بررسی بازی NBA 2K26

در سالی که گذشت، تیم ویژوال کانسپتس یک محصول ورزشی-مبارزه‌ای باکیفیت روانه بازار کرد. نسخه جدید WWE 2K که پیش از این در ویجیاتو بررسی کردیم و البته اخیرا از طریق سرویس پلاس در دسترس کاربران بیش‌تری قرار گرفته است. حالا در سویی دیگر و با فرنچایزی گسترده‌تر و محبوب‌تر، بار دیگر شاهد بازگشت این استودیو هستیم. بازگشتی که با وجود حواشی بسیار سال گذشته، توانسته در اولین قدم نمره قبولی از هواداران بگیرد و البته زمینه‌ای برای پیشرفت‌های بیش‌تر فرنچایز بسکتبالی این شرکت یعنی NBA 2K و نسخه ویژه کالج فراهم کند. با بررسی NBA 2K26 همراه ویجیاتو باشید.

سال گذشته، سال خوبی برای همه دوستداران NBA 2K نبود. بازی با تغییراتی که در زمینه شوت و دقت آن‌ها اعمال کرد، به سرعت کاربران کژوال خود را از دست داد و گیمرهایی که تمرکز زیادی روی این مکانیک و تمرین کردن آن گذاشتند، توانستند بعد از ده‌ها ساعت با دشواری‌های ماجرا کنار بیایند. در کنار این مورد، عمق نه‌چندان زیاد بخش MyCareer، مشکلات ریشه‌ای پرداخت درون برنامه‌ای در MyTeam و البته حجم نزدیک به ۱۴۰ گیگابایتی بازی دست به دست هم دادند تا حتی با اضافه شدن بازی به سرویس‌های اشتراکی مثل پلاس هم خیلی از گیمرهای هوادار بازی‌های ورزشی و بسکتبال سراغ این نسخه نروند. با این حال 2K26 نوید تغییرات جالب توجهی را می‌دهد که نسبت به نسخه‌های پیشین، خبر خوبی برای هواداران محسوب می‌شود.

اولین و بزرگ‌ترین تغییر را باید همین بازگشت فرم کلاسیک «نوار شوت» (Shot Meter) دانست. اگرچه آستانه این نوار در مودهای مختلف بازی و با توجه به میزان رقابتی بودن آن متفاوت خواهد بود، اما با این حال خلاف سال گذشته یک محدوده دقیق پیش‌رویمان قرار می‌گیرد که می‌توان با تمرین روز به روز در آن بهتر شد. اگرچه هم‌چنان معتقدم بازی باید پنجره‌های مختلف نوار شوت را در بخش تمرینی در اختیار گیمر قرار دهد؛ اما در حالت پیش‌فرض و بدون این ویژگی هم باز می‌توان از بخش‌های تمرینی به بهترین شکل استفاده کرد. اشتباه نکنید. شوت زدن آسان نشده است. هم‌چنان باید به دست تخصصی بازیکن، ناحیه‌ای که شگرد اوست، میزان پوشش دفاعی مقابل و … توجه کنید. با این حال حالا که تصویر دقیق‌تری از نوار شوت می‌بینیم، بهتر می‌توان در موقعیت‌های مختلف با آن هم‌سو شد و به اصطلاح قلق‌گیری کرد.

در هفته‌های ابتدایی معرفی بازی، درباره اضافه شدن نوار برای ریباوند و دریافت توپ در دفاع و حمله صحبت می‌شد. المانی که شخصا به اجرای دقیق آن شک داشتم و امروز خوشحالم که ردی از آن در بازی نمی‌بینیم و 2K26 در این زمینه هم‌چنان به برادر بزرگ‌تر خود شبیه است. با این حال، یک تغییر اساسی و آشنا در سیستم لی‌آپ‌های بازی صورت گرفته و آن هم اضافه شدن نوار لی‌آپ است. در نگاه اول، شخصا این مورد را یک مانع در برابر لذت بردن بیش‌تر از بازی می‌دیدم؛ اما با گذشتن چند ساعت و تمرین بیش‌تر، به جذابیت‌های بیش‌تر آن در مقایسه با سیستم قدیمی و بدون ریسک/جایزه لی‌آپ پی بردم. حالا تقریبا در تمامی سناریوهای حمله، باید حواستان جمع باشد و برای بهترین خروجی تا آخرین لحظه تلاش کنید. موردی که به رقابتی‌تر شدن بازی کمک شایانی می‌کند. علاوه بر این، سیستم جدید نوار شوت‌ها هم باعث می‌شود تا بازی‌ها با امتیازات بالاتری دنبال شوند و نزدیک‌تر به نمونه‌های واقعی باشند. البته که در ساعات ابتدایی چنین چیزی ملموس نخواهد بود؛ اما به مرور و با تمرین بیش‌تر به این مورد نزدیک خواهید شد. هم‌چنین شوت‌های ریتمیک (با استفاده از استیک و نه دکمه مربع/X) حالا و با توجه به مشخص بودن نوار پرتاب، مفهوم مشخص‌تری دارند و این ریسک را توجیه می‌کنند که از این سیستم به‌جای نمونه ساده‌تر از جامپ‌شات‌ها استفاده کنید.

این سومین سالی است که 2K از سیستم حرکتی ProPlay بهره می‌برد و این بار شاهد تغییرات جالبی در آن هستیم. علاوه بر دقیق‌تر شدن حرکات (که باید آن را بخشی از روتین هر نسخه دانست)، این بار دو مورد دیگر نیز به چشم می‌آیند: یکی سریع‌تر شدن گیم‌پلی و دیگری ترکیب بازیکنان زن و مرد در بخش MyTeam. مورد اول با توجه به چند مکانیک و حرکت تکمیلی اضافه شده، تا حد زیادی به بالا رفتن سرعت بازی کمک می‌کند. برای مثال می‌توانید بلافاصله و بعد از دریافت پاس با فشردن دکمه L2/LT و شوت، به سرعت اقدام به پرتاب توپ کنید. موردی که می‌تواند در ثانیه‌های پایانی بازی سرنوشت‌ساز باشد. انیمیشن‌های جدید مختص بازیکنان، راه‌های سریع و دم دست برای دفاع و حمله، دیگر مواردی هستند که به بازی اضافه شده‌اند. با این حال، سیستم ProPlay در بخش MyTeam تا حدی فرم آرکید به خود می‌گیرد و پویایی مودهای دیگر را ندارد. اصلی‌ترین دلیل این مورد در کنار رقابتی بودن این بخش، ترکیب سوپراستارهای زن و مرد دنیای بسکتبال در این بخش است. اقدامی که چند سال پیش توسط الکترونیک آرتز و در جریان آلتیمیت تیم سری بازی‌های EA FC (فیفا سابق) به وقوع پیوست و به سرعت سبب محبوبیت بیش‌تر فوتبالیست‌های زن و به طور کل فوتبال زنان نزد بازیکنان شد. به عقیده نگارنده این مورد اگرچه در MyTeam این نسخه به چشم می‌آید و بدون شک در طولانی مدت نیز به محبوبیت بیش‌تر ورزشکاران زن ختم خواهد شد؛ اما با این حال قرار گرفتن این بازیکنان در برابر سوپراستارهای مرد تا حدی نیازمند فداکاری در بعد شبیه‌سازی بوده که به‌نظر ویژوال کانسپتس با آن مشکلی نداشته است.

با این حال و با وجود ضعف‌ها، NBA 2K26 هم‌چنان در شبیه‌سازی بصری ورزش خود کم‌نظیر است. هر بار که جیمز هاردن برای استپ-بک‌های معروف خود اقدام می‌کند و یا هر بار که یوکیچ به پست می‌رود تا مدافع مقابلش را نابود کند، شاهد نرم بودن انیمیشن‌ها و نزدیکی آن به واقعیت هستیم. از سه امتیازی‌های عجیب تایریس هلیبرتن در حال حاضر مصدوم گرفته تا شوت‌های دیوانه‌وار کوین دورنت که مشابه‌شان را هنوز هم در لیگ نمی‌بینیم. حتی کوپر فلگ تازه درفت شده دالاسی‌ها هم درست مشابه آن‌چه در دنیای واقعی می‌بینیم، با فرمی فیزیکی و باورپذیر تصویر شده است.
علاوه بر این، هم‌چنان سیستم پرداخت‌های درون برنامه‌ای بازی به طور خاص در بخش MyTeam تهاجمی به‌نظر می‌آیند و انگار نه انگار که با یک اثر پریمیوم ۷۰ دلاری (در ارزان‌ترین نسخه) مواجه هستیم. حداقل امیدواریم که در ادامه و مشابه تصمیمی که الکترونیک آرتز برای سری فوتبالی خود گرفت، 2K و ویژوال کانسپتس هم شیب قدرت بازیکنان را با سرعت کمتری بالا ببرند تا گیمرهای بیش‌تر از این بخش لذت ببرند. هم‌چنین با اضافه شدن یک مکانیک جدید که از منوی تنظیمات قابل خاموش و یا روشن کردن است، می‌توان از میس‌مچ شدن یا عدم تناسب بین مدافع و مهاجم در بازی جلوگیری کرد. موردی که نیازمند دقت بالایی است؛ اما اگر در آن استاد شوید، قطعا یکی از رمزهای پیروزی برایتان خواهد بود.

بازی هم‌چنان تنوع بالایی از مودهای مختلف آنلاین و آفلاین را شامل می‌شود؛ اما با این حال نمی‌توان از بدون تغییر ماندن بخش‌هایی مثل WNBA (بسکتبال زنان)، Blacktop (بسکتبال خیابانی) و Eras (دوره‌های مختلف تاریخ بسکتبال) به این سادگی گذشت. شخصا سال گذشته زمان زیادی در بخش Play Now Online گذراندم و با ترکیب روز تیم‌های NBA به رقابت آنلاین مشغول شدم. با این حال باید معترف بود که این بخش نیز تغییر چندانی به خود ندیده و دست نخورده باقی مانده است. اگرچه امسال می‌توان بخش پلی‌آف را هم به شکل آنلاین تجربه کرد؛ اما با این حال باز هم ترجیح می‌دادیم تا تنوع و اضافه شدن قابلیت‌های جدید را در تمامی مودها ببینیم و نه چند بخش محدود.

در حال حاضر و با توجه به فاصله بیش از یک ماه مانده تا آغاز مسابقات فصل جدید NBA، دو بخش از محتواهای جدید و به‌نوعی از جنس لایوآپس بازی عملا بی‌استفاده هستند. هر دو بخش NBA Today و 2K TV، هیچ محتوایی ندارند و صرفا به عنوان بخشی از منو در نظر گرفته شدند. این در شرایطی است که ویژوال کانسپتس می‌توانست با قرار دادن تصویری از هفته‌های ابتدایی لیگ، بخش مربوط به این مسابقات را تکمیل کند و البته با یک ویدئوی چند دقیقه، بخش 2K TV هم از این فرم زشت و بدون محتوا خارج می‌شد. اتفاقی که تا چند هفته دیگر بدون شک و درست مشابه نسخه‌های پیشین به وقوع خواهد پیوست؛ اما با این حال نمی‌توان از مشکل کنونی چشم‌پوشی کرد. شما هم‌چنان می‌توانید به بخش‌هایی چون My NBA بروید و به سلیقه خود و در هر فرمی که از این ورزش لذت می‌برید، به رقابت بپردازید. از شکل دادن داینستی و نسل جدیدی از بازیکنان تا حتی تکرار تاریخ توسط تیم‌های محبوب. این بر عهده شماست که چطوری از بازی لذت ببرید و البته چند صد ساعتی در طول سال در آن وقت بگذرانید.

مورد دیگری بازی در آن به معنای کلمه درخشان ظاهر می‌شود، لیست موسیقی‌ها و به اصطلاح پکیج 2K Beats است. بی‌راه نیست اگر ترکیب ترانه‌های امسال را یکی از بهترین‌های تاریخ فرنچایز بدانیم. از بهترین‌های هیپ هاپ، رپ، راک، الکترونیک و ژانرهای محبوب این ورزش همه به چشم می‌خورند. از آرتیست‌های محبوب امروز مثل کندریک لامار و فیوچر گرفته، تا افسانه‌هایی مثل وو-تنگ کلن و آیس کیوب. هم‌چنین به رسم هر سال، ورزشکاری که به‌عنوان محور هر سیزن انتخاب می‌شود، پلی‌لیست مخصوص خود را خواهد داشت که در فصل اول شاهد موسیقی‌های محبوب شی-گیلجس الکساندر و طبعا ترانه‌هایی از دریک، هنرمند هم‌وطن او هستیم.

نکته جالب توجه در رابطه با اولین فصل بازی و حدود ۱۰ روز پس از عرضه رسمی آن، این است که هیچ یک از پچ‌های جدید تغییری در گیم‌پلی ایجاد نمی‌کنند. موردی که قطعا با اضافه شدن محتواهای جدید تغییر خواهد کرد و با روندی مشابه سال قبل جایگزین خواهد شد. با توجه به این‌که ۸ فصل بازی برای عرضه در فاصله‌های ۶ هفته‌ای در نظر گرفته شده‌اند، می‌توان انتظار اولین تغییرها طی ماه آینده میلادی را داشت.
در انتها و پیش از جمع‌بندی، به بخشی می‌رسم که تا لحظه نگارش این بررسی هنوز به پایان آن نرسیده‌ام. با این حال چند ساعتی که در آن وقت گذاشتم، تصویر خوبی از آن‌چه ویژوال کانسپتس برای MyCareer و فرم داستانی جدید بازی در نظر دارد، پیش‌رویمان قرار می‌دهد. امسال و به رسم سال‌های نه‌چندان دور، این بخش با یک داستان کامل همراه است. داستانی که - به نسبت استانداردهای یک بازی ورزشی - تا حد زیادی خوب پرداخت شده و حداقل در ساعات ابتدایی، حس ایستادن در کفش‌های یک بازیکن جوان کالج بسکتبال را به مخاطب منتقل می‌کند. تفاوت‌های بسیار بین بسکتبال کالج و NBA در بخش Out of Bounds، نشان می‌دهد که از همین حالا ویژوال کانسپتس در حال تمرین برای ساخت یک «کالج بسکتبال» درست و حسابی است. اتفاقی که می‌تواند درست به‌مانند سری Madden و College Football الکترونیک آرتز، گیمرها و علاقه‌مندان بیشتری را به این سبک جلب کند. شخصیت MP با وجود بالا و پایین‌هایی که در ساعات ابتدایی دیدم، باز هم صداپیشگی و داستان قابل پیش‌بینی اما جالبی را پیش‌روی مخاطب خود می‌گذارد.

نکته جالب توجه در رابطه با سناریو OOB این است که می‌توان هر لحظه بین آن و بخش MyCity سوئیچ کرد و از تجربه بازی با بازیکن ساخته خود لذت برد. تنوع نسبتا خوب در بیلدهای کنونی، باعث می‌شود تا هر گیمری سرانجام به یک سری پیش‌فرض محبوب برای بازی کردن برسد. شخصا استفاده از کوین دورنت و فرم شوت‌هایش را به هر انیمیشن دیگری ترجیح می‌دهم؛ اما با این حال تنوع قابل توجهی پیش‌روی کاربرانی قرار دارد که دنبال خلاقیت در بازی خود هستند.

بررسی بازی NBA 2K26 براساس کد ارسالی ناشر (2K Games) برای ویجیاتو روی کنسول PS5 انجام شده است.

می‌خرمش...

به ورزش‌های آمریکای شمالی علاقه‌مند هستید؟ تصور می‌کنید NBA یکی از بهترین لیگ‌های رقابتی دنیاست؟ می‌خواهید ساعت‌ها در یک بازی ورزشی و مودهای آنلاین و آفلاین آن وقت بگذرانید؟ پس لحظه‌ای برای تجربه NBA 2K26 تعلل نکنید. بازی بهترین چیزی است که تا نزدیک به یک سال دیگر در دنیای شبیه‌ساز بسکتبال خواهید دید؛ خصوصا که به خوبی از اشتباهات سال گذشته درس گرفته است و تجربه‌ای کاربرپسندتر ارائه می‌کند.

نمی‌خرمش...

اگر پیگیر مسابقات و ورزش NBA نیستید، احتمالا این روزها انتخاب‌های بهتر زیادی خواهید داشت. بازی‌های ورزشی و به طور خاص عناوین سالیانه 2K به مرور هم تخفیف‌های زیادی را شامل می‌شوند و هم در پایان سال به سرویس‌های اشتراکی مثل پلاس و یا شاید گیم‌پس خواهند آمد. در این شرایط شاید بهتر باشد بازی را در موقعیتی بهتر و با قیمتی ارزان‌تر تهیه کنید. خصوصا که ردپای سیاست‌های تهاجمی 2K در پرداخت درون برنامه‌ای بازی کاملا محسوس است. 

85

امتیاز ویجیاتو

در پایان، NBA 2K26 با نیم‌نگاهی به اشتباهات خود به‌طور خاص در یک سال اخیر، سعی کرده تا هم دل هواداران قدیمی را به دست آورد و هم مسیر را برای تجربه بازیکن‌های تازه‌وارد باز کند. موردی که با توجه به تنوع بالای مودهای آفلاین و آنلاین، بخش جدید داستانی و البته شبیه‌ساز کم‌نقص آن‌چه در زمین اتفاق می‌افتد، تا حد زیادی به حقیقت نزدیک می‌شود. با این حال و به رسم خیلی از بازی‌های ورزشی دیگر، باید چند ماهی برای نظر قطعی در رابطه با کیفیت محصول منتظر بمانیم. خصوصا سیستم‌هایی مثل «نوار ریباند» که برای سنجش میزان رقابت‌پذیری آن، باید مدت بیش‌تری با بازی وقت بگذرانیم. آن‌چه امروز پیش‌روی ماست، بی‌شک هواداران این ورزش را جذب خواهد کرد و البته شروعی بسیار بهتر از 2K25 برای گیمرهای جدید خواهد بود.