کرک داگلاس؛ از کار در کودکی تا نمادی در هالیوود

کرک داگلاس اسطوره سینمای آمریکا در ۱۰۳ سالگی درگذشت. اما زندگی او پستی و بلندی‌های بسیاری داشت. داگلاس در دوران کودکی‌اش روزهای سختی را تحمل کرد. او فرزند مهاجران روسی-یهودی آمریکا بود. او یکی از آخرین بازماندگان دوران طلایی هالیوود هم بود. مردی که در طول ۶ دهه دوران حرفه‌ای‌اش در حدود ۹۰ فیلم سینمایی را بازیگری کرد. جالب‌تر آن که بازی‌های او همیشه هم در نقش شخصیت‌های خوب و مثبت داستان نبود.

داگلاس برای شکاف چانه و صورت جذابی که داشت، محبوب بسیاری از زنان دوران خودش بود. اما همیشه تاکید داشت مشکلاتی که در کودکی داشته، بزرگسالی او را تحت تاثیر قرار داده است. مشکلاتی که داگلاس اعتقاد داشت در بازیگری به او کمک کرد. با ویجیاتو همراه باشید.

افسانه‌ی سینما

نقشی که داگلاس را به عنوان یک ستاره سینمایی جاودانه کرده، برده‌ای بود که بعدها به گلادیاتور تبدیل شد. او در فیلم حماسی Spartacus فوق‌العاده بود و درخشش او در این فیلم، چهار جایزه اسکار هم برای فیلم به همراه داشت. داگلاس در تهیه‌کنندگی فیلم هم همکاری کرد. او در آن روزها حمایت ویژه‌ای هم از دالتون ترومبو داشت. فیلمنامه نویس فیلم Spartacus که به اتهام همکاری با حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا در لیست سیاه دولت این کشور قرار گرفته بود.

او برای هنرنمایی‌اش در فیلم‌های Champion و The Bad and the Beautiful و Lust for Life نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد. اما تنها جایزه اسکار او در سال ۱۹۹۵ به او تعلق گرفت. یک جایزه افتخاری که پاس زحمات ۵۰ ساله‌اش در دنیای سینما به او تقدیم شد. از دیگر فیلم‌های شناخته‌شده او باید به Paths of Glory و Gunfight at the O.K. Corral اشاره کرد. او که معمولا در نقش شخصیت‌های شرور و یا راهزنان ظاهر می‌شد، گاهی هم با پذیرش نقش‌های مثبت و کمدی تلاش می‌کرد توازن را در کارنامه سینمایی‌اش حفظ کند. به اعتقاد بسیاری از منتقدان، او هفدهمین بازیگر مرد تاریخ سینما بود. داگلاس نقش همسرش، آنه بایدنس، در موفقیت و زندگی باثباتش را تحسین می‌کرد.

البته که داگلاس در نقش کارگردان هم ظاهر شد. او دو فیلم Scalawag و Posse را کارگردانی کرد. در دنیای نویسندگی هم فعال بود و و در سال ۱۹۸۸ نخستین جلد از اتوبیوگرافی‌اش را منتشر کرد. پس از آن هم ۱۰ کتاب دیگر در ادامه آن نوشت. او در زندگی‌نامه خود می‌نویسد:

من همیشه به دنبال آن بودم که وقتی در نقش یک شخصیت ضعیف ظاهر می‌شدم، لحظه‌ای را پیدا کنم که او در اوج قدرت قرار دارد. زمانی هم که حضور در نقش شخصیتی قدرتمند را می‌پذیرفتم، دنبال لحظه‌ای بودم که او را در سطحی‌ترین و ضعیف‌ترین موقعیت قرار دهد.

کودکی وحشتناک

کرک داگلاس در ۹ دسامبر ۱۹۱۶ در خانواده‌ای روسی-یهودی به دنیا آمد. پدر و مادرش بی‌سواد بودند و او در کنار شش خواهرش، تنها پسر خانواده بود. نام او ایژور دانیلوویچ است اما بعدها به ایزی دمتسکی مشهور شد. پیش از آن که برای جنگ جهانی دوم به ارتش آمریکا اضافه شود، نام خود را به کرک داگلاس تغییر داد. او همیشه از کودکی دشوارش صحبت می‌کرد. خانواده داگلاس فقیر بود و پدر الکلی‌اش، زندگی او را زیر سایه یهودی‌ستیزی مردم پیرامونش سخت‌تر کرده بود. بنابراین داگلاس مجبور بود برای گذران روزهایش کارگری کند. او درباره پدرش می‌گفت:

پدر من یک مهاجر روسی و بی‌سواد بود. او مجبور بود با کهنه‌فروشی زندگی ما را مدیریت کند. بنابراین درآمد زیادی نداشتیم.

داگلاس همیشه رویای بازیگری را در سر داشت. او از دوران دبیرستان به شکل جدی‌ وارد این حرفه شد. سرانجام موفق شد به آکادمی هنرهای نمایشی آمریکا راه پیدا کند. او مجبور بود برای تامین هزینه‌های زندگی‌اش کارهای مختلفی را انجام دهد. اگرچه بخشی از روزهای جوانی او در جنگ جهانی دوم هدر شد اما پس از پایان جنگ، به هالیوود رفت.

هر چهار پسرِ داگلاس مسیر او در سینما را ادامه دادند. مایکل و جوئل، دو فرزندی بودند که او از دیانا وبستر داشت. این دو در سال ۱۹۵۱ طلاق گرفتند. اما آنه بایدنس همسر آمریکایی-بلژیکی او زمان بسیار بیشتری با او زندگی کرد. پیتر نخستین فرزند آن‌ها بود و اریک که چهارمین پسر داگلاس بود، در سال ۲۰۰۴ و پس از اوردوز جان خود را از دست داد.

البته داگلاس دو بار هم از مرگ فرار کرده بود. او در سال ۱۹۹۱ از حادثه سقوط هلیکوپتر جان سالم به در برد و در سال ۱۹۹۶ دچار سکته مغزی شدیدی شد. این سکته توانایی تکلم را از او گرفت. او در سال ۲۰۱۶ و در صدمین سالگرد تولدش همسرش را این‌گونه تحسین می‌کند:

من به اندازه کافی شانس داشتم که ۶۳ سال پیش همسرم را پیدا کردم. این ازدواج شگفت‌انگیز ما بود که زندگی‌ام را نجات داد. گفتگوهای ما به من کمک کرد تا زنده بمانم.

او در ۱۰۳ سالگی درگذشت. میراث این اسطوره‌ی سینما همیشه در دل هنر هفتم به یادگار باقی می‌ماند.