Escape from Tarkov چطور بازی‌های بتل رویال را به تکامل می‌رساند؟

بازی‌های شوتر آنلاین قرار نیست از رفتن به سراغ ژانرهای جدید و عجیب دست بکشند. اول از همه سروایول-شوترهایی مانند DayZ و H1Z1 را داشتیم، بعد بتل‌رویال‌هایی از راه رسیدند که تنش مبارزه در فضای باز را برداشتند و به شکلی همواره سرگرم‌کننده درش آوردند. حالا Escape from Tarkov مانند گام بزرگ و انقلابی بعدی به نظر می‌رسد.

وقتی در بوته‌ها نشسته‌اید و سعی می‌کنید صدای قدم دشمنان را از گرمپ گرمپ قلب خودتان تمیز دهید،‌ ریشه‌های یکسانش با DayZ و پابجی به وضوح دیده می‌شود. اما Escape from Tarkov تمام این غارت کردن‌ها، تیراندازی‌ها و آشوب را برداشته و از نقطه نظر یک بازی MMO مثل EVE Online به آن‌ها نگاه کرده: این نگاه که تصمیمات اشتباه (یا شانس بد) می‌تواند به معنای از دست دادن تمام تجهیزاتی باشد که به دست آوردنشان ساعت‌ها طول کشیده.

اکثر بازی‌های بتل رویال مثل بازی پوکر هستند، مجموعه‌ای از قمارها و بلوف‌ها در مدت زمانی کوتاه اتفاق می‌افتد تا اثبات کنید که بهترین کارت‌ها دست شماست. اما Tarkov بازتاب‌دهنده تمام بالا و پایین‌های یک تورنومنت پوکر کامل است، با این احتمال کاملا جدی که گیر بیفتید و هرچه دارید را از دست بدهید.

احتمالش زیاد است که همین حالا با Escape from Tarkov آشنایی کامل داشته باشید. اگرچه برای بیش از نیم دهه در دست ساخت بوده، این شوتر اول‌شخص شدیدا پیچیده که در یک شهر روسی جنگ‌زده دنبال می‌شود، اخیراً انفجاری در توییچ را تجربه کرد و استریمرهایی مانند DrLupo و Dr Disrespect به صورت تمام-وقت به سراغ تجربه آن رفتند. تمام این توجهی که بازی نشان داده شد سبب شد Battlestate Game هم بالاخره توضیحی هرچند افتضاح برای نبود امکان انتخاب جنسیت شخصیت‌هایشان ارائه کند.

جای تاسف دارد که توسعه‌دهندگان پشت دلایلی به ظاهر غیرصادقانه و عتیقه پنهان شده‌اند. زیرا Escape from Tarkov شدیداً نوآورانه و سرگرم‌کننده است. این بازی فعلا در فاز بتای محدود به سر می‌برد و نقشه راهی جاه‌طلبانه دارد که می‌تواند حتی Star Citizen را هم به چالش بکشد: جاه‌طلبی‌هایی نظیر شخصی‌سازی عمیق اسلحه و ساز و کار اقتصادی مبتنی بر غارت که چالش‌ها وتنش‌ها را افزایش می‌دهد. آخرین نفر بودن را فراموش کنید، برایتان این کافیست که تا انتهای هر بازی، کاراکترتان فقط قادر به ایستادن باشد.

ثروتمند شو یا در تلاش بمیر

به جای فرمت دثمچ ۱۰۰ نفره، Escape From Tarkov ماموریت متفاوتی برای «Raid»های خود تعیین کرده است: از نقشه زنده خارج شوید. شما (و احتمالا دوستان‌تان) در یک سوی نقشه‌ای عظیم اسپاون می‌شوید و باید خودتان را به نقطه خروج در آن سوی نقشه برسانید. برای این کار هم بسته به ابعاد نقشه، بین ۱۵ الی ۴۵ دقیقه زمان دارید.

در این مسیر، با سقف ۱۴ بازیکن دیگر برخورد خواهید داشت که آن‌ها هم می‌خواهند به نقطه خروج خودشان برسند. علاوه بر این افراد، در مسیر با راهزنانی هم برخورد دارید که معمولا توسط هوش مصنوعی اما گاهی توسط بازیکنان واقعی هدایت می‌شوند. غارت هم بخش مهمی از ماجراست.

اگرچه هدف اصلی زنده ماندن و فرار است، آیتم‌ها و تجهیزات با به پایان رسیدن رقابت از دست نمی‌روند. هرآنچه که در مسیر جمع‌آوری کرده‌اید قادر به نگهداری و استفاده در Raidهای دیگر، فروختن به هوش مصنوعی یا مبادله با سایر بازیکنان است. اگر بازی Hunt: Showdown را تجربه کرده‌ باشید،‌ تمام این کانسپت برایتان آشنا خواهد بود.

برای اینکه خطر مردن و از دست دادن هرآنچه به دست آورده‌اید به حداقل برسد، زباله‌گردی شدیدا مهم است. درحالی که تجهیزات معمولی مثل اسلحه، گلوله و لباس ارزش خاص خودشان را دارند، حتی یک بطری شیر هم می‌تواند به قیمت بالایی به هوش مصنوعی فروخته شود. افرادی که به خوبی شکار کردن و بقا را بیاموزند، به شکلی آهسته و پیوسته به بهترین زره‌های تاکتیکال، سلاح‌های مجهز به مادهای مختلف و بیشترین مقدار پول برای پوشش دادن خسارات ناشی از یک Raid ناموفق دسترسی خواهند داشت.

یا می‌توانید چنین رویکردی داشته باشید یا آنقدر فقیر باشید که اکثر مواقع Raid را با یک سلاح کمری و آرزوی موفق شدن آغاز کنید. حتی بعد از گذشت چند ده ساعت از آغاز بازی، زنده ماندن در یک Raid کاری بسیار دشوار خواهد بود.

خوشبختانه بازی یک گزینه برای تجربه گیم‌پلی در نقش زباله‌گرد (Scav) هم دارد. زباله‌گردها که معمولا توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند، کاراکترهایی هستند که نقش جایزه را برای بازیکنانی ایفا می‌کنند که حاضرند ریسک تیر زدن و لو دادن محل خفای خود را به جان بخرند.

به عنوان یک کاراکتر Scav، شما ترکیبی رندوم از تجهیزات را دریافت کرده و مثل سایر بازیکنان باید از نقطه‌ای مشخص از نقشه خارج شوید. اگر در این کار موفق باشید، می‌توانید تمام تجهیزاتی که به شما داده شده را برای خود نگه دارید. این یک رویکرد ارزشمند برای بازیکنان تازه‌کاری است که می‌خواهند بازی را بیاموزند و همینطور شانسی دوباره برای افرادی که بعد از چند شکست پیاپی، دیگر آه در بساط ندارند. اما حتی وقتی آنقدر خوش‌شانس هستید که با یک رزه و یک سلاح درست و درمان اسپاون می‌شوید هم مرگ تقریبا تضمین شده است.

تجهیز شدن

سیستم مبارزات در Escape From Tarkov تا حد زیادی الهام‌گرفته از شبیه‌سازهای نظامی پیشرفته مانند Arma است اما این‌بار حتی تاکید بیشتری بر شبیه‌سازی مدیریت تجهیزات شده است. به جای اینکه به سمت یک بازیکن مرده بدوید و سریع هرچه دارد را در کوله پشتی‌تان قرار دهید، باید چند ثانیه ارزشمند را صرف جستجوی کیف او کنید و پیش از اینکه از محل قرارگیری هر آیتم باخبر شوید، هرکدام را به صورت جداگانه شناسایی کنید. Tarkov هر فرصتی برای غارت را تبدیل به زنجیره‌ای کند از تصمیمات سخت می‌کند و همین بازی را محشر کرده.

برای مثال ممکن است یک صداخفه‌کن ارزشمند بیابید اما در اینونتوری جایی برای حمل آن نداشته باشید. شاید به این نتیجه برسید که بهترین کار کنار گذاشتن آیتم‌های درمانی و امیدوار بودن به این باشد که در ادامه تیری نخورید. بعد متوجه می‌شوید دو خشاب دارید که هر دو، تا نصف خالی شده‌اند. در اینجا بهترین کار این خواهد بود که گلوله‌های یک خشاب را خالی کرده و درون خشاب دیگری بگذارید و سپس خشاب خالی را به زمین بیندازید تا برای صداخفه‌کن جا داشته باشید. در تمام این مدت هم هدفی آسان برای دشمنان خواهید بود.

مهارت یافتن در این شکل تتریسی از اینونتوری شدیدا سرگرم‌کننده است. از جایی به بعد صدها آیتم مختلف را با تنها یک نگاه خواهید شناخت، از کارایی‌شان باخبر خواهید بود و مهم‌تر از همه، به ارزش مالی تمامی آن‌ها پی خواهید برد. شاید هیچوقت فکرش را هم نکرده باشید که ممکن است یک کلاهخود را به زمین بیندازید تا به جای آن کارت گرافیکی را از روی زمین بردارید که پول بیشتری عایدتان می‌کند.

و تمام آنچه گفتیم، حتی یک ذره هم پیچیدگی عجیب و غریب سیستم اینونتوری Escape From Tarkov را توصیف نمی‌کند. هرکدام از سلاح‌های متعدد بازی را می‌توان تکه تکه کرد و به قطعاتی مانند لوله‌های گاز، پوشش خاک، ریل، مازل بریک، استاک و چیزهایی از این دست دسترسی یافت. آگاهی کامل از این قطعات، قطعات مشابه و ارتقایافته‌شان، کارکرد هرکدام و اینکه هر قطعه برای چه سلاحی طراحی شده کاری دیوانه‌کننده خواهد بود. اما در عین حال عاشق این خواهید شد که Tarkov چطور با هر سلاح مثل یک ماشین پیچیده رفتار می‌کند.

توجه به جزییات حتی راهش را به چگونگی هندل کردن هر سلاح نیز باز کرده. وقتی برای اولین بار به منوی کنترل بازی نگاه کنید قطعا جا خواهید خورد، اما سپس از اینکه چطور قادر به کنترل شخصیت و سلاح‌ها هستید شگفت‌زده می‌شوید. برای مثال گردونه ماوس برای تعیین سرعت حرکت و میزان صدایی که ایجاد می‌شود کاربرد دارد. اما از آن می‌توانید برای تعیین میزان نشستن هم استفاده کنید تا در پشت یک جان‌پناه، بهترین زاویه ممکن را برای تیراندازی داشته باشید.

از آن‌جایی که Tarkov برخلاف اکثر شوترها هیچ نشانگری برای تعداد گلوله‌هایتان ندارد، یا باید خودتان تعداد گلوله‌ها و خشاب‌ها را در ذهن بشمرید یا ریسک شمردن آن‌ها در صفحه اینونتوری را به جان بخرید. خوشبختانه یک دکمه به کاراکتر شما اجازه می‌دهد که خشاب را خارج کرده و آن را وزن کند،‌ به این ترتیب حدودا خواهید دانست که چند گلوله در خشاب باقی مانده.

اگرچه بسیاری از بازیکنان از نت‌کد بی‌ثبات و لگ‌های متعدد Escape From Tarkov شکایت کرده‌اند،‌ در اکثر اوقات تجربه بازی بسیار روان خواهد بود؛ خصوصاً اگر جزو بخت‌برگشتگانی بوده باشید که DayZ را در روزهای پیش از عرضه نسخه نهایی تجربه کرده باشید. گذشته از کرش‌های گاه و بی‌گاه به هنگام بارگذاری نقشه (که البته قادر به بازگشت به بازی خواهید بود)، در وضعیت کنونی به باگ چندانی برنخواهید خورد که باعث می‌شود آینده بازی بسیار نویدبخش باشد.

ظاهرا Tarkov با تمام این سیستم‌ها به اندازه کافی پیچیده نشده، چون سیستم سلامتی آن هم به اندازه سلاح‌هایش ماژولار است. درست مثل فال‌آوت 4، هر عضو از بدن سیستم سلامتی خودش را دارد. گلوله خوردن می‌تواند به یک عضو آسیب زده یا به خونریزی منجر شود و برای حل مشکل نیازمند بانداژ یا آتل خواهید بود.

اگر سلامتی یک عضو به صفر برسد (که معمولاً یک یا دو گلوله‌ی اکثر سلاح‌ها کارش را می‌سازد) تاثیرهای مختلفی روی مبارزه شما گذاشته خواهد شد. کافیست پایتان را از دست بدهید و باید تا محل خروج لنگ بزنید.کافیست یک گلوله به قفسه سینه‌تان بخورد و کاراکترتان دچار تنگی نفس شده و جایتان را لو می‌دهد. وقتی این سیستم‌های پیچیده مانند مدیریت اینونتوری و مدیریت سلامت در میانه یک نبرد با یکدیگر تلاقی می‌کنند، توجه عجیب و غریب Escape From Tarkov به جزییات، لحظاتی نبوغ‌آمیز از تنش را رقم می‌زند.

تمام این مسائل نشان می‌دهد که Escape From Tarkov می‌خواهد سطحی تازه را واقع‌گرایی را به بازی‌های ویدیویی بیاورد و تا به اینجای کار شدیداً هم موفق بوده. فقط باید دید که آیا سایر بازی‌های بتل‌رویال هم تصمیم به درپی‌گیری همین خط مشی می‌گیرند یا خیر. Escape From Tarkov احساساتی را در بازیکن برمی‌انگیز که مشابه‌اش در هیچ بازی بتل‌رویال دیگری دیده نمی‌شود. موفقیت در این بازی فقط درباره زنده ماندن نیست، درباره زنده ماندن و رسیدن به مقصد است. و حتی در وضعیت ناتمام کنونی، Escape From Tarkov پتانسیل‌های تازه‌ای را برای شوترهای آنلاین متصور شده است.