بررسی بازی MediEvil – شوالیه‌ دست و پاچلفتی

دنیل البته خاطرخواهان معدودی هم دارد ولی در نهایت از دید اکثریت مردم یک بازنده به تمام معنا و یک شخصیت دست و پا چلفتی است. واقعیت هم اینست که مردم بیراه نمی‌گویند. طرز راه رفتن دنیل و جنگیدن او کاملا نشان می‌دهد که با یک مبارز همه فن حریف روبرو نیستیم و طنز بازی در اینجا هم خودش را نشان می‌دهد؛ شما در نقش یک شوالیه بی‌عرضه فرو رفته‌اید که باید او را تبدیل به قهرمانی اسطوره‌ای کنید.

چند پیش بود که نسخه دمو بازسازی جدید MediEvil را تجربه کردم و آنچنان از عقب ماندگی بازی متحیر شدم که اصلا دلم نرفت که قلم را بردارم و چند خطی درباره این تجربه بنویسم. اما حالا که بازی عرضه عمومی در بازار جهانی شده، اوضاع کمی تا قسمتی فرق کرده است. آنطور که به نظر می‌رسد مدت زمان طولانی فاصله بین Gold شدن بازی (کامل ساخته شدن آن توسط تیم استودیو بازیسازی) تا عرضه و انتشار جهانی آن، باعث شده که سازندگان قبل از عرضه بین‌المللی دست و رویی به بازی بکشند. همین کار هم باعث شده که با آن فاجعه دمویی که تقریبا یک ماه پیش عرضه شد دیگر روبرو نباشیم ولی باید اعتراف کرد کماکان با یک بازی خوب هم مواجه نیستیم.

MediEvil یک عنوان اکشن Hack ‘n’ Slash به حساب می‌آید که در اینجا می‌توان این زیرژانر را به نوع بهتری تعریف کرد: یک بازی One Button Only. شما در نود درصد بخش‌های بازی با یک دکمه ضربه زدن طرف هستید و پی‌در‌پی دور خود و دشمنان می‌چرخید. در اصل کاری که گیمر در طول تجربه MediEvil می‌کند شمشیر دور خود چرخاندن و تار و مار کردن یک سری دشمن ریز و درشت است که سر او سرازیر می‌شوند و گیمر باید قبل از اینکه توسط‌شان بمیرد، آنها را بکشد. البته بخش پازل و معمای بازی هم در این میان وجود دارد که توانسته این باتلاق تکراری بودن اکشن بازی را از ذهن بزداید.