آیا قیمت بازی‌ها در سال ۲۰۲۶ افزایش پیدا می‌کند؟

قیمت بازی‌های ویدیویی طی یکی دو نسل اخیر، آرام و بی‌سروصدا از یک عدد ثابت به یک متغیر نگران‌کننده تبدیل شده است. زمانی که برچسب ۶۰ دلاری روی جعبه بازی‌ها استاندارد محسوب می‌شد، کمتر کسی تصور می‌کرد همین عدد روزی به موضوع بحث، اعتراض و حتی تحریم از سمت گیمرها برسد. حالا با جا افتادن قیمت ۷۰ دلاری برای بازی‌های AAA و زمزمه‌هایی که از گوشه‌وکنار صنعت به گوش می‌رسد، یک سوال جدی شکل گرفته و آن هم این است که آیا این پایان ماجراست یا باید خودمان را برای گرانی بیشتر در سال ۲۰۲۶ آماده کنیم؟ در ادامه این مقاله با ویجیاتو همراه باشید.

سال‌های اخیر از نظر اقتصادی برای صنعت بازی سال‌های آرامی نبوده‌اند و همین موضوع، فشار مستقیمی روی قیمت بازی‌ها وارد کرده است. حالا می‌توان گفت قیمت ۷۰ دلاری برای بازی‌های AAA، نه یک استثنا، بلکه حداقل استانداردی است که پلتفرم‌‌های بزرگ آن را تثبیت کرده‌اند. استانداردی که تا همین چند سال پیش، غیرقابل تصور به نظر می‌رسید.

در چنین شرایطی، افزایش سرسام‌آور هزینه‌های توسعه، گران‌تر شدن سخت‌افزارها و نااطمینانی اقتصادی جهانی، نگرانی‌ها درباره موج جدید گرانی در سال ۲۰۲۶ را جدی‌تر کرده است. برای روشن‌تر شدن چشم‌انداز پیش رو، تحلیل‌گران مطرح صنعت بازی نظرات مختلفی دارند؛ اینکه آیا باید منتظر افزایش قیمت باشیم یا هنوز امیدی به ثابت ماندن یا حتی کاهش قیمت‌ها وجود دارد. همچنین این سوال مطرح است که تصمیمات پلتفرم‌‌هایی مثل نینتندو چه تأثیر بلندمدتی روی سیاست قیمت‌گذاری بازی‌ها خواهد گذاشت.

دکتر سرکان توتو، بنیان‌گذار Kantan Games، معتقد است ادامه‌دار بودن افزایش قیمت‌ها چندان هم غافلگیرکننده نیست. او از موضوع جدیدی صحبت می‌کند که در آن، قیمت سخت‌افزارها دیگر مثل گذشته به‌مرور کاهش پیدا نمی‌کند و در بهترین حالت، چند سال ثابت می‌ماند. به باور توتو، صنعت وارد دوره‌ای شده که انتظار ارزان شدن، بیشتر یک امید نوستالژیک است تا یک واقعیت اقتصادی.

ویک بسی از Video Game Insights دلایل این روند را کاملا مشخص می‌داند، افزایش هزینه تولید بازی‌های AAA، ابهام در تعرفه‌های تجاری و رشد قیمت سخت‌افزارها، سه عامل اصلی هستند که دست‌به‌دست هم داده‌اند تا فشار تورمی روی بازی‌ها باقی بماند. اگر دقیق‌تر به فضای بازی‌های AAA نگاه کنیم، ریس الیوت از Alinea Analytics معتقد است صنعت طی سال‌های اخیر یک سطح قیمتی جدید را تثبیت کرده است. به گفته او، قیمت ۷۰ دلاری برای بازی‌های بزرگ حالا به یک معیار ذهنی تبدیل شده؛ معیاری که توسط پلتفرم‌داران بزرگی مثل سونی، مایکروسافت و نینتندو شکل گرفته و جا افتاده است.

پیرس هاردینگ رولز از Ampere Analysis هم با این نظر موافق است که یک سابقه قیمتی محکم ایجاد شده، اما لزوما انتظار افزایش دوباره قیمت پایه بازی‌ها را ندارد. او می‌گوید بعید می‌داند در سال ۲۰۲۶ قیمت پایه بازی‌ها دوباره بالا برود، اما در عین حال اشاره می‌کند که بازار از نظر ذهنی، ظرفیت پذیرش بازی‌های ۸۰ دلاری را هم پیدا کرده است؛ اگر ناشران به این نتیجه برسند که چنین تغییری ضروری است.

با این حال جایی که هاردینگ رولز بیشترین نگرانی را مطرح می‌کند، خریدهای درون‌برنامه‌ای و سیستم‌های درآمدزایی داخل بازی است. به گفته او، بخش عمده پولی که در کل بازار بازی جابه‌جا می‌شود از همین مسیر می‌آید و به همین دلیل، احتمال تورم بیشتر در این حوزه بالاست. تغییر ارزش بسته‌های خرید درون‌برنامه‌ای یا افزایش جزئی قیمت آن‌ها، هم ساده‌تر است و هم کمتر باعث واکنش منفی شدید از سوی گیمرها می‌شود؛ چون افزایش قیمت یک بسته ارزان، معمولا حساسیت کمتری ایجاد می‌کند.

تاثیر نینتندو

تصمیم نینتندو برای قیمت‌گذاری ۸۰ دلاری بازی Mario Kart World روی کنسول سوییچ ۲، یکی از جنجالی‌ترین خبرهای سال بود؛ تصمیمی که خیلی سریع تیتر رسانه‌ها شد و ذهن مخاطبان را درگیر کرد. اما این تصمیم چه تأثیری روی صنعت در سال ۲۰۲۵ گذاشت؟

تحلیل‌گران معتقدند اگرچه واکنش منفی بخشی از کاربران قابل پیش‌بینی بود، اما این تصمیم در فضای متلاطم اقتصادی صنعت بازی، چندان هم غیرمنتظره محسوب نمی‌شد. سرکان توتو در این‌باره می‌گوید نینتندو با تکیه بر تورم، تعرفه‌ها و شرایط کلی اقتصاد جهانی، سیاست قیمت‌گذاری‌اش را تغییر داد و در نهایت هم موفق شد این تغییر را اجرایی کند. به گفته او، اعتراض درصد کوچکی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی قطعا به گوش نینتندو رسیده، اما آن‌قدر جدی نبوده که موضع کلی این شرکت را تغییر دهد.

ویک بسی تصمیم نینتندو را یک حرکت استراتژیک هوشمندانه توصیف می‌کند؛ حرکتی که به‌خوبی از تب و تاب شدید بازار برای عرضه سوییچ ۲ استفاده کرد. به گفته او، افزایش قیمت نه‌تنها به عملکرد بازی لطمه نزد، بلکه Mario Kart World در چهار ماه ابتدایی عرضه، فروش بهتری نسبت به Mario Kart 8 ثبت کرد؛ نشانه‌ای واضح از اینکه بازار، آمادگی پذیرش این تغییر را داشته است.

بسی معتقد است این اتفاق یک پیام روشن دارد، بازی‌های فرست‌پارتی نینتندو، به‌ویژه مجموعه Mario Kart، هواداران وفادار دارد. وقتی سطح درگیری و تعهد مخاطب تا این حد بالاست، نینتندو می‌تواند با خیال راحت‌تر قیمت‌ها را افزایش دهد. او حتی پیش‌بینی می‌کند که در نسخه‌های بعدی مجموعه‌های Mario و The Legend of Zelda هم شاهد افزایش قیمت خواهیم بود.

توسعه‌دهندگان بیشتری ممکن است راه نینتندو را ادامه دهند

ریس الیوت پیش‌بینی می‌کند که بزرگ‌ترین و پرهزینه‌ترین فرنچایزهای AAA، از سال آینده تا حوالی ۲۰۲۸، مسیر نینتندو را دنبال خواهند کرد؛ به‌خصوص هم‌زمان با تثبیت نسل بعدی کنسول‌ها. او اشاره می‌کند که سونی، نینتندو و ایکس‌باکس همگی از این دوره استفاده کرده‌اند تا افزایش قیمت‌ها را توجیه‌پذیر کنند.

به باور الیوت، وقتی چند بلاک‌باستر بزرگ قیمت ۸۰ دلاری را تثبیت کنند، این عدد خیلی سریع به سطح خوبی برای بازی‌های پرمیوم غیر لایوسرویس تبدیل می‌شود؛ آثاری که ناشران ثردپارتی با آن‌ها سعی می‌کنند بازگشت سرمایه پروژه‌های عظیم و پرریسک‌شان را تضمین کنند. البته او تاکید می‌کند که این روند یک دست نخواهد بود و همچنان متغیر باقی می‌ماند.

در این میان، نام یک بازی بیش از همه به‌عنوان مثال واقعی این سیاست‌ها مطرح می‌شود و آن هم Grand Theft Auto 6 است. اثری که بعد از تأخیرهای متعدد، قرار است در نوامبر ۲۰۲۶ عرضه شود. برخی تحلیل‌گران حتی احتمال داده‌اند که این بازی با قیمت ۱۰۰ دلار وارد بازار شود؛ اما این سناریو چقدر واقع‌بینانه است؟

سرکان توتو و پیرس هاردینگ رولز معتقدند نسخه استاندارد GTA 6 به‌احتمال زیاد در بازه ۷۰ تا ۸۰ دلار قیمت‌گذاری خواهد شد؛ بازه‌ای که حالا به عرف جدید بازار تبدیل شده است. با این حال، آن‌ها تأکید می‌کنند که نسخه‌های دیلاکس، کالکتور و باندل‌های دیجیتالی به‌راحتی می‌توانند قیمت نهایی را به بالای ۱۰۰ دلار برسانند.

ویک بسی اما دیدگاه متفاوت‌تری دارد. او می‌گوید اگر قرار باشد یک بازی مرز ۱۰۰ دلار را بشکند، آن بازی قطعا GTA 6 خواهد بود. با این حال، چنین تصمیمی نیازمند بررسی دقیق پیامدهای بلندمدت است؛ اینکه Take-Two Interactive و سایر ناشران باید بسنجند این قیمت‌گذاری چه تأثیری روی جذب مخاطب در سال‌های آینده خواهد گذاشت. بسی معتقد است با توجه به حجم هیجان پیرامون بازی، افزایش قیمت منطقی به نظر می‌رسد، اما رسیدن به عدد ۱۰۰ دلار شاید هنوز یک قدم بیش از حد باشد.

الیوت در تکمیل این بحث، به نکته مهم‌تری اشاره می‌کند، منبع درآمد اصلی راک‌استار نه فروش نسخه پایه بازی، بلکه GTA Online است. به گفته او، اگر قیمت اولیه GTA 6 بیش از حد تهاجمی تعیین شود، بخش بزرگی از مخاطبان در زمان عرضه کنار گذاشته می‌شوند و همین موضوع می‌تواند مهاجرت بازیکنان از GTA 5 به GTA 6 را کند کرده و رشد کاربران GTA Online را با مشکل مواجه کند.

استودیوهای AA و مستقل، مسیر متفاوتی را حفظ می‌کنند

در حالی که افزایش قیمت بازی‌های AAA ممکن است فرصتی برای استودیوهای AA و مستقل ایجاد کند تا آن‌ها هم قیمت آثارشان را بالا ببرند، ریس الیوت معتقد است حفظ قیمت پایین‌تر، همچنان بهترین استراتژی رقابتی برای این دسته از سازندگان است. به گفته او، قیمت مقرون‌به‌صرفه مهم‌ترین ابزار تمایز این بازی‌هاست.

الیوت توضیح می‌دهد که بازی‌های AA مثل اکسپدیشن ۳۳، آرک ریدرز و اسپلیت فیکشن می‌توانند با ارائه تجربه‌های باکیفیت و قیمتی معقول‌تر، مخاطبانی را جذب کنند که به‌دنبال کیفیت بالا هستند اما نمی‌خواهند هزینه ۷۰ یا ۸۰ دلاری یک بلاک‌باستر را بپردازند. این رویکرد بر حجم فروش تکیه دارد؛ مدلی که به‌ویژه در بخش بازی‌های مستقل، سودآوری خود را بارها ثابت کرده است.

هاردینگ رولز هم با این دیدگاه موافق است و یادآوری می‌کند که بازار بازی، همچنان بازه قیمتی بسیار متنوعی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. از بازی‌های مستقل زیر ۱۰ دلار گرفته تا آثار AA با قیمت ۴۰ تا ۵۰ دلار، انتخاب‌های باکیفیت زیادی وجود دارد. او همچنین به نقش تخفیف‌ها اشاره می‌کند؛ تخفیف‌هایی که برای بسیاری از بازی‌های AAA رده دوم، تنها چند هفته بعد از عرضه اتفاق می‌افتند و تأثیر قابل‌توجهی روی میانگین قیمت فروش دارند. علاوه بر این، حضور بازی‌ها در سرویس‌های اشتراکی هم راه دیگری است که به گیمرها اجازه می‌دهد با هزینه کمتر به تجربه آثار پرمیوم دسترسی پیدا کنند.

آیا قیمت بازی‌ها ممکن است در سال ۲۰۲۶ کاهش پیدا کند؟

سرکان توتو اساسا آینده‌ای را تصور نمی‌کند که در آن قیمت بازی‌ها رو به کاهش برود. او برای توضیح این نگاه، به تصمیم‌های اخیر نینتندو اشاره می‌کند؛ تصمیم‌هایی که به‌خوبی حال‌وهوای کلی بازار را نشان می‌دهند. به گفته توتو، نینتندو در آمریکا قیمت کنسول هشت‌ساله سوییچ را از ۳۰۰ دلار به ۳۴۰ دلار افزایش داده و حتی قیمت یک جفت Joy Con را هم از ۸۰ دلار به ۹۰ دلار رسانده است. از نگاه او، در چنین فضایی عملا هیچ سناریوی واقع‌بینانه‌ای برای کاهش قیمت‌ها در آینده نزدیک وجود ندارد.

ریس الیوت هم معتقد است تنها چیزی که می‌تواند باعث کاهش جدی و پایدار قیمت بازی‌های AAA شود، یک تغییر بنیادین در اقتصاد توسعه بازی و رفتار مصرف‌کننده‌هاست. به گفته او، اثرگذارترین عامل در این مسیر، وقوع یک رکود اقتصادی شدید جهانی یا یک بحران طولانی‌مدت در هزینه‌های زندگی خواهد بود؛ بحرانی که به‌شکل ملموسی درآمد قابل خرج کردن مصرف‌کنندگان را کاهش دهد و در نهایت باعث کوچک‌تر شدن بازار شود.

پیرس هاردینگ رولز اما نگاه منعطف‌تری دارد. او معتقد است موفقیت بازی‌هایی مثل اکسپدیشن ۳۳ ممکن است برخی ناشران را به آزمایش مدل‌های قیمت‌گذاری مختلف ترغیب کند. به گفته او، رقابت در بازار بازی‌های پرمیوم به‌شدت بالاست و در کنار تخفیف‌هایی که حالا به یک رویه رایج تبدیل شده‌اند، موفقیت برخی عناوین شاخص در بازه قیمتی ۴۰ تا ۵۰ دلار می‌تواند ناشران بیشتری را به فکر ارائه بازی‌هایی با قیمت پایین‌تر بیندازد.

ویک بسی اما با نگاه به تصویر بزرگ‌تر اقتصاد، چندان به معکوس شدن روند فعلی خوش‌بین نیست. او می‌گوید همان‌طور که در سال‌های اخیر شاهد کاهش قیمت بنزین، مواد غذایی یا بلیت سینما نبوده‌ایم، انتظار کاهش قیمت بازی‌ها هم چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.

به گفته بسی، برای اینکه قیمت بازی‌ها واقعا مسیر نزولی بگیرد، ابتدا باید یک محیط اقتصادی باثبات‌تر شکل بگیرد؛ محیطی که استودیوها را از افزایش‌های پیاپی قیمت بازدارد و در کنار آن، هزینه‌های تولید هم کاهش پیدا کند. مهار هزینه‌های سرسام‌آور تولید، موضوعی بوده که در تمام سال ۲۰۲۵ ذهن مدیران اجرایی را به خود مشغول کرده است؛ از کوتاه‌تر کردن زمان توسعه گرفته تا کوچک‌سازی تیم‌ها یا تکیه بیشتر بر ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی.

با این حال، بسی در نهایت به مهم‌ترین عامل اشاره می‌کند و آن هم خود مصرف‌کنندگان هستند. به باور او، بیشترین فشار واقعی برای کاهش قیمت‌ها می‌تواند از سمت مخاطبان وارد شود. اگر گیمرها در برابر افزایش‌های پی‌درپی مقاومت کنند و واکنش منفی و فعال نشان دهند، ناشران ناچار می‌شوند افزایش قیمت را به‌عنوان یک استراتژی قابل اتکا دوباره زیر سوال ببرند.