آیا شرلوک هولمز از شخصیتی حقیقی اقتباس شده بود؟

شرلوک هولمز، این کارآگاه پیپ به دهن و کلاه به سر، بدون شک استانداردی در ژانر کارآگاهی است. ساکن محبوب خیابان بیکر که توسط سر آرتور کونان دویل (Sir Arthur Conan Doyle) خلق شده، تا به حال در ۵۶ داستان کوتاه و ۷۰ فیلمی که از روی آن‌ها اقتباس شده وجود داشته است. در بهترین آثاری که از این قصه‌ها اقتباس شده، نقش شرلوک را بازیگران معروفی همچون رابرت داونی جونیور و رابرت کامبربچ بازی می‌کنند. اما آیا این شخصیت از روی شخصیتی حقیقی در دنیای واقعی الهام گرفته شده است؟ با ویجیاتو همراه باشید.

مطمئناً موفق به پیدا کردن کارآگاهی در دنیای واقعی نمی‌شویم که با سگ‌های جهنمی باسکرویل مبارزه کرده باشد یا توسط ذهنش با یک نابغه شیطانی نبرد کند، با این حال این کارآگاه محبوب سر کونان دویل، در بسیاری از جهات از یک شخصیت حقیقی الهام گرفته شده است. «جوزف بل» یک جراح در دانشگاه ادینبورگ بود که به دویل در طول یک سال آموزش‌های پزشکی داد و او را به عنوان منشی خود انتخاب کرد. دویل با شماهده‌ی کارهای او، کم‌کم معلمش را تحسین می‌کرد، تا حدی که متدهای این دکتر و خصوصیاتش در خلق شخصیت هولمز تأثیر زیادی داشت.

در کتاب بیوگرافی دویل در سال ۱۹۲۳ با نام «خاطرات و ماجراجویی‌ها» خالق شرلوک هولمز صحبت‌هایی در مورد استاد سابقش و نگاه او به انسان کرد: « بل مرد شگفت‌اندازی هم در مسائل مربوط به بدن و هم ذهن بود. او لاغر، شق و رق، با یک دماغ رو به بالا، چشم‌های نافذ قهوه‌ای، شانه‌های زاویه‌دار و سبک حرف زدن خشکی بود». کویل در مورد متدهای بل در زمینه پزشکی اظهار داشت: « او جراح بسیار پرمهارتی بود، اما قدرت اصلیش در تشخیص بود، نه فقط تشخیص بیماری‌ها، بلکه تشخیص شخصیتی که بیمار شده است.»

با این که بحث‌های زیادی در این مورد شده که شخصیت شرلوک هولمز از چه کسی الهام گرفته شده است، پیام تشکری که بین دویل و معلمش بل رد و بدل شد این قضیه را برای ما آشکار می‌کند. این نامه تایید می‌کند که بل در حقیقت همان شخصیتی بود که شرلوک هولمز از او الهام گرفته شده است. در این نامه دویل به بل اعتراف می‌کند: «مطمئنا من خلق شخصیت شرلوک هولمز ر ا به شما مدیونم. با این که در داستان‌هام این امکان را داشتم تا هولمز را در شرایط‌های مختلف دراماتیک قرار دهم، شیوه تحلیل او در مسائل نسخه اغراق‌شده همان چیزی بود که شما در عمل‌های سرپایی‌تان انجام می‌دادید».

جالب است بدانید که در میان شخصیت‌هایی که برا اساس الهام از شخصیت شرلوک هولمز خلق شده‌اند، شخصیت House. M.D را داریم، دکتری نابغه، انسان‌گریز و غیراجتماعی که با بیمارانش رفتار خوبی ندارد، اما در عین حال چیزی را در آن‌ها تشخیص می‌دهد که از دست کس دیگری بر نمی‌آید. مهم‌تر از همه، دکتر هاوس جریان اتفاقات را در داخل بیمارستان می‌فهمد، یعنی درست همان‌جایی که دویل شخصیت مورد الهامش برای شرلوک هولمز را پیدا کرده بود.

با این که شخصیتی که هولمز از او الهام گرفته شده واقعی بود، اما خانه‌ی او وجود خارجی نداشت. علاوه بر پیپ و کلاه شکاری، محل سکونت هولمز هم با شخصیت او گره خورده است، آپارتمانی که در آن شرلوک به همراه واتسون بسیاری از پرونده‌ها را حل و فصل می‌کرد. در داستان‌های کوتاه کونان دویل، هولمز در پلاک ۲۲۱ خیابان بیکر سکونت داشت. با این که به نظر می‌رسد چنین آدرسی را به راحتی می‌توان در نقشه جستجو کرد، اما در واقع چنین آدرسی وجود نداشت.

اولین بار در در سال ۱۸۸۷ و در داستان اتود در قرمز لاکی، محل سکونت هولمز مشخص شد. با این حال در آن زمان خانه‌های خیایبان بیکر فقط تا شماره ۱۰۰ ساخته شده بوند، پس دویل به تعداد خانه‌های آن خیابان اضافه کرد تا بتواند قهرمانش را در یکی از آن آپارتمان‌ها جا دهد. در سال ۱۹۳۲ بود که مناطق مربوط به پلاک‌های ۲۱۹ تا ۲۲۹ هم ساخته شدند. حالا بود که نامه‌های بی‌شماری به سمت خانه هولمز سرازیر می‌شد، نامه‌هایی آن قدر زیاد که کسی را برای جواب دادن روزانه به آن‌ها استخدام کردند.

وقتی که موزه شرلوک هولمز در بین پلاک‌های ۲۳۷ و ۲۴۱ خیابان بیکر افتتاح شد، بحثی من باب این که به جای بانک، آن‌ها باید باشند که نامه‌های شرلوک هولمز را دریافت کنند، پیش کشیده شد. حل این مسئله تا سال ۲۰۰۲ طول کشید و حالا موزه‌ی شرلوک هولمز بود که مسئولیت دریافت نامه‌های فرستاده شده به آدرس آقای هولمز را بر عهده گرفت، که البته موضوع دل‌گرم‌کننده‌ای است چون شواهد نشان می‌دهد شرلوک هولمز وجود واقعی ندارد.