسب کند اما تحریم‌های بین‌المللی و فشارهای ترامپ در اردیبهشت ماه امسال سبب شد تا Smilegate Entertainment با بازار ایران خداحافظی کند و پروژه حضور کراس فایر در ایران از طریق آریو با شکست مواجه شود.

The Legend of Sword and Fairy

 

سازنده: Softstar

سال عرضه: ۱۹۹۵

تعداد بازیکنان: نامشخص

بازار کشور چین اینطور است که اگر بازی آنلاین و رایگان نیست پس کسی هم قرار نیست آن را بازی کند اما The Legend of Sword and Fairy (که به پالادین چینی معروف است) استثنا است. این بازی معادل Final Fantasy در چین است. یک بازی نقش آفرینی که بیش از ۲۲ قسمت مختلف (از جمله دو بازی در سبک MMO و چندین شبیه‌ساز مدیریتی) از روی آن ساخته شده و ۳ سریال تلویزیونی هم دارد.

اما همه این‌ها از نسخه تحت داس سال ۱۹۹۵ که بعدها برای ویندو ۹۸ هم بازسازی شد شروع شد و بازی‌های کلاسیک JRPG با نبردهای نوبتی با داستانی احساسی را به صحنه آورد. در حالی که کنسول گیمرها هنوز هم با مرگ Aerith در فاینال فانتزی ۷ اشک می‌ریزند، گیمرهای چینی وقتی Zhao Ling'er خودش را فدای شخصیت اصلی بازی کرد تا از شر غول آبی نجات پیدا کنند چشم‌هایشان خیس می‌شود.

فلیپ پِپ، تاریخ‌شناس بازی‌های ویدیویی در توصیف این بازی می‌گوید: «[The Legend of Sword and Fairy] افسانه‌ای نیرومند است، یکی از بهترین داستان‌ها بین تمام بازی‌های نقش آفرینی که بازی کرده‌ام. اگر ویچر یک نقش آفرینی فولکلر محور است، پالادین چینی احساسی شبیه به شعری حماسی در فرم بازی‌های ویدیویی دارد.».

The Legend of Sword and Fairy ایده‌های تازه و بدیعی هم معرفی می‌کند که در هیچ بازی دیگری ندیده‌اید. آنطور که پِپ می‌گوید یکی از کاراکترها قابلیتی دارد که در کل بازی فقط ۹ بار می‌تواند از آن استفاده کند. یک حرکت جالب دیگر این است که ضربه‌های قدرتی زمین بازی را تخریب می‌کند و در آن‌ها تغییر ایجاد می‌کند و مبارزات حسی پر از خرابی و ویرانی دارند.

اگر شما هم مثل من تحت تاثیر این توصیف‌ها قرار گرفته‌اید و می‌خواهید این یکی را هر جور شده بازی کنید، یک ورژن انگلیسی غیر رسمی از بازی در دسترس است.

Zhengtu Online

 

سازنده: Giant Interactive

سال عرضه: ۲۰۰۷

تعداد بازیکنان: ۱۰ میلیون نفر تا ۲۰۰۸

به حریص‌ترین و یغماگرانه بازی ممکن در حالت Free-to-Play فکر کنید. بله درست به Zhengtu Online یا ZT Online فکر می‌کنید. علی‌رغم اینکه برای اولین بار پای لوت باکس‌ها را به بازی‌های ویدیویی باز کرد، ZT Online جهنمی است از پرداخت‌های درون بازی برای گرفتن لول بیشتر، آپگرید تجهیزات و سیستم پیشروی RNG محور. ZT Online گیمی بود که شایعه فروختن خانه و ماشین آدم‌های زیادی برای بهتر کردن کاراکترهایشان را به سر زبان‌ها انداخت و با بیش از ۱۰ میلیون بازیکن در سال ۲۰۰۸، یکی از محبوب‌ترین MMOها در چین بود.

باورش سخت است که چطور یک بازی تا این اندازه گیمر را بدوشد اما محبوب هم باشد ولی ZT Online راهش را با تبلیغات شدید در طبقه متوسط به بالای جامعه که پول برای خرج کردن داشت ولی زمان برای گرایند کردن نه، پیش برد. تقریبا همه چیز را در این بازی می‌شود خرید ولی نبوغ ZT Online جایی آشکار می‌شود که بازیکن‌ها را در نبرد بی پایان برای حفظ قلمرو به جان هم می‌انداخت و بازیکن‌ها یا باید بوست می‌خریدند یا مرتبا لوت باکس باز می‌کردند تا در رقابت بمانند یا همه چیزشان را از دست بدهند.

همه این داستان‌ها برای اولین بار توسط لو یانگ در روزنامه چینی Southern Weekly مستند شد، کسی که با پول خودش را به بالاترین رتبه بازی رساند و بعد از نبردهای بی‌پایان و میکروترنزکشن‌های یغماگرانه از ZT Online برید.

برای اینکه بدانید این بازی محبوب چقدر بی‌رحم است، هیولاهای ZT Online آیتم و تجهیزاتی از خودشان به جا نمی‌گذارند. تجهیزات را یا باید از فروشنده‌های داخل بازی بخرید یا از لوت باکس‌هایی که خریده‌اید بیرون بکشید. لو یانگ برای گرفتن یک ابزار برای کاراکتر لول ۱۵۰ خودش حدود ۵ هزار صندوق به ارزش ۵ هزار یوآن خرید و باز کرد. چیزی حدود هزار دلار آمریکا و ۱۲ میلیون تومان ما. حتی با وجود این هزینه‌ها، لو یانگ ممکن بود در کسری از ثانیه توسط بازیکنی با لول ۱۷۰ که چند هزار یوآن بیشتر از او خرج کرده بود کشته شود. حتی یک بار سازنده‌های بازی آپدیتی دادند تا فروش و جابه‌جایی آیتم‌ها بین بازیکنان یا از بین بردن آیتم‌ها را غیر ممکن می‌کرد و بازیکن‌ها مجبور بودند بسط‌دهنده‌های اینونتوری بخرند تا قادر باشند آیتم‌های بیشتری علاوه بر آن‌هایی که به هیچ دردشان نمی‌خورد را همراه داشته باشند.

Happy Farm

 

سازنده: 5Minutes

سال عرضه: ۲۰۰۸

تعداد بازیکنان: ۲۳ میلیون بازیکن در هر روز

بازی فوق محبوب فیسبوک به نام Farmville را به یاد دارید؟ این بازی که توسط شرکت Zynga ساخته شده بود (و ایرانی‌ها هم در دوران پیش از مهاجرت از فیسبوک حسابی هوادارش بودند) در واقع یک کپی کامل از بازی شبکه‌های اجتماعی چینی به نام Happy Farm بود. مشابه Farmville، بازی Happy Farm هم عجیب و غریب محبوب بود. در دوران اوجش هر روز ۲۳ میلیون نفر آن را بازی می‌کردند. آنقدر محبوب بود که تنسنت، یکی از ناشرهای Happy Farm مجبور بود تعداد کاربران جدید را در شبکه اجتماعی‌اش به نام QQ به ۲ میلیون نفر در روز محدود کند تا سرورهای بازی منفجر نشوند.

حالا که بحث تنسنت شد این ویدیو را هم ببینید تا از اعجاب این کمپانی آگاه شوید و بعد باقی مبحث را دنبال کنیم.

 

خب، مشخصا Happy Farm به طور مستقیم از سری بازی محبوب هاروست مون اقتباس سنگینی گرفته ولی برخلاف هاروست مون که تاکید زیادی روی ایجاد ارتباط میان کاراکترها داشت، هپی فارم بیشتر در مورد گیاهان و حیوانات است و کاربران باید اهداف مشترک جمعی را ممکن سازند. برخلاف Farmville و باقی کپی‌های مشابهش، هپی فارم به شکل بی‌رحمانه‌ای رقابتی بود و اگر مرتبا وارد بازی نمی‌شدید تا از مزرعه خود مراقبت کنید، بازیکن‌های دیگر می‌توانستند محصولات کشاورزی شما را بدزدند.

چون هپی فارم در دوران پیش از موبایل گیمینگ آمده بود در چین غوغا به پا کرد. بازی زمانی آمد که فشار روی اعتیاد به بازی‌های زیادی در بالاترین حالت ممکنش بود. شایعات بسیاری دست به دست می‌شدند که این بازی باعث شده رابطه‌ها به هم بخورد، انسان‌ها از کار اخراج شوند و حتی بعضی بازیکن‌ها نیمه شب از خواب بیدار شوند تا مزرعه‌شان را از ست دزدهای احتمالی محافظت کنند. در انتها اما هپی فارم خیلی سریع سقوط کرد (مثل بسیاری از بازی‌های شبکه‌های اجتماعی و موبایلی) و در سال ۲۰۱۷ هم کاملا بسته شد ولی هنوز ورژن‌های دیگری از آن در دسترس هستند.

تماشا کنید: همه چیز در مورد GTA VI