فیلم The Smashing Machine در جشنواره فیلم ونیز ۱۵ دقیقه ایستاده تشویق شد

به گزارش خبرنگاران حاضر در جشنواره فیلم ونیز، واکنش پرشور تماشاگران به بازی دواین جانسون در نقش کشتی‌گیر مارک کر در فیلم The Smashing Machine نشان می‌دهد که ممکن است یک نامزدی اسکار در انتظار راک باشد.

این بازیگر ۵۳ ساله دوشنبه‌شب روی فرش قرمز لیدو اشک می‌ریخت، در حالی‌که سالن با ۱۵ دقیقه تشویق ایستاده او را بدرقه می‌کرد؛ یکی از طولانی‌ترین تشویق‌های جشنواره امسال.

جانسون که پیش‌تر با نام «راک» در WWE می‌درخشید و در فیلم‌های تجاری چون «مومیایی»، «بلک آدام» و «بی‌واچ» بازی کرده، این بار در پروژه‌ای متفاوت ظاهر شده است. او در فیلمی محصول A24 که نوامبر اکران خواهد شد، نقش مبارزی دهه نودی را ایفا می‌کند که با شیاطین درونی‌اش درگیر است.

او در کنار امیلی بلانت نقش‌آفرینی می‌کند؛ بلانت در این فیلم در قالب داون استیپلز، دوست‌دختر کر، ظاهر شده است. هنگام تشویق‌ها، بنی سَفدی، کارگردان اثر، هر دو بازیگرش را در آغوش کشید و همراه جانسون اشک ریخت. مارک کر واقعی نیز پس از پایان نمایش به گریه افتاد.

فیلم The Smashing Machine پرشورترین نمایش جشنواره از زمان اشک‌های برندن فریزر در چهار سال پیش برای فیلم The Whale لقب گرفت؛ جایی که کمپین اسکار او آغاز شد.

پیش از شروع نمایش، یکی از تماشاگران با صدای بلند دیالوگ معروف کشتی‌کج جانسون را فریاد زد: «بوی چیزی رو که راک می‌پزه حس می‌کنی؟!» که موجب خنده او شد.

جانسون سراسر شب را با روحیه‌ای خوب گذراند، روی یکی از پرزرق‌وبرق‌ترین فرش‌های قرمز اروپا با هواداران عکس گرفت و امضا داد. در هشتادودومین دوره جشنواره ونیز که پرستاره‌تر از همیشه برگزار می‌شود، از جورج کلونی تا جولیا رابرتس و اما استون، حضور جانسون و بلانت به درخشش لیست چهره‌های شاخص افزود.

جانسون در فیلم The Smashing Machine تقریباً غیرقابل‌تشخیص است؛ با گریم‌های سنگین در نقش قهرمان دو دوره سنگین‌وزن UFC. او پیش‌تر به ورایتی گفته بود که جذب فیلم شد زیرا سفدی «همواره مرزها را در روایت داستان‌های خام و واقعی، با شخصیت‌های اصیل و گاه ناخوشایند و تکان‌دهنده جابه‌جا می‌کند.»

او افزود: «در مقطعی از حرفه‌ام هستم که می‌خواهم خودم را به شیوه‌هایی به چالش بکشم که پیش‌تر امتحان نکرده‌ام. می‌خواهم فیلم‌هایی بسازم که اهمیت داشته باشند، انسانیت را بکاوند و درگیری‌ها و رنج‌ها را نشان دهند.»

The Smashing Machine نخستین تجربه کارگردانی انفرادی بنی سفدی است؛ فیلمسازی که پیش‌تر همراه با برادرش جاش، آثاری چون Good Time و Uncut Gems را ساخته بود. جاش نیز امسال نخستین فیلم مستقل خود «مارتـی سوپریم» با بازی تیموتی شالامی را برای A24 کارگردانی خواهد کرد. این اثر همچنین بار دیگر سفدی و بلانت را پس از «اوپنهایمر» نولان و جانسون و بلانت را پس از «جنگل کروز» دیزنی کنار هم قرار داده است.