نقد فیلم Kraven The Hunter – پرتره‌ای از دشمن ولگوگرادی مرد عنکبوتی
ماجرای شکار و شکارچی
در جایگاه ششمین و واپسین فیلم از دنیای مرد عنکبوتی سونی، عنوان Kraven The Hunter ماجرای کریون شکارچی را به نمایش می‌کشد که تازه مسیر خود را آغاز می‌کند. این کاراکتر که بیش‌تر به عنوان یک آنتاگونیست برای اسپایدرمن ایفای نقش می‌کند، در نخستین حضور لایو اکشن خود در جایگاه پروتاگونیست قرار می‌گیرد. ولی آیا این تغییر نقش منجر به آفریده شدن یک اثر درخور شد؟ این را در بررسی و نقد فیلم Kraven The Hunter ویجیاتو بخوانید.
شاید باید گفت اندوه‌آور است که اگر همه نه، بیش‌تر آثار منتشرشده از دنیای مرد عنکبوتی سونی نتوانستند به موفقیت برسند آن هم در حالی که این فرانچایز فرصتی را به وجود آورد تا شماری از شخصیت‌های سرشناس کمیک‌های اسپایدرمن در قالب لایو اکشن به نمایش درآیند. در سال ۲۰۲۴ شاهد اکران ۳ فیلم دیگر از این سری بودیم که عملکرد آن‌ها باعث شد تا سونی بیخیال ادامه‌ی فرانچایز دنیای مرد عنکبوتی خود شود. به باور بسیاری، میخ آخر این تابوت به دست Kraven The Hunter کوبیده شد. اما آیا این فیلم به همان اندازه که گفته شده بد است؟
ابتدا باید به سراغ خود کریون شکارچی برویم. او را بیش‌تر به عنوان یک هماورد برای مرد عنکبوتی در دنیای مارول می‌شناسیم. البته که کریون با دیگر کاراکترها نیز درگیری‌هایی داشته است ولی از همه بیش‌تر می‌خواهد تا با شکار موفق اسپایدی اثبات کند بزرگ‌ترین شکارچی دنیاست.
اگر چنین شخصیتی دارید که پیوند ژرفی با یک کاراکتر دیگر دارد، سخت است تا اثری بدون حضور مکملش بسازید. این جاست که هنر نویسندگی باید به کار گرفته شود تا بتوان ماجرایی منطقی و گیرا را روایت کرد. شاید یک داستان اوریجین بتواند ایده‌ای خوب برای یک شخصیت ناشناس باشد. نویسندگان فیلم Kraven The Hunter هم چنین شیوه‌ای را پیش می‌گیرند؛ هر چند، بدون هنر گفته‌شده.
ماجرای Kraven The Hunter ابتدا کریون بالغ را نشان می‌دهد که جنایتکاران را هدف قرار می‌دهد و پس از به ثمر رسیدن خواسته‌اش برای چند سکانس و چندین دقیقه به سراغ سرگذشت دوران نوجوانی سرگئی کراوینوف می‌رود تا نشان دهد چه شد که او توانایی‌های فراانسانی به دست آورد و چرا به عنوان یک مجازاتگر ایفای نقش می‌کند. سپس دوباره به زمان کنونی بازمی‌گردد تا ماجرای زندگی‌اش را ادامه دهد.
احتمالاً یکی از حرکت‌های هوشمندانه انگشت‌شمار در فیلم‌نامه‌نویسی Kraven The Hunter همین شوک آغاز اثر باشد؛ چرا که اگر این فیلم بدون سکانس‌های آغازین اکشنش شروع می‌شد، مخاطب مجبور بود تا نزدیک به ۲۵ درصد از اثر را صرف تماشای مشکلات خانوادگی کراوینوف‌ها کند. البته در همین حال هم دست خودش را بسیار زود حول محور سکانس‌های اکشن رو می‌کند.
در ساخته‌های ابرقهرمانی و کمیک بوکی، اکشن معمولاً یکی از برجسته‌ترین تشکیل‌دهنده‌های اثر است. گاهی می‌شود که داستان هیچ پیش نمی‌رود تا برای چند ده دقیقه، با جادوی المان‌های دیداری تماشاچیان را هیجان‌زده کنند. در همان چند دقیقه‌ی نخستین Kraven The Hunter با خود می‌گویید دست‌کم می‌توان انتظار یک اکشن خوب را از این اثر داشت تا این که چند لحظه بعد اکشن به سمتی می‌رود که بیش‌تر از آثار سطحی سینمای هند انتظار می‌رود تا یک ساخته‌ی هالیوودی آمریکایی.
در ساده‌ترین حالتش باید گفت که در سکانس‌های اکشن فیلم Kraven The Hunter فیزیک فراموش و همه‌چیز فدای ماهر و دل‌ربا نشان دادن کریون شکارچی می‌شود. گاهی حتی چیزی فرای فراموشی فیزیک را هم می‌بینیم و انگار نویسندگان از یاد می‌برند در سکانس قبلی چه اتفاقی افتاد تا کریون در حالتی کاملاً متفاوت نسبت به بلایی که سرش آمد دوباره پدیدار شود.
از سوی دیگر، اکشن این اثر سخت وابسته به جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری‌ست؛ نه تنها با چندین فراانسان طرف هستیم بلکه حیوانات هم نقشی اساسی در ماجرای Kraven The Hunter دارند تا نیاز فراوانی به سی‌جی‌آی باشد. شوربختانه این فیلم حتی در این زمینه هم عملکرد خوبی ندارد و فراوان می‌بینید که جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری بدون پرداخت و ریزبینی انجام شده‌اند تا طبیعی از آب در نیایند.
با همه‌ی این اوصاف، اکشن‌های فیلم Kraven The Hunter یک ویژگی مثبت از خود نشان می‌دهند. این اثر دست‌کم هیچ ترسی از خشونت ندارد و در به نمایش کشیدن متلاشی شدن بدن کاراکترهای گوناگون و خون و خون‌ریزی چیزی کم نمی‌گذارد. در این زمینه زیاده‌روی هم نمی‌کند و همه‌چیز را تا جایی که ممکن است طبیعی جلوه می‌دهد. این چیزی‌ست که در بیش‌تر ساخته‌های ابرقهرمانی، به ویژه هم‌فرانچایزی Kraven The Hunter، یعنی سه‌گانه‌ی ونوم که مناسب این المان بود، کم‌تر می‌بینیم.
در حالی که اکشن چندان به دل نمی‌نشیند، فیلم Kraven The Hunter در ساده‌ترین و پایه‌ای‌ترین شکل خود یک داستان قابل قبول ارائه می‌کند. اساس ماجرای این ساخته حول محور چالش‌های خانوادگی کراوینوف‌هاست که در آن با مادری ازدست‌رفته، پدری بی‌رحم و دو برادر با نهادهایی که دو سوی یک سکه هستند روبه‌رو می‌شویم. سرگئی که پروتاگونیست ماجراست راه را از پدر سنگدلش سوا می‌کند و با تنها گذاشتن برادرش مسیر شکارچی شدن را پیش می‌گیرد.
این بخش اساسی Kraven The Hunter همواره در طول فیلم در جریان است و از همان ابتدا تا پایان به شکلی منطقی پیش می‌رود و می‌تواند برای بسیاری از تماشاچیان جذاب باشد. ایرادات روایی این ساخته از آن جا آغاز می‌شوند که خطوط داستانی متفاوت با انبوهی از کاراکترها به این داستان پیوند می‌خورند.
در همان اولین سکانس از دوران کودکی سرگئی، با کالیپسو آشنا می‌شویم که با بی‌مقدمانه‌ترین شکل ممکن بخشی اساسی از سرنوشت کریون شکارچی را رقم می‌زند. این روند تا انتهای فیلم دنبال می‌شود و همه‌چیز درباره‌ی کالیپسو به رندوم‌ترین شکل ممکن پیش می‌رود و هیچ توضیح یا مقدمه‌ای برای هیچ کدام از اقدامات این شخصیت ارائه نمی‌شود.
از سوی دیگر، همه‌ی ویلن‌هایی که در فیلم Kraven The Hunter با سرگئی می‌جنگند در بهترین حالت کاراکترهایی چند خطه به شمار می‌آیند. هر چیز مربوط به سرگذشت و توانایی‌های فراانسانی آن‌ها در اندازه‌ی دو، سه خط دیالوگ ساده بیان می‌شود تا فقط بهانه‌ای باشند برای سکانس‌های اکشن. این در هم پیچیدن خطوط داستانی ضعیف با رویدادهای رندوم و شخصیت‌های مبهم سایه‌ی سنگینی روی همان داستان ساده‌ی خانواده‌ی کراوینوف هم می‌اندازد تا تنها عنصر روایی مثبت Kraven The Hunter نیز به خوبی به چشم نیاید.
فرای همه‌چیز اما این آرون تیلور-جانسون و راسل کرو هستند که در سراسر فیلم Kraven The Hunter می‌درخشند. به سادگی می‌تواند گفت که منهای چند نکته‌ی مثبتی که در متن برای این فیلم گفته شد، بازی تیلور-جانسون و کرو است که کمک می‌کند تماشاچی تا انتها Kraven The Hunter را دنبال کند. از لهجه‌ها و زبان‌های گوناگونی که این دو بازیگر به کار می‌گیرند تا فیزیک بدنی آماده‌ی آرون تیلور-جانسون برای شخصیت کریون شکارچی جزو معدود چیزی‌هایی هستند که برای مدتی (هر چند کوتاه) از این فیلم به یاد خواهد ماند.
سخن پایانی درباره‌ی فیلم Kraven The Hunter
عنوان Kraven The Hunter می‌توانست یک حضور اول ساده ولی مناسب برای کریون شکارچی در قالب اثری لایو اکشن باشد. روایت پایه و انتخاب بازیگران بنیادین به درستی انجام شده بودند. با این وجود، فیلم Kraven The Hunter با دستان خود گورش را کند و با استفاده از شخصیت‌های گنگ فراوان، خطوط داستانی مبهم و اکشن اغراق‌آمیز در کنار ریزبینی کم نسبت به بسیاری از جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری، نه تنها خودش بلکه فرانچایز دنیای مرد عنکبوتی سونی را به زیر خاک فرستاد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.