فصل دوم سری داستان‌محور Life is Strange، در برآورده کردن انتظارات مخاطبانش هم مسیر سخت و هم آسانی در پیش دارد. از طرفی دیگر تقریبا مطمئن هستیم ساخته جدید استودیو Dontnod Entertainment بهتر از نسخه فرعی Before the Storom است اما از طرفی سایه موفقیت فصل اول نیز روی دستاورد‌های برادران دیاز سنگینی می‌کند و سازنده‌ها هم در نسخه دوم روی موضوعات حساس و جنجالی دست گذاشتند.
اپیزود اول یا «جاده‌ها» با یک شروع طوفانی و غیر قابل پیش‌بینی به سرعت ما را در جریان ماجراجویی و زندگی جدید شان و دنیل گذاشت. مکانیزم‌های جدیدی که در طول همین اپیزود معرفی شدند، خبر از گیم‌پلی درگیر کننده و بهتری می‌دادند و به نظر می‌رسید که این بار علاوه بر انتخاب‌های مهم، رفتار و کارهای روتین و عادی شما هم روی داستان بازی و به طور مهم‌تر شخصیت دنیل تاثیر می‌گذارد. به بیان بهتر، «جاده‌ها» همان قسمت آغازین و شروعی بود که سازنده‌ها برای جذب مخاطبان جدید و راضی نگه‌داشتن طرفداران به آن نیاز داشتند.
اما قسمت دوم در بهترین لحظاتش نیز به هیچ وجه به اندازه اپیزود قبلی شگفت‌انگیز و خاص نیست. این اپیزود به عنوان یک دنباله به خوبی سرعت و ریتم تند قسمت قبلی را آرام‌تر می‌کند و فرصتی در اختیارمان قرار می‌دهد تا با شان، دنیل، خانواده آن‌ها و انگیزه‌های بسیاری از این کاراکترها بیشتر آشنا شویم. همان‌طور که در بررسی این قسمت هم اشاره کردم، «قوانین» در خلق سکانس‌های هنری و سینمایی یا رشد شخصیت‌هایش یک قدم رو به جلو بر می‌دارد اما متاسفانه برخی از مهم‌ترین پتانسیل‌هایش را نیز فراموش می‌کند.
حالا مدت زمان زیادی تا عرضه قسمت سوم باقی نمانده، اپیزودی که در شکل‌دهی به ظاهر نهایی Life is Strange 2 بیشترین و مهم‌ترین نقش را دارد. این همان قسمتی است که مشخص می‌شود آیا سازنده‌ها توانسته‌اند از اشتباهاتشان در قسمت‌های قبلی درس گرفته و آن‌ها را اصلاح کنند یا باید امید‌ها و آرزو‌هایمان را فراموش کنیم. قسمت سوم که Wastelands یا «برهوت» نام دارد، حکم دو راهی مهمی را در سفر فصل دوم دارد که یک سوی آن میان‌بری خوش منظره است و مسیر رسیدن به پایان خوب و موفق بازی را کوتاه‌تر می‌کند. اما جاده دیگر به جایی مانند نام همین اپیزود متنهی می‌شود که دیگر بازگشت از آن و رسیدن به مقصد درست کار آسانی نخواهد بود.
بنابراین در ادامه می‌خواهیم نگاهی داشته باشیم به انتظاراتمان از قسمت سوم و تصمیماتی که گمان می‌کنیم Life is Strange 2 را به پتانسیل‌هایش می‌رساند. با ویجیاتو همراه شوید
استفاده درست از سیستم اقتصادی و خرید بازی
فصل دوم لایف ایز استرنج داستان سفر اجباری دو برادر کم سن و سال به مکزیک را تعریف می‌کند که در این مسیر یار و یاوری جز یکدیگر ندارند. قدم گذاشتن در چنین ماجراجویی‌ای هزینه‌ها و خرج‌های چندان کمی هم ندارد و معرفی سیستم کوله‌پشتی و خرید از فروشگاه‌ها یکی از نویدبخش‌ترین اتفاقات قسمت اول برای عنوانی بود که همیشه در پایه‌گذاری و تعریف گیم‌پلی خود دچار مشکل بوده.
اما این سیستم تقریبا به طور کامل در قسمت دوم به حال خودش رها شد. به عبارتی مهم نبود در قسمت اول از پول خود برای خرید چه آیتم‌هایی استفاده کردید، هیچ کدام از خرید‌های شما روی قسمت دوم تاثیری نمی‌گذارند. همچنین مشخص نیست آیتم‌هایی که در این قسمت می‌توانید خریداری کنید، چه تاثیری می‌توانند روی داستان و روایت بگذارند.
بنابراین اولین انتظارمان از قسمت سوم، سر و سامان دادن سازندگان به این مکانیزم است. شاید در انتها و پایان بازی تصمیمات این شکلی تاثیر خود را بگذارند اما اگر Dontnod Entertainment انتظار دارد که مخاطبانش سر خرید هر آیتم و کالایی دچار تردید شوند و حسابی به فکر دخل و خرج برادران دیاز باشند؛ بهتر است در همین اپیزود سوم حداقل اثر کوتاهی از عواقب و نتایج آن را مشاهده کنیم.
روایت تحت کنترل و معقولانه
کاراکترهای فصل دوم هیچ کدام خمیر انعطاف‌پذیری نیستند که در دست شما به شکل مورد علاقه‌تان تبدیل شوند. از شان و دنیل کوچک گرفته تا شخصیت‌های ثانویه، کاراکترهای Life is Strange 2 همگی شخصیت ثابت و خاص خودشان را دارند. هیچ کدام از تصمیماتی که می‌گیرید سبب نمی‌شود، شان عاشق برادر کوچکترش نباشد و دنیل هم در هر صورت هر از چند گاهی شیطنت‌هایی به اقتضای سنش می‌کند که کسی نمی‌تواند جلویش را بگیرد.
چنین طراحی و قالبی در بهترین حالت از کاراکترهای فصل دوم، شخصیت‌هایی زنده و قابل درک می‌سازد اما کافیست تنها یکی از آن‌ها تصمیمی عجیب و غیرمعقولانه بگیرد، از آن تصمیم‌هایی که به اتفاقات ناخوشایندی منجر می‌شود که به سادگی می‌شد از رخ دادن آن‌ها جلوگیری کرد و به این شکل تمام این سیستم از هم فرو می‌پاشد. اگر پیاده‌سازی درست این رویه در «برهوت» به خوبی قسمت دوم باشد، جایی برای نگرانی نیست و صد البته امیدواریم همین اتفاق هم بایفتد.
تاثیر بیشتر و واقعی انتخاب‌ها
بیشتر بازی‌های داستان‌محور و چند قسمتی از سری واکینگ دد گرفته تا حتی خود Life is Strange از همان ابتدا با نمایش پیغام‌های مختلف در گوشه تصویر این توهم را برای مخاطب ایجاد می‌کنند که تمامی انتخاب‌ها و تصمیم‌های او در روند داستان، زندگی شخصیت‌های دیگر و پایان بازی تاثیر می‌گذارد. اما متاسفانه در انتها مشخص می‌شود بیشتر رفتارها و تصمیماتمان هیچ اهمیتی نداشتند.
به نظر می‌رسد Life is Strange 2 این معضل تصمیم‌ها و تاثیر‌هایشان را از فصل قبل و بازی‌های مشابه جدی‌تر گرفته و در همین دو اپیزود به وضوح می‌توانیم ببینیم چطور دنیل از شان یا به عبارتی شما الگو می‌گیرد و رفتار متفاوتی از خود نشان می‌دهد. در انتهای هر اپیزود هم می‌توان دید که چطور برخی از انتخاب‌ها در همان لحظه چندین پیامد مختلف دارند که امیدواریم در کلیت داستان و پایان‌بندی هم تاثیرگذار باشند.
از همین حالا مشتاق هستم تاثیر و عواقب برخی از تصمیم‌ها و حتی اشتباهاتم از اپیزودهای قبلی را در «برهوت» ببینم و Life is Strange 2 در این اپیزود هم به ترسیم رابطه زیبای بین این دو برادر و تاثیرشان روی هم دیگر ادامه دهد و حتی آن را به سطحی بالاتر ببرد.
گیم‌پلی سرگرم کننده
در بازی‌هایی چون Life is Strange تمرکز اصلی سازندگان روی روایت داستان است و بیشتر المان‌های گیم‌پلی به گشت و گذار در محیط و تعامل با محیط محدود می‌شود اما همچنان دلیلی ندارد که فصل دوم فاقد هر گونه المان سرگرم کننده‌ای باشد. فصل اول با قرار دادن اختیار قدرت عظیمی چون عقب بردن زمان در دستان مخاطب، اجازه نمی‌داد سیر گیم‌پلی بازی شکل خطی و تکراری زیادی به خود بگیرد اما فصل دوم همچنان از ارائه چنین تجربه‌ای عاجز است.
مینی گیم‌های بازی هم با وجود تنوع خوب و شکل جالب خود کوتاه‌تر از آن هستند که بتوانند تمام یک قسمت را تحت تاثیر قرار دهند. اما همچنان امید داریم که Dontnod Entertainment در اپیزود سوم و قسمت‌های بعدی بار دیگر از خلاقیت تیم خود بهره بگیرد و گیم‌پلی بازی را از ورطه تکرار نجات دهد.
اما شما از برگ سوم دفتر زندگی جدید برادران دیاز چه انتظاراتی دارید؟ آیا با موارد بالا موافق یا مخالف هستید؟ حتما نظرات و دیدگاه‌هایتان در مورد آینده Life is Strange 2 را با ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.